Maar die serie is ook prachtig!
Eerste boek van 2024 uitgelezen. Ik had opnieuw een leesdipje door de drukte op werk en vaak kwam ik er ook niet aan toe door een gebrek aan concentratie.
Ik heb Companion Piece van Ali Smith uit. Zij kan zo met woorden en betekenissen van woorden spelen, terwijl ze alsnog een boeiend verhaal vertelt. Het zijn eigenlijk 2 verhalen (heden-verleden) die verteld worden, maar die losjes met elkaar te maken hebben. Hoe meer ik erover nadenk, hoe meer lagen ik ontdek.
Ik heb Oersoep uit en vind het een fantastische boek. Die bevallingscene is het allerbeste maar ik vond die brief aan het einde ook heel mooi.
Ik heb haar andere boeken opgezocht en hopelijk zijn die net zo goed. Dat boek drift heb ik wel vaker voorbij zien komen maar ik vind die voorkant toch wel zo lelijk dus daarom nooit gelezen. Oersoep is een goede titel en het boek is knalgeel, veel aantrekkelijker. Volgens mij postte @vitaminwater iets over dat boek twaalf in die das mag serie en toen dacht ik dan toch maar eens een boek van haar lezen.
En ik heb een aantal podcast geluisterd waar ze geĂŻnterviewd word over haar boek.
Voor de ebook lezers, kennen jullie dat Das Mag eBookabonnement? Voor 50 euro ontvang je dan alle boeken van 2024. Het is een jaarabonnement dus je kan het niet eerder stopzetten. Geen idee hoe bekend dit is hoor, ik lees zelf geen ebooks, maar misschien nog interessant voor iemand hier. Je kan ook een abonnement afsluiten voor gewone boeken maar dat werkt anders en is een andere prijs.
Eigenlijk een beetje zoals die streekromans abonnementen. Hadden jullie moeders/omaâs/ander iemand dat vroeger ook? Of misschien nu nog wel.
- Ja
- Nee
0 stemmers
Ik kwam trouwens ook een leuke website tegen over het korte verhaal. Er worden oa recensies geplaatst, het nieuwste boekennieuws word er gedeeld en er staat een overzicht met schrijfwedstrijden waar je aan mee kan doen.
Is er hier een goodreads librarian die een boek voor mij wilt toevoegen? De groep waar je het normaal kan vragen wilt niet meer laden
Ik vond het een draak van een boek, 100% trauma porn, een opeenstapeling van ellende waardoor het alleen maar ongeloofwaardiger werd. Maar het is hier wel vaker over gegaan, volgens mij is het bij deze echt love it or hate it.
Pfoe het is weer een tijdje geleden dat ik het heb gelezen maar ik geloof dat de schrijfstijl me vooral gewoon helemaal pakte en ik de thematiek buiten het leed om interessant vond. Heb op Goodreads o.a. geschreven:
âEen klein leven is meer dan 750 paginaâs over leed. Het is een prachtige analyse van de menselijke ziel, identiteit, en relaties in de liefde, familie en vriendschap.â
Ik heb afgelopen week echt een draak van een tienerboek gelezen (Tiny pretty things; ben nu de serie aan het kijken en die is serieus beter â en dat zegt wel iets) en nu ben ik bezig in De wand. Dacht dat dat boek wel populair/bekend was maar mijn vriend en een vriendin kenden het allebei niet. Hier iemand die het heeft gelezen?
Het is gewoon echt zo goed geschreven! Kan echt van die schrijfstijl genieten. Ze laat de hoofdpersonages echt leven en ontwikkelen door het boek heen. Het is vooral een heel mooi verhaal over vriendschap als je het mij vraagt
Het is voor mij ook een tijdje geleden, maar in mijn herinnering vond ik de vriendschap tussen de hoofdpersonen wel heel mooi (en echt) en in het begin vond ik het ook knap hoe invoelbaar de nare dingen omschreven werden. En ik hou sowieso van boeken die zoân heel leven volgen. Maar op gegeven moment werd het wel echt te veel al het leed van de wereld, ik heb geen spijt dat ik het gelezen heb maar heb het aan niemand aangeraden ook
Edit: ik weet nog dat een collega toen ik het las zei dat dit echt zoân boek is wat ze elke paar jaar opnieuw wil lezen om te zien in welk persoon ze zich dan het best kan verplaatsen oid, daar vind ik dit dus zelf eigenlijk helemaal geen boek voor door alle ellende in de tweede helft (maar das dus blijkbaar ook iets wat mensen als positief zien haha)
Ik heb âDe wandâ gelezen!
Ik vond het wel een beetje trauma porn en ook op een gegeven moment ongeloofwaardig worden maar ondanks dat is het wel een mooi verhaal over vriendschap. Omdat het zoân dik boek is leer je de personages echt goed kennen en zit je helemaal in het verhaal.
Ondanks alle trauma vind ik het eigenlijk wel een boek met een positief verhaal en juist mooi dat het niet alleen over romantische relaties gaat maar dus juist ook over het belang van vriendschap en familie.
Ik vond het vriendschap gedeelte eigenlijk het meest ongeloofwaardige en daarom vond ik het niet zoân geweldig boek
Maar wil wel graag weer haar debuut pushen: the people in the trees! Steengoed
Is de wand van Marlen Haushofer? Ik heb die volgens mij eens geleend van de bieb maar vond het vrij vaag. Hoe vind jij het tot nu toe?
Dat andere boek ken ik niet, maar als ik het zo lees doet het me wel wat denken aan die serie Truth or Dance van Chinouk Thijsen. Als je iets in dans thema wil lezen is dat misschien wel wat. Zelf nog niet gelezen maar ik hoorde haar in lawines razen en ik ben nu wel benieuwd naar haar boeken.
