Dat zal wel per huisarts verschillen. Je kunt het kort uitleggen en vragen of je meteen een afsprak bij de poh kunt maken.
Sterkte en succes!
5 likes
Ik werd direct ingepland bij de PO na uitleg van mân situatie! Ik denk dat als je met vagere klachten a la âik ben heel moe/futloos/etcâ ze je misschien eerst nog willen zien en misschien ook lichamelijk onderzoek doen, maar als je een concrete aanleiding hebt/weet wat er speelt dan lijkt me dat je direct door kan
1 like
Ik ben blij als die feestdagen + januari februari weer voorbij zijn. De laatste weken op het werk waren echt zwaar en kreeg er ook geen energie van. Ik heb altijd zoveel moeite met dat het 's ochtends zo donker is en voel me in deze maanden altijd zo ontzettend somber alles wordt zwaar om uit te voeren maar als je niks uitvoert wordt het er niet beter van. Ik hoop altijd maar dat er ooit besloten wordt dat er een winterslaap voor de mens in het leven geroepen wordt. Het enige dat ik echt heel leuk aan deze maanden kan vinden is wanneer t sneeuwt. En jawel dat is bijna nooit meer.
13 likes
Ik wilde deze vakantie zĂł graag bij mijn familie zijn, maar ik heb corona. 
1 like
Ook heel herkenbaar. Ik weet dat ik mezelf dan moet dwingen om wél dingen te ondernemen, maar dat vind ik dan zo moeilijk. Soms gaat het goed, soms gaat het niet. Dat probeer ik dan maar te accepteren.
Maar voor dit jaar is mân voornemen om minimaal elke dag mijn daglichtlamp 30 minuten te gebruiken en minimaal 7.500 stappen te zetten. En daarnaast streef ik ernaar minimaal 3-4 keer per week te sporten. Zo probeer ik mezelf door de winter heen te slepen.
3 likes
Ik heb het idee dat het heel erg helpt! Dus ik raad het zeker aan
2 likes
Ik zie echt zĂł op tegen deze maand. Ik ben net 1,5 week vrij geweest, maar nu gewoon het gevoel dat de komende tijd Ă©Ă©n groot zwart gat is zonder leuke dingen. Ik moet over drie weken mijn huis uit, maar hoe mijn woonsituatie er dan uit komt te zien is niet helemaal duidelijk. Ik ga afwisselen tussen het huis van mijn vriend en het huis van mijn ouders. In welke mate hangt af van waar ik kom te werken. Had gehoopt nu al een andere baan te hebben, maar ik ben al driekwart jaar bezig en nog steeds geen duidelijkheid. Nu twee sollicitaties lopen: locatie A (dichtbij mijn ouders) en locatie B (dicht bij mijn vriend). Vriend en ouders wonen op een half uurtje van elkaar, dus sowieso allebei prima. Maar gewoon de onduidelijkheid.
Tussen deze onduidelijkheid door moet ik ook nog verhuizen, elke dag na werk bezig met dat huis leeghalen. Daartussen nog de energie eruit halen voor die sollicitaties en gesprekken iedere keer. En daarnaast nog werk en studie waar ik allebei geen energie meer uithaal. Bij het werken op locatie B ga ik ook stoppen met mijn studie, en dat heeft nu de voorkeur. Maar dan heb ik deze maand dus een gesprek op mijn huidige werk over de voortgang. Nou die voortgang is er niet, want het lukt allemaal totaal niet. Maar ik kan ook moeilijk gaan zeggen: ja sorry, ik ben niet zo gemotiveerd, want ik probeer al driekwart jaar bij jullie weg te gaan. En nu wilde ik heel even IETS doen aan die studie. Ik sla een boek open en ik wil eigenlijk gewoon janken. Ik begrijp de tekst niet, ik lees wel maar ik snap niks en ik ben gewoon moe en ik wil niks.
Lekker onsamenhangende lap tekst. Samenvatting: Ik weet het niet meer, en ik moet 26734986 dingen doen, met 2% energie.
