Ik heb voor mijn doen echt super veel gelezen in januari! Heel leuk, zit er helemaal in 
Ben al op 1/3 van m’n leesdoel voor dit jaar 
Enigszins onhandig omdat ik als goed voornemen heb over elk boek dat ik schrijf een soort (korte) recensie te schrijven en ik nu dus al 5,5 boek achter loop haha.
volgens mij heb ik hier eerder een uitgebreidere review over geplaatst. Vond het verhaal en de personages niet bijzonder goed (uitgewerkt) maar ik ben zo’n fan van zijn schrijfstijl dat ik er toch heel erg van genoten heb. Gewoon goed boek.
Hier heb ik volgens mij ook al eerder wat over geschreven hier. Ik ben wel fan geworden van Roelof ten Napel! Ik vond dit ook heel mooi, maar qua stijl dacht ik wel te merken dat dit wat “vroeger” werk van hem is. In z’n meest recente boek was ik erg gegrepen door zijn stijl en hoewel ik de stijl in dit boek ook heel erg eigen vond, voelde het nog wat… onvolwassen? I dunno haha ik weet ook niet wat ik zeg. In elk geval ook een goed en mooi boek maar had geen wauw factor voor mij.
Heeeeel vet. Ik wist eigenlijk niet echt waar dit boek over ging en ik verwachtte een totaal ander soort verhaal. Het kroop echt onder mijn huid en ik vond het heel goed hoe het hoofdpersonage feitelijk niet aan het woord komt en je het dus allemaal meekrijgt via vertellers die nogal matig betrouwbaar zijn. Ik ben er nog heel erg over na aan het denken en over aan het schrijven, want het laat mij niet echt los.
Oh man ik zag heel erg op tegen dit boek omdat ik bang was dat het te confronterend zou zijn. Was het deels ook wel, maar minder heftig voor mij persoonlijk dan ik vooraf verwacht had. Ik denk eigenlijk dat dit het eerste is dat ik lees van Lize Spit sinds Het Smelt een eeuwigheid geleden - ik vond dat toen ook al mooi maar hier was ik ontzettend van onder de indruk. Ik vind haar stijl heel bijzonder, heel knap hoe ze op de een of andere manier zo ontzettend respectvol en precies over deze heel precaire onderwerpen/thema’s/relaties schrijft waardoor het ook heel liefdevol voelt? En kei pijnlijk.
Twee sterren omdat ik op zich denk dat het goed is de uiteindelijke boodschap in elk geval bij een paar mensen aankomt maar ik weet niet voor wie dit nou geschreven is en ik vond het echt een super matig uitgevoerd pamflet haha. Jammer want ik vind Doortje Smithuijsen gewoon best leuk en had ook wel iets beters verwacht van haar? Ze heeft naar mijn idee veel een soort van bestaande ideeën achter elkaar gezet en deels toegepast/geïllustreerd uit haar eigen omgeving (die echt heel specifiek is haha, ik ben ook een geprivilegieerde witte hoogopgeleide meid die tot kortgeleden in Amsterdam woonde maar ik herkende die verhalen die zij beschreef echt helemaal niet 
); dat is op zich denk ik niet eens zo erg want het is prima om aan te tonen dat vrouwen zich óók in die contreien niet los hebben gemaakt van seksisme en hoe kapitalisme en seksisme hand in hand gaan maar een kleine disclaimer daarover was wel gepast geweest. Denk dat het voor mensen met enige achtergrondkennis echt niets nieuws is, en dat het voor mensen die weinig weten over deze thema’s juist van te veel voorkennis uitgaat. Stonden ook slordige foutjes in zoals naar sociaal psychologisch onderzoek verwijzen als “in de sociologie” (andere discipline!!) en ik vond het mega storend dat er geen bronnenlijst is terwijl ze heel de tijd naar onderzoeken/andere denkers verwijst (en ik mij soms afvroeg of ze zo’n onderzoek bijvoorbeeld goed/eerlijk interpreteerde). Dus nouja, leuk geprobeerd maar slecht uitgevoerd naar mijn mening.
Wederom gewoon prima boek maar voor mij niets bijzonders. Heb Brooklyn niet gelezen; misschien dat het helpt als je al meer achtergrondkennis of een band met de personages hebt, maar mij boeide het allemaal niet echt zo veel.
Ik ben super fan van Bruno Latour als wetenschapper/denker en heb ook met heel veel plezier ander werk van hem gelezen. Had zin om dit te lezen en bespreken met een vriend maar vond het nogal saai haha. Het verhaal van Pasteur (en hoe Latour daar over geschreven had) kende ik al. Het was heel empirisch maar voelde voor mij allemaal zo van ja duh haha, anders dan in Labratory Life bijvoorbeeld, dat was echt leuk. Had het er met die vriend van mij over dat het misschien komt doordat Pasteur in NL niet zo’n heldenstatus heeft als dat hij in Frankrijk heeft of had, misschien dat deze versie van het verhaal dan anders binnenkomt.
Dit is zo goed! In deze uitgave zit een heel uitgebreide leesgids per deel van het manifest en het eindigt nog met drie essays die het manifest in de 21e eeuw plaatsen. Het was heel leuk en goed te doen om het te lezen op deze manier en ik ben heel blij dat ik nu iets meer over de grondbeginselen van het communisme (/dit manifest) weet. Voel mij ook heel strijdkrachtig meteen haha. Dikke tip voor iedereen die wel geïnteresseerd is om iets te leren over communisme maar niet weet waar te beginnen. Heel laagdrempelig.
