Amanda Leduc - Disfigured: On Fairy Tales, Disability, and Making Space*
Fairy tales and fables are never only stories: they are the scaffolding by which we understand crucial things.
– Amanda Leduc
Het bovenstaande citaat is absoluut niet het sterkste citaat uit Disfigured: On Fairy Tales, Disability, and Making Space van Amanda Leduc, maar ik haal deze zin graag aan omdat het één van de redenen weergeeft waarom ik Disfigured wilde lezen. Als ‘letterkundige’ en vrouw met een ‘handicap’ vond ik het erg interessant om te lezen hoe Amanda Leduc, een vrouw met cerebral palsy die op veel andere fronten een soortgelijk pad heeft afgelegd, kijkt naar alles omtrent het leven met een beperking, of hoe je het ook wilt noemen. Ik kan wel andere woorden gebruiken, maar het blijft een feit dat de maatschappij anders met mensen omgaat die niet voldoen aan het ideale plaatje.
Bovendien vond ik het erg interessant om te lezen hoe zij het hebben van een handicap in het algemeen, haar eigen ervaringen in verband brengt met sprookjes/fantasie door de eeuwen heen. Veel dingen waren voor mij herkenbaar en enerzijds was dat fijn, maar anderzijds ook wel confronterend. Het boek heeft in ieder geval mijn ogen nog verder geopend, dat er nog veel werk aan de winkel is. Een winkel met hulpmiddelen wel te verstaan, die hopelijk op een dag gewoon een afdeling is van een warenhuis, net zoals de kookafdeling of het departement met boeken.
(dus 5/5)
Het was het wel waard maar ik heb nog nooit zo lang over een boek gedaan.
Geloof niet dat ik dat zag aankomen nee. En dan had je nog het hele metaverhaal met hoe/waarom die man in deze situatie zat maar dat herinner ik me echt niet meer, hoe dat nou werkte. Het was toch flink ingewikkeld allemaal.
Ga ze even zoeken op zolder als ik ooit weer bij mijn ouders ben
Vond dat in ieder geval een beetje makkelijk van de auteur.
