Het grote medische vragen-topic #2

Is er iemand hier die ervaring heeft met een bezoek aan de mammapoli? Ik heb een bult in mijn borst en heb volgende week de afspraak in het ziekenhuis. Ik krijg dan meteen alle onderzoeken (mammografie, echo, evt. punctie of biopt) achter elkaar en het uitslaggesprek. En vind het natuurlijk heel spannend. Ik hoor graag ervaringen (of geruststellingen haha).

Ben wel blij dat ik naar de huisarts ben gegaan en volgende week al uitsluitsel heb. Ik volg L.in.da Hake.bo.om op Instagram, en ben door haar wel gestimuleerd om ermee naar de huisarts te gaan, maar ik hoop natuurlijk niet dat er net als bij haar iets mis is. Deze week maar proberen veel afleiding te zoeken.

1 like

Ja, dat heb ik! Zijn er dingen die je specifiek wil weten of meer mijn ervaring? Je mag me ook een dm sturen als je wil!

Edit; ja je schrijft al ervaringen haha, lekker gelezen. Ik ga even m’n bericht editten en m’n ervaring typen hier

Ok edit 2; helaas dus ervaring op de mammapoli en om met de deur in huis te vallen, bij mij was het mis. Ik zelf ging enkel voor een echo, maar moest meteen blijven voor een biopt en daarna kreeg ik direct de uitslag. Dat was dus even heel anders dan hoe ik dacht dat het zou gaan (echo en weg). Dus ergens fijn dat jij al weet wat je kunt verwachten. Wil overigens niet meteen zeggen dat het bij jou ook mis zou zijn hè! Later heb ik zelf nog een mammografie gehad. Mammografie valt heel erg mee hoor. Het is niet super prettig nee, en ik zou niet voor m’n lol nog een keer m’n borst onder zo’n ding liggen vandaag omdat ik me verveel bij wijze van, maar echt in the end stelt het niks voor en is het echt een paar seconden en klaar! Online lees je vaak van die hele heftige uitspraken als ‘tosti ijzer’ en ‘borsten pletten’, nou dat valt best mee. En serious Gerda, het is je gezondheid… dus overdrijf niet zo. Echo stelt niks voor, is gewoon een echo dus daar voel je niks van. Met het biopt nemen ze een stukje weefsel weg, maar dat wordt uiteraard verdoofd! Heel prettig vond ik het niet, en dat is niet eens per se qua pijn (want; het wordt verdoofd en die prikjes stellen weinig voor vond ik), maar meer het idee en zicht dat ze daar met een redelijk lange naald bezig zijn op die plek. Als ze het biopt nemen dan werkt het als een soort ‘nietmachine’ van binnen en dan lijkt het alsof ze dus klikken / schieten maar dan nemen ze dus een stukje weefsel weg. Pleistertje erop en klaar! Een paar dagen daarna was het bij mij nog wel wat gevoelig en af en toe voelde ik daar dan een soort van steken, dat was wel even vervelend. Ook werd het een blauwe/gele/paarse plek en die heeft er een week of 3 gezeten. Maar ook hierbij is het me achteraf toch wel meegevallen moet ik zeggen.

