Ik scheer mijn oksels en bikinilijn enkel omdat het vies wordt daarzo, omdat ik vrij harig ben. Heb het idee dat ik sneller stink als ik okselhaar heb.
Mijn benen enkel de plekken waar schaamhaarachtige haren groeien, zoals een deel van mijn bovenbenen, anders piept dat eruit als ik korte kleding draag.
Ik vind het niet onfeministisch! Eerlijk gezegd kijk ik er ook naar uit om weer een keer mān benen te scheren en met mijn gladde benen in een schoon bed te kruipen 
Zooo lekker overdreven die kotsemoji. Prima als mensen gladde benen mooier vinden maar ik kan wel walgelijkere dingen bedenken dan wat beenhaar.
Ik zie wel eens meiden met lang beenhaar lopen en dat valt me dan wel op, maar dat is vooral omdat je dat minder vaak ziet dan haarloze benen. Ik hecht er verder geen waardeoordeel aan buiten dat ik lichtelijk jaloers ben dat ik dat niet zou durven.
Damn, dan al een irritante feminist? Moeten ze mij niet ontmoeten haha! Ik ben benieuwd hoe jullie hier instaan met kinderen. Als in als je een kind krijgt, wiens achternaam krijgt het kind dan? Ik vind dat zelf echt een hele lastige kwestie.
Als ik kinderen krijg, dan wil ik dat ze mijn achternaam krijgen. Dit is puur om het feit omdat ik wil laten zien dat het ook anders kan, ik erger me er namelijk aan dat het alsnog standaard is om de achternaam van de vader door te geven. Het belangrijkste vind ik dat mensen er wel echt over nadenken en dus niet gedachteloos de norm aanhouden. Als de achternaam van de man mooier is of er een andere reden is, prima. Als er maar over nagedacht is.
In mijn geval vind ik de achternamen even mooi, mocht de naam van mijn vriend veel mooier zijn, dan had ik wel anders gekozen. Mijn vriend wil overigens dat zijn naam wordt doorgeven, heeft hij niet echt een reden voor. Hij wil dat we als gezin een eenheid zijn met allemaal dezelfde achternaam. Dan kan hij net zo goed ook mijn naam aannemen, maar dat wil hij dan weer niet want hij is zijn naam gewend. Ook niet erg, maar om diezelfde reden wil ik ook mijn eigen naam houden. Ik zou het wel leuk vinden als we allebei elkaars achternaam achter onze eigen achternaam doen.
Mee eens! Mijn hypothetische kinderen gaan wel sowieso de achternaam van mijn man krijgen. Een beetje beschamend vind ik, aangezien ik hier wel tegenin zou willen gaan, inderdaad om aan te geven dat het anders kan. Maar ik heb een slechte band met mijn gezin en zou er liefst van al zo weinig mogelijk nog mee te maken willen hebben. Ik zou mijn kinderen dan ook nooit die naam willen geven, waar ik veel pijn mee associeerā¦
Dat is een goede, maar wel erg verdrietige, reden om de naam van je man te kiezen. Wellicht krijg je een dochter en kan je haar aanmoedigen haar eigen naam te houden!
@Frambozentaartje ahh lastig! Hopelijk komen jullie er op tijd uit.
Ik zou mijn toekomstige kinderen ook het liefst mijn achternaam geven, maar: ik vind mijn achternaam niet mooi. En ik vind dat echt jammer 
zodra de tijd rijp is zal ik mijn vriend bloedserieus mededelen dat ik graag wil dat de kinderen mijn achternaam krijgen, mijn inschatting is dat hij dat helemaal prima vindt en dan vind ik het al voldoende zeg maar dat ik weet dat hij het dikke prima had gevonden, maar dan vind ik het idd alsnog wel jammer dat ik geen statement kan maken door ze mijn achternaam te geven. Anywayyyyy 
ik vind zowel mijn achternaam als die van mijn vriend verschrikkelijk lelijk, maar die van mijn vriend is ook nog eens veelvoorkomend. Beiden beginnen trouwens ook nog eens met dezelfde letters, dus een alfabetisch voor-of nadeel zit er ook niet in.
Ik wilde op zich wel mijn naam geven aan ons kind, maar mijn vriend vond dat voelen alsof het niet echt van hem was. Voor hem was dat een soort van bevestiging dat hij evenveel de ouder was/is als ik. Hij had ook een veel grotere kinderwens dan ik, en neemt minsten een even grote zorg-rol op. Dat maakt dat ik dat nu niet meer zo erg vind, en ergens ook wel zijn gevoel snap.
al blijf ik de naam wel heel lelijk en ordinair vinden.
