Haha nou zeg ik probeerde gewoon een gesprek op gang te brengen in het boekentopic 
was benieuwd naar hoe je die dingen zag en zie sommige dingen anders dus reageer op wat jij zei
Dacht dat je daar voor openstond omdat je ook reageerde dat je de toevoeging van @chuckie interessant vond (al vraag ik me af of je misschien mijn post bedoelt? Ik kan die review van chuckie niet vinden)
Oh prima hoor, vind ik juist ook leuk! Ik vind je vragen wel lastig te beantwoorden omdat het uiteindelijk gaat om wat ik vind en dat inherent subjectief is. Dat het boek geen plot heeft is een mening. Dat een boek met of zonder plot al dan niet goed is, is ook een mening. Ik wil het wel beter proberen te onderbouwen maar ik voel niet zo heel erg behoefte om iemand te overtuigen van dat wat ik vind van een boek het juiste is.
Spoiler - Ik die nooit een man heb gekend
Wat het plot en de diepgang betreft: ik vind de meer existentiĂ«le themaâs van het boek interessant en ik was ook heel benieuwd naar het hoe en waarom van de kooien en de hoofdpersoon specifiek als overlevende. Maar ik vond de uitwerking onbevredigend en vlak. Het grootste deel van het boek zijn reflecties die herhaald en herhaald worden en (naar mijn mening!) diepzinnig proberen te zijn maar uiteindelijk nergens toe leiden. Het boek speelt daardoor denk ik meer in je eigen hoofd af dan in het plot zelf. Maar dat had de schrijver bij mij ook wel bereikt zonder het zo traag en repetitief te maken. Een meer meeslepend plot doet mij meer dan al die kleine zaadjes die niet echt ontwikkelen. Wil ik persoonlijk een boek in deze categorie goed vinden, dan is er voor mij meer nodig dan in het wilde weg letterlijk met vragen strooien of deze indirect oproepen. Dan voelt het onbevredigend dat zowel de themaâs niet echt uitgewerkt zijn (had best een meer expliciete, lekker stevige filosofische verhandeling in mogen zitten van mij!) maar ook eigenlijk geen van de vragen over de setting beantwoord worden. Ik heb geen eens zin om over dat laatste zelf na te blijven denken omdat er zo weinig aangereikt wordt buiten wat in de eerste 30 paginaâs al bekend is. Of misschien heb ik niet genoeg creativiteit, kan ook.
En wat feministisch betreft: Ik bedacht net nog dat het ook beinvloedt wordt door hoe je naar het verhaal je kijkt. Ik vind dat als je naar het geheel kijkt, de uitwerking een conservatieve ondertoon hebben. Dat zit voor mij in concrete verhaallijnen maar ook in de algehele passiviteit en afwachtendheid. Als je enkel kijkt naar de hoofdpersoon en hoe die zich tot de groep verhoudt, dan blijft mijn mening grotendeels hetzelfde maar is er zeker ook meer emancipatie. Het eerste viel mij meer op/woog voor mij dan kennelijk zwaarder dan het laatste, en zo zal je denk ik vanuit elke bril weer iets anders kunnen zeggen. Daarom ook interessant om andere perspectieven te lezen.
Edit - was inderdaad jouw reactie waar ik op doelde, niet eentje van chuckie! Lees het net nog even terug en denk dat wij over de hele linie het boek gewoon anders hebben gelezen en met een andere blik gereviewd.
Gooi m ff in een spoilertje voor de mensen die het verhaal onwetend in willen gaan
Geloof me, ik heb het niet gelezen en ik heb echt geen flauw idee wat deze spoilers inhouden
Het boek van onze boekenclub was Iâm glad my mom died en iedereen vond hem kut behalve ik 
kan gebeuren toch? Ik vond het ook niets, mijn zusje vond hem wel goed.
Ooh oeps sorry ik had jou en Fruitcake eerder door de war gehaald zie ik!
