Als iemand na 2005 is overleden denk ik altijd oh dat is nog niet zo lang geleden. In dit geval Foekje Dillema die in 2007 overleed. Als ik dan verder nadenk is dat bijna 20 jaar terug en dat is dus niet “recent”.
Buurmeisje van 20 wil misschien de opleiding social work gaan doen. Ik heel enthousiast vertellen dat ik dat 10 jaar geleden ook heb gedaan, totdat m’n partner me corrigeerde dat het alweer 16 jaar geleden is. 16 jaar!!! Hoe dan?!
Het is 19 jaar geleden dat Jessica Simpson en Nick Lachley zijn gescheiden. Zij was toen nog maar 24 en hij 31. Pre-teen ik dacht altijd dat ik naar eind dertigers in scheiding zat te kijken. Maar zij waren ook nog piep-jong
Ik zag laatst een clipje van 16 and pregnant op tiktok en die meiden zijn zó jong. Vroeger besefte ik me dat ook niet zo.
Leah (dochter van Amber en Gary) is ook alweer 16 he. Ik zag laatst ook een clip van haar dat ze Amber nooit spreekt enzo. Ik dacht echt huh maar jij bent toch 6???
Ja al die baby’s krijgen nu auto’s
Ik heb verkeerd gelegen en nu zit mijn nek helemaal vast en doet zeer
Ik lees mee in date-topics en ik verbaas me er altijd zo over dat mensen een date voorstellen aan hun ouders. Denk dan altijd “in mijn tijd stelden we iemand pas voor als we echt een (serieuzere) relatie hadden”, en voel me dan altijd erg oud En ik zie ook meteen de gezichten van mijn ouders voor me als ik iemand zou voorstellen als “dit is Pietje en we zijn aan het daten”. Die zouden dan echt iets hebben van “good for you, maar wat hebben wij daarmee te maken?”
Verder moet iedereen gewoon doen waar ze zch goed bij voelen natuurlijk, het is niet veroordelend bedoeld, ik verbaas me er gewoon over dat dat blijkbaar zo normaal is tegenwoordig
Misschien heeft het ook er mee te maken dat mensen langer thuis (moeten) wonen? Dan ontkom je er niet aan.
Ik heb mijn vriend pas na een jaar voorgesteld
Ik heb mijn date na meer dan 1,5 jaar nog niet voorgesteld
Ik zou willen dat ik nooit in die fase kom dat ik iemand moet voorstellen aan familie of voorgesteld wordt. Het wordt er vaak niet leuker op
Morgen is het Koningsdag en ooit was dat het hoogtepunt van het jaar, maar nu boeit het me echt vrij weinig en wordt een rondje vrijmarkt het eventuele hoogtepunt.
Raar is dat eigenlijk toch? Hier hetzelfde namelijk. En ergens vind ik het jammer ook nog.
Ik vind nu ook de rommelmarkt het leukst. Alleen maar om zooi te kijken trouwens, want ik vind dingen nooit leuk genoeg om mee te zeulen over zo’n grote afstand.
Eerder ging ik en de nacht in en naar het festival overdag. Vraag me wel vaker af waarom ik toen zonder slaap kon en nu niet meer.
Ik zei het vanavond nog tegen m’n partner. Vroeger ging ik met koningsnacht helemaal naar de getver. Nu lag ik om 21.15 in bed, morgenochtend een kleedjesmarkt bezoeken en daarna werken. Ook leuk.
Ik was laatst in een achtbaan geweest die best veel draaide en daarna was ik heel misselijk. Ook de breakdance/inktvis kan ik niet meer tegen. Ik snapte mijn moeder of tante nooit wanneer ze zeiden: ik ga niet mee want ik word misselijk. Ik ging toen bijv. 5 keer achter elkaar en voelde niks. Nu ben ik mijn moeder en tante geworden tegen mijn kinderen
Edit: ik wordT veranderd naar ik word
Vroeger ging ik ook echt elke achtbaan in, hoe sneller en hoger, hoe beter. Nu gil ik alles bij elkaar en denk ik ‘waar ben ik aan begonnen?’ Lijkt wel of ik toen geen angst kende, en nu schijt ik zeven kleuren en blijf ik liever bij de tassen wachten.
Ja dat heb ik ook, vroeger kon het me allemaal niet hard genoeg gaan, nu word ik al misselijk van een gewone schommel
Gelukkig kan ik daar nog prima tegen. Word wel sneller misselijk van het pretpark eten. Neem nu liever een bolletje mee vanuit huis.