Dat Lizzie McGuire (Hilary Duff dus) haar 2e kind krijgt
Toen ik erachter kwam dat sommige kinderen Pocahontas enzo niet meer kennen
Als zusjes/ broertjes van vriendinnen kinderen krijgen
Iedere keer als ik zeg dat de tieners van tegenwoordig de sfeer op de festivals vespestem waar ik vroeger zo graag heen ging.
Waarschijnlijk denken zij; ga weg jij lelijke oude graftak met je modderlaarzen.
Dat er nu meiden bij mijn oude dispuut zitten die geboren zijn in 2000.
Dat mensen me aanspreken met mevrouw
Dat ik 50% van de tijd niet meer om m’n ID wordt gevraagd
Ik ga sowieso ‘toen menstrueerde ik al’ vaker gebruiken om aan te geven hoe oud ik ben.
Ik heb het nichtje van mijn vriend nog als kleine pagadder de kamer weten binnenstormen, maar gisteren hoorde ik dat ze in oktober al weer 16 wordt, hoe dan?
Wanneer ik besef dat ik in januari 30 word
Waaat, deze vind ik wel schokkend
–
Dat ik een fulltime baan heb en dat dat mijn leven is nu.
Edit: ik bedoel eigenlijk niet per sé een fulltime baan, maar meer: een baan die mijn hoofdbezigheid is en die een carrière zou kunnen zijn (als ik ambitie zou hebben dan haha), ipv een bijbaan voor ernaast alleen voor het geld
Eerst dacht ik bij veertienjarigen: pfff, die zijn nog zo kinderlijk. Toen dacht ik het bij zestienjarigen. Daarna bij achttienjarigen. U snapt hoe dit verder gaat…
Jaaaaa die smekkies!! Hahaha dat weet ik ook nog heel goed
Als ik ooit kinderen krijg ben ik net als je moeder hoor haha gewoon meeslepen
Ik voelde me oud toen ik collega’s kreeg die bijna 10 jaar jonger waren (ik was toen 27, hun 18 of 19). En als nieuwe medewerkers dan iets wilde vragen noemden ze me mevrouw en u. Ik moet wel zeggen dat we bedrijfskleding moesten dragen en haren vast e.d., en daardoor vond ik het vaker ook heel moeilijk leeftijden te schatten. Op basis van eigenlijk alleen een gezicht en geen (eigen) kleding enz. is dat best moeilijk.
Ook word ik al minstens 5 jaar niet meer om mijn i.d. gevraagd bij de kassa (ik ben nu 29). Kan me de laatste keer niet eens meer herinneren. Terwijl ik het vroeger altijd een beetje als belediging zag als ik gevraagd werd, zou ik nu toch nog wel eens gevraagd willen worden
Dat ik niet zomaar meer gezellig in elke kermisattractie kan, zonder er kotsmisselijk van te worden.
Ik moest een kind helpen met het printen van een spreekbeurt maar ik kreeg dat niet overgezet met de datakabel van haar iphone dus vroeg haar om dat naar de computer te mailen. Alleen wist ze niet hoe je moet mailen. Toen zei ik dus “jullie zitten de hele dag op je mobiel en dan weet je niet hoe je moet mailen?”.
Voelde me direct zo’n moeder die dr beklag deed over het telefoon gebruik van haar kind haha.
Funfact ze had wel een dikke iphone terwijl ze nog op de basisschool zit
Toen ik deze tweet van Monique van Loon zag voelde ik me OUD
Ik vroeg net aan mijn man wat we morgen zullen doen. Zegt ie: gewoon in de ochtend weer sporten? En in de middag moeten we nog even naar de Lidl.
Dit gaat eigenlijk ieder weekend zo… Spannend leven hoor.
Woww doet me hieraan denken:
Oh my god! Ik wil dit terug!! Volgende keer in de kringloopwinkel maar eens op letten.
Jaaaa dit was zo leuk
Dit bestaat nog, ik heb hier een setje (nieuw) van in de kast staan!
Omg, hier speelde ik ook mee! Ik had vooral boekjes voor kleuters/groep 3. Heb er echt zooooveel meegespeeld #nerdforlife.
Ik noem tegenwoordig mensen onder de 18 ‘tieners’. Vroeger vond ik het een vreselijk woord, maar nu dekt het de lading gewoon goed, haha.
Oja, en vorig jaar op mijn zangkoor zat er een 18-jarig meisje in mijn stemgroep, dat net van de middelbare school kwam… Ze vond het zó gek dat een andere koorgenoot net een huis had gekocht en ik een sollicitatie voor een ‘grotemensenbaan’ had. Auw. Toen voelde ik me wel een oma, ja.
EDIT: Ik googlede net mini-loco en toen kreeg ik allemaal plaatjes van locoboekjes met Dora the Explorer erop. Vroeger was het leuker. #oudbitterkreng