Iik heb vrijwel niets meer van vroeger.
Alles meenemen naar je eigen huis is zeker geen optie?
1 like
Ik heb bijna al mijn kinderboeken na het overlijden van mijn moeder toen ik 18 was weg moeten doen(ging bij mn vader wonen en er was geen ruimte om ze op te slaan). En ik vind het nog steeds zo erg. Ik denk vaan nog oh dit boek wil ik wel weer een keertje lezen. Of ik wil boeken aan mn neefje geven en dat kan niet meer.
2 likes
nee, alleen degenen die ik echt bijzonder vond. De rest ga het toch niet meer lezen, en waarschijnlijk als ik het wel zou doen vind ik ze niet zo goed meer
3 likes
De boeken van januari! Ben wel al in december begonnen aan the bone season. Prequel nog gelezen en vandaag begonnen aan The Mime order
(Prequel is voor nu niet echt een toevoeging als je de revisited versie leest van the bone season.)
4 likes
Mijn plannen van vandaag gingen niet door dus in een keer de heksenkind-triologie van Monica Furlong uitgelezen. Nog net zo mooi als ik het als kind vond.
8 likes
December en januari 
Kaveh Akbar - Martelaar! 
()
Ik vond dit lastig om te beoordelen omdat ik het gevoel heb dat ik het niet goed genoeg snapte. Ik dacht heel vaak ‘wat leeeees ik’, maar ik merkte ook wel dat het een goed boek is. Het einde was erg verwarrend, ik heb sindsdien zoveel gegoogled naar de interpretaties van mensen.
Rebecca Makkai - Ik heb een paar vragen voor je
De Nederlandse vertaling (ik denk tenminste dat het daar aan ligt) vond ik niet zo, rare woordkeuzes en slecht lopende zinnen. Verder wel een pageturner.
Sally Rooney - Intermezzo
Echt leuk om een soort van mee te groeien met Sally Rooney (want zelfde generatie) en in haar boeken steeds die vooruitgang en ontwikkeling te lezen. Ik vond dit boek heel mooi en lief en ontroerend. Zo aandoenlijk en menselijk allemaal. Ik lees hele wisselende reviews en ik kan ook niet precies zeggen waarom het voor mij wel werkte maar ik heb echt gehuild op het einde.
Chloe Benjamin - De Onsterfelijken
Ook een fijn wegleesboek. Het bleef me niet heel erg bij verder.
Colm Toíbín - Long Island
Ik keek uit naar dit boek, want ik heb Brooklyn ook gelezen en was heel benieuwd naar het vervolg. Maar het stelde een beetje teleur. Het is gewoon een beetje een saai boek? En weer zo’n cliffhanger! Desondanks vermakelijk om te lezen.
Tommy Wieringa - Joe Speedboot
Deze ook eindelijk gelezen vanwege heel Nederland leest. Met plezier gelezen, die man kan zo goed schrijven.
Edgar Cairo - Kopzorg: het verhaal van vader en zoon
Interessant en heerlijke taal, maar ik kwam er moeizaam doorheen.
Jacqueline Harpman - Ik die nooit een man heb gekend
Ik heb hier al wat over geschreven in dit topic geloof ik, maar het was zeker een bijzondere leeservaring, dus leuk zo’n forumtrend! Ik vind het ook heel gezellig om met zoveel forummers hetzelfde boek te lezen. Dit is niet een genre wat ik normaal lees. Ik vond het enerzijds heel sterk maar anderzijds ook onbevredigend (hoewel ik ook wel weer snap dat dat de bedoeling is van het verhaal). Ik vond het naar het einde toe ook veel in herhaling vallen.
Ann Napolitano - Hello beautiful
Er zitten een paar erg irritante mensen in dit boek met op een gedeelde eerste plaats William en Julia. Die William heeft echt werkelijk nul persoonlijkheid. En ik vind het ook zwakjes als van ieder personage een cliché wordt gemaakt, dus: dit is de creatieveling dus iedere keer als zij in het verhaal voorkomt heeft ze verf ergens op haar lijf of op haar kleren of moet ze iets zeggen over een schilderij of heeft ze een boek mee over schilderen. Mensen zijn niet zo! Ja. dus. Ik heb me aan veel dingen geërgerd tijdens het lezen van dit verhaal maar kan dan ook weer niet zeggen dat het niet vermakelijk was. Ik begrijp niet zo goed waarom dit zó populair is eigenlijk.
