Ik heb ‘De wand’ gelezen!
2 likes
Ik vond het wel een beetje trauma porn en ook op een gegeven moment ongeloofwaardig worden maar ondanks dat is het wel een mooi verhaal over vriendschap. Omdat het zo’n dik boek is leer je de personages echt goed kennen en zit je helemaal in het verhaal.
Ondanks alle trauma vind ik het eigenlijk wel een boek met een positief verhaal en juist mooi dat het niet alleen over romantische relaties gaat maar dus juist ook over het belang van vriendschap en familie.
5 likes
Ik vond het vriendschap gedeelte eigenlijk het meest ongeloofwaardige en daarom vond ik het niet zo’n geweldig boek
Maar wil wel graag weer haar debuut pushen: the people in the trees! Steengoed
4 likes
Is de wand van Marlen Haushofer? Ik heb die volgens mij eens geleend van de bieb maar vond het vrij vaag. Hoe vind jij het tot nu toe?
Dat andere boek ken ik niet, maar als ik het zo lees doet het me wel wat denken aan die serie Truth or Dance van Chinouk Thijsen. Als je iets in dans thema wil lezen is dat misschien wel wat. Zelf nog niet gelezen maar ik hoorde haar in lawines razen en ik ben nu wel benieuwd naar haar boeken.
Mijn e-reader is dit weekend gejat op vakantie en nu schaam ik me een beetje voor de pulp die ik aan het lezen was (ACOTAR hahaha) 
Heb vandaag een nieuwe besteld trouwens. Had de Clara HD maar heb nu de Nia besteld, ben benieuwd… vond de Clara 2E te prijzig (en krijg van de verzekering ook niet dat bedrag gestort dus tjah)
2 likes
Ik vond het een vreselijk boek. Echt trauma porn ja. Met moeite uitgelezen en snap eerlijk gezegd de hype niet, maar heb juist het idee dat dat een onpopulaire mening is.
2 likes
Ja ik! Om welk boek gaat het? Heb je het isbn en linkje van bol/bruna/libris?
Ik heb afgelopen maand Demon Copperhead (Barbara Kingsolver) en Trespasses (Louise Kennedy) gelezen en ik zou ze beide aanraden!
Probeerde een review te schrijven, maar dat is eigenlijk best lastig als je een boek goed vond. Demon Copperhead; boeiende karakters en goed uitgewerkt, en ook de beschrijving van opgroeien in sociaal economisch lage klasse, veel ellende en wat dit met een mensenleven doet.
Trespasses ook goed uitgewerkte karakters en ik wil me meer in de Ierse geschiedenis verdiepen.
4 likes
Ooooh ik vond die serie zo leuuuuuk echt jammer dat er nooit een tweede seizoen is gekomen
1 like
Ik had een review geschreven voor A Little Life op goodreads (wel in het Engels) waarin staat wat ik ervan vond en wat ik eruit heb gehaald:
Samenvatting
Jesus, what an experience. This book…it made me feel all types of emotions. It sucked me inside the story, into a sad, depressing bubble, but it also had happiness in some parts, because of the love and friendship between the characters. Especially Harold, Willem and Andy, who were always there for Jude. They were such amazing characters, and also how they never gave up on Jude, the despair they had, because Jude was making it so hard for them.
The first half of the book was very well built up - there was a lot of tension around what exactly happened in Jude’s past. It made me want to know what happened so bad, even though I already knew some of it (I read some spoilers). In hindsight I’m glad I kind of prepared myself before reading, so I wouldn’t be ás shocked, but it was still pretty shocking. Every time Hanya hinted a little bit to what kind of trauma Jude experienced, but she wouldn’t tell everything yet, which kept me on my toes and also made me feel a bit uncomfortable, scared of what would happen next. The first half of the book wasn’t that bad and I was able to get through it pretty easily. It was an introduction to the characters, and it really made you care so much for them. But then, after the “Caleb” chapter, I was so disturbed. And also after that, when we learned of all the trauma Jude experienced as a child, I felt so ill and so insanely bad for him. Then the part “The Happy Years”, actually had happy years in my opinion (compared to others saying it were not happy years at all). I mean sure, there were sad things happening, but also one of the most amazing things happened to Jude as well. But then the part “My Dear Comrade” actually broke me, it was so sad. It just felt so unfair. It’s a story that will stay with me forever. The writing is absolutely beautiful, it felt like I was watching a film, or as if I was in the room with the characters, watching them.
The book shows how awful life can be. I understand if people describe it as “trauma porn”, but in my opinion it really just shows you that some people don’t get a happy ending, no matter what they do or how much other people try to help you. That’s exactly what happens to some people in real life. Hanya wrote everything just the way it happened, it was the truth, and it would be unfair to Jude or to people who actually experienced these awful things, to write it in a different way. And especially as someone who grew up with no trauma at all, with a happy childhood, it was just so good to be able to experience just a glimpse of what it would be like to have these traumas and understand the scars trauma can leave, in every relationship you have, for the rest of your life. It made me feel so incredibly fortunate to have grown up in such a safe way. You definitely have to be in a good mental headspace to read this book, but it will bring you a lot of courage, and the value of friendships. It has some great life lessons, which to me one of the most important is: you’re always worthy of love. I will definitely forever remember this story.
2 likes
Het eerste helft van het boek was letterlijk geen trauma. Het was ontzettend goed geschreven en zoals ik in mn review zei, ze stopte steeds kleine hints naar trauma maar je wist niet wat het was. Pas op bepaald hfst waarin je de trauma eindelijk te horen kreeg zat ik echt te janken.
