Ik heb het een poos geleden gebruikt en merkte wel echt verschil. Maar lees je even goed in want het schijnt niet zo lekker samen te gaan met de pil, dat is de reden dat ik er destijds mee gestopt ben. Ik gebruik nu geen hormonale anticonceptie meer dus wil het ook weer gaan gebruiken
1 like
Ik ben totaal geen jaloers type, maar trek het ook slecht als mijn vriend gaat lopen benadrukken wie hij lekker/sexy vindt. Vind dat eigenlijk ook niet erg raar.
2 likes
Ik zou dat ook niet prettig vinden en ik zou dat zelf ook niet doen (benadrukken wie ik lekker/sexy vind).
1 like
Ik heb van het weekend best wel een goed gesprek gehad met mijn vriend op zich. Ik ben ook wel een beetje trots op mezelf dat ik wat meer open was. En ik merk ook wel dat het oplucht.
Maar er zijn gewoon dingen waar ik mee zit, dingen die gebeurd zijn, wat nooit echt uitgesproken is. Het zijn vooral dingen binnen mijn gezin (ouders en zusje). Alleen mijn vriend was wel heel erg van: âGa het gesprek anders een keer aan.â Maar ik werd een beetje boos omdat dat dus het punt is. De communicatie is zo slecht en ik heb het al een paar keer geprobeerd aan te knoppen maar het werd dan alleen maar erger. Alleen ik heb het gevoel dat mensen dat niet begrijpen ofzo. Omdat praten altijd maar de oplossing moet zijn.
Dusja ik weet niet. Ik voel me wel wat opgelucht maar toch ook onbegrepen. Ik kan het ook niet goed onder woorden brengen
Ik moet echt even mijn frustratie kwijt. Ik ben dus in augustus naar de huisarts gegaan vanwege overspannenheid (combinatie werk-prive). Doorverwezen naar de praktijk psycholoog. Liep volledig vast en daarom lekker lange vakantie genomen. Na mijn vakantie weer begonnen met werken, maar heel veel spanningsklachten. De psycholoog had begin oktober pas plek, dus sinds begin oktober daar. Zij mij aangeraden om te stoppen met werken, tijd voor mezelf te nemen en dan weer op te bouwen. Ik alle adviezen opgevolgd, zijn nu mijn sessies daar op (ze doet er max 5), is het werkgerelateerde problematiek geworden (wordt niet vergoed door de zorgverzekeraar) en zit ik dus thuis terwijl elke psycholoog een wachtrij van twee maanden heeft. Het is alsof ze (personen die dit beleid bedenken) willen dat je er niet bovenop komt.
De POH heeft dus verder geen tijd meer. Daar moet ik sowieso weg. De bedrijfsarts sta ik voor in de wachtrij, maar ook daar nog geen schot in de zaak. Dus ik zit overal een beetje middenin. Juist nu het weer wat beter leek te gaan.
Maar moet je per se eerst langs de bedrijfsarts voordat je bij de bedrijfspsycholoog terecht kunt? Bij ons hoeft dat niet.
1 like
Ik werk bij een superklein bedrijf. We hebben dus geen bedrijfspsycholoog aan huis, maar zitten extern. Weet niet hoe het precies werkt, maar ik moet dus eerst langs de arts.
Oh man, ik vind dat zo irritant als mensen dat zeggen. Alsof dat zo makkelijk is. Ik had dat een keer in een groep bij therapie dat iemand dat zei. Ging over mijn broer. En toen dacht ik: ja jezus, wij praten nooit op die manier met elkaar, alsof dat dan 20 jaar opeens wel gaat? Zo simpel gedacht.
3 likes
Superflauw ja. Kan je huisarts hier niet iets in betekenen qua hoe de diagnose wordt opgeschreven? Ik zat in de put omdat ik overspannen was en ben toen met depressieve klachten doorverwezen naar de psycholoog omdat inderdaad hulp bij overspannenheid niet wordt vergoed. Nu heb ik uiteindelijk wel therapie gericht op omgaan met druk en stress zodat ik niet weer overspannen ga worden, dus eind goed al goed. Huisarts zei ook letterlijk dat hij het depressie ging noemen omdat ik dan hulp zou krijgen.
1 like
Ik ben er zo klaar mee. Ben al zeker een week lang vanalles aan het regelen om een verwijzing te krijgen naar een psycholoog. Ik zou namelijk zelf enorm graag willen werken aan de oorzaak van mijn huidige overspannenheid: soort van extreem naar perfectionisme. Maar doordat ik overspannen ben, wordt het dus niet vergoed (zit niet in zorgpakket en bedrijfsarts vindt dat het privegerelateerd is. Die verwacht me over 1,5 week weer op het werk). Kortom: eigenlijk is het wachten tot ik depressief wordt voor ik de zorg vergoed krijg.
Mijn huisarts vindt dat niet kunnen en verwijst mij door naar een psycholoog. Zegt de psycholoog uit de huisartsenpraktijk waarbij ik voor de tussentijd enkele sessies had (valt onder huisartsenzorg) âjij hebt mazzel als je je zorg vergoed krijgtâ en âzie het als een verkoudje. We hebben gewoon afgesproken dat dat niet vergoed wordtâ. Dus ik geef aan dat dat mega kwetst. Dat ik me al drie maanden ronduit kut voel, het niet lukt om te werken. Waarna zij zich aangevallen voelt.
1 like
Pfff wat stom en frustrerend zeg, sowieso jouw hele verhaal. Ik vind het wel heel goed dat je hebt aangegeven dat de opmerking je kwetst.
Verder geen tips, maar wel een digitale knuffel!