Katherine May - Winteren
Ik begrijp de boodschap van het boek en ik vind het ook een mooie boodschap, maar ze had het zoveel interessanter kunnen maken. Ik miste echt een connectie met de hoofdpersoon en alles bleef zo vlak. Maar ik vind het wel heel leuk om boeken te lezen over een bepaald seizoen/tijd in het jaar/maand, ik heb ook erg genoten van die reeks van Knausgard bijvoorbeeld. Dus als iemand tips heeft over dit soort boeken, graag!
11 likes
Ik die nooit een man heb gekend; 3,5 ster
Ik vond het een heel bijzonder boek. Jammer wel dat het niet echt een plot had. Ook vond ik de herhalingen naar het einde toe wel een beetje te veel.
Sneeuw, sterren en kaneel; 3,5 ster
Dit boek gaat over een Zweedse vrouw die meedoet aan een tv programma om haar bakkerij te redden. Naast het heden zit er ook een stukje verleden in. Dat maakte het boek wel een heel stuk leuker vond ik, anders had ik hem wel weggelegd. Echt een typische enemy to lovers boek. Niet heel bijzonder dus maar door de sfeer en stukjes van het verleden een prima boek
5 likes
Gelezen in januari:
De zevende zus was wel oke, ik wil vooral gauw naar het laatste boek omdat ik wel wil weten hoe het afloopt maar het wel langdradig vind.
De verborgen dochter: erg mooi geschreven met een ambivalente hoofdpersoon die ik toch wel heel goed kon begrijpen. Heb erna meteen de film gekeken en die brengt hetzelfde gevoel over als het boek, allebei erg goed!
Mating in captivity geluisterd op spotify. Over seks in lange relaties, en hoe je het levend houdt. Vond het erg interessant en sluit goed aan bij hoe ik zelf naar seks (en wat erbij komt kijken) kijk.
7 likes
Het zijn weer alles behalve literaire hoogstandjes, maar goed. Mijn boeken van januari:
Somewhere Els - 3 sterren - Ik vind Els echt heel leuk en ik vond het opzich ook wel een leuk boek om te lezen. Maar het voelde wel alsof ik een reeks uitgebreide Instagram posts aan het lezen was over haar tijd als stewardess.
Vertel mij wat & Anders ik wel - 4 sterren - ik vind Anne West altijd wel fijne feelgood boeken hebben en dat waren deze ook zeker. Ik vind dit soort boeken altijd heel chill om in de trein te lezen omdat ik me niet hoef te concentreren maar er wel meer van geniet om te lezen dan wanneer ik hersenloos door social media ga.
Ijsbreker - 3 sterren - is een TikTok-hype door de ‘spice’. En er zitten zeker redelijk wat seks scenes in die best leuk waren 
maar verder was het héél erg cliché.
3 likes
Ik die nooit een man heb gekend - Jacqueline Harpman () Als ik het meer objectief bekijk zeker geen slecht boek maar voor mij ook absoluut niet het beste boek ooit. Heb het ergens hierboven al uitgebreid gereviewd. (Gelezen via de online bibliotheek)
Er stromen rivieren in de lucht - Elif Shafak
Winter in Sokcho - Elisa Shua Dusapin Dit boek speelt zich af in Zuid Korea en een aantal culturele verschillen kwamen mooi aan bod zonder dat het te veel uitgelegd werd of te ingewikkeld werd. Het boek gaat volgens mij over de beklemmende relatie van de hoofdpersoon met haar moeder en het zoeken naar je identiteit/erbij horen. Heel knap geschreven, het voelt alsof je echt in Sokcho bent zonder er geweest te zijn en zonder uitgebreide beschrijvingen van de omgeving en het leest heel intiem en alsof je dichtbij de hoofdpersoon staat.
Heimwee moet je koesteren - Floortje Dessing De autobiografie van Floortje Dessing, ik was altijd wel een beetje fan van haar maar dat je leuke dingen doet betekent niet dat je dan maar een boek moet schrijven. Voelt als een gepubliceerd dagboek dat qua schrijfstijl en diepgang nooit bedoeld was om uit te geven, wel zin in emigreren naar de andere kant van de wereld nu.