Het is voor mij dan ook geen trauma porn, maar het gaat juist enorm over vriendschappen en de levens van al die vrienden. Waaronder dus Jude, die die vreselijke trauma’s heeft. Maar het gaat ook over al zijn vrienden, zijn arts en professor (spoiler: die Jude adopteert).
Er zijn mensen die de trauma’s die Jude heeft ook hebben, en er zijn er die ook geen goed einde hebben (aangezien het einde van het boek zo tragisch was, mensen vonden dat ook oneerlijk en overdreven omdat hij dus alleen maar pech heeft gehad zijn hele leven). Maar dat soort dingen gebeuren nou eenmaal, ook in het echt. Er zijn echt mensen die deze vreselijke dingen meemaken, waardoor ik het dus juist goed vond dat ze het op die manier had opgeschreven. Ze had het niet minder gemaakt dan dat het was. En het kan nog veel erger zelfs. Het was voor mij niet een rollercoaster, het was echt niet dat je letterlijk aan een stuk door getraumatiseerd werd. Zoals ik al zei, was het eerste helft van het boek helemaal niet over de trauma’s, en er waren ook hele mooie stukken waarin er juist goede dingen gebeurde voor Jude. Ik vond het ook niet een openbaring dat mensen die dingen meemaken, maar meer dat ik mezelf echt kon verplaatsen in zo’n persoon en dat je de onmacht van de personen om hem heen kon voelen.
2 likes
Ja ik heb dat wle eens gedaan maar dan niet altijd gelijktijdig, soms achter elkaar aan.
We bespreken dan wel van wat vond je van de schrijfstijl, het einde, aan welk ander boek/verhaal deed het denken, wat zou je anders doen, hoe vond je het hoofdpersonage, stomme karakters, favoriete scènes, stomme scènes/dingen. Zoiets
Misschien kan je nog iets met dit lijstje algemene leesclub vragen.
3 likes
@kali ik heb net ‘een schitterende toekomst’ van Rebecca Makai uit en ik las in veel Goodreads reviews dat dat boek is zoals a little life zou moeten zijn. Het gaat over de aidscrisis in Chicago in de jaren 80 en echt prachtig, maar ook vaak grappig geschreven. Aanrader als je bang bent voor de trauma porn in a little life
6 likes
Ja precies dit! Ik ken helaas mensen met soortgelijke verhalen en gelukkig heeft niet iedereen ditverhaal, maar overdreven is het helaas niet!
3 likes
Ja helemaal mee eens, zo’n mooi boek is dat!
1 like
Nou waar veel mensen het een verhaal over vriendschap noemen dacht ik wel tja, ik vraag mij af of “in het echte leven” mensen echt keer op keer op keer voor je klaar blijven staan. Maar goed het is ook fictie. Terwijl veel mensen de hoeveelheid ellende ongeloofwaardig vinden terwijl ik dat veel realistischer vind.
Wat is precies trauma porn en waarom is het problematisch (tenminste die indruk krijg ik).
1 like
Ja van Marlen Haushofer inderdaad! Ik vind het wel een ontspannend boek, maar het gaat me denk ik niet bijblijven. Beetje een driesterrer. @Kaastosti ben benieuwd naar de film!
Truth or Dance trok me nooit zo maar het zou kunnen dat het beter is dan deze boeken.
@Bakkes haha ik vind het ook een leuke serie! Maar er zitten ook wel echt matige dingen in.
4 likes
Ik ben voor de tweede keer The Way of Kings van Brandon Sanderson aan het lezen en wat is het weer genieten! Omdat ik in grote lijnen nog wel weet hoe het verhaal gaat, vallen me de details nu veel meer op. En ik ben eigenlijk ook wel weer een hoop vergeten. Kijken of ik alle delen nog kan herlezen voordat Wind & Truth uitkomt.
6 likes
Ik wil echt graag Brandon Sanderson lezen, thanks voor de herinnering haha. Ik ga beginnen met Mistborn, daarna The Way of Kings. Ben echt benieuwd, hou heel erg van fantasy
1 like
Ik vind Mistborn veeeeel toegankelijker dan way of kings dus denk dat het goed is om daarmee te beginnen 
The way of kings staat nog steeds op mn to read lijst maar als ik the Lies of Locke Lamora uit heb ga ik boek 2 van Malazan lezen 
en daarna way of kings.
Ik vond Gardens of the moon ook toegankelijker beginnen dan way of kings 
maar denk dat het even doorzetten is? Ik wil iig wel proberen om halverwege te komen en als ik m dan niet voel dan ga ik stoppen.
Ik ben trouwens altijd wel op zoek naar nieuwe series dus ben wel benieuwd naar alle fantasy fanaten hun favoriete series
Die van mij zijn
The farseer/realm of the elderlings boeken van Robin Hobb (echt mijn all time favoriet)
Gentlemen bastards van Scott Lynch (hoop echt dat boek 4 dit jaar eindelijk uit komt)
Alles van Terry Pratchett (hou je echt van fantasy als je niet iets van Terry hebt gelezen)
American Gods en Anansi boys van Neil Gaiman
First law van Joe Abercrombie (wat een rit maar een keer is vooralsnog genoeg)
En als ik luchtig spannend vermaak nodig heb alles van Ilona Andrews.
Oh en Dresden files van Jim Butcher vind ik ook leuk
5 likes