Ja, dat bedoelde ik inderdaad! En in die tijd werd dat juist heel anders gezien: Jo was echt bijna een nieuw soort personage, een ‘tomboy’ (terwijl dat er nu niet meer zo ontzettend uitkomt) en niet meisjesachtig of damesachtig, en bijzonder omdat ze zo driftig kan zijn en het huwelijk niet haar eerste prioriteit is. Ze probeert op haar manier zelfs carrière te maken en is (voor die tijd) onafhankelijk.
Het is niet zo dat de film niet te begrijpen is zonder dat je het boek gelezen hebt hoor, maar ik denk echt dat als je het origineel kent en idd de achtergrond van de schrijfster, je bepaalde veranderingen kunt waarderen en dat de film meer diepte geeft (terwijl je die uiteraard niet opmerkt als je het boek niet gelezen hebt)
Veel plezier bij de film ^^
is Brix trouwens, een romance-boek.