â
Ik voel me deze week echt niet fijn, soort langdurende pms? Ben echt emotioneel en twijfel aan alles. Ik baal er van dat het me niet lukt om vriendschappen te onderhouden en ook op mijn werk spelen er wat dingen waardoor ik het gevoel krijg dat ik een loser ben.
1 like
Zojuist een evaluatiegesprek gehad bij de ggz instelling waar ik al een tijdje gesprekken heb met een therapeut omtrent angstklachten. Blijk ik nu een vermijdende persoonlijkheidsstoornis te hebben volgens haar. Op zich ben ik hier niet zo verbaasd over, want ik ben best goed in het vermijden van situaties. Maar nu denk ik: Ok, en nu? Ik wist dit onbewust al. Moet ik alweer op een wachtlijst omdat ze geen plek hebben. Baal best wel een beetje.
1 like
Ik word echt doodmoe van mezelf. Ik kan het leven zo prachtig vinden en intens genieten van dingen. Oprecht gelukkig zijn en het zo zonnig zien. Het andere moment zie ik het leven totaal niet meer zitten en gaat alles fout.
Herkent iemand dit?
3 likes
Ja. De ene dag intens genieten van een wandeling buiten, de andere dag huilend in bed omdat alles kut en uitzichtloos lijkt. Ik vul nu maar braaf de g-schemaâs van de psych in, en dat helpt wel een beetje. Soms maakt mijn hoofd van doodnormale dingen zoiets belachelijks, en dat op papier zetten geeft inzicht en wat rust.
2 likes
jaaa same here en dan ook dat ik me vaak sochtends heel kut voel en het in de loop van de dag weer helemaal top gaat.
2 likes
Ja dit ook. Dan twijfel ik zo of ik ziek thuis moet blijven, want het voelt hetzelfde als grieperig. Vaak als ik dan gewoon ga trekt dat weg maar het vreet zoveel energie.
3 likes
precies ik heb dat heel vaak sochtends en vooral op de eerste dag na het weekend dat ik weer moet werken. Ik slaap dan snachts altijd heel erg slecht/niet en voel me sochtends afschuwelijk, terwijl ik mn werk gewoon leuk vind. Ik heb dit altijd al gehad, bij al mn banen en vroeger ook tijdens school/studies, wat ik ook deed dus het is iets wat blijkbaar bij me hoort ofzo, maar vind het zo deprimerend en voel me dan ook echt depressief.
Het voelt idd hetzelfde als grieperig, na een kopje koffie en wat rust sochtends kan ik het vaak al wat positiever zien en gaat het wel weer, dan in de loop van de dag gaat het gewoon wel weer prima, maar heb ook echt veel tijd voor mezelf nodig. Mn vriend weet inmiddels dat ik me zo voel en stimuleert me altijd wel om gewoon op te staan en te gaan doen wat ik moet doen etc, maar soms irriteert me dat ook want dan voel ik me ZO slecht dat ik gewoon onder de deken wil blijven liggen de hele dag.
3 likes
Ik zit ook al een tijdje niet zo lekker in mijn vel. Ik ben in februari begonnen aan mijn eerste echte baan na mijn studie. Na een tijdje merkte ik echter dat ik er toch niet helemaal op mijn plek zat. Zowel in de functie als bij het bedrijf. Ik ben zelf een vrij rustig persoon, terwijl het verder allemaal behoorlijk aanwezige mensen waren. Ik merkte ook dat het mijn leidinggevende ging ergeren en daardoor voelde ik me steeds ongemakkelijker. Vooral na mijn vakantie in juni ging ik met steeds meer tegenzin en dacht ik vaker âIs dit het nou?â. Mijn contract werd uiteindelijk ook niet verlengd. Eerst zorgde dat voor opluchting, maar tegelijkertijd voelde het ook als falen.
Halverwege september liep mijn contract daar af. Het maakte me best wel onzeker, waardoor ik even niet zo goed wist wat ik moest doen. Ik heb het gevoel dat ik geen â kantoorpersoonâ ben. Ik heb zelfs even overwogen om weer terug de horeca in te gaan, daar heb ik jarenlang naast mijn studie gewerkt. Inmiddels heb ik wel besloten om te solliciteren naar banen die bij mijn studie aansluiten, omdat het voelt alsof ik anders voor niets heb gestudeerd. Ik moet gewoon op zoek naar de baan die bij me past. Heb wel al een aantal afwijzingen gehad. Afgelopen maandag ben ik ergens op gesprek geweest, maar het ging niet fantastisch en ik kreeg ook niet zoân goed gevoel bij de functie. Ik wacht nog een reactie af en ondertussen zoek ik verder.
Ik voel me gewoon zo nutteloos. Ook als een last voor mijn vriend, want onze toekomstplannen staan echt een beetje op pauze nu. We willen graag sparen voor een koophuis, een mooie reis en gewoon een toekomst samen, maar momenteel gaat dat dus niet.
Heel verhaal uiteindelijk. Wel fijn om het even van me af te schrijven. Ik heb deze week gewoon even een dipje, ik denk omdat het sollicitatiegesprek me een beetje tegenviel. Ik was zo enthousiast en nu voel ik me mweh. Aan de ene kant wil ik gewoon heel graag een baan vinden, maar ik ben ook bang dat ik me straks weer zo voel als eerst.
1 like
Het ligt niet aan jou, je komt vast een functie tegen en werkplek die beter bij je passen en waar het leuker zal zijn. Misschien helpt leuke afleiding vlak voor een sollicitatie zodat als het de ene keer beter en andere keer wat minder verloopt je wel fijner het gesprek ingaat. Hopelijkt valt het dan iets meer mee, heel veel sterkte en je kan het!
1 like