Het gaat niet meer over scheren geloof ik, maar n.a.v. de discussie daarover:
Ik keek laatst naar een UK tv-zender en er kwam een reclame voorbij van een scheermerk. Ik keek er van op dat de vrouwen behaarde benen hadden, waarna ze het dus vervolgens gingen scheren. Toen dacht ik bij mezelf, wtf dit is juist heel normaal wat ze laten zien. Zo verpest ben ik dus al door reclames.
Denk dat zoiets wel bijdraagt aan het weer normaliseren van lichaamshaar bij vrouwen, ook al is het een reclame voor mesjes.
Maar, ik vind het wel een super toffe reclame:
Ik kan me ook wel van de basisschool herinneren dat meisjes met donker beenhaar op een gegeven moment uitgelachen werden omdat ze zich niet scheerden.
Wat mij betreft moet iedereen doen wat hij of zij mooi vindt maar ik denk wel dat het belangrijk is dat jonge meiden zien dat haar niet vies of onverzorgd is. Ik ken nog niet zo veel kinderen maar die tijd gaat vast nog wel komen en ik ben dan wel van plan om er op te letten dat ik zelf een goed voorbeeld ben.
Naar aanleiding van het gesprek over achternamen hier heb ik het bij mijn vriend gepeild en het eerste wat hij zei was dat hij het prima vond om eventuele kinderen mijn achternaam te geven. Toen vroeg ik of hij dan ook mijn achternaam zou willen hebben, zodat we als gezin allemaal dezelfde naam hebben was het antwoord gelijk nee. Redenen waren dat hij zijn achternaam mooier vond (ok, kan ik mee leven) en hij vroeg zich ook af waarom we zouden willen afwijken van de norm. Toen werd ik wel een beetje sad dat hij (en veel anderen) het inderdaad toch als een norm zien. Terwijl mijn vriend best wel feministisch is en ik dit eigenlijk niet zo van hem verwacht had.
Ik had nog nooit eerder over dit onderwerp nagedacht (want nog geen directe kinder/trouw wens), maar het laatste gesprek is hier nog niet over gevoerd 
Hele toffe reclame! Zo bizar dat dit de eerste reclame is die ik ooit zie waarbij ze daadwerkelijk iets wegscheren?!
Of wacht dat is niet helemaal waar, volgens mij heb ik vorig jaar ook al iets van dit merk gezien. Maar nog!
Tegelijkertijd kan ik me ook indenken dat ik als jong meisje gedacht zou hebben: oh shit, moet ik ook mān tenen scherenā¦
Mijn achternaam vind ik niet mooi, is ingewikkeld en vind ik niet bij mij passen. Had liever mijn moeders achternaam gekregen, maar dat kon nog niet in mijn geboortejaar. Anders had ik die zeker weten gehad (nagevraagd bij mān ouders).
Dus eigenlijk overweeg ik sterk om mijn vriend zijn achternaam over te nemen. Voelt goed en fijn. Totaal onfeministisch natuurlijk Als ik het geld er voor over had (ā¬835,-) had ik alsnog mān moeders naam over genomen. Maar wĆ”t een geldā¦
Het is niet onfeministisch als je er zelf een overwogen keuze in hebt gemaakt en je niet laat leiden door patriarchale traditie. Lekker doen meid!
Vond net dit stukje op internet, heel interessant hoe ze dat toen hebben aangepakt: https://www.trouw.nl/nieuws/dat-ik-mijn-moeders-achternaam-kreeg-was-een-daad-tegen-het-patriarchaat-het-voelde-als-een-opdracht~b4843b5f/
Ik vind dit zo maf om te lezen omdat mijn ouders dat wilden bij mijn broer (1983) en zus (1988) en het toen niet kon maar bij mij (1992) kon het wel, en toen hebben ze het niet gedaan want dan had ik een andere achternaam.
Ik heb dit verhaal zo vaak gehoord, omdat mn moeder het echt moeilijk vond dat ze haar achternaam niet doorgaf. Om dan nu te lezen dat dat helemaal niet kon toen is echt suuuperraar (iets in mij gelooft het ook niet, puur omdat dit er zo ingestampt is dat het in 1992 wel kon!!)
Zo raar! Snap ook wel dat het gek kan zijn als je 3 kinderen hebt waarvan 1 een andere achternaam heeft. Ik ben van december ā95 en bij mijn ouders was het verhaal weer dat het jaar nadat ik geboren werd, je wĆ©l de achternaam van de moeder kon krijgen. Maar dat is dus pas in 1998??
Ik geniet trouwens wel echt van deze rebelse ouders, die van ons dus maar ook in het artikel.
Mijn moeder heeft altijd fulltime gewerkt en mijn vader is altijd bij ons thuis geweest. Ik zou willen dat ik dat later ook kan bieden, alleen maar om tegen het systeem te trappen. Maargoed ik weet al dat dat er niet in zit (en goed hoor dat mn vriend zn werk zo leuk vindt)