Het grote medische vragen-topic #2

Hahaha ik word daar altijd zo ontzettend geïrriteerd van, precies wat jij zegt!! Ik heb het laatst 2 weken uitgehouden maar het bleef gewoon doorsudderen. Ben ook bang dat het dan niet helemaal “schoon” is. Voor jou natuurlijk ook super vervelend, je bent dan de hele dag bezig met die blaasontsteking. Wil je binnenkort laten weten hoe het met je nieuwe aanpak gaat?

3 likes

Wow 2 weken! Respect hoor!! En ik snap heel goed dat je niet door wil sudderen want áls het wel overgaat in een nierbekken ontsteking is dat heel pijnlijk. Heb een keer een verhaal gehoord van een meisje die dat had gekregen.
Ja het gaat nu goed. Ik denk dat het zo goed als over is maar ik zal even alert blijven komende dagen.

1 like

Ja ik gebruik nu een dagcreme met niacinamide van CeraVe. Ben benieuwd of dat gaat helpen!

@Feather bedankt voor het nakijken! Ik ga het sowieso even laten checken bij de huisarts. Ben het wel een beetje zat nu.

@tessel ik heb haar even opgezocht en haar ervaring gelezen. Dankjewel!

1 like

Ik ben er echt apart niacinamide bij gaan gebruiken. Losse druppels zoals van Paula’s Choice of the Ordinary en dan na reinigen en toner een paar druppels over bet gezicht voor de rest van de verzorging.
En zit je creme wel in een tube?

1 like

Yes zit in een tube! Ik wil nu niet teveel gaan gebruiken omdat dat het ook kan triggeren las ik. Dus ik probeer het even met mijn dagcreme maar dan weet ik dat losse niacinamide ook nog een optie is!

2 likes

Ik heb stress over mijn hersenschudding. Mijn klachten zakken niet meer naar het niveau van de eerste twee weken. In basis heb ik nu altijd hoofdpijn en word bij het minste of geringste heel beroerd. Zelfs al overgegeven. Ik ben inmiddels ook bij de huisarts geweest. Die heeft me doorgestuurd voor ergotherapie.

Ik heb huisarts gevraagd om richtlijnen en info over hersenschuddingen. Ze heeft mijn vragen niet echt beantwoord, alleen dat de ergotherapeut daarbij kon helpen.

Nu sprak ik net een praktijk en stelde de vraag dat ik weet dat je eigenlijk niet over de grens mag gaan en moet stoppen vóór je klachten krijgt, maar ik heb altijd klachten nu. En ik moet ook af en toe iets regelen en voor mijn mentale gezondheid ook af en toe iemand spreken. Of de ergotherapeut dan wist hoe erg dat was als ik dat deed met hoofdpijn en wat dan wel en niet verantwoord was.

Het antwoord: oh, de ergotherapeut weet niet specifiek dingen van hersenschuddingen, die helpt je je dag indelen en schema’s maken.

Ok? Dus ik heb klachten, en dan mag ik eigenlijk niks. En de ergotherapeut gaat dan bepalen hoe lang ik die dag weer naar het plafond mag staren, wanneer ik een kruiswoordpuzzel mag maken en wanneer een ommetje?!

P.S. ik typ dit op donker scherm en ik zou het misschien beter helemaal niet doen, maar hopelijk kan iemand me geruststellen want stress en angst is ook niet goed voor een hersenschudding. Kiezen uit 2 kwaden.

1 like

Naar de neuroloog?

1 like

Ik zou zeker nog een keer bellen naar je huisarts, uitleggen dat je hier niet voldoende aan hebt, je je heel erg zorgen maakt en graag doorverwezen wilt worden naar het ziekenhuis.

Als ik het gevoel heb dat ze mijn symptomen niet serieus nemen geef ik altijd aan dat ik niet kan werken en als het zo doorgaat niet zie hoe ik weer aan de slag kan, daar slaan ze meestal wel op aan (want he, niks belangrijker dan werken in het leven!!).

Succes! Laat je niet afwimpelen, je verdient gewoon goede zorg.

6 likes

Oké nu volgt een lang verhaal. Ik heb het ingesproken dus wellicht is de tekst een beetje gek.

De huisarts gaf zelf al aan dat ik voorlopig niet zou kunnen werken en het een lang traject zou worden. Dus in die zin neemt ze mijn klachten serieus. Maar hoe het kan dat mijn klachten zo extreem veel erger zijn geworden, terwijl ik niet iets heel geks heb gedaan had ze niet een antwoord op anders dan: hersenschuddingen zijn complex.

