Ik kom hier weer even m´n frustraties en struggles delen want ik kan ze niet helemaal ergens anders kwijt geloof ik.
Ik wist dus eerst niet helemaal meer waar m´n eetbuien nog vandaan kwamen. Want vroeger als tiener was ik verschrikkelijk onzeker en haatte ik mezelf. Maar ondanks dat ik nog steeds heel graag wat dunner zou willen zijn, vind ik mezelf eigenlijk ook best wel prima. En nu ik een paar keer bij de psycholoog ben geweest, lijkt het er dus op dat de oorzaak van m´n eetbuien de onrust in mijn hoofd is. Dus dat ik eigenlijk op meerdere vlakken niet ben waar ik wil zijn (qua werk, ik woon nog bij m’n ouders, single etc.) en daar obsessief mee bezig ben (continu dingen willen veranderen, maar eigenlijk geen idee hebben wat ik nu echt wil). M’n eetbuien zijn dan dus een manier om mezelf rustig te houden en me heel even comfortabel te laten voelen.
En dat verklaart inderdaad eigenlijk wel heel erg veel. En nu heb ik met haar afgesproken dat ik wat dingen in gang zou gaan zetten om wat meer rust te creëeren zoals toch een baan in loondienst gaan zoeken want freelancen helpt niet echt positief mee en proberen om uit huis te gaan omdat ik ook niet perse rustiger word van ouders die zich overal mee bemoeien.
Daar wordt het (hopelijk) uiteindelijk dus beter door, maar op dit moment zorgt het alleen maar voor nog meer onrust. Want ik heb dus gesolliciteerd op een paar dingen, maar als ik daar 1 januari wil beginnen, moet ik binnen nu en 3 weken m’n freelance opdrachtgevers op de hoogte brengen dat ik ga stoppen. En dat levert alleen maar ziek veel stress op in m’n hoofd. En uit huis gaan is natuurlijk ook makkelijker gezegd dan gedaan want ik sta veel te laag bij sociale huur elke keer ('pas’ 3 jaar ingeschreven) en zelfs anti-kraak lijkt onmogelijk te zijn op het moment.
Nou ja en nu heb ik dus vandaag een dag dat ik voor m’n minst leuke opdrachtgever aan het werk ben. En dat loopt echt voor geen meter. En ik heb echt veel te weinig gegeten nog omdat ik het druk heb en er bijna geen boodschappen meer waren. Dus ik weet gewoon nu al dat het straks weer gaat eindigen in een eetbui.
En dat is zo facking frustrerend.
