Precies dit! Vind het echt leuk voor haar, ze is zo blij met het huis nu! Heel ander mens dan ik ben maar ze lijkt me zo sympathiek en chill met de kinderen.
En als die kinders later vrienden over de vloer hebben ofzo kan je je dus boven heel chill terugtrekken, ik snap het wel dat keukentje.
Het is ‘plaatjes’ mooi, maar ik mis iedere vorm van persoonlijkheid. Naast dat al die beige kleuren niet mijn ding zijn, waar zijn de spullen die je van je oma erft, persoonlijke dingen aan de muur, planten? Al die ingebouwde kasten met spulletjes, die echt iedereen in de winkel kan kopen. Ik begrijp het niet. Ik heb een boekenkast, schilderijtjes uit mijn familie, dierbare foto’s, een antiek bureautje van mijn oma. Allemaal zaken die mijn interieur, dat nooit in een tijdschrift zal verschijnen, persoonlijk en gezellig maken.
En dan tot slot, die gele plant? 
Die ingebouwde kasten is het enige waarop ik jaloers ben. O, en de spa-to-be. Voor de rest is dit een nachtmerrie, het mist ziel. En ik kan niet bepaald zeggen dat mijn huis eclectisch is, wij hebben ook veel lichte kleuren, maar idd met persoonlijke elementen.
Maar goed, anderzijds denk ik nu na dit getypt te hebben: als zij blij ermee is, dan is dat het belangrijkst.
Zelfs het cadeaupapier is aangepast aan het interieur 
En zag ik nou in haar pantry chips in een voorraadpot?
Mensen die dit doen (incl. op kleur sorteren, en in wit papier pakken) lezen geen boeken. Die doen alsof.
Ik lees boeken én sorteer op kleur 
Hoevaak moet je nou daadwerkelijk iets terugvinden in je kast? Zelden. Het oogt veel minder rommelig dan op auteur/genre.
Hoezo? Ik lees veel en ik vind boeken ook niet mooi in mijn interieur staan. Ik heb geen beige huis maar ik vind een boekenkast veel te druk/rommelig staan. Ik lees alles op mijn ereader. Ik heb alleen een boekenkast omdat mijn vriend dat wil!
Ik kan dingen juist makkelijker terug vinden als het op kleur staat, omdat ik dan denk aan hoe het boek er uit ziet en daar naar zoek!
Oh sorry maar ik had ooit mijn boeken op kleur en ik had ze allemaal gelezen (behalve dan mijn ene plankje ‘nog te lezen’ die stonden uiteraard niet op kleur).
Klopt inderdaad! Ik weet de kleur vaak nog wel, maar auteur niet altijd
Oeps, gevoelig puntje, merk ik.
Ik herlees graag en ga ook regelmatig door mijn boekenkast heen. Maar ik moet er niet aan denken dat alle categorieën door elkaar staan, dat mijn kookboeken tussen gedichten, reisboeken, nl en en literatuur staan etc.
Daarnaast kijk ik bij mensen bij wie ik kom graag in de boekenkast. Het vertelt me veel over wat ze leuk vinden, en het geeft altijd aanleiding tot leuke gesprekken. Ik hou van mensen die van volle (en rommelige) boekenkasten houden.
Laat mensen gewoon hun boekenkast inrichten zoals ze willen. Komt nu een beetje over alsof je aan het gatekeepen bent. Alsof je alleen een échte lezer bent als je een volle en rommelige kast hebt.
Daarnaast maakt het toch voor jou als gast al helemaal niet uit hoe de kast van iemand anders ingericht is als je even wil neuzen om te kijken wat ze hebben staan? Kan bij mijn kast prima hoor. Uiteindelijk is het bij mij nog deels op soort gescheiden want mijn kookboeken liggen in de keuken, studieboeken verstopt op zolder, etc.
“gatekeepen”… Oh, de ironie…
He? Jij bent diegene die zegt dat mensen die hun boeken zo sorteren niet lezen 
U do u met een rommelige kast, maar genoeg échte lezers die hun kast op een andere manier sorteren. Allemaal prima toch?
Nee klopt, maar laten we vooral afstappen van het idee dat je vast niet echt leest als je geen kast hebt staan die geordend is op genre en auteur.
Je kan mensen niet van hun ideeën afhelpen, je kan alleen kiezen je er niks van aan te trekken.
Laat ik dat dan maar doen 
Lekker praktisch
Ik lees alleen Ottolenghi, sorry
