Werken die diarree remmers bij diarree? Want trek dit echt niet.
Ja, maar als je de mogelijkheid hebt, kan je het beter laten lopen. Het moet er toch uit. Maar als je weg moet en lang in de bus moet zonder wc oid is het wel een optie.
Edit: ben geen arts, maar dit is wel wat ik altijd begrepen heb.
3 likes
Heeft hij zooltjes? Want dat is ook wel eens een oplossing tegen de pijn.
Heeft iemand ervaring met acupunctuur bij hoofdpijn en migraine? Ik heb nu elke week wel 1 of 2 migraine aanvallen en de rest van de tijd een zeurende, stekende hoofdpijn. Ik drink genoeg, neem geen pijnstillers (tenzij de migraine écht niet meer te doen is, maar het helpt toch niks), ik weet ook wat mijn triggers zijn wbt eten en heb onlangs nog een nieuwe bril gekocht dus de sterkte is ook prima. Ik word er helemaal gek van, lig elke avond rond half 9 op bed omdat ik zo’n onwijze hoofdpijn heb en dus 2 keer per week een migraine aanval. Met 2 kinderen in huis is dat echt niet tof.
Ik hoor goede verhalen over acupunctuur dus wilde dat proberen, maar als iemand anders nog tips heeft dan hoor ik het graag 
Ja ik heb hier ervaring mee. Positief. Het was een verlossing na jarenlang elke dag hoofdpijn opeens een dag geen hoofdpijn te hebben. Daarna merk je ook pas wat voor uitwerking heeft op je lichaam/leven elke dag hoofdpijn.
En trouwens ook op migraine. De heren dat ik nu nog een migraine aanval heb is 1 of 2 keer per jaar.
Ik ben vorig jaar begonnen met acupunctuur tegen migraine en ik heb er wel baat bij. Het is bij mij (nog) niet helemaal weg, hoewel mijn acupuncturist wel verwacht dat hij het uiteindelijk helemaal weg kan krijgen.
Toen ik begon had ik 3 tot 4 keer per maand een aanval en hielpen pijnstillers niet. Ik slikte triptanen, maar die werkte ook niet altijd.
Inmiddels heb ik veel minder migraine, soms meer dan een maand niet. Af en toe nog wel een aanval. Als ik het nu heb is het vrijwel altijd rond mijn menstruatie.
Als ik tegenwoordig ‘gewone’ pijnstillers neem, zoals paracetamol en ibuprofen, helpen ze vrijwel altijd (in de zin dat ik het effect bemerk, niet in alle gevallen dat de pijn 100% weg is). Triptanen heb ik al een jaar niet geslikt.
Ik ben dus blij dat ik met acupunctuur ben begonnen🙂
Nog een tip als je het gaat doen: sluit voor 2020 een hoge aanvullende ziekteverzekering af (inclusief alternatieve geneeswijzen dus) en zoek een therapeut die bij een beroepsvereniging is aangesloten (Zhong of NVA). Je verzekering wordt dan maandelijks een stuk duurder, maar je kunt dan tot 750 euro per jaar vergoed krijgen en ik haalde dat er uiteindelijk helemaal uit. Komend jaar hoef ik niet zo veel behandelingen meer en stel ik mijn verzekering gewoon weer bij naar beneden.
Ik hoop dat je hoofdpijn snel beter zal gaan, dit is echt de hel. Ik heb (nog) geen kinderen, maar het is wel een van de dingen waardoor ik vorig jaar besloot dat er iets moest veranderen. Je kunt gewoon niks als je zo vaak zoveel hoofdpijn hebt en ik zou wel graag kinderen willen in de toekomst en zag gewoon echt niet voor me hoe ik dat zou moeten combineren. Heel veel sterkte en veel succes, hopelijk brengt acupunctuur je iets!
2 likes
1 like
Ik gebruik permanent antibiotica en had in het begin erg last van diarree. Probiotica hielpen erg goed. Belangrijk is wel om kwalitatief goede producten te gebruiken en het is een beetje uit zoeken welke voor jou werkt. zoals @Broodrooster aangeeft kun je gaan voor veel van een paar stammen, zoals deze: https://www.solgar.nl/producten/spijsvertering/advanced-multi-billion-dophilus/
Of juist zoveel mogelijk stammen, zoals deze: https://www.orthica.nl/orthiflor-origina. Een goede winkel of apotheek kan je adviseren. Ik heb in Amsterdam wel 2 adressen als je het wilt.
Overigens schijnen er meer dan 100 verschillende bacterie stammen in je darmen te zien, dus een paar stammen probiotica is niet veel.
Voor je maag en beste werking van probiotica haal je het poedertje uit de capsule en doet die in lauw warm water en drinkt dat op een nuchtere mag. Zo gaat het snel door je maag en kan het werken in je darmen.
1 like
Ik had twee weken geleden een oorontsteking. De stekende scherpe pijn is gelukkig weg, maar ik hoor met dat oor zowat niks. Weet iemand uit ervaring hoelang deze doofheid nog aan kan houden?
