Ik heb in 2024 een aantal echt hele goede boeken gelezen, 1 favoriet kiezen vind ik moeilijk, dus een selectie:
De Barroy reeks van Roy Jacobsen.
Deze reeks gaat over de familie die op het Noorse eiland Barroy leeft. In 4 boeken volg je hun wel en wee doorheen pakweg de 1e helft van de 20e eeuw. Er gebeurt veel en weinig tegelijk, maar het is zo mooi geschreven: eenvoudig, nuchter en daardoor ook aangrijpend. Ik heb wel gemerkt dat ik ze liever niet vlak na elkaar las, dan werd het algauw te veel van het goede.
Het eiland van de verdwenen bomen van Elif Shafak.
Mijn eerste boek van haar, en ik kijk uit naar haar andere boeken. In het begin dacht ik even dat ik niks zou vinden, met die scene over het schreeuwen in de klas, maar dat draaise gelukkig anders uit. Mooi hoe de boom als kader gebruikt wordt om het verhaal aan op te hangen.
Het schaarse licht van Nino Haratischwili
Ik ben net iets meer fan van Het achtste leven, maar ook hier heb ik van genoten van de eerste tot de laatste bladzijden. Het is - net als het vorige boek - een verhaal uit het ´nu´ waartegen gebeurtenissen uit het verleden worden afgezet. Prachtig geschreven, en het doet je nadenken over welke keuzes je zelf zou maken.
Qua minst favorieten waren er een paar usual suspects (Kerst in het kattencafé bv), maar dat ´wist ik op voorhand´. Daarom denk ik dat ´De verdwenen meisjes van Parijs´ van Pam Jenoff me het meest heeft teleurgesteld. Het conxept klonk zo goed, maar de uitwerking was oppervlakkig en ongeloofwaardig.