Het niet zo lekker in je vel-topic

Persoonlijk
#638

Ik kom weer even over mezelf praten hoor.

Heb groen licht van mijn werkgever om het coachingstraject in te gaan! Ik dacht dat het mss niet of alleen deels vergoed werd, maar ze gaan het hele traject bekostigen (€1000+). Ben zo blij!

En vanmiddag word ik teruggebeld om een intake te plannen. Kan niet wachten, want na de feestdagen viel ik in een soort “gat”. De drukte van de feestdagen waren voorbij en alle normale en gewone dagelijkse stressmomenten kwamen weer terug. Heb gister zelfs hellofresh-boxen besteld, zodat ik me niet druk hoef te maken om het eten. Want dat was dus ook een dingetje waar ik steeds ontzettend over stresste :sweat_smile:

2 likes
#639

Wat fijn van je werkgever. En ook een groot compliment aan jou! Want ze zouden echt niet investeren in een werknemer die ze niet als aanwinst zien voor het bedrijf.
Leuk toch die hello fresh boxen, het is allemaal al druk genoeg. Je mag af en toe ook wel voor wat ‘‘makkelijkers’’ kiezen.

2 likes
#640

Ik vind het echt super slim dat je bent gegaan voor de hello fresh boxen! Het is echt een niet voor de handliggend idee.
Zo heb je daarnaast ook wat meer tijd over voor andere dingen (ik weet het zal niet veel zijn, want er moet nog steeds gekookt worden. Maar scheelt nadenk tijd en ruimte :slightly_smiling_face: )

2 likes
#641

Ooh echt slim! Merk dat ik me ook zo druk kan maken om het avondeten :sweat_smile:. Maar moet denk gewoon wat makkelijke recepten weer in mijn hoofd hebben want vind hello fresh vaak al te uitgebreid (en te duur)

Heb vanaf 1 januari tm gisteren uit bakjes gegeten :flushed: (van mijn moeder)

1 like
#642

Het gekke is dat ik mijn twijfels over werken in de zorg heb uitgesproken naar ze. Maar ik moest eerst aan mezelf werken en mocht dan pas ontslag nemen en/of uitzoeken wat ik wilde doen.

Ben zo blij met Hello Fresh haha. Elke dag was het weer een strijd om te bedenken wat ik moest koken. Nu is dat iig voor een paar dagen in de week klaar.

3 likes
#643

Oh wauw. Wat een fijne reactie van jouw werkgever! Helpt dat jou een beetje? Zon opmerking?

#644

Nou dan willen ze je echt niet kwijt en daar mag je trots op zijn.

1 like
#646

De wachtlijsten zijn over het algemeen voor de psychiatrie, maar ze hebben bij veel huisartsen ook een praktijkondersteuner je eerst bij terecht kan. Die bepaald dan geloof ik of je word door verwezen. Ik zou het in ieder geval al doen. Straks word het heftiger en dan moet je alsnog op de wachtlijst.

#649

Ik zie het niet meer zitten. Ik weet met mezelf geen blijf, ik weet niet meer wat ik kan, wat ik wil, wie ik ben, ik weet niets meer.

Ik ben dinsdag terug beginnen werken, ik was sinds 16 september 2019 thuis (ben 1 week gaan werken in november omdat ik dacht dat het ging gaan maar ik stond wenend op en ging wenend slapen dus na een week heeft de arbeidsgeneesheer (bedrijfarts in NL) me thuis gezet.
Maandag moest ik terug naar de arbeidsgeneesheer en eigenlijk wou ze niet dat ik terug ging werken, ze vond niet dat ik er al klaar voor was (eerlijk gezegd, ik ben er niet klaar voor dat ziet het kleinste kind maar er veranderd niets aan mijn situatie, ik ga al 8 jaar bij een psycholoog en het doet niets, ik heb al geprobeerd om te veranderen van psycholoog maar voel met niemand anders de klik.) maar omdat ik gezegd had tegen mijn verantwoordelijke dat ik terug kwam kon ik het niet maken om niet terug te gaan.
Mijn collega’s en verantwoordelijke zijn super lief, begrijpen me, helpen me waar het kan maar het zijn mijn angsten, gevoelens en gebrek aan energie.
Ik ben bang als ik me nu terug thuis zet dat ze mij gaan ontslaan en ik weet ook niet of thuis zitten zonder dat er oplossing komen de oplossing is. Ik weet ook niet wat of hoe die oplossingen zijn…
Ik weet alleen dat het zo niet verder kan en gaat. Ik zit elke dag te denken over hoe ik zo graag hier niet meer zou zijn…

#650

Allereerst: :kissing_heart:
Wat klote dat je je zo voelt. Echt naar dat je hoofd je er zo van kan overtuigen dat je situatie uitzichtloos is terwijl dat zelden het geval is. Zijn er vrienden of familieleden, of een lieve buurvrouw, waarmee je erover kan praten en die je hierin steunen?
Over werk; als je niet beter bent ga je niet werken natuurlijk, ongeacht wat je zelf eerst dacht dat de situatie zou zijn. Bestaat er waar jij woont ook geen regeling dat als je ontslagen wordt terwijl je ziek bent, je in een soort van Ziektewet valt en nog wel inkomsten hebt?
Bedenk je ook dat je niet alleen bent, je kunt hier altijd je hart luchten en je staat er niet alleen voor. En er komt een dag dat het beter gaat, al lijkt dat nu nog niet zo.

