Het leed dat deelnemen in het verkeer heet

Vorige week lag er op een uitrit een oliespoor waardoor ik ben geslipt en achterstevoren op de weg beland ben. Ik ben nét voor de vangrail tot stilstand gekomen.

Terwijl ik jankend in de auto me af zat te vragen hoe ik daar weer weg zou kunnen komen, waren er allemaal mensen boze handgebaren naar me aan het maken en het toeteren enzo. IK STOND DAAR NIET VOOR DE LEUK😞.

Wtf ik ben met de fiets, wil vertrekken bij een kruispunt als het groen wordt. De fietsers voor mij gaan nogal traag dus ik steek ze voorbij (was genoeg plek).
Toetert de auto achter mij en komt dan naast mij rijden om door zn raam te roepen ‘rij eens niet zo ver!!!’
Want koning auto heeft altijd de hele baan nodig en fieters mogen niet inhalen :roll_eyes: (er was ook zo’n fietsersvak voor de autons dus zij moesten sowieso eigenlijk wachten)

Sommige mensen moeten echt aangereden worden voordat ze het snappen he?
Heb net 2 kilometer achter een vrouw met kinderen in de elektrische bakfiets gereden. Tijdens die 2 kilometer:

  • Zat ze continue in haar jaszak te rammelen
  • Haar mobiel uit haar jaszak te halen
  • Op haar mobiel te kijken
  • Is ze 2 keer random midden op het pad gestopt
  • Kon ik haar daardoor inhalen
  • Sjeesde ze me daarna voorbij
  • Is ze bijna door een fietser en scootmobiel aangereden

Ik snap het niet. Dat je zelf dood wilt, oke. Maar je kinderen zijn ook de dupe van jouw rijgedrag. Hoop echt dat ze ooit, zonder kinderen, flink schrikt door haar fietsgedrag.

2 likes