Het feit dat je kúnt verder modderen, betekent niet dat je hóeft te verder modderen. Je verdient meer en beter 
12 likes
Kan vanmiddag bij m’n psychiater terecht en morgen bij de huisarts. Hopelijk een plannetje maken om de komende weken me weer beter te gaan voelen.
6 likes
Wat je doet is goed. Heel veel mensen vinden vaak dat ze verder kunnen “modderen” en gaan tot het gaatje en dan is het helemaal te laat. Nu kun je dit misschien allemaal voor zijn. Er heerst zo’n taboe op thuisblijven als je jezelf niet echt ziek voelt. Ik vind dat je dit heel goed hebt gedaan, succes
7 likes
Dankjewel, je woorden doen me goed. Voel me een ontzettende faalhaas, maar weet ook dat als ik nu niet aan de rem trek het echt fout kan gaan.
2 likes
Ik had destijds precies dezelfde gedachten: ik kan toch nog wel eventjes door, misschien wordt het beter, faalhaas. Pas nadat ik me had ziekgemeld en ik een wandeling op het strand wilde maken, wat natuurlijk helemaal niet lukte omdat het veel te veel was, besefte ik me dat ik helemaal niet meer door kon.
Je hebt echt het juiste gedaan! Of het nou net op tijd is geweest of achteraf gezien net te laat, je kiest voor je eigen herstel en daar is niks falerigs aan
5 likes
Ik ben zo verschrikkelijk moe, maar ook onrustig dus een dutje of even op de bank of bed liggen lukt me niet. Zo frustrerend
5 likes
Het voelt te ‘licht’ om het in het psychische topic te posten dus denk toch hier maar. Heb m’n hele leven al last gehad van heimwee. En dan begint het al met een week voordat ik op vakantie ga met me heel erg angstig en paniekerig voelen. Sinds we katten hebben (nu zo’n 7,5 jaar) zijn vakantie helemaal een drama, langer dan 1,5 week gaat niet en soms zijn zelfs weekendje weg een probleem. (Voor de langere periodes komt er 1x per dag een oppas langs.) Nu is er sinds kort nierfalen bij een van de katten geconstateerd. Het is allemaal nog heel vers maar in principe kan hij best nog een aantal jaren mee. Ik was al in gesprek met de praktijkondersteuner om te zien hoe ik hiermee om kan gaan, dus al voordat kat 1 ziek werd. Ben daar afgelopen maandag nog geweest en ze liet heel erg doorschemeren geen idee te hebben hoe hiermee verder te gaan. Ze ging overleggen met de huisarts of het een tweede-lijns traject ging worden maar het kon best zijn dat de huisarts daar niet mee in ging stemmen vertelde ze. En ondertussen gaf ze me heel erg de indruk dat het een ‘nietszeggend’ probleem is. Zo haalde ze een voorbeeld aan dat toen ze in Afrika woonde ze daar met een kat naar de dierenarts wilde en dat de mensen daar de kat gewoon in de put gooiden om te sterven. Voor mij voelde dat weer als een bevestiging dat ik mee aanstel en me niet zo druk moet maken. En dat is ook heel erg wat ik mezelf voor houd, mijn kat is geen kind. Maar ik kan mijn gevoel er niet om uitzetten.
En ik wilde bij de praktijkondersteuner vooral tips over hoe ik ermee om kan gaan, waar het vandaan komt vind ik iets minder spannend. (Binnen mijn familie komen meer psychische klachten voor dus er zal ook een erfelijk element inzitten denk ik.)
Hebben jullie weleens gehad dat de huisarts een doorverwijzing weigert? En kan ik dan om een andere praktijkondersteuner vragen als ik toch daarmee door moet. (Wat ook goed is als we maar ergens naar toe gaan i.p.v. ‘waar komt het vandaan’.)
4 likes
Wat ontzettend vervelend dat je je niet gehoord voelt door de POH. Kun je niet zelf je huisarts een berichtje sturen en vragen om een doorverwijzing? Je zou evt wat meer in kunnen zetten op dat deze problemen doorwerken in je verdere leven, relatie etc, en op angst, klinkt ook alsof je een “rampfantasie” hebt mbt je ene kat (sorry, psychologe hier haha). Je had, voor zover ik t begrijp, ook al last van heimwee voor jullie katten hadden. Dus het heeft wsl niet alleen met je kat te maken. Misschien dat dat je verhaal wat meer gewicht geeft. En haar verhaal mbt Afrika en kat is al helemaal apart, echt niet oke om zo te reageren?
Zou juist denken dat dit voor tweedelijns een superpassende casus is en dat dit jouw kwaliteit van leven verhoogt, als je hier behandeling op krijgt!
3 likes
Ik snap op zich wel waarom ze twijfelt om jou door te verwijzen en of de huisarts daar wel mee in gaat stemmen, omdat je het nu ‘heimwee’ noemt. De GGZ is bedoeld voor psychische problemen en heimwee valt daar niet zozeer onder, huisartsen zetten in de verwijsbrief naar de GGZ iets als ‘vermoeden van een DSM 5 stoornis’. Maar ik vraag me af of je het bij jou geen angstklachten zou kunnen noemen en dat je dan wat serieuzer wordt genomen. Het belemmert je wel in je leven zo te lezen en dat is voor psychologen een belangrijk criterium om ergens mee aan de slag te gaan. En dan kom ik weer met m’n EMDR (doe ik geloof ik steeds in dit topic haha) maar een paar sessies daarvan zouden denk ik best behulpzaam voor je kunnen zijn.
