Heel erg bedankt voor de lieve meelevende reacties. Wij hebben vandaag onze laatste dag met mijn ouder en ik zit nu bij hen. Even de kers op de kutdag, we zitten in het EMC waar de schietpartij is geweest en mijn andere ouder was in die vleugel lunch aan het halen. Ik zit nog steeds op de kamer op de IC en mag de gang niet op, maar de rest van de familie mag nog niet hier naartoe komen ivm veiligheid. Zij zijn ook een wrak dat ze de laatste uren niet bij hen hebben kunnen zitten. Zo, wat een gedoe.
9 likes
Wat verschrikkelijk dat dat leed nog op jullie al bestaande leed kwam. Heel veel sterkte voor jou en je familie 
4 likes
Dankjewel
1 like
Wow wat heftig allemaal. Ik word er naar van. Heel veel sterkte
2 likes
Mijn geklaag staat totaal niet in verhouding tot wat anderen hier doormaken, daar ben ik me van bewust.
Ik blijf gewoon moeite houden met het feit dat ik nu de hele week bezig ben met werk en studie en dat de meeste van mijn vrienden doordeweeks lekker borrelen en feestjes hebben, terwijl ik daar in het weekend megaveel behoefte aan heb maar dan kan niemand. Ik ben dus totaal sociaal onderprikkeld.
Ik verveel me echt zo intens.
1 like
Ik ben het zo zat. Ik wil niet meer bang zijn om uitgescholden te worden op straat. Ik ben het afgelopen jaar flink aangekomen, nu word ik door random mensen uitgescholden op straat voor varken of Gerda. Vandaag, toen ik bijles gaf in Het Gooi, ben ik door vrienden van een leerling belachelijk gemaakt om mijn postuur.
Dat vind ik zo kut aan dik zijn. Ik drink nauwelijks, ik rook niet, ik doe niet aan drugs maar de gevolgen van mijn zwakke plek: emotie-eten, kan de hele wereld zien. En hoe meer ik buiten wandel, des te kwetsbaarder ik me voel. Nu ik vacatures buiten het onderwijs zoek, (ik ben kutpubers ff zat) schrik ik af van de ârepresentatieve uitstralingâ. Wie zou zoân zoutzak als mij aannemen?
Ik haat mijn lichaam. Het is dat ik mijn ouders en mijn katten heb, maar anders hoeft het allemaal niet meer zo van mij.
16 likes
ik ben hier echt van in shock??? waarom scheld je iemand uit op straat om diegenes lichaam??? hoezo stoor je je daaraan?? wat vreselijk voor je zeg, mensen zijn echt naar.
9 likes
Pff vind dit zo erg voor je. Dit is ook een van de redenen dat ik amper buiten kom ook al heb ik deze ervaringen niet echt, maar door ervaringen van anderen ben ik daar wel bang voor.
En het stukje over vacatures vind ik ook heel herkenbaar. Omdat je gewoon weet dat de meeste mensen jouw uiterlijk niet representatief vinden.
Vind het echt heel erg vreselijk dat dit gebeurt en wil je ook meegeven dat dik zijn niks met representatief te maken heeft. Als jij er verzorgd uitziet en een mooie outfit aan hebt weet ik zeker dat je er ontzettend representatief uitziet. Laat dat je ajb niet weerhouden te solliciteren op een leuke baan!!
3 likes
Ik ga morgen de huisarts bellen om te vragen of ik bij de praktijkondersteuner terecht kan. Moet je dan eerst langs de HA zelf om het aan te vragen/uit te leggen, of plannen ze direct een afspraak bij de PO in?
Edit: situatie toch verwijderd i.v.m. eventuele herkenbaarheid.
4 likes
Dat zal wel per huisarts verschillen. Je kunt het kort uitleggen en vragen of je meteen een afsprak bij de poh kunt maken.
Sterkte en succes!
5 likes
Ik werd direct ingepland bij de PO na uitleg van mân situatie! Ik denk dat als je met vagere klachten a la âik ben heel moe/futloos/etcâ ze je misschien eerst nog willen zien en misschien ook lichamelijk onderzoek doen, maar als je een concrete aanleiding hebt/weet wat er speelt dan lijkt me dat je direct door kan
1 like
Ik ben blij als die feestdagen + januari februari weer voorbij zijn. De laatste weken op het werk waren echt zwaar en kreeg er ook geen energie van. Ik heb altijd zoveel moeite met dat het 's ochtends zo donker is en voel me in deze maanden altijd zo ontzettend somber alles wordt zwaar om uit te voeren maar als je niks uitvoert wordt het er niet beter van. Ik hoop altijd maar dat er ooit besloten wordt dat er een winterslaap voor de mens in het leven geroepen wordt. Het enige dat ik echt heel leuk aan deze maanden kan vinden is wanneer t sneeuwt. En jawel dat is bijna nooit meer.
13 likes
Ik wilde deze vakantie zĂł graag bij mijn familie zijn, maar ik heb corona. 
1 like
Ook heel herkenbaar. Ik weet dat ik mezelf dan moet dwingen om wél dingen te ondernemen, maar dat vind ik dan zo moeilijk. Soms gaat het goed, soms gaat het niet. Dat probeer ik dan maar te accepteren.
Maar voor dit jaar is mân voornemen om minimaal elke dag mijn daglichtlamp 30 minuten te gebruiken en minimaal 7.500 stappen te zetten. En daarnaast streef ik ernaar minimaal 3-4 keer per week te sporten. Zo probeer ik mezelf door de winter heen te slepen.