Als ik een doorverwijzing naar het ziekenhuis vraag moet ik dat goed kunnen beargumenteren. Broodrooster gaf aan naar de neuroloog. Is dat inderdaad een reële vraag en wat gaat hij voor me kunnen doen behalve dat ik van een neuroloog verwacht dat hij wel mijn vraag kan beantwoorden? Maar dat was ook mijn huisarts ook moeten kunnen toch?

Ik heb het gevoel dat ik heel goed beslagen ten ijs moet komen en dat ik anders helemaal niet geholpen wordt maar ik weet niet of mijn vraag overdreven is. Want misschien zijn mijn klachten nu niet zorgelijk maar niemand heeft me tot nu toe die uitleg gegeven.

Ik ga morgen terug naar de huisarts. Ik heb al een afspraak. Ik heb negatieve ervaringen met zorgverleners er is in het verleden slecht naar me geluisterd en ik ben niet serieus genomen in een ziekenhuistraject. Dat heeft gezorgd voor een trauma en daardoor roepen zorgverleners nu heel veel spanning op. Dit heb ik mijn huisarts dinsdag eerst verteld en ik heb haar gevraagd om naar mij te luisteren maar serieus te nemen en me de helpen als ik om hulp vraag.

In datzelfde consult uitte ik zorgen over mijn mentale gezondheid. Er spelen ook nog andere dingen in mijn leven (dingen uit het verleden + vruchtbaarheidskwestie), Ik heb een verleden met depressies en ken inmiddels de triggers. Nu mijn hele leven stil komt te liggen zie ik een risico. Daar wilde ik het met haar over hebben. Ze heeft het tot twee keer toe van tafel geveegd dat er geen risico is zolang ik een dagritme aan hou en dat de ergotherapeut me daarbij gaat helpen. En dat het wetenschappelijk bewezen is dat het zo werkt bij hersenschuddingen dus mijn andere klachten waren niet relevant. Deze huisarts had 10 minuten geleden nog beloofd en serieus te nemen. Ik ben heel erg overstuur geraakt en heb bijna niet meer geslapen sindsdien heb angst en paniek omdat ik weer niet gehoord weer niet geholpen weer niet serieus genomen word. Ondertussen heb ik natuurlijk ook de afgelopen dagen het knetterende hoofdpijn vet over mijn grenzen mensen gebeld hierover om mezelf enigszins te kalmeren. Morgen heb ik een dubbele afspraak en ga ik terug met een vriendin om eigenlijk te eisen dat ze me nu wel serieus neemt. Maar nu moet ik dus nog meer dingen gaan bespreken in korte tijd. Ik merk dat ik het niet meer kan overzien en juist dit er niet bij kon gebruiken omdat ik al een trauma heb op dit gebied.

Je verwacht dat je hersenschudding steeds beter wordt. Je bent nu ik terug lees ongeveer 4 weken verder en krijg je juist meer last van hoofdpijn en van overgeven. Vraag is waardoor dat komt? Zijn het toch micro bloedingen ? Of is het bv spanningshoofdpijn wat erbij is gekomen? Of vorm van migraine? Kan de huisarts deze vragen voor je beantwoorden? Het is namelijk gek dat jij steeds minder kunt terwijl het moment van het hoofdtrauma langer geleden is. Ergo is belangrijk en zeker goed om samen te kijken wat mogelijk is. Maar als in het zo lees heb jij zodanig veel klachten dat een multidisciplinaire aanpak nodig is.

3 likes

Goed dat er een vriendin meegaat. Als het lukt, schrijf dan van te voren de punten op die je wilt bespreken, en mogelijk ook de uitkomst die je wilt. Bespreek dat van te voren met die vriendin, en laat haar het briefje erbij houden, zodat ze kan helpen sturen dat alle onderwerpen worden besproken.
Ik herken het zo, dat je heel ziek bent, en dat je zo hard moet knokken om serieus genomen te worden. Voorbereiden hielp mij erg, en iemand meenemen was ook prettig om het achteraf nog eens door te kunnen praten en alles in context te kunnen plaatsen. Veel succes!

