Zoals onder water van Sara Noić, vertaald door Lucie Schaap, is een heel mooi boek. Het gaat over een meisje van 15 jaar die doof is en een implantaat heeft die niet goed werkt. Ze komt op een dovenschool terecht en daar komt ze tot haar recht. Je leest ook mee met de directrice van de school en ze raakt bevriend met een jongen die uit een doof gezin komt tot er een zusje word geboren. De schrijfstijl vond ik soms een beetje houterig maar niet super storend. Wat ik een leuke toevoeging vind zijn de pagina’s met gebaren. De informatieve pagina’s vond ik ook leuk maar die haalden me wel wat uit het verhaal. Fijne personages en genoeg stof tot nadenken.
Diepdiepblauw van Nikki Dekker is ook een aanrader. Ik vind leuk dat bij veel verwijzingen ik weet waar het over gaat. Dat heb ik lang niet altijd. En deze verwijzingen zijn vaak populaire dingen maar lang niet altijd. Het hoofdpersonage is aan het nadenken over de liefde en het leven. Het is een essayistische roman met allemaal dingen over de zee en het zeeleven. Soms misschien wat teveel feitjes/informatie maar het is vooral mooi verweven met het verhaal.