Ohja ik kon niet wachten tot ik huiswerk zou krijgen. Zo cool.
Ik weet niet of er misschien mensen zijn die dit ongepast vinden om te vertellen, maar ik heb een keer gehoord dat Anne Frank het, toen ze erg jong was, fancy vond om ongesteld te zijn, en dat ze het jammer vond dat ze dit nog nooit meegemaakt had. Schijnt vaker voor te komen dat jonge meiden dit fancy vinden, haha.
Dat was bij ons in de klas ook wel echt een ding. Er werd gewoon over opgeschept⊠â14 jaar? Zo oud al? Nee, ik was 11 hoor, toen ik voor het eerst ongesteld werdâ.
Waar de meeste vrouwen nu vrij onopvallend een tampon meenemen naar het toilet, liep een klasgenootje destijds nog net niet met een maandverbandje wapperend door de lucht het lokaal uit⊠Wat een tijd. #kijkmijeenslekkerongesteldzijn
Ik weet niet wat ik beter vind, maar toen ik ongesteld werd dacht ik dat ik de enige was. Dus schreeuwde het toen niet echt van de daken. Mijn moeder was wel helemaal blij en zei dingen als je wordt nu een echte vrouw. Toen was ik wel even trots. Heb sowieso het idee dat de ontwikkeling van het lichaam in mijn moeders cultuur een groter ding is. Ik kreeg bij alle mini stapjes een cadeau. Sommige wat groter, sommige wat kleiner. Vind het nog steeds bizar.
Ik was al ruim 15 toen ik voor het eerst ongesteld werd, ik zat er echt op te wachten omdat ik zo ongeveer de enige was die nog niet ongesteld was. Was na de eerste menstruatie ook wel weer over haha
Haha, ik was dus die â14? Zo oud!â In dit verhaal. En ik heb toen maar niet gezegd dat ik eigenlijk al bijna 15 was.
@SuperCoolePinda Dat is wel herkenbaar en gezien je naam denk ik dat onze moeders een soortgelijke afkomst hebben. Mijn vader nam me mee uiteten omdat ik nu âeen echte vrouwâ was en we dat moesten vieren, volgens mijn moeder. Diezelfde week nam zij mij ook mee om een tastbare herinnering te kopen. Dat werd een ketting en die heb ik nog steeds. Grappigerwijs zit die week dus wel in mijn hoofd gegrift en kijk ik er met een glimlach op terug.
Haha mijn naam heeft niks te maken met mijn afkomst. Ik ben gewoon Spongebob fan. Mijn moeder is Nigeriaans. Heb inderdaad ook een sieraad gekregen, een ijsje toen ik borstontwikkeling kreeg en een designertas toen ik ongesteld werd. Die tas ligt nog steeds amper aangeraakt in de tas. Het is mijn smaak niet maar waardeer het gebaar wel nog steeds.
Een beugel. Man wat wilde ik dat graag. Tot ik âm eenmaal had
Same! En graag een ledemaat gebroken zodat ik gips kon krijgen waar iedereen op mocht schrijven
Oh wauw dat was bij ons ook echt niet zo hoor. Ik was er ook helemaal niet echt mee bezig en schrok best wel toen ik dus ineens ongesteld was. Gebeurde ook echt toen we gingen uiteten en ik voordat we thuis vertrokken nog snel even naar de wc moest terwijl iedereen al in de auto zat. Dus mega gehaast en ik snel mijn moeder weer naar binnen roepen en weet nog dat ze me maanverband gaf en dat ik dat na 1 min weer uit mn onderbroek trok omdat ik het maar niks vond. Kleine teleurstelling toen ze zei dat je dit dus altijd moest dragen zolang je ongesteld was.
Ik had die ochtend nog even in het bed van mân ouders geslapen toen ik wakker werd met een vieze broek en bed en dacht dat ik in hun bed gepoept had
Ik was bang dat ik nu mijn hele leven zou bloedenâŠ
Mijn moeder haalde taart om het te vieren thuis. En ze vertelde het ook tegen mijn oma en tantes enzo, ik ging echt door de grond.
Overigens zijn mijn ouders Nederlands, maar was het nogal een ding voor mijn moeder op één of andere manier
Ahh wat naar voor je dat je moeder het tegen iedereen vertelde!
Het is mij door mijn moeder ingepeperd dat ik de privacy van anderen nooit mag schenden, en gelukkig hield ze zich er zelf ook aan, waardoor ze mijn privézaken ook nooit doorverteld heeft
Haha ik dacht juist dat je maar één keer ongesteld zou worden en dat je er dan voor altijd af was.
Mijn moeder ging ook gebakjes halen, en ik kreeg zoân veel te grote speklap van haar in mijn onderbroek. Was pure ellende want de dag erna zaten we de hele dag in de auto omdat we terugkwamen van vakantie en dat ding zat IRRITANT.
Ik was 11, bijna 12 toen ik het voor het eerst werd. Dacht 's ochtends vroeg dat ik onwijs moest poepen, maar het was bloed.
Mijn ouders lagen nog in bed dus toen ben ik hysterisch hun kamer ingerend om te vertellen wat er aan de hand was. Mijn moeder was gelukkig niet zo hysterisch en heeft me gewoon wat maandverband gegeven en uitgelegd wat ik moest doen verder.
Ik baalde wel onwijs, want precies de dag erna kwam een vriendinnetje een weekend logeren en gingen we naar een pretpark. Durfde het haar niet te vertellen haha.
Bij mij ging het zo:
Mân moeder kwam thuis en zag dat ik natte haren had (ik douche normaal gesproken altijd 's avonds pas).
Moeder: waarom heb jij gedoucht?
Ik: ben ongesteld geworden
Moeder: okee, nou schiet op, we moeten gaan!!
En dat was dat :â).Gelukkig wist ik daarvoor al wel hoe en wat ongesteldheid inhield haha.
Ik had voor ik ooit ongesteld was al heel vaak met inlegkruisjes rond gelopen omdat ik dat wel spannend en stoer vond, haha. Samen met een vriendinnetje deden we dat dan af en toe een middagje en dan liep ik meeeega zelfbewust buiten rond alsof iedereen aan me kon zien dat ik een echte vrouw was
Ik vind het best gek dat moeders (vooral) zo blij zijn als hun dochter voor het eerst ongesteld wordt. Het wil echt niet zeggen dat je zo vruchtbaar bent en kinderen krijgen een makkie wordt. Snap het niet zo goed. Ik ben er ook niet mee gefeliciteerd ofzo, prima.