Als je spreekt van ouders die bijvoorbeeld twee talen volledig spreken of beide andere talen spreken wel ja. Als je spreekt van het aanleren van een voor jou vreemde taal (die jij dus zelf ook niet dagelijks nodig hebt/voor jou niet natuurlijk is) is die taal voor het kind ook vreemd en onnatuurlijk. Dan zie ik dat eigenlijk als een vrij onnodige taal. Die leuk of handig is om jong te leren, maar niet per se opweegt tegen de nadelen. Terwijl je die taal vaak wel op oudere leeftijd (ondanks dat het lastiger is) goed kan leren.
Ik heb het hier niet over woordjes leren of een klein gesprekje, maar over genoeg om je goed te kunnen redden.