Iets vragen mag gewoon toch, neem aan dat degenen die anoniem zijn belangrijk vinden uiteindelijk de naam van hun hond of foto’s niet of minder zijn gaan delen.
Ja ik denk dat mensen mij ook echt aan mijn huisdier zouden herkennen eigenlijk haha.
Zij heeft enige tijd als PA gefungeerd van Anna N.
Ik ging dus even spieken maar wtf met die foto
op de grond ook.
Zoo dramatisch en zoveel vragen!!!11!1!1
hoezo kan zij pas werken/slapen/leven als die hond slaapt, hoezo is ze bang dat haar ouders meer bonden met de hond dan zij en wáárom gaat ze dan niet naar haar eigen huis. Waarom leert ze die hond niet af aan haar kleren te trekken/bijten?Waarom de drama, waarom deelt ze dit en waarom kijk ik dit 🫠
/rant
Ps. Toch iets positiefs: Wel een leuke naam, Harvard/Harvie
Woont ze bij haar ouders? Veel succes dan met voorkomen dat de hond zich niet aan de rest van het gezin gaat hechten.
Ja en ook een beetje bizar om te verwachten dat je ouders die hond dus maar negeren?
Ik herken Romy haar gedrag wel eigenlijk maar dan wel van toen ik 11 was en nog dacht dat de wereld om mij draaide en onze hond sowieso het meest van mij hield en mijn ouders onze connectie gewoon moesten respecteren!!!).! Echt dat net een tikje te obsessief bezig zijn met een dier dat hoort bij een nog onderontwikkeld kinderbrein
Exact.
Hahaha omg er komt opeens een jeugdherinnering bij mij omhoog. Mijn hond was naar de trimsalon geweest en toen ik hem zag moest ik enorm huilen omdat hij er zo anders uitzag. Hij kwam naar me toe om te knuffelen en toen duwde ik hem weg terwijl ik snikkend zei “jij bent mijn hondje niet meer”.
8-jarige ik was echt een dramatische bitch, alsnog sorry en R.I.P. lief hondje.
Ik vraag mij af of die Amerikaanse vriend van Claire (Alex) haar niet zat wordt. Ze lijkt mij erg vermoeiend omdat ze van alles wat apart is en waar een New Yorker niet van opkijkt zij zo een groot ding maakt. En altijd maar: alleen in New York gebeurt dit. Uhmmm nee hoor overal hebben ze wel movie nights buiten en is er wel iemand die een liedje zingt in de metro.
Ik vraag mij ook af wat ze daar doet nu ze geen stage heeft. Haar dagen zien er zo doelloos uit
Ik denk dat Amerikanen juist wel de soort mensen zijn die Claire kunnen waarderen
In tegenstelling tot ik als nuchtere hollander
Is mij echt al gebeurd dat een forummer mij herkende door mijn hond
Ben halverwege, maar tering zit aardig wat budget in de soundtrack
Dit is ook wereldvreemd, alsof men in “het oosten” niet op 40m2 woont haha.
Ze doet mij denken aan die vrouw van How I met Your Mother die naar San Fran vertrok, terugkwam en ging overdrijven hoe leuk het daar was. En stiekem bleek het zwaar tegen te vallen. Zo zat Claire een keer op een kleine brandtrap, heel weinig ruimte en ging vertellen wat voor een ervaring dat was en dat het helemaal geweldig was. Ik dacht alleen: je zat letterlijk opgevouwen op een brandtrap. Ze doet alsof New York van haar is. Ik denk dat ze daar heel ongelukkig is, een beetje doelloos door de straten van New York lopen.
Ik vind Claire mega irritant met haar stemmetjes en maniertjes maar dit vind ik ook weer lullig. Ik hoop dat ze het wel zo leuk heeft als ze laat zien, anders is het toch gewoon super kut.
Ook gewoon niet waar want ze doet helemaal niet alsof die movie nights alleen in ny zijn. Je klinkt eerder een beetje jaloers eigenlijk.
Nouuuuuu, ze doet wel een beetje alsof alles in NY zo speciaal is en het echt een wonder is dat mensen daar ook gewoon koffie to go halen en lopend naar hun werk gaan, terwijl mensen dat in Lutjebroek ook gewoon doen. Snap echt wel dat zo’n stad magisch voelt en het anders is dan NL, maar het is geen wereldwonder ofzo.
Ik herken me wel een beetje in Claire, verschil is dat ik het niet online deel, maar kan dat enthousiasme wel delen als ik ergens met een vriend/vriendin loop. Woon in een stad in NL waar ik ook ivm omstandigheden een tijdje weg ben geweest, en sinds ik hier weer woon geniet ik ZO van alles hier. En dat zijn ook juist kleine onbenullige dingen waarvan anderen zouden denken ja Jezus meid dat heb je overal. Maar het is juist dat ik zo veel houd van deze stad waardoor ik er door een hele andere bril naar kijk, en vooral ook intens geluk kan voelen door kleine dingen. Kan me er dus wel in vinden dat je heel veel gevoel kunt hebben bij een stad of plek, liefde, warmte en allerlei nostalgische gevoelens. Fijn voor haar toch dat ze dat gevoel kent, en ergens ook juist leuk dat ze dat graag wil delen met anderen, wellicht mensen die ook zo van NY houden die door wat zij deelt op afstand weer wat van dat gevoel ervaren?
Ik ben best jaloers dat ze in New York is hoor, zou ik ook wel willen. Ze doet mij gewoon denken aan een vriendin die ook naar het buitenland ging en bij mij durfde te klagen hoe zwaar het daar was en op insta alles ging overdrijven hoe leuk het was. Alles was toen perfect aan die stad. Het komt gewoon niet zo geloofwaardig over. Ik herken mij best wel in Claire voel mij ook niet thuis in NL, en haar post recent dat ze op zoek was vond ik goed. Voor de rest denk ik meid wie probeer je te overtuigen