3 likes
Ik heb het idee dat het heel erg helpt! Dus ik raad het zeker aan
2 likes
Ik zie echt zĂł op tegen deze maand. Ik ben net 1,5 week vrij geweest, maar nu gewoon het gevoel dat de komende tijd Ă©Ă©n groot zwart gat is zonder leuke dingen. Ik moet over drie weken mijn huis uit, maar hoe mijn woonsituatie er dan uit komt te zien is niet helemaal duidelijk. Ik ga afwisselen tussen het huis van mijn vriend en het huis van mijn ouders. In welke mate hangt af van waar ik kom te werken. Had gehoopt nu al een andere baan te hebben, maar ik ben al driekwart jaar bezig en nog steeds geen duidelijkheid. Nu twee sollicitaties lopen: locatie A (dichtbij mijn ouders) en locatie B (dicht bij mijn vriend). Vriend en ouders wonen op een half uurtje van elkaar, dus sowieso allebei prima. Maar gewoon de onduidelijkheid.
Tussen deze onduidelijkheid door moet ik ook nog verhuizen, elke dag na werk bezig met dat huis leeghalen. Daartussen nog de energie eruit halen voor die sollicitaties en gesprekken iedere keer. En daarnaast nog werk en studie waar ik allebei geen energie meer uithaal. Bij het werken op locatie B ga ik ook stoppen met mijn studie, en dat heeft nu de voorkeur. Maar dan heb ik deze maand dus een gesprek op mijn huidige werk over de voortgang. Nou die voortgang is er niet, want het lukt allemaal totaal niet. Maar ik kan ook moeilijk gaan zeggen: ja sorry, ik ben niet zo gemotiveerd, want ik probeer al driekwart jaar bij jullie weg te gaan. En nu wilde ik heel even IETS doen aan die studie. Ik sla een boek open en ik wil eigenlijk gewoon janken. Ik begrijp de tekst niet, ik lees wel maar ik snap niks en ik ben gewoon moe en ik wil niks.
Lekker onsamenhangende lap tekst. Samenvatting: Ik weet het niet meer, en ik moet 26734986 dingen doen, met 2% energie.
2 likes
Ah dit is ook heel pittig en zwaar. Begrijpelijk dat je de energie niet meer kunt opbrengen voor al die zaken hoe groot of klein ze ook zijn. Hopelijk heb je snel enigzins rust in de tent.
2 likes
Hoi ik ben momenteel een beetje weemoedig en neergeslagen, want het lijkt of niks werkt tegen mijn depressie en adhd klachten. Ik heb zoân 3 jaar terug 2 soorten antidepressiva gebruikt. Sertraline en nog een (weet niet meer welke). Nu weet ik het niet zo heel goed meer, maar dit sloeg niet echt goed aan. Dus mee gestopt. Een jaar terug ben ik begonnen met adhd medicatie. En ook sloeg niks aan. Ben de ladder op gegaan. Dus methylfenidaat/dexamfetamine kort en langdurige. Geloof dat ik zoân 5 verschillende heb gehad en alle in verhoogde dosis. En daar voelde ik niks van. Wel de bijwerkingen, dus het waren geen neppillen haha. Maar niks positief of ĂŒberhaupt verschil. Behalve minder eetlust (met overgewicht is dat eigenlijk wel fijn). Nu daar in de zomer ook maar mee gestopt. Nu ging het in de zomer vet slecht dus sinds november begonnen met Welbutrin/bupropion. Maar weer helemaal niks en het voelt echt alsof niks gaat helpen. Hiernaast ga ik ook naar therapie (hier ook meerdere vormen van geprobeerd) die ik momenteel fijn vind, maar verbetering? Nee dat niet. Ik begin echt bang te worden dat het nooit beter gaat worden. Die hoop die ik al meer dan tien jaar heb dat het mater beter gaat worden begint wel echt te verdwijnen nu. Merk dat mijn therapeute het ook niet zo goed meer weet. Zijn er meer mensen die een heel lang traject hebben (gehad) en waar toch een uitkomst is gekomen?
TL/DR
Ervaringen met lang therapie en medicatie traject. Veel medicatie uitgeprobeerd etc.
Ja. Maar wat houdt een uitkomst in he, dat is vrij breed. Ik heb nog steeds therapie, slik nog steeds meerdere soorten medicatie en ben nog steeds niet waar ik wil zijn. Maar er is geen sprake meer van een therapieresistentie depressie.
Paar dingen die misschien wat aangrijpingspunten kunnen geven: is de diagnostiek helder? Als de indicatie voor de medicatie niet goed is zal het ook niet het gewenste effect geven, zelfde als verschillende soorten psychotherapie. Verder zou je eens kunnen vragen of je getest kunt worden op geneesmiddelenmetabolisme. Er zijn mensen die bepaalde medicatie sneller of juist minder snel afbreken en dat heeft effect op de werking. Geldt dan weer niet voor methylfenidaat/dexamfetamine maar wel voor de meeste antidepressiva. Kan bijvoorbeeld bij het St Jansdal, mogelijk iets om naar te kijken? https://www.antidepressiva-test.nl/
En snap dat het uitzichtloos voelt, maar voor behandeling voor depressie zijn er nog heel veel opties (medicamenteus en nietmedicamenteus), dus kans is echt wel aanzienlijk dat je eruit gaat komen. Veel sterkte iig!
5 likes