2 likes
Ah dit is ook heel pittig en zwaar. Begrijpelijk dat je de energie niet meer kunt opbrengen voor al die zaken hoe groot of klein ze ook zijn. Hopelijk heb je snel enigzins rust in de tent.
2 likes
Hoi ik ben momenteel een beetje weemoedig en neergeslagen, want het lijkt of niks werkt tegen mijn depressie en adhd klachten. Ik heb zoân 3 jaar terug 2 soorten antidepressiva gebruikt. Sertraline en nog een (weet niet meer welke). Nu weet ik het niet zo heel goed meer, maar dit sloeg niet echt goed aan. Dus mee gestopt. Een jaar terug ben ik begonnen met adhd medicatie. En ook sloeg niks aan. Ben de ladder op gegaan. Dus methylfenidaat/dexamfetamine kort en langdurige. Geloof dat ik zoân 5 verschillende heb gehad en alle in verhoogde dosis. En daar voelde ik niks van. Wel de bijwerkingen, dus het waren geen neppillen haha. Maar niks positief of ĂŒberhaupt verschil. Behalve minder eetlust (met overgewicht is dat eigenlijk wel fijn). Nu daar in de zomer ook maar mee gestopt. Nu ging het in de zomer vet slecht dus sinds november begonnen met Welbutrin/bupropion. Maar weer helemaal niks en het voelt echt alsof niks gaat helpen. Hiernaast ga ik ook naar therapie (hier ook meerdere vormen van geprobeerd) die ik momenteel fijn vind, maar verbetering? Nee dat niet. Ik begin echt bang te worden dat het nooit beter gaat worden. Die hoop die ik al meer dan tien jaar heb dat het mater beter gaat worden begint wel echt te verdwijnen nu. Merk dat mijn therapeute het ook niet zo goed meer weet. Zijn er meer mensen die een heel lang traject hebben (gehad) en waar toch een uitkomst is gekomen?
TL/DR
Ervaringen met lang therapie en medicatie traject. Veel medicatie uitgeprobeerd etc.
Ja. Maar wat houdt een uitkomst in he, dat is vrij breed. Ik heb nog steeds therapie, slik nog steeds meerdere soorten medicatie en ben nog steeds niet waar ik wil zijn. Maar er is geen sprake meer van een therapieresistentie depressie.
Paar dingen die misschien wat aangrijpingspunten kunnen geven: is de diagnostiek helder? Als de indicatie voor de medicatie niet goed is zal het ook niet het gewenste effect geven, zelfde als verschillende soorten psychotherapie. Verder zou je eens kunnen vragen of je getest kunt worden op geneesmiddelenmetabolisme. Er zijn mensen die bepaalde medicatie sneller of juist minder snel afbreken en dat heeft effect op de werking. Geldt dan weer niet voor methylfenidaat/dexamfetamine maar wel voor de meeste antidepressiva. Kan bijvoorbeeld bij het St Jansdal, mogelijk iets om naar te kijken? https://www.antidepressiva-test.nl/
En snap dat het uitzichtloos voelt, maar voor behandeling voor depressie zijn er nog heel veel opties (medicamenteus en nietmedicamenteus), dus kans is echt wel aanzienlijk dat je eruit gaat komen. Veel sterkte iig!
5 likes
Ik ga dit zeker met mijn therapeut en psychiater behandelen. Dat resistentie ding had ik nog nooit van gehoord.
Over de diagnostiek twijfel ik sowieso ook. De depressie is vrij duidelijk, maar mijn adhd betwijfel ik soms. En voor mn gevoel heb ik nog een hele waslijst erbij haha.
Bedankt! 
1 like
Ik heb voor het eerst in mijn leven (na jaren van twijfelen en niet durven) een afspraak gemaakt bij de huisarts vanwege mijn mentale gezondheid omdat ik een doorverwijzing wil naar een psycholoog. Ik vind het echt heel spannend, ben erg bang dat mijn huisarts vind dat mijn klachten niet te erg zijn of dat ze de ernst niet inziet (ik bagatelliseer graag, dus dat moet ik echt niet gaan doen) en dat ik daarna nooit meer om hulp durf te vragen. Ik durf het mijn vriend niet eens te vertellen, omdat het dan in mijn ogen als een zwakte overkomt terwijl ik weet dat hij het alleen maar toejuicht 
.