Ik weet niet of ik het eens ben met dat het inherent subjectief is, tenminste, het wel/niet leuk en wel/niet feministisch en wel/niet overtuigend gedaan vinden is natuurlijk subjectief, maar ik denk wel dat je een boek op een wat âobjectieverâ manier ook kan beoordelen (wat ik mij zo voorstel dat mensen bij literatuurwetenschappen leren haha). Ik vind het leuk om daarover te praten en kom zo soms tot nieuwe inzichten als ik een boek bijvoorbeeld niet zo leuk vond - soms als ik het dan bespreek met mensen die het wel goed vonden verandert dat wel mijn kijk op een boek en kan ik het op een andere manier waarderen! Maar ik begrijp ook dat mensen het gewoon leuk vinden om een boek te lezen en te âbeoordelenâ op wat ze er zelf van vinden hoor ik ben wat dat betreft gewoon nogal een nerd.
Leuk om te lezen waarom jij er niet van genoten hebt! Ik vond het juist geniaal omdat ik als lezer helemaal in de belevingswereld van het hoofdpersonage werd meegenomen, juist dat niet-weten maar wel willen weten, blijven zoeken, hoop houden en willen doorleven eigenlijk terwijl⊠waarvoor?? Voor mij gaat het in die zin echt in en in over de menselijke conditie en ik vind dat zoooo mooi en goed gedaan. Wat mij betreft zit de kracht juist in de subtiliteit van die filosofische verhandeling - ik kan mij dus niet voorstellen dat ik zo lang zou doorzetten als het hoofdpersonage, maar als je voelt dat de algehele passiviteit je boos maakt is dat ook leuk/interessant denk ik. En dat de vragen over de setting niet beantwoord worden, dat maakte mij GEK (letterlijk nog steeds maanden later haha) maar dat vind ik juist zo goed, omdat de hoofdpersoon het ook niet weet en nooit gaat weten. Ik zou het denk ik een beetje lame gevonden hebben als er ineens allemaal antwoorden zouden komen (al heb ik het wel heel de tijd gehoopt, ik hoopte ZO dat ze anderen zou tegenkomen).
Maar goed ja, conclusie over onze meningen is inderdaad dat we het op een andere manier gelezen/beoordeeld en waarschijnlijk ook een andere voorkeur in verhalen dan haha.
Vond het dus wel leuk om jouw ervaring/mening te lezen, thanks!!
Uiteraard kan dat gebeuren, maar ik was gewoon verbaasd! Omdat ik hier overwegend positieve reacties had gelezen en ik de enige van de avond was die positief was
Ik vond het fijn om hem in het Engels te lezen en heel goed te doen, zeker als je eenmaal in het verhaal zit. Ik geloof niet dat ik iets op heb hoeven zoeken en je zou ook niet direct iets missen als je van Ă©Ă©n begrip net even een beetje moet raden naar de exacte betekenis. Ik vond het echt een boek om in te verdwijnen en kan me zo voorstellen dat je na een tijdje niet eens meer merkt dat je Engels leest en waarbij in die taal lezen ook in je beleving juist wat kan toevoegen. Kortom, goed te doen! En wisselen naar Nederlands kan altijd nog.
Ik vond het ook fijn om in het Engels te lezen, het speelt toch in de VS, dus dan zijn sommige dingen gewoon onlogisch in een vertaling. Was zeker een intens boek ja (en afschuwelijk triest), maar ook echt pakkend en meeslepend, dus ik heb het uiteindelijk wel snel uitgelezen.
Ik ben nu halverwege in de Engelse versie en ik vind het prima te lezen zo! (maar ik ben over het algemeen geen groot fan van Nederlands vertaalde boeken)
Mocht je nog twijfelen: de vertaling is heel goed! Geldt overigens ook voor To paradise/Naar het paradijs (die heb ik net zelf uit).
Als er subsidie is ontvangen van het Letterenfonds zit het in mijn ervaring altijd wel snor.
Ik heb als voornemen dit jaar om meer vertalingen te lezen, het is echt een heel ambacht op zich wat eigenlijk meer waardering zou moeten krijgen!
Ik ben na 2 jaar het boek in mijn kast te hebben, eindelijk begonnen aan Empire of the Vampire. Wou hem al lang graag lezen, maar vond hem vanwege de dikte intimiderend. Nu op bladzijde 100 en vind het al wel heel erg leuk! Ben benieuwd wat de komende 600+ gaan brengen.