2 likes

Bedankt voor de reacties weer. @Broodrooster bedoel je nu dat de huisarts deze vragen moet kunnen beantwoorden of dat ik toch doorgestuurd moet worden? Sorry, ik weet niets van hersenschuddingen en ik heb van niemand nog echte informatie gekregen so far. Ik heb het gevoel dat ik weinig argumenten in handen heb. Als ik zeg dat deze dingen gecheckt moeten worden (volgens mij of dat ‘iemand’ met dat vertelde) en zij zegt van niet, dan is het klaar toch? En wat bedoel je met een multidisciplinair team, wie of wat zou daar nog in moeten zitten dan kan ik dat soort dingen ook voorleggen aan mijn huisarts.

@TanteBetje ja precies dat. Het is verschrikkelijk om zo te moeten vechten terwijl je dat op dit moment helemaal niet kunt Ik heb nu zoveel onnodige stress erbij die mijn herstel niet ten goede komt. Ik heb inderdaad alles op papier staan en ook voorbereid met die vriendin dus dat zit wel goed.

Maar deze situatie triggert mijn angst zo enorm. Ik heb al eerder in deze situatie gezeten en het lijkt erop dat artsen ook gewoon niet in de gaten hebben hoeveel macht ze hebben en hoe afhankelijk je bent. Dat ze door niet te luisteren of iemand niet te helpen gewoon iemand de vernieling in kunnen helpen. En waarom zouden ze je niet helpen? Je bent toch niet voor niets arts geworden, dan wil je dat toch? En je hebt verdorie een artseneed afgelegd: je mag het niet erger maken en je moet de patiënt helpen. Het tegenovergestelde gebeurt in de praktijk.

2 likes

Eerst de vragen aan de huisarts voorleggen en diegene prikkelen om uit te zoeken wat er aan de hand is. En als de huisarts het niet weet dat is de volgende stap naar het ziekenhuis, naar een specialist gespecialiseerd in hersenschudding. Verder begrijp ik dat je mentaal er ook doorheen zit. Alleen de ergo gaat je er niet bij helpen. Kan de huisarts nog iets van psychosomatische hulp aanbieden? Evt op termijn naar de revalidatiearts. Die zijn ook gespecialiseerd in hersenschudding en kijken net wat verder dan de ergo. Goed dat je vriendin meegaat.

4 likes

Ik weet niet zoveel over angsten, maar ik heb nog nooit een arts ontmoet die bewust macht wil uitoefenen. Ik hoop dat dat je een beetje geruststelt. Ze zijn wel heel erg druk en moeten vele regels volgen. Zo mag een huisarts je niet zomaar doorverwijzen naar een specialist, dan moeten er eerst wat zaken uitgeprobeerd zijn. Dus vraag ook als hij je nog niet wil doorverwijzen, wat de situatie wel moet zijn om doorverwezen te worden.

Zo kwam ik met een erge hoest bij de huisarts en gingen we eerst steeds 2 weken dit en dan 2 weken dat proberen. Normaal komt dan 80% van de patiënten met dergelijke klachten niet meer terug. Maar ik wel, en het werd steeds erger. Pas toen ik in totale paniek voor hem zat omdat ik super benauwd was en bang was voor het weekend zonder hulp, begreep hij dat het echt erg was. Maar toen waren we 2 maanden verder. En voor ik bij een longarts was, was ik weer 6 weken verder. Enfin, heel rot voor je, maar blijf wel vertrouwen in dat artsen en ander medisch personeel echt jou willen helpen.

4 likes

Bedankt dat je het wat concreter hebt gemaakt, dit helpt me.

@TanteBetje Bedankt voor je reactie. met je tips om bepaalde vragen te stellen en delen van jouw ervaring daar kan ik zeker wat. En ik snap ook dat in in theorie artsen er natuurlijk zijn om me te helpen. Maar ik heb al zoveel meegemaakt dat artsen me 3 ziekenhuizen lang niet wilden helpen en me alleen maar naar een psycholoog stuurden. Uiteindelijk bleek er wel degelijk Fysiek iets aan de hand te zijn maar niemand had me nog willen laten onderzoeken. Ik heb ben 3 ziekenhuizen af geweest. En het ging om niet zomaar een fysieke klacht maar of ik wel of geen kinderen zou kunnen krijgen: mijn hele toekomst hing er vanaf. En nog vond niemand dat belangrijk genoeg om me serieus te nemen.

