Blij dat eindelijk iemand mijn mening over ilja leonard pfeijfer (of hoe je dat ook schrijft) deelt. Ik vond la superba echt extreem seksistisch, vol goedkope cliché’s , en ook wat melig moraliserend. Eigenlijk gewoon de mannelijke variant van een stationsroman, maar dan met mooiere en betere zinnen. Maar als ik dat zeg, word ik vaak wat meewarig aangestaard. Zo van ’ ze snapt het niet’. Terwijl ik denk dat ik het best wel snap maar het gewoon wat heb gehad met oude witte mannen die hun vunzigheid als literatuur proberen te verkopen. Maar dat durf ik dan vaak niet meer te zeggen…
En voor de rest ben ik het helemaal eens met @Celeone, ‘wat het hart verwoest’ is echt een super boek