Een van mijn favorieten!
Ik heb dit jaar tot nu toe gelezen:
Breakdown van Cathy Sweeney, nog een boek in het nieuwe âvrouwen van middelbare leeftijd die hun man verlatenâ genre. Ik vond deze wel mooi en verdrietig, en ook sterker dan de andere boeken met dit thema die ik recent gelezen heb omdat de hoofdpersoon heel erg ingaat op de rol van status en kapitalisme in de onvrede die de âsuccesvolleâ vrouw voelt in haar huis. En daarnaast gaat het ook meer over moederschap, en wat dan een slechte moeder is en of vrouwen dat mogen zijn. Dus voor mij wel een diepere laag!
En ik las Orbital van Samantha Harvey, die raad ik echt aan. Ik heb het gekregen en het heeft de Booker Prize gewonnen en tbh anders had ik het niet gelezen. Het trekt me op het eerste gezicht totaal niet omdat het over de ruimte gaat (een onderwerp dat ik echt intens saai vind) en het niet echt een plot heeft (vind ik vaak niet echt boeiende boeken en ook snel patserig en wollig van kijk mij literair schrijven). Maar dit boek is echt mooi en lief en ook wel een opsteker in de dumpster fire die 2025 is? Ik vind het ook mooi dat de taal het gewichtloze en ronddraaiende van het verhaal (6 astronauten in een ruimtestation) heel levendig maakt, en dus niet op een opzichtige manier. Dus een goeie palette cleanser vind ik!
Orbital staat ook op mijn lijstje! Nu heb ik zin om 'm te lezen
Ik heb de autobiografie van Julia Fox âDown the drainâ net uit (lol) maar ik vond het erg interessant om te lezen. Ze kan eigenlijk niks fout doen in mijn ogen haha dus misschien ben ik bevooroordeeld
Ook âSnow Countryâ van Yasunari Kawabata gelezen op aanraden van mijn Japanse schoonmoeder. Was zo prachtig, echt een aanrader
âThe English Understand Woolâ van Helen DeWitt nogmaals gelezen en ze blijft een van mijn favoriete schrijvers. Dit verhaal is zo kort maar tegelijkertijd zo scherp, wat een talent heeft die vrouw.
Ik heb nog steeds âYellowfaceâ nog niet gelezen. Het lijkt zo overhyped? Misschien een vooroordeel en moet ik er toch binnenkort aan beginnen
Die van Julia Fox wil ik ook nog lezen! Ik heb net een voortreffelijke thriller uit van Tana French: âDe gelijkenisâ. Een mega spannend verhaal over ex-undercover rechercheur Cassie die na een mislukte zaak bij de afdeling Huiselijk Geweld werkt, tot er een vermoorde jonge vrouw wordt gevonden die als twee druppels water op Cassie lijkt. Dat niet alleen: deze vrouw blijkt ook nog eens de (verzonnen) identiteit van Lexie uit Cassies vorige undercoverzaak te hebben aangenomen. Om te onderzoeken wie deze vrouw echt is en wie haar heeft vermoord, gaat Cassie opnieuw in de rol van Lexie en komt ze terecht tussen vier mysterieuze studenten die samen in een enorm vervallen landhuis wonen. Het verhaal zit echt goed in elkaar en is spannend, maar de âdark academiaâsfeer maakt het helemaal af. Echt zoân boek waarvoor ik mijn avond vrijmaakte om uren aan een stuk door te kunnen lezen!
Yellowface vond ik echt een flutboek en kun je wat mij betreft overslaan. ik denk dat Woman in the dunes, van Kobo Abe echt een boek voor jou is. ik vond het heel bijzonder (en dat vond ik ook van Snow country, en trouwens ook van The sound of the mountain van Kawabata)
Ooh dit haalt me over om Orbital te kopen! Wilde hem eigenlijk al langer, maar hij is zo dun :â) Maar het klinkt alsof dit een nieuwe favoriet kan worden.
Ik heb net The No-Show van Beth OâLeary uit. Ik vind haar boeken zo fijn geschreven. Het is romance, maar dan met diepgang. Bij deze moest ik echt zo hard huilen. Echt een aanrader (net zoals haar andere boeken).