De mammoetjagers - Jean M Auel Wie heeft vroeger ook de aardkinderen reeks gelezen?! Ayla is uitvinder van ongeveer het vuur tot en met het wiel: hilarisch historisch inaccuraat, afgewisseld met hier en daar wat ongemakkelijke holbewoner porno en drama. De eerste twee boeken gingen nog wel maar deze sleepte maar voort. Ik ben 13 april 2023 in dit boek begonnen en luisterde het afgelopen week eindelijk af. (Geluisterd via de Online Bibliotheek)
6 likes
Wat leuk, ik heb Heel de wereld wordt wakker maar behalve af en toe eentje voorlezen, nog weinig in gebladerd. Mooi projectje voor februari!
Hoe lees jij (en anderen) poëzie? Ik heb dat eigenlijk nog niet zoveel gedaan en vind dat gek genoeg ook wel intimiderend. Van voren naar achteren, een voor een, alles achter elkaar, soms een beetje, random openslaan? Er is vast geen goed of fout hoor, maar ik heb gewoon geen idee.
3 likes
Oh wat cool dat je die bundel hebt! Ik heb hem al wel eens geleend van de bieb en heb hem op mijn verlanglijstje staan.
Toen ik een jaar of 15 was schreef ik gedichten en dat deed ik ook online in een soort forum. Dat was heel leuk en leerzaam maar ik vond poëzie ook vaak intimiderend. Sommige leden waren zo goed en ook technische hadden ze er veel verstand van dat ik mijn eigen gedichten maar mwah vond en een mening hebben over andermans gedicht lastig. Ook met gedichten lezen van bekende schrijvers werd ik wel zenuwachtig zeker als mensen dan hele analyses er over hadden en ik niet verder kwam ja tis mooi en het raakt me of het is stom.
Wat ik een heel helpend boek vind is Olijven moet je leren lezen van Ellen Deckwitz. Het is een heel duidelijk boek met korte hoofdstukken die vragen behandeld als Waarom zeg je niet gewoon wat je bedoelt? Hoe zit het met vele lagen in een gedicht? Muziek en poëzie. Wat hebben we nou eigenlijk aan poëzie.
Ze geeft hele handige tips en wat ik er van toepas is oa hoe je een bundel kan kiezen (lees het eerste en laatste gedicht en dan nog random 2), neem de tijd om een gedicht te lezen maar over analyseer niet, zie poëzie als iets alledaags en niet als iets super bijzonders speciaals. En vooral lees heel veel poëzie. Allerlei soorten. Lees ook eens recensies over dichtbundels (online bijv meander, tzum) of boeken waar gedichten in worden besproken. Bijv Gerrit Komrij en Anneke Reitsma hebben dat gedaan. Is leuk om eens iets van te lezen maar nog toegankelijker is de podcast van Ellen Deckwitz zelf.
De poeziekalender van Plint is ook een aanrader. Gedichten gecombineerd met kunst wat het soms duidelijker maakt. Laagdrempelig, elke dag een gedicht en heel afwisselend. Die van dit jaar is heel erg mooi gemaakt en is zeker een aanrader het thema is liefde.
Er is ook een set uitgebracht over mindfullness en poëzie. Daar zitten allemaal kaarten in met een gedicht er op onderverdeeld in verschillende thema’s acceptatie, loslaten, geduld en nog een aantal. Het is samengesteld door Anne Spevkens en Saskia van Leendert. Heel andere manier van poëzie gebruiken maar wel erg leuk.
Technische informatie kan helpen maar is ook wel wat verwarrend soms. Ik vind Song- en liedteksten schrijven van Yke Schotanus heel duidelijk over oa rijm en ritme. Leuke manier om anders naar songteksten te kijken. Hij heeft ook een heel handig boek over dichten geschreven.
Maaike ouboter heeft trouwens een boek uitgebracht bij haar cd harnas van glas. Daar verteld ze de verhalen achter haar songteksten.
Het heeft even geduurd voordat ik poëzie niet meer zo intimiderend vond. Ik ben zelf uiteindelijk veel kinder- en jeugdpoezie gaan lezen en van daaruit steeds meer andere dingen. Soms snap ik er geen bal van, soms vind ik het super mooi. Ik heb wel eens pogingen gedaan om een gedicht uit m’n hoofd te leren maar dat is nog niet heel succesvol. Zelf stuur ik nu ook wel eens een tekst/gedicht op naar iemand bij een overlijden of bij leuke dingen.
