wtf. Ik hou het mooi bij Goodreads en Bookmory
Mohh ik heb net Shadows of Self (Mistborn 5) uit. Alleen ik keek even en hoe de fuck heeft Brandon Sanderson zoveel boeken geschreven?! En waarom is alleen de Cosmere al 30+ boeken?! Ik wil ze natuurlijk allemaal lezen maar damn
Ik denk dat je op zoek bent naar historische romans/familietragedie? Pachinko inderdaad! En Schaduw van de wind reeks en Het geluid van de nacht (Spanje), en Lichter dan ik (Nederlands-Indië) vond ik ook heel mooi. Ik denk dat dit mijn favoriete boeken zijn samen met Het achtste leven.
Het schaarse licht
meer te weten & leren over geschiedenissen/culturen waar ik nauwelijks iets van weet, politieke aspecten en regimes, de familielijnen / intergenerationale verbanden (zowel in positief aspect als de traumaâs die worden doorgegeven en hoe dit zo helder wordt gedurende de verhaallijnen), de verschillende tijden(geesten), ontwikkeling van personages, beeldende manier van schrijven.
Misschien dat Vogels zonder vleugels van Louis de Bernieres dan ook iets voor je is! Klinkt eigenlijk precies als dat wat je aanspreekt.
Nora Ikstena - Moedermelk
In Letland in de tijd dat het door de Sovjet-Unie bezet is en gaat over meerdere generaties.
The Love Songs of WEB DuBois? Gaat over een Amerikaanse familie van slavernij tot de burgerrechtenbeweging tot heden.
Misschien De buitenmeisjes van Edna Oâ Brien? Het is niet echt een familieroman maar je volgt de hoofdpersonages wel in verschillende levensfase.
Oh enorm dank allemaal voor de tips, superfijn! Alles opgeslagen, op naar een goed leesjaar in 2025đ
De omwenteling van Suzanna Jansen, persoonlijk verhaal over vrouwenrechten in nederland
Ik heb gisteren Een zoon van, van Roelof ten Napel uitgelezen. Vond het echt heel mooi! Heb een tijdje geleden Over het zwijgen van hem gelezen dat in 2024 is uitgekomen, dat vond ik nog beter - Een zoon van lijkt qua stijl en deels thematiek wel, maar in Over het zwijgen is het op de een of andere manier nog beter gedaan. Daarom 3 sterren voor deze, maar wel de moeite waard!
Mijn "review"
âWil je contact leggen met een ander, wil je jezelf aan anderen kunnen geven, dan moest er wel een âzelfâ te geven zijn. Iets anders dan meegaandheid, wat weerstand. Je moest in elk geval een beetje overdraagbaar durven zijn.â
Een zoon van is een boek over wat het betekent om op te groeien in de overtuiging alleen te zijn, en hoe het is om daar doorheen te werken.
Het hoofdpersonage Wolff is een intelligente, belezen student en dichter. Dit komt bijvoorbeeld tot uitdrukking in verwijzingen naar filosofen en dichters, die het hoofdpersonage helpen denken over zijn eigen verleden, opvattingen en verlangens. De beschouwende vertelstijl in deze roman doet soms essayistisch aan, waarmee het enerzijds uitnodigt zelf te reflecteren, anderzijds helpt het de lezer beter begrijpen hoe Wolff zijn jeugd, zijn relatie met zijn ouders (vader in het bijzonder), en God hem gevormd hebben; hoe die vroegere ervaringen doorwerken in zijn leven nu.
Ik vond het erg mooi â ten Napel schrijft teder en licht. Scenes zijn klein, alledaags - er worden weinig grote gebaren gemaakt. Juist in die stiltes, die ruimtes, dat nĂet, gebeurt alles tussen de mensen in dit boek. Ik vond het lezen soms heel pijnlijk, maar uiteindelijk stemt het boek toch hoopvol.
Oef ik zag het ook inderdaad⊠Ze hebben alle(?) AI features nu uit de app gehaald.
Oh beter! Wel goed dat ze het direct serieus nemen dan tenminste
Had net weer mân goodreads geupdatet, en een paar favorieten van 2024 die ik wilde delen:
Vond ik zoooân spannend boek! Gaat over een moordzaak die opgelost moet worden, en het blijft tot het einde spannend wie je nu eigenlijk kan geloven
Heel grappig geschreven boek, over een vrouw die koelbloedig haar hele familie 1 voor 1 vermoord (maar die alsnog zo likable is dat je het die familieleden ook wel echt gunt)
Leuk, luchtig boek over een familie die vast komt te zitten op een Australisch eiland en vervolgens moeten dealen met alle familieperikelen en relaties. Vond dat ze heel fijn beschrijvend schreef, waardoor je echt het gevoel kreeg dat je ook op dat eiland zat
Vond ik echt een fantastisch boek. Even inkomen in de schrijfstijl, maar daarna zat ik er helemaal in. Gaat over een jongen en zijn familie, en hoe hij opgroeit in een soort hellhole waar hij omringt is met criminaliteit waar hij maar niet aan kan/wil ontsnappen.
How to kill your family was een DNF voor mij. Ik ken ook echt niemand die het wel een goed boek vindt. Daarom oprecht wel leuk om te lezen dat iemand anders het wel kan waarderen. Het viel me bij dit boek in het bijzonder op hoe groot de stapels waren in de boekwinkels.
Ik ben al even bezig in Het onzichtbare leven van Addie LaRue, maar ik kom er niet doorheen⊠Van mensen in mân omgeving hoor ik lovende kritieken, net als online. Weet niet, het pakt me gewoon niet. Moeite waard om toch door te lezen? Zit op ong. 100 paginaâs nu.
Ik vind van wel.
Stoppen! Na 100 paginaâs weet je echt wel of een boek wat voor je is of niet. Ik heb ook genoeg boeken met tegenzin uitgelezen, waarvan ik achteraf spijt had dat ik niet eerder gestopt was met lezen. Er zijn genoeg wel leuke boeken!
Voor Addie LaRue vind ik dit wel gelden, want dan ben je al op een kwart ongeveer, maar in het algemeen vind ik dit wel vrij kort door de bocht. Als ik dit had aangehouden had ik bijvoorbeed nooit Lord of the Rings uitgelezen, wat ik echt wel een gemis zou vinden.