Ja ik herken dat gevoel heel erg! Bij mij was er dus nooit echt een duidelijke oorzaak te vinden, er was niks echt kapot, met vlagen heus wel wat irritatie en dat was wel eens te zien, maar nooit dus Ć©cht iets te vinden. Terwijl ik er dus wel heel lang steeds af en aan last van had en het me dus ook wel ongerust maakte (stel dat er toch echt iets mis was??) In die zin heeft mijn fysiotherapeut ook een beetje half de psycholoog moeten uithangen door me gerust te stellen daarin, haha, dat ik ook echt niet iets kapot aan het maken was. Deels zat het dus ook in mān hoofd. Van wat ik van haar begreep was dat als je langere tijd last hebt (gehad) van bepaalde pijn dat je hersenen zich daar als het ware ook op aanpassen, dus dat je veel sneller ook weer die pijn voelt ofzo (precieze details weet ik niet meer helemaal, maar ze zei dat daar wel recent meer onderzoek naar was gedaan ook). Mijn kniepees deed ook wat moeilijk soms en ook daarvan is geloof ik inmiddels ook wel bekend dat je juist niet niets moet doen omdat de boel dus dan alleen maar verder verzwakt eigenlijk. Dus ik mocht eigenlijk wel gewoon blijven hardlopen en dus opbouwen met zoān soort schema en die pijnscores steeds. Overigens heb ik nooit hele scherpe pijn ofzo gehad en dus ook geen acuut moment ofzo waarop het ontstaan was, maar meer beetje zoān doffe pijn vaak. Uiteindelijk met dat rustig opbouwen en in eerste instantie ook wel goed een warming up te doen (en misschien ook door mān cadans wat te verhogen met muziek) heb ik het wel weer goed gekregen en heb ik eerder dit jaar een marathon kunnen lopen zonder ook maar enig moment last te hebben van die knie!
Ondertussen doe ik alweer veel te lang heel weinig, en weet ik dat als ik nu vanuit het niets ineens weer veel meer ga doen er dikke kans is dat die pijn weer terugkomt, dus daar moet ik altijd wel een beetje op letten. Maar dat zal voor meer mensen gelden en sowieso is rustig opbouwen in het algemeen gewoon goed, haha.
Ik heb trouwens wel dus ook echt meerdere fysiotherapeuten versleten voor ik er dus eentje vond waarmee het dus zo werkte. De hele praktijk is echt wel gericht op sport en dus ook zoveel mogelijk in beweging kunnen blijven met blessures en ook mijn specifieke fysiotherapeut had veel kennis over specifiek ook hardlopen. Vond dat wel echt een verschil ten opzichte van een āreguliereā fysiotherapeut.
Hopelijk levert dan een volgende afspraak meer op in ieder geval! Blessures zijn wat dat betreft gewoon ook enorm vervelend he als je om je heen wel allemaal mensen ziet die wel gewoon zorgeloos kunnen sporten. Vond dat wel lastig ook aan dat opbouwen, dat ik daar geduld voor moest hebben en dus niet zomaar even de deur uit kon gaan om een (half)uurtje te gaan rennen/dwalen door de omgeving.