En nu ik heel duidelijk vraag aan een arts om me te helpen en ik haal eerdere depressies aan en zeg dat ik een risico zie en dat ze dat tot twee keer toe ruksichtlos van tafel veegt. Ik wil je heel graag geloven, maar er wijst op dit moment niks op dat ze me wil helpen. Al mijn vertrouwen is weg en ik voel me heel onveilig.

1 like

Klinkt alsof je in een rotte situatie zit zo, wat vervelend!

Denk wel dat het goed is om stil te staan bij dat een hersenschuddig een diffuus, wisselend beeld is dat er bij iedereen anders kan uitzien. Er zijn mensen die na een val op hun hoofd geen enkele klacht hebben en andere die maanden vermoeidheid, aandachtsklachten etc krijgen. Er is dus niet 1 protocol, 1 verklaring of 1 behandeling. Je schrijft dat je nog van niemand ‘echte informatie’ hebt gekregen, maar de vraag is of je dat gaat krijgen en of dat wel bestaat. En dat is natuurlijk superfrustrerend.

Het belangrijkste dat ik hoor uit je verhaal, is miscommunicatie tussen jou en je huisarts. En dat is natuurlijk absoluut niet helpend! Het is aan je huisarts om bovenstaande goed uit te leggen en ook toe te lichten wat je wel en niet kunt verwachten van een eventuele verwijzing. Ook is het taak van je huisarts om jouw zorgen en angsten goed te horen en samen met jou te kijken welke ondersteuning je kan helpen.

Wat vanuit jouw kant kan helpen, is wat je nu typt zo te bespreken met je huisarts: je hebt veel last van je klachten en de onduidelijkheid maakt de stress erger. Dat je het heel belangrijk vindt dat er tijd is om je vragen en zorgen te bespreken en dat je dat in eerdere contacten onvoldoende hebt ervaren.

Zo, heel verhaal. Weet niet of je er iets aan hebt?

Overigens wil ik nog wel noemen dat ik zelf héle goede ervaringen heb met ergotherapie, ook met ‘eenvoudige’ dingen als dagplanningen en schema’s maken enzo. Juist die ondersteuning, het samen doen, structuur in aanbrengen, evalueren. Ik heb daar zelf ontzettend veel van geleerd! Zelf na een medische behandeling forse geheugenklachten, concentratieproblemen, overzichtsproblemen en verminderde aandacht gehad. Ergotherapie heeft me hier veel bij geholpen.

5 likes

Heel goed dat je morgen terug naar de huisarts gaat en ondersteuning meeneemt. Evt. een doorverwijzing voor een scan in het ziekenhuis lijkt me wel het minimale wat de huisarts kan doen, al is het maar omdat je klachten nu weer toenemen. In principe betaal je ook gewoon eigen risico voor zo’n ingreep en een huisarts heeft geen CT/MRI visie dus doet hij weinig ‘verkeerd’ mee denk ik!

Dit is echt heel erg in de toekomst lullen en hopelijk absoluut niet nodig maar als het tot een revalidatiearts zou komen, zorg dan álsjeblieft dat je terecht komt bij een plek waar ze niet alleen aan ‘leren omgaan met’ doen maar waar ze gewoon actief en pro-actief werken aan herstel. Zoals een DBC. Wachttijden daar zijn lang, maar als je niet op de juiste plek zit kun je beter wachten.

3 likes

Iemand hier die een atrium septum defect heeft? Ik had een hartecho om te checken of ik een erfelijke hartafwijking heb (was gelukkig niet zo) en toen kwam dit naar boven. Als je hiermee geboren wordt groeit t vaak vanzelf dicht maar bij mij is dat blijkbaar niet gebeurt. Zijn er hier mensen waarbij dat op latere leeftijd is vastgesteld? Ik ben zelf nu 26 en heb doorverwijzing gekregen naar een cardioloog, maar goed duurt vast ff voordat ik daar aan de beurt ben, dus ben benieuwd wat me eventueel mogelijk te wachten staat haha

Ik heb ooit een bloeddrukmeter van Medisana gekocht. Mijn arts aan hier geen fan te zijn, omdat mensen het vaak verkeerd interpreteren. Maar mag ik ervan uitgaan dat zo’n ding m’n bloeddruk gewoon goed meet zolang ik de gebruiksaanwijzing volg?

Hij zal vast wat afwijken als dat een dokter het meet met de stethoscoop. Maar ik heb er ook 1 van medisana en test hem met regelmaat of die klopt met handmatige tellen en het klopt altijd. Miss vragen of ze met je mee wil kijken of die goed meet?

1 like