Kan iemand mij vertellen hoe zoân gesprek met de huisarts ongeveer gaat?
5 likes
In mijn ervaring heel kort, ik gaf aan dat ik graag naar een psycholoog wilde en waarom, mijn huisarts gaf mij een lijstje met psychologen waar ik terecht kon en ik mocht de volgende dag een verwijsbrief ophalen. Ik kreeg ook een strip kalmerende medicatie mee voor in de tussentijd maar dat ligt natuurlijk aan je klachten.
2 likes
Ik vertelde dat ik me mentaal niet zo goed voelde, dat ik slecht sliep, dat ik vlg mij ook ongeveer wist waardoor het kwam (jeugd traumaâs) en dat ik graag een verwijzing wilde. Ik weet nog heel goed dat ik aanstalten maakte om 1 vd traumaâs wat meer toe te lichten, maar ze onderbrak me en zei dat dat helemaal niet nodig was. Dat ze zich goed kon voorstellen dat het me goed zou doen om met iemand te praten. Ik heb (ook na ervaring vrienden) totaal niet het idee dat ze zomaar moeilijk doen of lastige vragen zou stellen.
En of ik al wist waar ik terecht wilde etc (vlg mij is dat wel iets wat bij mijn huisarts tegenwoordig nodig is, ook toen ik later een 2e verwijs brief voor iets wilde. Zodat ze de juiste naam /organisatie kan aanschrijven, maar geen idee of dat overal is).
Het kan zijn, afhankelijk van je klachten of hulpvraag dat ze je eerst naar de praktijk ondersteuner doorstuurt. Dat was bij mij zo toen ik na een mislukt traject weer naar de HA moest voor een nieuw verwijsbriefje. En dat vond ik zelf ook prima. Geen idee of je dat nog evt ziet zitten, als 1e stap
Het is juist heel moedig om hulp te zoeken en je kwetsbaar op te stellen!
Ik hoop dat je er veel aan zult hebben
1 like
Bij mij was ze heel erg lief. Ik heb/had ocd dus heb een beetje uitgelegd wat mn klachten waren en ze vertelde hoe knap ze het vond dat ik hulp ging zoeken. Kreeg indd een briefje mee met wat opties qua instanties en een verwijsbrief.
2 likes
Hoe was het gesprek gegaan?
3 likes
Lief dat je het vraagt! Ging opzich wel goed, maar heb uiteindelijk maar 10% vertelt en klapte toen dicht haha. Heb een afspraak met de praktijkondersteuner eind januari! Ben benieuwd wat hij kan betekenen.
2 likes
Ik ben al jaren lang depressief en sinds mijn relatie uit is weet ik echt niet meer waar ik het moet zoeken. Ik heb mij weer aangemeld bij de psycholoog en sta op de wachtlijst, dit duurt nog ongeveer 4 weken hoop ik. Alleen ik ben al vanaf mijn 13e telkens af en aan bij psychologen. Ik heb zoveel soorten therapie gevolg en vraag mij echt af of ik nog wel te helpen ben of dat ik dit gewoon moet accepteren. Ik doe ook alles om mij beter te voelen. Ik ben begonnen met danslessen, op mijn vrije dagen ga ik naar buiten ipv op de bank zitten. Ik heb lieve vrienden en familie waar ik mee afspreek en waar ik op terug kan vallen. Ik ben zelfs sinds 2 maanden begonnen met mindfullness omdat dat zou helpen. Maar wat ik ook doe, niks helpt? Ik heb oke dagen of hele slechte dagen. Nooit eens het gevoel dat ik gelukkig ben en een echt leuke dag heb. Ik loop overal met mijn hart onder mijn ziel.
De telefonische intake bij ee psycholoog voelde goed. Ze wilden ook mijn oude behandelplannen inzien om te kijken wat er al geprobeerd is en of er misschien dingen over het hoofd gezien zijn. Maar toch blijf ik telkens twijfelen of ze nog wel iets kunnen doen en of er iets is dat helpt.
10 likes