Omg yes!!! Ik ben hem aan mijn vriend aan het voorlezen (echt WAAROM doe ik dit mezelf aan) en ik blijf het echt één van de beste boeken ooit vinden!!!
Dit zijn de boeken die ik heb uitgelezen in augustus:
The Swimmer van John Cheever is een kort verhaal waardoor ik meer zin kreeg in korte verhalen. Ik ken er weinig, dus als iemand tips heeft houd ik me aanbevolen!
The Art of Joy van Goliarda Sapienza is in de eerste helft fantastisch, in de tweede helft chaotisch, maar over het algemeen een heerlijk verhaal over een revolutionaire Siciliaanse queer vrouw, geboren op 1 januari 1900 en opgegroeid in een straatarm gezin met moeder en gehandicapte zus, vervolgens een klooster en dan een paleis.
And Then There Where None van Agatha Christie heb ik geluisterd tijdens een reis. Ik had hem al eens gelezen, maar ik bedacht dat ik niet meer wist wie de moordenaar was, erg vermakelijk.
August Blue van Deborah Levy vond ik geweldig!!! Het is het eerste boek dat zich afspeelt tijdens de pandemie wat ik gelezen heb, ik vind de manier waarop de personages worden omschreven mooi, de sfeer dromerig en warm.
La salita dei saponari van Cristina Cassar Scalia is het derde deel van een Italiaanse detectivereeks waar ik dol op ben omdat het zich voornamelijk in Catania afspeelt en dat één van mijn lievelingssteden is en er veel omschrijvingen van lekker eten in zitten.
Troubling Love was het enige boek van Elena Ferrante dat ik nog niet had gelezen. Het is haar eerste boek en alle onderwerpen van haar erop volgende werk komen erin aan bod: Napels, de omstreken van Caserta, de moeilijke band tussen een dochter die zich ongezien voelt en haar moeder, mannen en hun lust. Ik vond het een vervelend boek, ik voelde me er vaak vies door, het zit vol smerige omschrijvingen van menstruatiebloed, aanrandingen, mensen die gek doen, en zelfs de stad en het strand (waar ik graag kom) worden van hun slechtste kant laten zien.
Convenience Store Woman van Sayaka Murata vond ik wat tegenvallen ten opzichte van de verwachtingen die ik ervan had. Het las vlot en was best vertederend, maar vooral verdrietig en weinig diepgaand. Ik vond de hoofdpersoon heel de tijd zielig.
Chronicle of a Blood Merchant van Yu Hua vond ik heel interessant. Ik had in januari To Live! van dezelfde auteur gelezen, een boek dat me best veel geleerd heeft over China tijdens de Culturele Revolutie, waardoor ik het verhaal van dit boek een stuk soepeler kon lezen. Mooi en grappig.
The Buddha in the Attic van Julie Otsuka vond ik heel erg mooi! Geschreven in wij-vorm, wat veel minder vervelend bleek dan verwacht.
Tokyo Express van Seicho Matsumoto heb ik gelezen omdat ik dacht dat het een meeslepende detective zou zijn om lekker voor het slapen gaan te lezen, maar ging in mijn beleving voornamelijk over de tijden van Japanse treinen. Het zit slim in elkaar, maar ik wil helemaal niet moeten puzzelen als ik een detective lees! Ik wil kunnen doen alsof mijn intuïtie me op het juiste spoor (ha ha) brengt.