#652

bedankt voor je berichtje.
Ik heb wel wat vriendinnen maar die zijn mijn gezeur ook beu gehoord vrees ik. Mijn moeder en vriend luisteren ook wel maar kunnen niet veel doen.
Ik woon in België, normaal mogen ze je niet ontslaan als je ziek bent maar op mijn vorig werk was ik ook ziek (ook depressie gaat op en af) en zij hebben me wel ontslagen en er was niets aan te doen.
Ik voel me al heel lang zo dus ik geloof er niet meer in dat het ooit beter wordt daarom ook dat ik veel zefmoordgedachten heb, juist omdat ik al vanalles geprobeerd heb en het toch allemaal niets uithaalt.

#653

Ik zit momenteel echt onwijs kut in m’n vel en nu heb ik dus vanavond een date, maar ik heb er eigenlijk totaal geen zin in/behoefte aan. En ik vind het zo lullig om af te zeggen want ik heb dat al een keer gedaan… Ook heb ik het verpest met vrijwilligerswerk en kan ik pas 20 januari bij de praktijkondersteuner terecht. Echt, het gaat heeelemaal top.

#655

Wat naar dat je je zo voelt. Weet dat je hier altijd van je af kunt praten!
Het klinkt allemaal zo ontzettend naar!
Wat is er nu afgesproken met de arbeidsgeneesheer? En heb je verder nog begeleiding?

Knuffel!

#656

Even een rant, maar ik moet het kwijt. Ik raak zo geïrriteerd door mensen die over mijn grenzen heen denderen. Het gaat inmiddels beter en ik heb langzaam energie, maar moet dat ook mega erg bewaken. Hoor de hele tijd van iedereen “ja lekker je grenzen aangeven, goedzo”, maar als ik dan zeg “ho stop” gaat men gewoon even door.

Mijn werkgever geeft bijvoorbeeld aan dat ik vooral moet aangeven wat ik nodig heb. Ik geef aan dat mijn werkplek te rumoerig is (mijn werkplek is ook de hub van een vereniging, waar men in en uit loopt. Het komt voor dat ik echt gewoon werk te verzetten heb, terwijl er op de achtergrond wordt bijgekletst). Zegt ze “ja maar dat is ook inherent aan de baan, dat wist je van tevoren, het hoort er een beetje bij”. Eh ja prima, dat wist ik, maar ik ben nu overspannen, moet werken en kan die prikkels gewoon niet verdragen. Je hebt me hier anderhalf jaar nooit serieus over gehoord, maar nu kan ik het even niet.

Ik spreek met mijn vriend af naar één woonwinkel te gaan. Vervolgens wil hij ook direct spullen wegbrengen naar de kringloop. Waarna hij boos wordt als ik geen zin heb om zware dingen te sjouwen zodat hij niet tweemaal hoeft te lopen. Dan denk ik: ja ik snap je wel, maar ik gaf aan dat ik maar één winkel wilde bezoeken. Niet dat ik wilde omrijden voor winkel twee om vervolgens ook nog eens te sjouwen, omdat ik weet dat het energie kost die ik momenteel niet heb.

Kost gewoon zoveel moeite om actief over de grens te moeten discussiëren.

1 like
#657

Herkenbaar. Vooral dat iedereen in eerste instantie zegt dat je het maar moet aangeven als het niet gaat en echt aan jezelf moet denken, maar als puntje bij paaltje komt er wel wordt verwacht dat je hetzelfde doet/kan als andere mensen. Als het op hun slaat is het opeens niet meer zo belangrijk hoe jij je voelt of wat je aan kan.

3 likes
#658

Wat super naar voor je zeg, snap dat dit ook niet helpt bij je depressie allemaal. Over die psycholoog, ik weet natuurlijk niet wat voor therapie je krijgt en wat voor traject je al gehad hebt, maar is er al eens gekeken naar een diagnose? En eventueel medicatie? Als dit nu niet voor je werkt dan zou je aan je psycholoog kunnen vragen wat eventueel andere opties zijn. Er zijn zoveel soorten therapie en medicatie, misschien valt daar nog wat te halen.