Mijn e-reader is dit weekend gejat op vakantie en nu schaam ik me een beetje voor de pulp die ik aan het lezen was (ACOTAR hahaha)
Heb vandaag een nieuwe besteld trouwens. Had de Clara HD maar heb nu de Nia besteld, ben benieuwd⊠vond de Clara 2E te prijzig (en krijg van de verzekering ook niet dat bedrag gestort dus tjah)
Ik vond het een vreselijk boek. Echt trauma porn ja. Met moeite uitgelezen en snap eerlijk gezegd de hype niet, maar heb juist het idee dat dat een onpopulaire mening is.
Ja ik! Om welk boek gaat het? Heb je het isbn en linkje van bol/bruna/libris?
Ik heb afgelopen maand Demon Copperhead (Barbara Kingsolver) en Trespasses (Louise Kennedy) gelezen en ik zou ze beide aanraden!
Probeerde een review te schrijven, maar dat is eigenlijk best lastig als je een boek goed vond. Demon Copperhead; boeiende karakters en goed uitgewerkt, en ook de beschrijving van opgroeien in sociaal economisch lage klasse, veel ellende en wat dit met een mensenleven doet.
Trespasses ook goed uitgewerkte karakters en ik wil me meer in de Ierse geschiedenis verdiepen.
Ooooh ik vond die serie zo leuuuuuk echt jammer dat er nooit een tweede seizoen is gekomen
Ik had een review geschreven voor A Little Life op goodreads (wel in het Engels) waarin staat wat ik ervan vond en wat ik eruit heb gehaald:
Samenvatting
Jesus, what an experience. This bookâŠit made me feel all types of emotions. It sucked me inside the story, into a sad, depressing bubble, but it also had happiness in some parts, because of the love and friendship between the characters. Especially Harold, Willem and Andy, who were always there for Jude. They were such amazing characters, and also how they never gave up on Jude, the despair they had, because Jude was making it so hard for them.
The first half of the book was very well built up - there was a lot of tension around what exactly happened in Judeâs past. It made me want to know what happened so bad, even though I already knew some of it (I read some spoilers). In hindsight Iâm glad I kind of prepared myself before reading, so I wouldnât be ĂĄs shocked, but it was still pretty shocking. Every time Hanya hinted a little bit to what kind of trauma Jude experienced, but she wouldnât tell everything yet, which kept me on my toes and also made me feel a bit uncomfortable, scared of what would happen next. The first half of the book wasnât that bad and I was able to get through it pretty easily. It was an introduction to the characters, and it really made you care so much for them. But then, after the âCalebâ chapter, I was so disturbed. And also after that, when we learned of all the trauma Jude experienced as a child, I felt so ill and so insanely bad for him. Then the part âThe Happy Yearsâ, actually had happy years in my opinion (compared to others saying it were not happy years at all). I mean sure, there were sad things happening, but also one of the most amazing things happened to Jude as well. But then the part âMy Dear Comradeâ actually broke me, it was so sad. It just felt so unfair. Itâs a story that will stay with me forever. The writing is absolutely beautiful, it felt like I was watching a film, or as if I was in the room with the characters, watching them.
The book shows how awful life can be. I understand if people describe it as âtrauma pornâ, but in my opinion it really just shows you that some people donât get a happy ending, no matter what they do or how much other people try to help you. Thatâs exactly what happens to some people in real life. Hanya wrote everything just the way it happened, it was the truth, and it would be unfair to Jude or to people who actually experienced these awful things, to write it in a different way. And especially as someone who grew up with no trauma at all, with a happy childhood, it was just so good to be able to experience just a glimpse of what it would be like to have these traumas and understand the scars trauma can leave, in every relationship you have, for the rest of your life. It made me feel so incredibly fortunate to have grown up in such a safe way. You definitely have to be in a good mental headspace to read this book, but it will bring you a lot of courage, and the value of friendships. It has some great life lessons, which to me one of the most important is: youâre always worthy of love. I will definitely forever remember this story.
Het eerste helft van het boek was letterlijk geen trauma. Het was ontzettend goed geschreven en zoals ik in mn review zei, ze stopte steeds kleine hints naar trauma maar je wist niet wat het was. Pas op bepaald hfst waarin je de trauma eindelijk te horen kreeg zat ik echt te janken.
Het is voor mij dan ook geen trauma porn, maar het gaat juist enorm over vriendschappen en de levens van al die vrienden. Waaronder dus Jude, die die vreselijke traumaâs heeft. Maar het gaat ook over al zijn vrienden, zijn arts en professor (spoiler: die Jude adopteert).
Er zijn mensen die de traumaâs die Jude heeft ook hebben, en er zijn er die ook geen goed einde hebben (aangezien het einde van het boek zo tragisch was, mensen vonden dat ook oneerlijk en overdreven omdat hij dus alleen maar pech heeft gehad zijn hele leven). Maar dat soort dingen gebeuren nou eenmaal, ook in het echt. Er zijn echt mensen die deze vreselijke dingen meemaken, waardoor ik het dus juist goed vond dat ze het op die manier had opgeschreven. Ze had het niet minder gemaakt dan dat het was. En het kan nog veel erger zelfs. Het was voor mij niet een rollercoaster, het was echt niet dat je letterlijk aan een stuk door getraumatiseerd werd. Zoals ik al zei, was het eerste helft van het boek helemaal niet over de traumaâs, en er waren ook hele mooie stukken waarin er juist goede dingen gebeurde voor Jude. Ik vond het ook niet een openbaring dat mensen die dingen meemaken, maar meer dat ik mezelf echt kon verplaatsen in zoân persoon en dat je de onmacht van de personen om hem heen kon voelen.