O ik vind juist dat creepier helemaal niet bij deze film past. Daar heb je weer genoeg horrors en thrillers voor. Juist dat spottende randje naar de industrie en de klanten, dat naar het bizarre ging vond ik juist heel sterk gedaan. Dat theatrale, haast cultachtige wat je ziet in een bepaalde laag van die industrie. En heb zelden dat ik idd hardop moest grinniken en ook gewoon precies die personages herkende als ik ze zou uittekenen op zaterdagavond.
NIET LEZEN als je The Menu nog niet hebt gezien, want bevat spoilers ook van het einde.
Samenvatting
Van het schreeuwende stukje NO SUBSTITUTIONS, tot het oudere stel dat wekelijks zit aan hun vaste tafel met een zuur gezicht zonder een woord met elkaar te wisselen. En de breadless platter
(en de tortilla’s zijn mss nog mijn favo deel). Juist het bizarre van het einde, toen ze dat belachelijke hoedje op hadden en zo verslagen daar zaten vond ik echt precies bij de boodschap passen. Ik denk dat het ook een gevalletje is van de humor snappen/ waarderen. Ik hoor in mijn omgeving juist mensen die het of geweldig vinden of juist meer een bloederige thriller hadden willen zien.
Ik heb trouwens de film 2x gezien, en dan zie je dus ook weer dingen die ik eerst had gemist. Zoals dat ze zegt: we only burn things intentionally als ze gevraagd wordt of ze geen last hebben van burn-outs
Deze tekst wordt verborgen