Ik lees vast gedichten nog te snel lees en veel te veel achter elkaar waardoor allerlei nuances verloren gaan maar er blijft altijd wel iets hangen en ik pak regelmatig even een bundel erbij en lees er wat in.
Oh en volgens mij zegt Ellen ergens ook in dat boek dat een dichtbundel op een bepaalde manier met een gedachte is samengesteld door de dichter. Je kan een bundel op die manier lezen maar volgens mij is het een beetje als met muziek. Je hebt album luisteraars en je hebt playlist fans. Gewoon doen wat je leuk vind. Je zou zelfs mooie gedichten voor jezelf kunnen verzamelen om te zien wat je aanspreekt.
12 likes
Dit gaat niet over grasmaaien is ook een aanrader! Dat is het vervolg op olijven moet je leren lezen.
4 likes
Die is idd ook leuk al vind ik hem wel minder dan haar eerste boek. Heb je toevallig een gedicht is ook maar een ding van Lidewijde Paris gelezen? Vond ik ook wel interessant maar is minder toegankelijk dan haar andere twee hoe lees ik boeken.
Haha ojaa, Ayla en Jondalar! Ik ben hier nooit doorheen gekomen, dit derde deel was iets te veel porno voor de 13jarige ik. Werd ze op een gegeven moment niet geil van seksende mammoeten ook?
1 like
Ik heb voor mijn doen echt super veel gelezen in januari! Heel leuk, zit er helemaal in 
Ben al op 1/3 van m’n leesdoel voor dit jaar 
Enigszins onhandig omdat ik als goed voornemen heb over elk boek dat ik schrijf een soort (korte) recensie te schrijven en ik nu dus al 5,5 boek achter loop haha.
volgens mij heb ik hier eerder een uitgebreidere review over geplaatst. Vond het verhaal en de personages niet bijzonder goed (uitgewerkt) maar ik ben zo’n fan van zijn schrijfstijl dat ik er toch heel erg van genoten heb. Gewoon goed boek.
Hier heb ik volgens mij ook al eerder wat over geschreven hier. Ik ben wel fan geworden van Roelof ten Napel! Ik vond dit ook heel mooi, maar qua stijl dacht ik wel te merken dat dit wat “vroeger” werk van hem is. In z’n meest recente boek was ik erg gegrepen door zijn stijl en hoewel ik de stijl in dit boek ook heel erg eigen vond, voelde het nog wat… onvolwassen? I dunno haha ik weet ook niet wat ik zeg. In elk geval ook een goed en mooi boek maar had geen wauw factor voor mij.
Heeeeel vet. Ik wist eigenlijk niet echt waar dit boek over ging en ik verwachtte een totaal ander soort verhaal. Het kroop echt onder mijn huid en ik vond het heel goed hoe het hoofdpersonage feitelijk niet aan het woord komt en je het dus allemaal meekrijgt via vertellers die nogal matig betrouwbaar zijn. Ik ben er nog heel erg over na aan het denken en over aan het schrijven, want het laat mij niet echt los.
Oh man ik zag heel erg op tegen dit boek omdat ik bang was dat het te confronterend zou zijn. Was het deels ook wel, maar minder heftig voor mij persoonlijk dan ik vooraf verwacht had. Ik denk eigenlijk dat dit het eerste is dat ik lees van Lize Spit sinds Het Smelt een eeuwigheid geleden - ik vond dat toen ook al mooi maar hier was ik ontzettend van onder de indruk. Ik vind haar stijl heel bijzonder, heel knap hoe ze op de een of andere manier zo ontzettend respectvol en precies over deze heel precaire onderwerpen/thema’s/relaties schrijft waardoor het ook heel liefdevol voelt? En kei pijnlijk.
