Persoonlijk vind ik de achternaam van mijn vriend mooier, maar daar zit weer een negatieve lading aan omdat zijn vader zo’n ontzettende lul is
En ik ben de enige die de achternaam van mijn vaders kant nog door kan geven eventueel
Persoonlijk vind ik de achternaam van mijn vriend mooier, maar daar zit weer een negatieve lading aan omdat zijn vader zo’n ontzettende lul is
En ik ben de enige die de achternaam van mijn vaders kant nog door kan geven eventueel
Een vriendin van mij had deze discussie met haar man. En hij voerde als argument aan dat omdat zij al zwanger is en het kindje negen maanden droeg, het heel erg voelde als haar kind. Maar door zijn achternaam eraan te geven werd het ook van hem. Vond ik wel redelijk.
Dit is een discussie die wij hier ook hebben. En we moeten er toch echt binnenkort uit komen want ben zwanger haha.
We zijn getrouwd en ik heb mijn eigen achternaam gehouden. We kwamen er toen al niet uit. Hij had het heel leuk gevonden als ik zijn achternaam had genomen maar net zo prima en begrijpelijk als ik die van mijzelf wilde houden. Maar hij zou noooooit mijn achternaam willen aannemen. Toen ik vroeg waarom niet kwam er geen zinnig antwoord, alleen ‘omdat het zo is’. Frustrerend wel dus.
Hij wil natuurlijk ook graag dat het kindje zijn achternaam krijgt, maar ja ik ook. Waarom zou de man er meer recht op hebben? Maar ja aan de andere kant… waarom de vrouw?
Ik ken een koppel die het kind uiteindelijk haar achternaam heeft gegeven want zij zei ik heb alle ellende moeten doorstaan dus zij vond dat zij het ook had verdiend maar lastig ja… ik wil sowieso mijn eigen achternaam houden uit principe, maar ik vind mijn eigen achternaam niet zo mooi. Die van mijn vriend ook niet, maar wel iets beter, dus mocht ik ook ooit een kind krijgen dan zou ik toch wel de naam van mijn vriend geven denk ik.
Vind t tof dat je je eigen naam gehouden hebt, zou ik zeker ook doen.
Vanuit historisch oogpunt is het eigenlijk dat het kind de naam van zijn vader krijgt. Het is vaak vrij duidelijk dat de vrouw die het kind baart de moeder is. De achternaam van de vader geeft dan in feite aan dat de vader het kind erkend heeft als het zijne ook al is het nooit zo duidelijk als dat het bij de moeder is. Ik vind dat idee nog wel mooi ergens.
doet me denken aan dat ik ooit leerde ‘mater certa est, pater est quem nuptiae demonstrant.’ wordt wel ingewikkelder met IVF dit.
Ik vind dat eigenlijk helemaal niet zo mooi , vooral heel erg patriarchaal. Na de zwangerschap is het toch op het zicht ook niet duidelijk dat de moeder de moeder is? Of anders: waarom is erkenning door de vader zo belangrijk? (los van praktische zaken natuurlijk)
@360 Vond je man het geen oplossing om jouw achternaam aan te nemen?
Nope! Das het laatste stukje in mijn verhaal; ‘dat zou hij nooooit willen’. Hij is echt alles behalve seksistisch op alle andere vlakken maar dit ga ik gewoon echt niet winnen. Hij vind ‘want zo hoort het nou eenmaal’ hierin een gegronde reden. Ok
Ik zou ook mijn eigen naam houden met trouwen. Voel me er gewoon verbonden door en ik ben ook echt een papa’s kindje en hij heeft dezelfde naam natuurlijk.
Mbt tot eventuele kinderen: zowel mijn achternaam als die van mijn vriend sterft uit als wij geen kinderen krijgen. We willen allebei niet dat onze naam uitsterft
Ik geloof niet dat er veel mannen zijn die dit wel doen hoor. Voor mijn man’s familie (niet Europees) was het al heeeeeeeeeeel raar dat ik mijn naam heb gehouden
(en sorry, slordig gelezen )
@ladyhawke bij ons zou het kind mijn achternaam krijgen omdat mijn vriend een achternaam heeft van z’n vader die stom is en ze geen contact hebben. Sowieso hoort mn vriend echt bij mijn familie. Het was voor mijn vriend heel logisch. We gaan helaas nooit trouwen want ik denk dat die anders wel mijn achternaam aan zou nemen.
Juist voor de praktische zaken was het vroeger, met name voor economische zaken (erfenis).
Het kan dat je het geen mooi idee vindt, maar ik vind het wel een mooi idee dat mijn vader zo erkent dat hij mijn vader ben en ik zijn dochter, in plaats van dat ik alleen het kind van mijn moeder zou zijn. Maar ja, het is wel patriarchaal, daar heb je gelijk in.
Mooi niet dat ik mijn buitenlandse achternaam inruil voor een oerhollandse, alleen maar omdat het traditie is. Achternaam voor eventuele kids vecht ik later wel uit, maar duidelijk wat de voorkeur heeft…
Oja ik vind dit ook altijd een moeilijke kwestie. In principe wil ik niet eens trouwen, maar stel dat zou ik zeker mijn eigen naam houden. Omdat dat onderdeel van mijn identiteit is. Maar wat betreft de achternaam voor eventuele kinderen… Ik heb het contact met mijn vader verbroken dus je zou zeggen dat ik zijn achternaam niet door wil geven. Maar zijn achternaam is óók mijn achternaam! Mijn vriend vindt het daarom dus achterlijk dat ik deze naam door zou willen geven en vindt inderdaad dat ‘het nou eenmaal zo hoort’ dat de naam van de man wordt meegegeven.
Ik heb mijn vriend hier ook nu al issues over, ik wil ook gewoon graag dat hij het goed beargumenteerd waarom een kind zijn achternaam zou krijgen. Niet omdat het zo hoort.
Verder heb ik de laatste tijd veel bruiloften en ik kan er maar niet aan wennen dat al die vrouwen de achternaam van hun man aannemen. Zelfs niet met een dubbele achternaam, want de eerste is niet hun eigen naam en daar wordt uiteindelijk toch naar gerefereerd. Mijn feministische hart huilt gewoon een beetje telkens als zo’n update op facebook zie. Terwijl ik het gewoon moet respecteren natuurlijk (en dat doe ik ook wel).
Vrienden van mij hebben het zo gedaan dat zij haar naam eerst en zijn naam als tweede heeft, en hij zijn naam eerst en haar naam als tweede (dus zij heette Jansen en hij De Vries, en zij heet nu Jansen - De Vries en hij De Vries - Jansen). Als ik ooit ga trouwen wil ik dat denk ik ook, als de man in kwestie dat ook wil. Zo niet, houd ik gewoon alleen mijn eigen naam.
Ik beschouw mezelf wel als feminist, maar ik zou dolgraag de achternaam van mijn vriend aannemen. Puur omdat de mijne zo onwijs stom is. En ik ben de gare grapjes erover wel zat na al die jaren.
De essentie van feminisme is toch juist dat je als vrij vrouw een eigen keuze mag maken, dat je dan met je eigen vrije wil een traditionelere keuze maakt doet niks af aan je feminisme, vind ik.
Ja jullie hebben helemaal gelijk!
Maar het nou beide kanten op gebeurt dat mensen elkaars naam aannemen, zou ik het minder een issue vinden.