Nee, hij is niet dik maar meer ‘plat’ en het is gewoon 1 kleur. Verder ook geen klachten hoor maar meer dat het er opeens was. Zal maandag wel even bellen voor de zekerheid.
Nieuwe moedervlekken kunnen gewoon ontstaan, dat op zich is geen reden tot zorgen als hij er verder normaal uitziet.
1 like
Tot je +/- 35e is het normaal, daarna is een nieuwe moedervlek niet meer zomaar normaal. Je lip is ook niet echt een standaard locatie voor moedervlekken.
Ik heb weinig verstand van huiddingen, maar even laten bekijken (eventueel door een foto te sturen naar je huisarts als het niet lukt om langs te gaan) kan nooit kwaad, beter 100x te vaak dan 1x te weinig.
3 likes
Oh goed dat je het zegt, ik ben regelmatig bij de dermatoloog voor oa moedervlekken en dit is wat zij tegen mij zei daarover. Maar ik ben ook nog geen 35 dus waarschijnlijk dat ze dat daarom niet noemde. En dat laatste is sowieso waar natuurlijk.
1 like
Vraagje over narcose.
In januari ben ik geopereerd (kijkoperatie), en omdat het mijn eerste operatie onder narcose was, was ik erg nerveus.
Ik herinner me echter geen terugtelmoment voor de operatie, of het moment dat ze me de narcose gaven. Ik weet nog dat ik op de tafel lag, nerveus was, en dacht ‘goh wat een kleine OK is dit’ en toen was ineens het licht uit bij mij.
Het volgende moment dat ik me herinner is dat ik op de uitslaapkamer lag met flinke pijn en mensen die me pijnbestrijding en een ijsje gaven.
Is dat terugtelmoment er niet geweest? Herinner ik me een gedeelte niet? Hebben ze me onder zeil gebracht zonder iets te zeggen omdat ik nerveus was?
Ik hoor weleens van mensen dat ze ‘heel goed gaan’ op narcose en er giebelig van worden of high. Of dat ze de verpleegkundige gaan versieren of zo. Is dat regel of uitzondering? Na de operatie had ik pijn en was ik slap en misselijk, ik vond de narcose niet fijn of zo. Zijn er verschillende soorten narcose of verschilt het per persoon hoe je er op reageert?
Ik ben ervaringsdeskundige qua narcose betreft haha. Acht keer inmiddels onder narcose geweest, maar ik ben geen arts.
Wat bedoel je met het terugtelmoment?
Je ligt (vaak) eerst in een zaal waar ze een infuus inbrengen. Daarna wordt je naar de operatiekamer gebracht. In de operatiekamer vertellen ze wat ze gaan doen en checken ze alles 100 keer (naam, geboortedatum etc).
Ondertussen stelt iedereen zich voor, wordt je aangesloten aan een monitor en krijg je een bloeddrukband om.
Als alles klaar is, geeft de narcotiseur als het goed is aan dat ze het narcose middel inspuiten. Ze vertellen dat je je dan moe/zwaar kan voelen.
Vaak vragen ze hoe het gaat en voel je je steeds verder weg zaken. Vaak vragen ze of je nog een mooie droom hebt of wat je lievelingsfilm is, om je af te leiden. Ik vertelde dan altijd allerlei dingen en ondertussen kreeg ik een mondkapje op, waar ook iets door heen kwam. Tijdens het vertellen, voelde ik mijzelf steeds verder weg zakken en werd ik wakker op de uitslaapzaal. Daar krijg je inderdaad een ijsje, en heb je vaak pijn waar ze je zo goed mogelijk helpen.
Ik ben geen arts, maar je hebt de narcose waar je meerdere uren onder zeil bent. Die zou zwaarder zijn dan narcose van één uur. Je hebt echter ook een zo genaamd ‘roesje’.
Dat is ook een soort narcose (geloof ik) maar dan heel licht.
Mijn ervaring:
Ik ben een keer heel naar wakker geworden uit de narcose. Ik had een operatie van 8 uur gehad en toen ik wakker werd, was ik ontzettend boos. Er moesten vier zusters mij vast houden omdat ik wou zitten/slaan/schoppen. Heel erg achteraf. Ik heb dit niet bewust mee gemaakt, mijn ouders wel.
De andere keren gingen allemaal ‘normaal’. Ik ben altijd erg misselijk van de narcose en moe, maar dat hoort er bij.
Ik heb na mijn weten nooit iemand versiert hahaha. Mocht dat wel zo zijn, zouden ze dat vast veel vaker hebben mee gemaakt!
Lang verhaal kort:
- Als het goed is, hebben ze je alles stap voor stap uitgelegd.
- Het kan zijn dat je dingen vergeten bent door de narcose. Dat gebeurt ook heel vaak.
