Het niet zo lekker in je vel-topic

Ik heb niet echt advies voor je, maar ik wil je wel even sterkte wensen <3 Ik heb een beetje hetzelfde als jij, worstel er ook erg mee.

O nee zeker niet! Ik ben heel blij met je bericht. En ik heb het gevoel dat ik die onzekerheid al wel deels heb geaccepteerd. Mede dankzij de hulp die ik heb gehad. Maar ik denk dat ik nu tegen het probleem aan loop dat ik niet weet hoe ik er mee om moet gaan. Ik ben een lastige prater (eigenlijk gewoon geen prater). Net zoals bij mijn vriend. Hij stelt vragen en ik klap helemaal dicht. Terwijl er in mijn hoofd gaan hele reacties. Maar ik krijg het er soms niet uit en dan barst ik. En het enige wat ik dan kan doen is huilen en zeggen: “Ik weet het niet.” Terwijl ik het heel goed weet.

En ik vind ook dat mindere fases bij het leven horen. Het kan niet altijd goed gaan en het is oke om soms verdrietig te zijn. Maar het duurt nu al best lang bij mij en ik ben ook gewoon bang dat mijn vriend niet meer weet wat hij met mij aanmoet en dat dit ook de hoofdrol gaat spelen in onze relatie. Dus dat hij uiteindelijk weg gaat en door hier weer over na te denken word ik onzeker en blabla negatieve spiraal voor mijn gevoel.

1 like

Kan ik me heel goed voorstellen, op zo’n manier draai je vast in jezelf wat echt een rottige positie is. Kun je je bedenken in wat voor situatie je wel de antwoorden kan geven die in je hoofd zitten en er nu niet uitkomen?

@gast er is op dit moment meer aan de hand dan werk dus ik laat het maar even voor wat het is. Denk trouwens ook niet dat je klas heeft afgesproken om jou niet te mogen maar is een groep waarin niemand elkaar kent worden de mensen die anders of stiller zijn er automatisch uitgepikt. Als die vervolgens aangepakt worden dan is het als enkeling ook moeilijk om daar niet in mee te gaan. Anders is de kans om zelf buitengesloten te worden te groot. Aan de ene kant begrijp ik het wel aan de andere kant zijn het geen pubers meer. Mag je trouwens naar een andere klas? Hoop echt dat dat helpt.

Verder ook ghosthugs voor de rest. Wil zo graag op jullie reageren maar heb er gewoon de energie niet voor. Probeer zo veel mogelijk leuke en oppervlakkige shit te doen om mijn hoofd maar boven water te houden en vraag mij echt af wat eerder komt, kopje onder gaan of wennen aan alles.

2 likes

Ik zit sinds vorige week niet lekker in m’n vel. Heel verdrietig om dingen, veel buikpijn ook. Het was zelfs zo erg dat ik woensdag ziek naar huis ben gegaan. En ik vind mezelf dan meteen zwak en alles, want ik kon op zich prima werken. Donderdag ben ik ook thuis gebleven en vrijdag ben ik wel weer gaan werken, maar heeft een leidinggevende me naar huis gestuurd.

Mijn moeder is donderdag ook langsgekomen om met me te praten. Ik zit in een soort van cirkel waarbij ik super streng ben voor mezelf en de lat onmogelijk hoog heb gelegd. Ik ben in een soort van gevecht met mezelf, waarbij ik nooit kan winnen, omdat ik de lat elke keer hoger leg.

Misschien komt het ook doordat ik ben gestopt met de pil en dat ik daardoor zoveel pijn heb, misschien komt het doordat er sinds maart een hoop dingen in zijn gebeurd die ik nu pas kan verwerken, omdat ik nu de rust ervoor heb. Misschien is het een combinatie van alles. Maandag ga ik een afspraak maken met de POH en hopelijk kan zij me verder helpen.

Goed, lang verhaal. En @Gast ik heb gelezen hoe je klas doet en mijn god, ik werd gewoon boos op die lui terwijl ik het las. Ik vind het wel heel knap van je dat je ze erop wijst, ik had dat zelf niet gedurfd. Ik hoop voor je dat de situatie snel verandert.

En virtuele knuffels voor iedereen hier!

@hereandnow Ik heb inmiddels een mailtje terug en ik ga met mijn mentor volgende week bespreken wat er anders kan. Ben benieuwd wat eruit komt.

@Egel Precies, in theorie begrijp ik het allemaal en gezien ik dit al vaker heb meegemaakt, weet ik dat het aan mij is om initiatief te nemen en dit gedoe te doorbreken. Alleen weer de vraag: hoe lang gaat dit nog duren en hoe lang hou ik dit nog vol? Heb trouwens meegekregen dat switchen niet gauw tot de opties behoort, maarja, dan wat?

Het is trouwens echt niet erg om kopje onder te gaan. Ik kan het niet goed uitleggen, maar het geeft je rust aan je hoofd en tegelijkertijd ook weer hernieuwde kracht om verder te vechten. Hoop niet dat deze woorden verkeerd aankomen, heb het beste met je voor :heart:

@Jay
Dankjewel!

1 like

Ik heb vanmiddag mijn intake bij de praktijkondersteuner en kijk er tegelijkertijd naar uit en er tegenop. Ik hoop dat ik alles goed onder woorden kan brengen en dat ik het niet ga bagatelliseren (daar heb ik nogal een handje van).

Succes! Als je het even niet meer weet zullen ze je ook wel helpen door de juiste vragen te stellen.
Laat je weten hoe het ging? Ik zit ongeveer met hetzelfde als jij als ik het me goed herinner (het heeft met werk te maken toch?), dus ben wel benieuwd.