Twee sterren omdat ik op zich denk dat het goed is de uiteindelijke boodschap in elk geval bij een paar mensen aankomt maar ik weet niet voor wie dit nou geschreven is en ik vond het echt een super matig uitgevoerd pamflet haha. Jammer want ik vind Doortje Smithuijsen gewoon best leuk en had ook wel iets beters verwacht van haar? Ze heeft naar mijn idee veel een soort van bestaande ideeën achter elkaar gezet en deels toegepast/geïllustreerd uit haar eigen omgeving (die echt heel specifiek is haha, ik ben ook een geprivilegieerde witte hoogopgeleide meid die tot kortgeleden in Amsterdam woonde maar ik herkende die verhalen die zij beschreef echt helemaal niet 
); dat is op zich denk ik niet eens zo erg want het is prima om aan te tonen dat vrouwen zich óók in die contreien niet los hebben gemaakt van seksisme en hoe kapitalisme en seksisme hand in hand gaan maar een kleine disclaimer daarover was wel gepast geweest. Denk dat het voor mensen met enige achtergrondkennis echt niets nieuws is, en dat het voor mensen die weinig weten over deze thema’s juist van te veel voorkennis uitgaat. Stonden ook slordige foutjes in zoals naar sociaal psychologisch onderzoek verwijzen als “in de sociologie” (andere discipline!!) en ik vond het mega storend dat er geen bronnenlijst is terwijl ze heel de tijd naar onderzoeken/andere denkers verwijst (en ik mij soms afvroeg of ze zo’n onderzoek bijvoorbeeld goed/eerlijk interpreteerde). Dus nouja, leuk geprobeerd maar slecht uitgevoerd naar mijn mening.
Wederom gewoon prima boek maar voor mij niets bijzonders. Heb Brooklyn niet gelezen; misschien dat het helpt als je al meer achtergrondkennis of een band met de personages hebt, maar mij boeide het allemaal niet echt zo veel.
Ik ben super fan van Bruno Latour als wetenschapper/denker en heb ook met heel veel plezier ander werk van hem gelezen. Had zin om dit te lezen en bespreken met een vriend maar vond het nogal saai haha. Het verhaal van Pasteur (en hoe Latour daar over geschreven had) kende ik al. Het was heel empirisch maar voelde voor mij allemaal zo van ja duh haha, anders dan in Labratory Life bijvoorbeeld, dat was echt leuk. Had het er met die vriend van mij over dat het misschien komt doordat Pasteur in NL niet zo’n heldenstatus heeft als dat hij in Frankrijk heeft of had, misschien dat deze versie van het verhaal dan anders binnenkomt.
Dit is zo goed! In deze uitgave zit een heel uitgebreide leesgids per deel van het manifest en het eindigt nog met drie essays die het manifest in de 21e eeuw plaatsen. Het was heel leuk en goed te doen om het te lezen op deze manier en ik ben heel blij dat ik nu iets meer over de grondbeginselen van het communisme (/dit manifest) weet. Voel mij ook heel strijdkrachtig meteen haha. Dikke tip voor iedereen die wel geïnteresseerd is om iets te leren over communisme maar niet weet waar te beginnen. Heel laagdrempelig.
24 likes
Wat een leuke en uitgebreide tips! Ik vind de podcast van Ellen Deckwitz wel laagdrempelig klinken (net een paar afleveringen geluisterd) en ik zet Olijven moet je leren lezen op mijn lijstje. Eerst maar eens starten met de bundel die ik al heb 
Haha herkenbaar. Dit heb ik ook met het reviewen of bespreken van boeken. Ik vind het ook lastig om alles exact te onthouden en benoemen en wil niet per see leesaantekeningen maken. En soms is het ook gewoon wat het oproept: stom, leuk, prima.
2 likes
Pachinko: mooi verhaal, goed uitgewerkte personages, ik zat er helemaal in en heb veel geleerd over de Koreaanse/Japanse geschiedenis. 1 ster aftrek omdat bepaalde grote gebeurtenissen de dood van Yoseb en Noaniet echt worden uitgewerkt en het laatste deel (over Solomon) wat afgeraffeld voelde.
Martyr! is prachtig, grappig, slim en ga ik zeker nog een keer lezen 
12 likes
The Wedding People en The Favorites waren wel leuk als luchtige boeken. The Favorites is letterlijk een moderne versie van Wuthering Heights maar dan met kunstschaatsen.
The House of my Mother is super interessant (vooral ook als je de familie van YouTube kent), ik had het boek bijna in 1 dag uit.
The alchemist was vreselijk.
The Three Lives of Cate Kay heb ik me vooral aan geërgerd. Het gaat over iemand die wegvlucht van een groot geheim waarvan ik de hele tijd dacht dat het helemaal niet zo’n big deal was
7 likes