- Mocht je iets raars gezegd/gedaan hebben, dat maken ze bijna dagelijks mee!
1 like
Dit stuk mis ik volledig.
De checks etc herinner ik me wel. Mijn naam, geboortedatum, waar ik voor kwam. En wat koetjes en kalfjes, omdat ze zagen dat ik nerveus was. Ik lag te rillen van de spanning. Maar daarna herinner ik me niks meer. Ik herinner me geen mondkapje of narcotiseur, of aankondiging.
Een kennis zei dat ze me misschien iets gegeven hebben voor de narcose om de zenuwen te bedwingen, en dat daardoor mijn geheugen is aangetast. Maar ik vraag me af of dat klopt.
Mijn operatie heeft anderhalf tot 2 uur geduurd.
Wat ik heel rot vond bij het wakker worden, was dat ik niet echt zinnen kon maken. Op de vraag ‘hoe gaat het’ kon ik alleen ‘pijn’ fluisteren in eerste instantie. Toen kreeg ik meer pijnstillers.
Ik lag op een uitslaapzaal met nog 6-8 mensen en 2 mensen waren steeds aan het overgeven met redelijk wat lawaai, dus dat was ook niet zo fijn.
Het raketje dat ik kreeg was trouwens het lekkerste ijsje ooit, ondanks de misselijkheid. 
Een roesje heb ik meermaals gehad voor eicelpuncties, daarbij was ik bij bewustzijn maar wel meeega ontspannen. Bij de operatie was ik wel echt onder narcose, maar het was dus geen operatie van 8 uur.
En stiekem ben ik ook wel een beetje bang dat ik vlak voor de operatie nog rare dingen heb gezegd of zo. 
Wat naar trouwens dat jij een keer zo uit de narcose bent gekomen! Was voor je ouders vast niet prettig om te zien.
1 like
Ik heb de laatste tijd ook wat narcose gehad. Ik heb ook 1 keer dat soort van aftel moment gemist. Maar dat kwam vooral doordat ik pre medicatie had gehad en daar kun je je al erg slaperig door voelen.
Misschien heb jij dat ook gehad?
1 like
Hmmm wat vreemd zeg!
Je krijgt van te voren vaak nog wat medicatie (iets ontspannends en soms antibiotica + paracetamol), misschien was je daardoor al wat suf… Het kan best zo zijn dat je bepaalde stukken mist omdat je zó moe was. Toch zijn dit wel de stukken die (voor mij iig) het meest indrukwekkend zijn. Gek hoor!
Wat naar dat je zo veel pijn had! Wel heel fijn dat ze toen sterkere pijnstillers konden geven. Volgens mij is het redelijk normaal dat je net na de narcose nog geen (logische) zinnen kan maken. En andere zieke mensen zijn dan extra vervelend, al kunnen ze er niks aan doen. Je focust je daar ook ook vaker op dan op andere dingen. Gek he dat andere raketjes nooit meer zó lekker zijn 
Voor mijn ouders was het inderdaad naar om te zien. De nasleep van de operatie was echter heftiger maar dat is niet iets voor dit topic 
Is je operatie helemaal goed gegaan trouwens? Kijk je er een beetje okay op terug? Mocht je vragen hebben over je operatie, dan kan je ook altijd bij je huisarts terecht. Een operatie is nooit leuk, maar het moet niet traumatiserend zijn 
1 like
Ja hoor, de operatie zelf is goed gegaan, en het heeft ook de klachten die ik had verholpen. Mijn galblaas was chronisch ontstoken en die is inclusief flinke galstenen verwijderd. Het herstel ging vlot.
Dus ik kijk goed terug op de operatie, en zal ook bij eventuele volgende operaties minder zenuwachtig zijn. Alle mensen van het ziekenhuis waren zo lief en fijn. Dat heeft echt geholpen.
Maar ik vind het zo gek dat ik dat stuk mis. 
Ik kan me bijna niet voorstellen dat ze me zonder waarschuwing onder narcose hebben gebracht, dus ik zal wel iets gekregen hebben waardoor dat stukje weg is, of zo. Ik herinner me geen premedicatie @Nox maar kan niet met zekerheid zeggen dat ik het niet gehad heb.
Vooraf had ik het met mijn moeder over de operatie gehad en zij zei dat ze narcoses heerlijk vond. Ook als ze een operatie van minder dan een uur had, wist zij achteraf nog goed het terugtellen, en na operaties was zij amper misselijk. Ze had dan het gevoel dat ze supergoed geslapen had, maar ook dat herkende ik niet.
De operatie is dus zeker niet traumatisch hoor, maar ik vind het bijzonder dat er zoveel verschillen zijn tussen hoe mensen reageren op narcose.
1 like
Denk dat het niet heel gek is hoor. Soms heb je toch ook hele heftige gedachten voordat je gaat slapen en dat ben je de volgende dag ook weer vergeten.