Wat bij mij vooral het zo beladen maakte was het mentale aspect en de toen nog onwetendheid, dat was killing. Nou mijn gesprek daarna was dus niet goed, en dan ga je heel de medische molen in. Hoe moeilijk het voor jou nu ook is: probeer echt niet op zaken die nog helemaal niet bekend zijn vooruit te lopen, want daar heb je niks aan! Voor hetzelfde geldt is er niets aan de hand. Dus goed dat je afleiding zoekt. Verder zijn de mensen, enkel vrouwen bij mij, op de mammapoli echt zo lief en steunend. Zij weten echt wat ze doen en hoe ze goed met je kunnen praten etc. Dus dat heb ik zelf als heel fijn ervaren.
Verder super goed dat je door die L. inda bent gegaan! Maar wil je ook wel meegeven dat alles super persoonlijk is en iedereen het op haar eigen manier ervaart. En heel eerlijk, ik vind zelf van haar dus dat zij alles wel heel negatief naar buiten brengt. En je kan zo’n situatie en traject nooit vergelijken want per persoon is het zo verschillend, maar zij zegt of brengt dingen soms zo stellig waarbij ik dus denk; nou zo ervaar ik het niet. En als je haar stories gaat bekijken zie je daar zij er helaas heel veel last van heeft telkens in het traject, wat super kut is, maar ik ervaar dat (gelukkig!) dus 180 graden anders. Dus laat je vooraf niet te veel beïnvloeden voor zover dar lukt, en nouja wellicht komt het bij jou überhaupt niet zover.

Mocht je trouwens meer willen weten of erover willen praten of wat dan ook, je mag me echt altijd dm’en

5 likes

Ja ik heb heel veel ervaring!

Vier jaar geleden ging ik voor het eerst met een knobbeltje (bleek een cyste te zijn gelukkig) in mijn borst naar de huisarts. Die vertrouwde het niet helemaal en stuurde mij de gelijk door naar het ziekenhuis. Daar kon ik die zelfde week nog terecht.
Ik was mega zenuwachtig. Op de mamma poli aangekomen waren ze allemaal heel erg lief. Ik was de jongste (19 jaar) daar van de patiënten. Er waren veel vrouwen met borstkanker, die chemo (gehad) hebben.
Dat vond ik heel confronterend.
Ik moest eerst naar de arts toe. Dit was een jonge vrouw die ontzettend lief was en mij geruststelde. Toch wou ze voor de zekerheid een echo laten maken. Omdat ik zo jong ben, maken ze geen mammografie. Ze kunnen in verband met het weefsel bij jonge vrouwen niet goed in de borst kijken.
Ik werd opgeroepen voor een echo en daar waren ze ook heel aardig. Ik moest mij van boven uit kleden en liggen op een soort massage tafel. Ik kreeg een handdoek over mijn borsten omdat het koud was en ik moest wachten op de persoon die de echo maakt.
Toen hij kwam begon hij vrijwel meteen. Hij zij in het begin niet veel en ik kon mee kijken. Ik kon er natuurlijk niks op uit maken. Uiteindelijk zei hij dat het een cyste was, die leeg gezogen moest worden met een punctie. Verdoven kon niet. Ik vond het erg pijnlijk, maar dat komt ook omdat ze bij mij in mijn tepelhof moesten prikken. Gelukkig duurt het niet heel erg lang. Daarna moest ik mijn bh weer om. Ik vond het de gehele dag nog gevoelig. Daarna moest ik terug naar de dokter om het na te bespreken. Ze hebben het vocht wat er in zat opgestuurd naar het lab. De uitslag kreeg ik later maar die was goed.

Uiteindelijk heb ik veel pech gehad met cystes die terug kwamen en waaraan ik meerdere malen aan geopereerd ben, maar dat komt bijna niet voor. Het is onwijs spannend omdat je nu nog van niks weet. Heel goed van je dat je actie hebt ondernomen en ik duim voor een goede uitslag!

1 like

@DikkeKip en @Twijfelkont onwijs bedankt voor het delen van jullie ervaringen! Een idee hebben hoe zo’n dag kan lopen scheelt al heel veel spanning merk ik. Ik zie indd meer op tegen de onzekerheid dan de onderzoeken an sich. Maar een onbekende situatie, plek en mensen geeft me altijd wel wat zenuwen, dus een beeld erbij kunnen vormen scheelt nogal. Goed ook om te horen dat de medewerkers bij jullie allemaal zo lief waren. En je hebt gelijk Twijfelkont, ik heb besloten van goed nieuws uit te gaan tot het tegendeel waar blijkt te zijn. Wel heftig om te horen dat het bij jou niet goed was. Ben je inmiddels weer gezond? (Als je het wilt delen).
En lief dat je inbox openstaat. Ik laat het voor nu maar gewoon op me afkomen. :slight_smile:

2 likes

Zeker ook doen! Je hebt er niks aan om op voorhand je er al druk om te maken, en helaas heb je er ook geen invloed op, dus enige wat je kan doen is op je af laten komen. En we duimen voor een goede uitslag!