1 like

Ja klopt! Zal ik doen :slight_smile:

1 like

Het ging wel goed! Was wel intensief en ik moest huilen haha. Maar het was wel een fijn gesprek op zich. Alleen ik twijfel of ik alles heb kunnen zeggen wat ik wilde en of ik het niet gebagatelliseerd heb.

Nu moet ik twee vragenlijsten invullen en die gaan we volgende keer bespreken
 alleen dat is pas over 3 weken (ivm dat ik fulltime werk en het liefst begin of eind van de dag ga). Dat vind ik heel lang, want ik trek het slecht de laatste tijd. Dus ik denk dat ik even ga kijken of ik die afspraak kan verzetten, dan maar midden op de dag.

Moet het ook nog met m’n baas bespreken, maar hij is deze week op vakantie. Dus dat doe ik begin volgende week.

2 likes

Succes! Misschien helpt het om van te voren alles een beetje uit te schrijven. Ik heb mijn intake volgende week donderdag en ik ga het ook uitschrijven, omdat ik soms dingen vergeet of ze dan weer niet belangrijk genoeg vind.

Edit: zie nu net dat je al geweest bent. Fijn dat het een goed gesprek was. Wat je niet gezegd hebt, kun je wellicht de volgende keer zeggen.

1 like

Ah fijn dat je er wel een goed gevoel bij hebt! En heel begrijpelijk dat je moest huilen hoor, het is ook niet niks.
Drie weken tot je volgende gesprek vind ik ook wel lang, zeker als je het niet meer goed trekt. De concrete hulp krijg je dan ook pas na die bespreking waarschijnlijk?

Zorg goed voor jezelf en hopelijk gaat het gesprek met je baas ook goed!

1 like

@monkeyslut wat fijn dat je wel een goed gevoel erbij hebt! En je kan de dingen die je nog niet hebt gezegd altijd later nog aankaarten. En dat van dat bagatelliseren herken ik wel
 Maarja dat is ook ontzettend lastig. Ook omdat je het zelf liever niet zo wilt misschien en je wilt natuurlijk dat alles gewoon goed gaat.

Ik zou ergens eigenlijk ook wel weer hulp willen maar dat zou de derde keer zijn en dat voelt ook een beetje als falen als ik weer bij mijn huisarts aan kom? Ik was ook niet echt tevreden over degene waar ik als laatst ben geweest dusja

1 like

Jouw laatste alinea is echt precies mijn situatie.

Heb je 3 dagen achter elkaar vrij of eentje door de weeks? Anders zou ik die dag gewoon totaal nemen voor waar jij zelf zin in hebt. Lekker chillen en uitrusten, kan best zijn dat de stress en drukte er dan uit komt en je je daarom vermoeider voelt, maar denk dat het wel goed is. En bijv die andere 2 dagen een balans zoeken tussen leuke dingen doen/productieve dingen en chillen

Hoe gaat het met iedereen hier? Met mij lijkt het de goede kant op te gaan, durf nog niet te vroeg te juichen en denk dat het goed is dat ik naar de praktijkondersteuner ga, dus ga gewoon aankijken hoe dat bevalt en of het echt nodig is verder.

@Vloeistof ik snap heel goed dat het voelt alsof je weer gefaald hebt, maar dat is niet zo he. Jij kan er ook niks aan doen dat je je zo voelt. Heb je al contact opgenomen met de huisarts?

2 likes

Ik ben chronisch ziek en werk freelance voor een website. Dat is ook wel eens 0 uur per maand
 maar deze maand ben ik best druk. Onze badkamer zou van 1-21 oktober verbouwt worden en zouden we een huisje huren zodat onze hond er geen stress van zou hebben (en wij ook niet). Daarom had ik nu vóór en na die weken heel veel werk in te plannen. (Uiteindelijk gaat de badkamer wss pas 8 okt van start en dan 1-3 dagen per week dus dan duurt het wel zes weken
) Nu had ik een druk weekend en voel ik me lichamelijk echt kut. En nou voel ik me de hele tijd zo paniekerig omdat ik te veel moet werken deze week en bang ben dat ik t niet volhoud. Moest vanmorgen al drie keer overgeven en ben nu bijna jankend onderweg naar mijn werk. :disappointed: Ik weet dat ik t veel erger maak door me er zorgen om te maken maar kan het grwoon niet uitzetten. Zou t liefst stoppen met werken maar dat voelt ook weer als falen. Er moet gewoon een collega komen maar niemand soliciteert

2 berichten zijn samengevoegd in een bestaand topic: Psychisch Praattopic

Ik moet afspraken plannen met cliënten (met verstandelijke beperking) dus dit stond nu allemaal gepland al. Het e-mailen/plannen kost vaak ook al zoveel moeite dat ik het nu ook rot vindt om af te blazen. Gelukkig was het gesprek net best oke.

Ik ben twee jaar gleden gestopt met mijn werk omdat het toen ook echt niet meer ging. Kun jij denk je wel blijven werken?

Fijn dat het parttime in ieder geval goed gaat, wel jammer dat je merkt dat je minder kan dan voorheen. Hopelijk komt dat weer.

Ja was lastig, echt een enorme rottijd. Mijn leidinggevende wilde me na drie jaar echt weghebben ineens, stopte volledig met rekening houden met mij. Ik ben volledig afgekeurd, dus hoef verder ook niet per se wat te doen. Maar vind het vooral fijn om me nog een beetje normaal te voelen als anderen het over werk hebben dat ik ook wat heb. Maar deze week doet me nu precies denken aan de tijd voor ik ontslag nam. Maar ik zie even geen oplossing, dus het kan even niet anders.