En @June, ik heb het ook gelezen.
Ik vind het knap hoe ze eerlijk (denk ik) op die relatie kan reflecteren, en ik vond het confronterend dat ik tijdens het lezen toch af en toe dacht: ‘Nou, iedereen weet wie hij is en hij is dood, beetje heftig om nu zo over hem te schrijven’, wat ook benoemd wordt in het boek, terwijl ik in eerste instantie dacht (en nog steeds denk): ‘Goed bezig, schrijf maar lekker op en geniet van je bestseller’.
Ik denk dat onder andere het feit dat je zo betoverd kan zijn door iemand en dan in een bepaalde dynamiek verzeild raakt heel herkenbaar is voor allerlei typen mensen. Ik vond het ongelooflijk dat ze zich zo had laten meeslepen, maar dat vindt ze zelf ook, en ik volg haar ook wanneer ze uitlegt hoe ze zo lang bij hem is gebleven.
Ik kreeg bijna zin boeken van de zoons over hun vader te lezen, maar vind het ook weer voyeuristisch van mezelf omdat ik het puur en alleen zou doen om die man vanuit hun perspectief te ontdekken.