7 likes
Dank jullie wel voor jullie reacties. Het voelt als zo’n non-probleem maar het belemmerd me wel in het dagelijks leven.
Ik ga een berichtje sturen aan de praktijkondersteuner en dan mag ze de huisarts meenemen. We hebben het er wel over gehad dat ze het onder ‘angst’ gaat classificeren maar het kwam er behoorlijk weifelend uit. Het waren gewoon hele moeizame gesprekken waarin ze heel erg inging op het hoe. (Gepest vroeger dus ik hecht me aan de katten want die stellen met niet teleur. Ben ik het niet mee eens. En of het niet door mijn geboorte kan komen, ben direct daarna weg gehaald bij mijn moeder omdat ik naar ander ziekenhuis moest vanwege juiste zorg. En daarna duurde het even voordat mijn moeder op bezoek kon komen.) En dat voelt voor mij echt onzinnig. En inderdaad, heimwee klinkt te klein voor wat het is, het is echt zoveel grootser dan dat. (Ondersteuner gaf ook aan dat niet op vakantie gaan ook altijd een oplossing is.)
Is dit een conclusie die de po zelf zo heeft getrokken op basis van je klachten?
Een belediging wat een simplistische kijk op huisdieren dit is joh.
2 likes
Ja, dit was letterlijk haar tekst.
Ik wilde nog bijna een grapje maken met ‘nou dan ken je mijn katten niet’ maar ik ben bang dat ze dit alleen maar als een bevestiging zou opvatten.
Die poh klinkt echt als een trut joh
5 likes
Wat naar om te horen allemaal, ik ben zelf werkzaam als poh ggz en hier gaan mijn nekharen wel een beetje van rechtop staan. Dat ze probeert uit te zoeken waar het vandaan komt begrijp ik wel, maar haar hypotheses zijn nogal…bijzonder. heb je zélf de behoefte om doorverwezen te worden? Over het algemeen is het idd zo dat er sprake moet zijn van een dsm V classificatie als je gebruik wil maken van vergoede zorg. Maar dan zou je het idd op angst kunnen gooien. Echter zit je dan weer met lange wachtlijsten etc. Ik overleg nooit met huisartsen over verwijzingen en maak die inschatting zelf samen met patiënten. Zelf vind ik het een vraag die wel passend is voor de poh, maar zonder klik wordt het lastig. Heeft zij een collega waar je terecht kan? Of is zij binnen je praktijk de enige?
5 likes
@Calypso, Ja er is volgens mij nog een andere praktijkondersteuner dus daar zou ik mogelijk nog terecht kunnen. Ik heb haar nu een berichtje gestuurd dat ik me vervelend voel over hoe het gesprek maandag is verlopen en dat het wel invloed heeft op mijn leven. Ook omdat ik denk dat als ik er niks mee doe het erger gaat worden.
@Zora, wat ik zo miste zijn handreikingen hoé ermee om te gaan. Ik verwacht niet dat het ooit overgaat, deels is natuurlijk ook persoonlijkheid en dat is nu eenmaal zo. Maar het moet hanteerbaar zijn. Ze was heel duidelijk dat de huisarts akkoord moet geven op de doorverwijzing en dat de kans bestond dat dit niet ging gebeuren.
2 likes
Ik denk dat het stukje over de huisarts die wel of niet een doorverwijzing schrijft ook te maken kan hebben met de lange wachtlijsten.
2 likes
Dit is inderdaad juist de functie van een poh. Misschien heeft @Zora nog wat tips? Vaak is bij angst exposure therapie de aanpak, wat je onder begeleiding kan doen.
3 likes
Als je een doorverwijzing kan krijgen dan is Mindler ook fijn. Ik zit daar nu bij sinds een paar weken en daar heb je een online psycholoog zonder wachtlijsten. Is niet bedoeld voor ernstige psychische klachten, maar werkt voor mij heel goed. Ik heb zelf een eetbuistoornis en sociale angstklachten met slecht zelfbeeld, en ik vind mijn psycholoog heel fijn want die is daar ook in gespecialiseerd (je kan zelf een psycholoog uitkiezen en als je geen klik hebt ook switchen). Met je psycholoog kan je ook bespreken of je na de therapie nog een “real life” psycholoog nodig hebt, zodat je in de tussentijd alvast op de wachtlijst kan staan. Mindler biedt namelijk wel maar max 16 weken therapie aan.
3 likes
@Swelgje ik zou je graag verder helpen maar dan zou het nodig zijn om je toch nog wat uitgebreider te bevragen en weet niet of je daar op zit te wachten. Ik vind het lastig om van een afstand te beoordelen, maar weet niet of ik exposure nu zou toepassen, wellicht in eerste instantie cognitieve gedragstherapie, wat je ook zelf laagdrempelig zou kunnen doen, bijv met de app ‘gedachtegrip’. Die is heel fijn en gratis. Mocht dat niet volstaan dan zou ik de andere poh eens proberen of aandringen op een verwijzing!
1 like
Oh die app daar ga ik zeker wel maar kijken. Dat klinkt wel passend eigenlijk . Dank je wel.
Exposure weet ik niet zo goed wat ik me daarbij voor moet stellen. Ik ga wel van huis en op vakantie, alleen de weg er naar toe (en tijdens) is regelmatig een drama. Dus daarin krijg ik de exposure wel 
.
Ik ga ook nog even kijken of ik inderdaad met een ander poh kan spreken. Die is er namelijk wel. Of anders kan ik nog de tweede lijn zelf betalen, die luxe is er ook.
1 like