1 like
Ik heb ook een galblaas operatie gehad. Was ook echt de enige operatie waarna ik misselijk was. Maar ze hebben natuurlijk je organen aangeraakt e.d. dus vind het verklaarbaar. Toen ik wat gegeten had was dat volledig weg.
Vind het herstel daarvan wel iets pittiger omdat je buikspieren worden doorgesneden en daardoor was ik minder mobiel. Voelde echt als heftige spierpijn.
Van narcose werd ik altijd heel moe. Maar dat kan ook van de pre medicatie zijn of eventueel oxacepam die ik vaker heb gehad.
1 like
Eten (op het raketje na) ging niet bij mij, ik was kotsmisselijk. Ze hebben me wel een beschuitje aangeboden maar ik kreeg er met moeite 1 hapje in. Dat is echt niks voor mij, ik leef voor eten normaal gesproken.
Ik bleef een nacht, en de volgende ochtend had ik weer wat eetlust en lukte het wel om een beschuitje te eten. Die dag mocht ik naar huis.
Het herstel was ongeveer wat ik er van had verwacht, de artsen hadden uitgelegd hoe de pijn ongeveer voelde en hoe lang het zou duren.
Ik had bijna anderhalf jaar daarvoor een spoedkeizersnede gehad (toen was ik wel bij bewustzijn), en daarvan heb je naderhand ook flinke buikpijn en spierpijn.
In de 2 weken hersteltijd die er voor staat, heb ik mijn man in huis al het tilwerk laten doen (van ons kind en qua huishoudelijk werk). Daarna heb ik dat weer opgepakt.
Trouwens heel fijn dat het met een kijkoperatie kon, ik heb 5 kleine littekentjes en die zijn keurig genezen. Ze zijn nog wel paars maar ik verwacht dat ze wit worden, net als het litteken van de keizersnede.
Heeft iemand hier een litteken mooier laten maken door een herstel operatie?
Ik heb een heel lelijk breed litteken en kan het mooier laten maken. Dit zouden ze dan doen met mijn eigen huid, van mijn boven been.
Ik zou graag ervaringen horen, als die er zijn.
Ook ben ik benieuwd of je een litteken krijgt op de plek waar ze huid weg halen.
Ik heb niet specifiek zoiets laten doen. Maar ze hebben wel van mijn lichaam ergens huid af gehaald en ergens anders gebruikt. Op de plek waar de huid weg is gehaald heb ik wel een klein litteken.
Maar dat was niet mega veel huid. Weet niet om hoeveel huid het bij jou gaat.
Bij mij gaat het om best een grote plek.
Het litteken wat ik wil laten veranderen is een over mijn gehele rug. Echter wil ik alleen een gedeelte van de boven kant veranderen, ook omdat het litteken daar pijnklachten geeft. Dat gedeelte is 8 cm breed en 10 cm lang.
Ik heb niet superveel ervaring met narcoses (krijgen of toedienen), maar die paar dagen dat ik daar bij heb gestaan lieten we mensen niet tellen. Misschien dat het bij een narcose met damp (die je inademt) wel vaker gebeurt, omdat je dan wil dat mensen goed blijven doorademen om genoeg damp binnen te krijgen? Bij narcose in het infuus is er geen reden voor, je ziet direct dat iemand onder zeil is.
Het lijkt me niet noodzakelijk, en dus waarschijnlijk voorkeur/ritueel van de anesthesist die je treft.
1 like
Ik heb vorige week kersen gegeten op een redelijk lege maag en kreeg toen heeele nare buikkrampen. Ik heb sindsdien dat m’n maag niet helemaal lekker voelt. Borrelt veel, voelt vaak erg leeg terwijl ik wel gegeten heb en soms drink ik warme thee en dan moet ik best veel boeren en dan komt er ook maagzuur mee naar boven m’n mond in beh.
Gaat dit vanzelf over of toch even naar de huisarts? Of zijn er huis-tuin-en-keukenmiddeltjes die me kunnen helpen? Ik ben komende week een midweek met vakantie en baal een beetje:(
Ik heb sinds een paar dagen rode vlekken op een paar vingers aan de binnenkant zitten. Het brand een beetje, jeukt soms en doet pijn als ik mijn vingers buig. Ik dacht eerst dat het een reactie was van antibiotica die ik geslikt heb, maar dat is al weer 3 weken geleden dus ik neem aan dat dat het niet is. Ook zijn mijn handen heel erg droog en schilferig. Iemand een idee wat het kan zijn en ik er eventueel aan kan doen?
Ik heb nu voor de tweede keer deze maand een plotselinge blauwe vinger. Uit het niets begint het ineens te kloppen, wordt het dik/hard en blauw en jeukt het even tijdelijk. Wat is dit haha?
