Ze gaan niet perse over tuinieren, maar de boeken van Lisa Jewell gaan vaak over vrouwen van middelbare leeftijd met kinderen! Sommigen zijn echt thrillers, maar The Truth About Melody Browne en The House We Grew Up In gaan meer over de kindertijd van de hoofdpersonages en familiegeheimen, etc. Ze lezen heel lekker weg, echt perfect voor in de tuin of op het strand.
Wel echt heel anders dan Three Women, benieuwd wat je ervan vindt! Ranzigheid en feminist rage in een boek, en dat zie ik wel es vaker bij je, haha. Let me know als je het leest!
Ik zit nog wat te zoeken en kom wel wat tegen wat dan meer onder christelijke feelgood valt. Soms ligt het er wat dik boven op en soms niet. Vind je dat oké of liever niet?
Edit: niet christelijk wel tuinieren is De tuinclub van Sunshine Beach. Oh en Binnen de lijntjes van Mireille Versteeg zou je ook kunnen proberen, geen tuin maar wel gescheiden en een tweeling.
Hahaha ja dat zie je goed keep you posted, dank je!
Als het er niet te dik bovenop ligt wil ik het wel proberen! Sowieso bedankt voor alle tips!
Boeken van Cathy Kelly gaan ook vaak over wat oudere vrouwen (vooral haar latere boeken) en lezen lekker weg. Niet te diep bij nadenken vooral.
Ik ben nu het boek van Jade Kops aan het lezen. En sommige stukken komen wel echt binnen hoor. Ik ben iemand die echt bijna nooit huilt bij boeken of films. Als iedereen aan het janken is zit ik er gewoon te kijken. Maar tot nu toe heb ik al wel wat momenten gehad dat ik wilde huilen(alleen beetje lastig in een volle tram). Het is op een manier geschreven die wel echt binnen komt. Geen moeilijke stukken, maar echt hoe een tiener alles beleefd.
De gelijkenis was een goede thriller, gaat over een politieagente die undercover gaat als haar dubbelganger.
Iron Flame en Onyx storm vond ik lekker weglezen!
You Let Me In is een debuut, ik dacht eerst dat het een thriller zou zijn maar dat is het niet. Het is een apart boek waar ik bij tijde ook ongemakkelijk werd van het onderwerp. Wil er niet te veel over spoilen, ik vond het wel goed geschreven!
Ik ben voor het eerst een boek aan het hatereaden
Het is deel 5 in een serie van Jenny Colgan, deel 4 vond ik al niet goed maar ach toch maar begonnen aan de volgende, want toe aan wat luchtigs.
Maar vreselijk, ik wilde hem eigenlijk al heel snel wegleggen maar het is het laatste deel dus ben toch ergens ook benieuwd hoe het gaat eindigen. Echt sunk cost fallacy dit, ik denk om de zoveel pagina’s weer IK STOP ERMEE en lees dan toch door.
Al je karakters onuitstaanbaar maken maakt geen fijn feelgood boek. En verzin na 5 boeken een ander probleem in plaats van dat je stel nog steeds niet normaal met elkaar kan praten?!
Welk boek is het?
Oei ja, daar ben ik na deel 3 afgehaakt want wat de fuck heb je voor relatie als je niet eens kan vertellen dat je zwanger bent.
Jep dat was ook idioot, ik had hetzelfde moeten doen niks veranderd ook 2 boeken later, dit keer kon ze hem niet vertellen wat voor bruiloft ze wilde.
Ik vond eerste paar van deze serie wel prima, cozy verhaal op een Schots eiland. Maar ik heb van haar verder De kleine bakkerij aan het strand gelezen en die vond ik ook tegenvallen, daar eindigde de hoofdpersoon ook al met een eikel.
Geen Jenny Colgan boeken meer voor mij!
Ik heb vandaag ‘De onttoverden’ uitgelezen van Marie Vareille. Echt een aanrader!
Ja pffff spot on over The hunger games, ben halverwege en heb tijdens het lezen al 5 keer aan jouw post gedacht hahaha. “Oh really die is er toevallig ook bij?” Voelt echt heel cheap, om ons snel betrokken te willen laten voelen!
Zijn er meer mensen bezig met de nieuwe Hunger Games prequel? Ik ben ongeveer op blz 200, maar die cameo’s van al die personages uit de andere boeken voelen zo mega geforceerd. Het is vermakelijk, maar eigenlijk droevig slecht…
Edit: wow, even de vorige posts gemist. De mening wordt dus gedeeld
Ik vind het ook heel irritant dat Haymitch net als Snow een relatie heeft met zo’n Covey-meisje. En die Beetee die niet z’n eigen zoon helpt, maar wel een tribute uit een ander district haha, lachwekkend. De inspiratie was duidelijk op.
Ja ik heb m nu bijna uit, maar vind het een behoorlijk slecht boek eigenlijk.
Ik twijfel heel erg om te beginnen in memoirs of a geisha… wilde dit boek altijd al eens lezen maar ik weet niet goed of het de moeite waard is. Iemand dit gelezen?
Ja, is de moeite waard
Ik heb ‘m zelf ongelezen weer weggedaan, nadat ik over de controversies van het boek las. Ligt dus een beetje eraan of je een boek wil lezen die heel erg bekritiseerd is door de mensen/cultuur over wie het gaat