Kan nog wel 3 maanden duren.
Helaas veel ervaring mee 
1 like
Kunnen ze er iets aan doen als jij het ook blijkt te hebben?
Denk dat dat idd via de huisarts moet, die verwijst je dan wel dor neem ik aan. Misschien is dat sowieso wel slim om te doen. Misschien weet die wel qat er voor mogelijkheden zijn.
Rot zeg!
Als het erfelijk is en in je familie voorkomt kun je sowieso om een verwijzing vragen lijkt mij.
Er zijn meerdere (genetische) aandoeningen die acute hartdood kunnen veroorzaken. Het ligt er ook aan welke familieleden eraan lijden (als in hoe dichtbij staan ze van je). Als je je zorgen maakt kun je altijd via de huisarts dit bespreken.
Denk er wel over na dat het daadwerkelijk vaststellen van dit soort dingen gevolgen gaat hebben voor de rest van je leven: bij het afsluiten van hypotheken, levensverzekeringen etc.
1 like
Pfff zo lang 
Is er een opticien in de zaal? Het is namelijk zo dat ik straks een oogmeting heb omdat ik het idee dat m’n sterkte slechter is geworden, maar ik slik sinds 2 weken medicatie waar m’n pupillen van groter worden. Ik heb al de opticien gebeld of het nut heeft, maar ik kreeg de leerling opticien aan de lijn en die zei als de waardes heel erg afweken het inderdaad invloed had op m’n sterkte, maar als het meeviel dan waren m’n ogen wel “gewoon” slechter geworden. Maar ik weet niet of die meting straks wel echt waardevol gaat zijn met die pupillen… heeft iemand een zinnig antwoord? Anders ga ik wel gewoon, maar vind ‘t zonde om nieuwe glazen te bestellen als de bijwerkingen later weer weggaan.
Heb je het altijd?
Oké ik denk niet dat iemand me hier kan helpen maar ik ga toch maar een poging wagen. Het gaat om mijn vriend, hij heeft echt een enooorme angst voor de dokter/ziekenhuis/bloed etc. Heeft ermee te maken dat hij vroeger altijd flauw viel als hij bloed moest laten prikken. Zelfs een reisvaccinatie vindt hij al vreselijk (als in: hij moet echt huilen) dus dat geeft een beetje aan hoe erg het is.
Nu heeft hij al bijna een jaar lang last van zijn buik. Rechts bovenin, volgens mij ter hoogte van de lever (?). Een stekende en drukkende pijn, alsof er iets verdrongen wordt. Als hij op de plek duwt is de pijn minder en in bepaalde houdingen heeft hij ook minder last (bijvoorbeeld wanneer hij actief bezig is). Sinds kerst vorig jaar heeft hij hier een paar maanden mee rond gelopen. Iedereen spoorde hem aan om naar de dokter te gaan maar dat deed hij in eerste instantie niet. Toen is hij toch een keer gegaan, ik denk in mei of juni? De dokter kon niks ontdekken en gaf aan dat het verstandig was om bloed te laten prikken maar dat was natuurlijk geen optie. Zij gaf toen als alternatief om een echo te laten maken. Na veel getwijfel heeft hij dat laten doen maar ook hier is niets uitgekomen. Enkel wat vervetting op/rond de lever maar ze verwachtten niet dat de pijn daardoor veroorzaakt werd. Dus het advies: alsnog bloed laten prikken. Dat heeft hij tot op heden nog steeds niet gedaan en ik word er een beetje radeloos van. Aan de ene kant kan ik niet begrijpen dat hij zijn gezondheid niet serieus neemt, maar aan de andere kant probeer ik ook te begrijpen dat dit écht een enorme angst van hem is. We hebben al geprobeerd wat af te vallen maar dit heeft niet geholpen. Ik probeer ook patronen te ontdekken wat betreft eten (heeft hij extra last als hij vet heeft gegeten of juist na gluten/koolhydraten/suiker/koffie) maar ik kan onderhand ook niks meer bedenken. Is er íemand die enig idee heeft wat dit zou kunnen zijn? Ik weet dat bloed prikken de beste optie is maar weet nog steeds niet hoe ik dat aan zijn verstand kan brengen helaas.
Ja bloedprikken is kut, maar niet weten geeft uiteindelijk een naarder gevoel. Wat ik me altijd voorstel bij bloedprikken, het duurt maar 5 minuten. Je maakt je drukker om het hele gebeuren dan het is. Verstand op nul en denken aan het lekkere gebakje wat je daarna msg eten.
Ja maar voor iemand met een fobie werkt dat niet zo…
1 like
Ik had ook een enorme fobie voor naalden en bloedprikken omdat het als kind helemaal mis is gegaan maar op een gegeven moment waren mijn klachten zo heftig dat er niets anders op zat dan bloed prikken en moest ik dus wel. Misschien hard maar als de klachten echt zo erg zijn dan ga je wel.