Mijn kind van 2,5 was een standbeeld van een geit met babygeit aan het aaien. We zeiden dat we weer verder gingen, dus hij zwaait naar het standbeeld en zegt ‘okay byeee, love you’.
‘Mama, ken jij dat liedje over de vis?’
‘Nee?’
‘Ik ook niet’
niet een specifieke uitspraak maar ik vind deze leeftijd van 2 heel leuk dat ze wel al praten maar nog een meer rare logica hebben;
Hoe doet een paardje?
ipv: hihiihiii! zegt ze: “hop hop hop!” (van dat liedje)
papa komt thuis van het werk;
“Heeeee opppaaaa!!”
En een paprika noemt ze: “papapa”
Ik zette vanochtend de baby in de box.
Dochter (bijna 3,5): ‘Zo hè hè, kan ik eindelijk even rustig spelen. Ik word zo moe van dat ondeugende kind.’
Mijn dochter vraagt (nu al) zoveel. Ik geef echt vaak antwoord maar soms weet ik het ook niet of heb ik geen zin. Vandaag zei ik: weet ik niet! Uitgepraat dacht ik. Kijkt ze me schuin aan en zegt: dat weet jij wel mama. Kon ik alsnog verzinnen waar de buurvrouw naartoe ging die we buiten tegenkwamen.
Hahaha zo herkenbaar! Mijn zoon zegt dan gewoon “mamma u bent slim u weet dit!”,
Vandaag waren we bollen in de tuin aan het planten. Er kwam een regenworm omhoog dus ik zei: kijk een regenworm.
De hele middag heeft ie het gehad over de regenboogworm.
Heel herkenbaar met onze dreumes! Ook leuk om te vragen: Wat denk jij (dat de buurvrouw gaat doen)? Komen altijd leuke antwoorden op hier en dan hoef ik er zelf niet over na te denken!
Dat vind zo lief van mijn nichtje, als ik haar iets had laten zien/geleerd, dan bleef ze het daarna ook herhalen. Echt leuk om te zien hoe nieuwsgierig ze zijn
Mijn dochter had haar drinkbeker op een onderzetter gezet en toen zei ze: waaaaaaaaauw.
Super meid😅
Ik zat gebukt om iets onder de bank vandaan te halen en mijn dochter springt uit het niks op mijn rug: ‘Jij bent een paardje!’
Ik: ‘Ik ben helemaal geen paardje en nu al helemaal niet.’
Zij: ‘Paarden kunnen niet praten. Stil en lopen nu.’
Zat samen met mijn dochter op de bank. Ik verslikte mij behoorlijk in mijn drinken, dus ik helemaal hoesten en proesten, kreeg amper lucht. Schuift ze op, zodat er een armlengte afstand tussen ons zat, zegt ze; “mama, in je elleboog hoesten graag.” 🥹
Haha wat een bijdehand kind, love it
Ben jij weer ok?
Haha, ja echt hoor
. Met kinderen krijg je echt een spiegel voor, als zij praat hoor ik mezelf. Laatst moest ze wat spullen mee naar boven nemen, zegt ze “mama…… ik kan niet alles tegelijk
.” Ik hoorde mezelf gewoon.
Ik ben helemaal oke, lief van je!
Dit is echt mijn favo topic over kinderen hier 🥹 kinderen zijn zo grappig soms.
Ik weet nog dat ik als klein kind tegen mijn moeder zei toen ze een broek ging passen dat hij mooi zou zijn als ze haar benen zou inhouden.
Oeps.
Ik was hardop aan het zingen in de keuken.
Komt zoontje van 2,5 jaar naar me toegelopen en zegt: Google, stop!
Mijn zoontje van 4 speelt dat ie een monteur is die iets komt repareren. Zegt ie ineens: sorry waar is jullie wc?
en voordat ie ging vroeg ie nog even of hij staand mocht plassen.
Zoon (5) tegen zijn zusje (3) vanochtend in ons grote bed:
S ik vind jou oneindig lief!
lange stilte
Na een halve minuut zegt ze tegen hem:
J ik vind jou oneindig heel heel heel lief!
🥹🥰
M’n dreumes zit nu in de poppenfase. Dus elke ochtend krijgen al haar poppen ook een puffertje en soms ook oordruppels. Moet best om lachen hoe normaal dat voor haar is geworden.
Ik had het met mijn man over de periode vorig jaar dat ik depressief was, en mijn kind (6) die ons gesprek hoorde:
“Ja jij had toen echt een (insert dramatische stem) zwaar levuhhhhh”