Zelf momenteel helaas nog bezig met het hele traject, dus dat is gewoon zwaar kut en heel spannend en onzeker en ik ben er klaar mee, maar ja zo werkt het niet. Hoop dat ik in ieder geval snel positief nieuws ga krijgen :crossed_fingers:

2 likes

Wat heftig zeg! Hoop dat je snel een positief uitslag hebt. Ik heb het helaas met m’n mamma het e.e.a. meegemaakt. Dus is nu gelukkig helemaal in orde.

1 like

Ik ben vorig jaar door mijn huisarts naar de mamma poli gestuurd omdat ik uit 1 borst melk-achtig vocht lekte (niet zwanger en geen kinderen geen borstvoeding, dus zou niet moeten gebeuren).
Ik vond het zelf super spannend omdat je gewoon niet weet wat er aan de hand is. En ik kwam er achter dat ik zo lastig met die onzekerheid kan omgaan. Wat ik dan wel fijn vond aan de mamma poli is dat alles gewoon op 1 dag is.
Ik was net 30 geworden en dat is blijkbaar het afkap punt waarop je geen echo meer krijgt maar een mammografie. Nouja was niet prettig natuurlijk, want mijn borsten waren ook super super gevoelig, maar is even tanden op elkaar en snel voorbij. En toen die verpleegkundige die plaat naar beneden schroefde, spoot er natuurlijk ook vocht uit die borst :sweat_smile: en daarna bij de andere ook.
Alle verpleegkundigen vond ik super fijn, ik had ook aangegeven dat ik het heel erg spannend vond en dat vonden ze ook allemaal logisch en ik voelde me wel op mijn gemak door hen.
Uiteindelijk was er op de mammografie niks te zien en ben ik doorgestuurd naar andere afdeling .(een endocrinoloog om hormoon waarden te bepalen + een contrast mri van mijn hersenen. En het bleek een goedaardige hypofyse tumor te zijn die prolactine aanmaakt, waardoor je melk gaat maken )

Ik was wel ook een brok spanning voorafgaand aan de afspraak. Ik denk dat dat wel normaal is. Het is heel makkelijk om tegen anderen te zeggen: probeer rustig te blijven, je krijgt toch pas dan een uitslag. Maar ja dat vond ik zelf echt lastig.
Ik had wel afleiding door werk. En soms moest ik gewoon even huilen van de spanning, dan was ik er weer even van af.

Je gaat natuurlijk liever niet naar de mamma poli, maar beter ga je een keer teveel dan te weinig. Dus het is goed van je dat je je hebt laten doorsturen ipv het te negeren.

1 like

Ik ben een paar jaar gelden ook doorgestuurd door de huisarts vanwege een knobbeltje in mijn borst. Ik vond het al met al geen vervelende ervaring. Was niet heel nerveus voor de afspraak omdat de huisarts me al grotendeels gerustgesteld had, maar moest na binnenkomst vrij lang wachten voordat ik aan de beurt was en toen werd ik wel zenuwachtig. Ik was er alleen naartoe gegaan en had geen boek ofzo meegenomen, dus had weinig afleiding en vond het toen best confronterend om de andere patiënten te zien (tip is dus om afleiding mee te nemen maar hopelijk gaat het bij jou sneller).