Ik ga nu zelf ook ontslagen worden omdat ik bijna 2 jaar ziek in dienst in ben. En in Nederland word je dan opgevangen door het UWV, zij gaan dan ook keuren hoeveel % jij op dit moment in staat bent om te werken, en zij kunnen ook meekijken naar werk wat bij jou past, dat kan ook vrijwilligerswerk zijn bijvoorbeeld. Wat ook een dag/halve dag dagbesteding kan zijn maar waar misschien wat minder druk op ligt en je wat meer adem ruimte geeft. Maar ik weet natuurlijk niet hoe het in België is geregeld.
Heel veel sterkte in ieder geval, weet hoe moeilijk het is als je zoveel druk voelt en niet kan waarmaken wat je zelf zou willen op dit moment, maar probeer het te accepteren.

#659

Je zou bijna denken dat ze zelf aan de remmen van haar man zijn auto had gezeten

2 likes
#662

Ik zit er een beetje doorheen. Ik ben sinds 3 maanden in behandeling bij een psychologe. Er was al wel vrij vlot sprake van dat ik daar niet echt op m’n plek zou zijn. Dus de 2e afspraak heeft ze mij al ergens anders op de wachtlijst laten zetten. Via de huisarts. Nu heb ik daar de intake gehad en ga ik daar verder in behandeling.

Enerzijds super fijn. Maar ergens valt het me toch zwaar. Weer opnieuw beginnen met diegene leren kennen en vertrouwen. Maar ook een soort teleurstelling dat “het” allemaal serieuzer is dan ik dacht.

Nu maar weer braaf de bijbehorende vragenlijsten invullen

1 like
#663

Ivm je gevoelens kan ik je niet direct helpen. En ik wil je veel sterkte wensen om ermee om te gaan. Lijkt me heel lastig.

Ik woon ook in BE. En werk in sociaal secretariaat.
Sowieso mag je werkgever je niet ontslaan wegens ziekte. Indien hij andere redenen heeft kan hij jou wel ontslaan tijdens ziekte. Maar als jij vermoed dat de echte reden jouw ziekte was zou ik toch naar de vakbond stappen. Daarnaast als je voelt dat het nu niet meer gaat raad ik je aan om zo snel mogelijk terug in ziekteverlof te gaan. Want wanneer je hervalt tijdens de 1e 2 weken dat je terug aan de slag bent moet de werkgever niet terug betalen. En ik weet dat werkgevers zoiets wel heel zuur vinden om dat wanneer een wn. net 2 weken terug komt en dan terug ziek valt ze dus terug een maand gewaarborgd loon moeten betalen.

Als je een lange tijd thuis zit kost je niets een jouw werkgever dus heeft hij ook niet echt redenen om jou te ontslaan

#664

Gho therapie, het is vooral ik praat zij luistert en geeft me raad/tips maar is niet altijd makkelijk. Zo zei ze bv toen ik nog op mijn vorig werk werkte dat ik ontslag moest nemen, ik vind dat heel moeilijk en heb dat dan ook niet gedaan.
Toen ik aangeef dat het soms moeilijk loopt met mijn vriend zegt ze ga alleen wonen. Als ik dan zeg ik werk deeltijds ik kan niet alleen gaan wonen want dan kan ik amper mijn huur/eten/verzekering/water/elektriciteit/internet/… betalen en dan hamert ze er toch zo op door dat dat wel lukt terwijl dat eigenlijk niet is wat ik wil.
Het laatste half jaar is ze ook heel spiritueel bezig en gaat het ook vaak over dat mijn chakra’s niet inorde zijn enzo terwijl ik daar helemaal geen boodschap aan heb.
Ik heb gisteren contact gezocht met een andere psycholoog die me is aanbevolen door iemand. Ze ging me vandaag bellen om een afspraak vast te leggen. Hopelijk heb ik met haar een goede klik en kan ze me helpen want ik besef ook dat het op deze manier niet verder kan.
Woensdagavond had ik weer een slecht moment en ben 2 uur met mijn auto gaan rijden, al wenend, toen ik vertrok had ik gezegd ik kom nooit meer terug. Ik weet met mezelf geen blijf, ik weet niet meer wie ik ben, wat ik kan, …

@Rockstar, op mijn vorig werk hebben ze me ontslagen toen ik in ziekteverlof was. Ik ben daarmee naar de vakbond geweest. De vakbond heeft toen naar hen gebeld en uitleg gevraagd, het antwoord was “wij communiceren daar niet over met u, alleen met Lolleken” en ik wou met hen niets meer te maken hebben, ik wou ook niet meer terug naar daar dus dat is dan ontslag door medische reden geworden.
Langst de eene kant zou ik niet liever willen dan thuis te blijven en langst de andere kant is er het financiële aspect waardoor ik wel moet gaan werken omdat we het anders niet bol kunnen werken met lening/kosten/…