Ik ben nu een week verder, en mijn ervaring tot nu toe is best vergelijkbaar. Ik word niet meer midden in de nacht wakker maar wel heel vroeg 's-ochtends. En mijn dromen waren de afgelopen nachten veel heftiger, terwijl ik ze normaal nooit onthoud. Ik zou het geen nachtmerries noemen, maar heel gezellig was het ook niet Deze week ga ik eens proberen wat er gebeurt als ik de melatonine iets later inneem, misschien word ik dan ook later wakker.
Hm wat een vervelende situatie! En ik kan me voorstellen dat je je daar rot onder voelt hoor. Ik denk echt absoluut niet dat het aan jou ligt, en kan me ook voorstellen dat je niet meer wil proberen, want elke keer afwijzing voelt niet fijn.
Heeft je vriend op dit moment helemaal geen behoefte aan intimiteit? Dus ook niet knuffelen of een kus? Je geeft aan dat je vriend niet kan vertellen waar het precies aan ligt, maar heeft ie wel behoefte aan bijvoorbeeld zelfbevrediging? Je zegt dat hem verleiden niet werkt, maar kan hij zelf benoemen wat dan wel werkt?
Bedankt voor de tip! Deze had ik nog niet eerder gehoord, dus ik ga me gelijk even inlezen!
Ik voel me zo rot sinds de quarantaine en dat ik ontslagen ben. Zo nutteloos, waardeloos, te veel tijd om na te denken, nergens zin in hebben. Vorige week voelde ik me wel oke en deze week eigenlijk ook wel. Tot vandaag. Ik ben alleen maar aan het huilen en niks helpt. Mijn vriend probeerde me te troosten maar lukte ook niet. Ben nu maar in bed gaan liggen.
Wat rot om te lezen zeg Kan me heel goed voorstellen dat je je niet goed voelt!
Ik weet natuurlijk niet je precieze situatie (en ik werk nog deels, dus het is wat dat betreft niet te vergelijken), maar heb je wel een soort structuur/ritme in je dagen? Want een van de eerste dingen die ik heb gedaan toen bijna alles wegviel, is een schema maken van hoe ik mijn dagen ongeveer ga vullen. Heb ik veel baat bij, al blijf je natuurlijk altijd goede en slechte dagen houden⦠(sorry als je niet op ongevraagd advies zit te wachten, maar zou je zo graag een beetje helpen)
Ja ik probeer wel elke dag van te voren invulling te geven. Zoals boodschapje, wandeling, serie etc. Ben ook wel wat meer bezig nu met creatieve dingen. En ik probeer ook niet te laat op te staan en een beetje op tijd te slapen. Sommige dagen lukt het goed maar zoals vandaag ben ik zo down en gewoon nergens zin in. Kan me dan ook nergens toe zetten. Misschien is het ook ānormaalā dat ik me nu zo even voel en moet ik dan toegeven aan dat rotgevoel.
Maarja als ik me dan rot voel dan voel ik me ook rot over van alles en ga ik helemaal in de put zitten en kom er lastig uit
Maar dank je voor je reactie! Lief
Ja klopt ook, zoān dagen horen er helaas ook bij. Maja heb je niks aan als je een shitdag hebt. Hopelijk heb je morgen weer een betere dag!
Herkenbaar hoor. Te weinig afleiding en leuke dingen in de planning, het werkt echt niet voor mij. Ik probeer mijzelf af te leiden, door te gamen, door muziek te luisteren en door series te kijken. Maar het blijft uitkijken naar het moment dat we echt weer dingen mogen.
Als ik zulke dagen heb heb ik een beetje houvast aan het feit dat 's nachts de emoties in je hersenen resetten en je dus zomaar vrolijk wakker zou kunnen worden. Dus wie weet, elke dag weer een nieuwe kans. En zo niet, dan is het even kut, dat mag er ook zijn. Knuffel voor jou!
Lief dat je het vraagt, ik had even nodig om te antwoorden. Merk dat ik in mijn hoofd een grote chaos ben en mezelf de afgelopen tijd veel heb bezig gehouden on maar niet te hoeven denken. Als ik het wel toe laat raak ik erg angstig en paniekerig. Heb 3 fijne gesprekken met de POHer gehad, ze wil me graag doorverwijzen naar gespecialiseerde zorg wat ik ook wel een goed idee vind en een fijne (logische) stap. Ik wil graag aan lang weggestoptte issues werken maar merk dat er nu een deurtje in mijn hoofd is open gegaan en dat ik veel emoties en gedachtes heel lastig vind. Een beetje warrig verhaal, sorry. Ik hoop snel verder geholpen te worden
Pff mijn moeder kwam net āgezelligā even langs. Ben weer even de grond in geboord. Zou me het liefst nu bezatten en heel de middag wegkwijnen op mijn balkon, maar ik heb gelukkig het afgelopen jaar geleerd dat ik meer waard ben. Dus ik ga zo even gezond lunchen en lekker wandelen buiten. Maar het doet wel zeer ):
Wel heel knap van je dat je zo goed met die rot emotie omgaat. Je even kut voelen mag he! Geniet van het zonnetje straks
Zo knap dat je je herpakt! Je bent inderdaad veel meer waard dan dat.
Lief, dankjulliewel
Soms vind ik het zo lastig dat ik zo rustig/verlegen/introvert ben. Mijn vriend vraagt of ik morgen mee ga naar een verjaardag van een vriend van hem. Ik heb een aantal vrienden wel een aantal keer gezien maar volgens mij komen er best wel mensen. Die elkaar al jaren lang kennen en ik ben niet zo sociaal dus dan val ik buiten de boot. Dan voel ik me ongemakkelijk en voel me alleen al kut bij het idee dat ik daar ben omdat ik me dan kut ga voelen over hoe ik ben.
Maar aan de andere kant wil ik mezelf er ook graag overheen zetten en ook zijn vrienden beter leren kennen. Alleen het maakt me gewoon verdrietig dat ik vaak in situaties wordt gezien als de āstilleā. Terwijl er is een periode geweest dat ik het accepteerde maar de laatste tijd helemaal niet. Bij mijn nieuwe werk maak ik me er best wel druk om, de kinderen van mijn vriend zeiden de afgelopen weken ook opeens een paar keer dat ik zo stil ben. Zijn tante moet ook altijd wel benoemen dat ik zo stil ben.
Ik meld me ook hier. Ervaar redelijk wat stress tijdens de zwangerschap en kan gewoon niet genieten van deze tijd helaas. Heb vandaag echt veel op bed gelegen.
Het vieze weer, het thuiswerken, de sleur van de dagen en het hele covid gedoe. Veel dingen waar ik zo naar uit heb gekeken kunnen nu gewoon even niet en daar baal ik zo erg van. De tijd kruipt voorbij.
Denk dat ik volgende week naar de dierentuin ga met mijn gezin, dan heb ik iets om naar uit te kijken en eindelijk even wat anders om te doen.
Digitale knuffel! Herken je gevoel wel, af en toe komt er dan zoān rotgevoel over je heen wat je niet zo kan afschudden.
Ik zou best wel een koffietje willen drinken met je als je wat gezelschap wil
Even hier, heeft iemand (via pb) een aanrader voor een fijne psycholoog in Amsterdam? Man/vrouw maakt me niet uit maar ik zoek specifiek iemand om het over familie issues/jeugd/verwerking/grenzen te hebben.
Ahwww. Hoop dat je je inmiddels iets beter voelt. Herken het gevoel heel erg, vooral vrienden die ergens anders wonen! Knuffel voor jou.