Toen ik eenmaal aan de beurt was ging het wel razendsnel. Ik kwam de behandelkamer binnen via een klein kleedhokje, daar moest ik mijn bovenkleding uittrekken en dan kon ik doorlopen naar de behandelruimte. De verpleegkundigen legden uit wat er ging gebeuren en toen kwam de radioloog voor een echo. Die zag al snel dat het knobbeltje dat ik voelde een fibroadenoom was (goedaardig), wel dacht ze aan de vorm te zien dat er een kleine kans was dat het een type fibroadenoom was dat zou blijven doorgroeien. Dit komt eigenlijk zelden voor op mijn leeftijd (toen begin 20) maar om het zeker te weten stelde ze voor om een biopt te nemen. Ik mocht kiezen of ik dat meteen wilde laten doen of er een andere keer voor terug wilde komen. Heb het toen maar meteen laten doen, werd verdoofd en toen namen ze met een soort pen een stukje weefsel weg van het knobbeltje in mijn brost. Het deed helemaal geen pijn, voelde wel vreemd maar vond het niet vervelend. Ik mocht na het biopt een paar dagen niet tillen/sporten maar heb er verder ook helemaal geen last van gehad, ben 's avonds gewoon een weekendje weg gegaan. De huisarts zou een week later bellen met de uitslag en die was goed, het fibroadenoom kon gewoon blijven zitten (de snelgroeiende vorm zou operatief verwijderd moeten worden maar gewone fibroadenomen laten ze liever zitten omdat verwijderen littekenweefsel oplevert dat het later moeilijk maakt om mammografieën te beoordelen bij het bevolkingsonderzoek).

Ik kijk er niet slecht op terug! Alles ging razendsnel en iedereen was super vriendelijk en geruststellend.

Sterkte volgende week, ik duim voor goed nieuws!

1 like

Heel erg bedankt voor het delen van al jullie ervaringen :heart: Fijn om mijn spanning te kunnen delen en ergens ook om te horen dat meer mensen die onderzoeken hebben gehad (liever niet natuurlijk! Maar het maakt het wel iets ‘normaler’), en ook met geen slechte uitslagen. Mijn vriend mag volgende week gelukkig mee, en de afleiding van werk werkt tot nu toe goed. Ik zal jullie volgende week nog even op de hoogte houden.

Heel veel sterkte @Twijfelkont. Ik hoop dat je behandeling goed gaat en wens je heel erg toe dat je gauw weer gezond bent. Sterkte! :kissing_heart:

3 likes

Iemand een idee hoe een hartfunctietest/ echo in zijn werk gaat? Ik lees ineens online shit zoals contravloeistof wat ze in gaan spuiten. Klopt dit? Of is dat niet altijd? Ik durf niet meer eigenlijk

Een echo is meestal gewoon zoals een echo bij een zwangere buik, maar dan op je borst vanaf verschillende hoeken. Heel soms moet je andere technieken toepassen, maar dat is over het algemeen niet het startpunt, als ze dat soort dingen willen doen krijg je dat wel te horen van tevoren.

1 like

Het is echt net wat @Merel zegt, net een echo voor als je zwanger bent maar dan van je hart.
Zelf had ik wel met een vloeistof die ingespoten werd, maar daar merkte ik helemaal niks van. (Dat wist ik van te voren, dat ze die vloeistof in gingen spuiten) Behalve dat ze een infuus moesten zetten, maar ook dat was helemaal niet pijnlijk of eng (van te voren was ik wel kapot zenuwachtig, daar niet van).
Zelf moest ik zo goed als op mijn linkerzij gaan liggen en dan deden ze dat echo ding ook aan die kant, omdat je hart daar dan het dichtste bij zit.
Vervolgens gingen ze gewoon kijken en dan in mijn geval die vloeistof in spuiten. Ik kon meekijken op het scherm, maar misschien is dat niet altijd zo.
Daarna deden ze ook nog het geluid aanzetten om mijn hartslag te beluisteren.
In mijn geval was het een vrouw die dat echo ding bediende en de cardioloog was erbij voor het infuus en het bekijken van de echo.
Wel moest ik mijn bovenkleding uit doen, wellicht fijn om je daarop voor te bereiden.
Ben zelf niet medisch onderlegd, maar dit is mijn eigen ervaring.

1 like

@Negativ ik heb ook een echo gehad maar dan zonder vloeistof ingespoten. Voor de rest voor mij dezelfde ervaring. Ik zat af en toe klem met mijn tepelpiercing, dat vond ik minder haha. En dat harde duwen vond ik ook niet heel erg lekker, maar het was helemaal geen ervaring om me zorgen om/over te maken

1 like

@Indigo

Ook aantal jaren terug naar die afdeling geweest. Ik liep al een aantal weken rond met een duidelijke knikker/knobbel die niet weg ging. Maar gelukkig een goede afloop! Doorgestuurd door de huisarts. Ik was jong dus kreeg ik een echo en daar kreeg ik direct de uitslag van. Namelijk dat ze twijfelden dus hij wilde graag biopt afnemen. Dat werd ook direct gedaan. Ik herinner mij daar eigenlijk niks meer van, dus erg pijn zal het wel niet gedaan hebben. Dat werd opgestuurd voor onderzoek. Paar dagen later teruggekomen voor de uitslag. Wat ik mij nog heel goed herinner is dat voor dat ik kon gaan zitten, ze direct al zeiden: We hebben goed nieuws. Dus geen koetjes en kalfjes, wat ik zelf heel prettig vond. Het bleek bij mij een opgezette melkklier te zijn.

Bij ons liepen in de wachtkamer ook vrijwilligers rond. Zij deelden koffie/thee etc. uit. Als je wilde kon je daar een gezellig kletspraatje mee maken of je laten troosten als je bv. alleen was. Al bedenk ik mij nu, dat die er nu vanwege corona sowieso wel niet zullen zijn.

Iedereen was super vriendelijk en alles verliep vlotjes en goed georganiseerd. Je hoefde nergens te wachten.

1 like

& @Westwood

Aah dank voor het delen van de ervaringen! Ik ben nu iets rustiger, haha. Ik ben echt heel benieuwd hoelang het morgen gaat duren allemaal! Dat shirt uit vind ik ook heel naar! Lig je daar kwetsbaar in je blote memmen. Dan voel ik me dubbel rot :joy: Zo maar gelijk slapen, anders ben ik naast zenuwachtig ook nog eens moe.

Gelukkig!! Heel veel succes, sowieso al heel knap dat je gaat.
De cardioloog bij mij zei dat hij heel veel mensen gewoon niet meer zag, omdat ze het té eng vinden.
Hopelijk heb je een beetje kunnen slapen!
Overigens deden ze bij mij iets van een doek ofzo over mijn bovenlijf leggen, dus ik lag daar niet naakt te wezen. Misschien helpt dat iets. :blush:

2 likes

Ja, ik kreeg inderdaad ook een handdoekje om mezelf te bedekken! Alleen toen ik moest liggen moest het handdoekje even van mijn borsten af natuurlijk maar daarna bedekte de arts me meteen @Negativ

2 likes

& @Westwood

Het is goed gegaan! Ze ook aan mijn gezicht dat ik zenuwachtig was en ze stelde me wel gerust. Was inderdaad geen nare ervaring! (waar kan een mens zich toch druk om maken he) Ik kreeg inderdaad een handdoekje dus dat was ook wel fijn. Het vloeistof hoefde trouwens ook niet!

2 likes

Wat fijn om te horen! En logisch dat je het spannend vond hoor. Komt gewoon omdat het onbekend is.
Hopelijk valt de uitslag mee, is denk ik vanwege een mogelijk erfelijke aandoening toch? Als ik het goed onthouden heb van eerdere posts.

1 like

Dat klopt inderdaad. De echo gaan ze doorsturen naar de klinisch geneticus dus ik ben heel benieuwd hoe en wat. De eerste stappen zijn genomen iniedergeval :blush:

1 like