Ja ik sport ook wel! Ga op mijn vrije dagen 's ochtends naar de sportschool als goede start van de dag maar ja dat is ook maar een paar uur van je dag. Verder weet ik niet zo goed wat ik kan/moet doen. Vind het echt vervelend want wil gewoon kunnen ontspannen
1 like
Ik werd nog âgewoonâ ziek en mijn moeder belandde in het ziekenhuis. Dus kan beter beter maar het gaat. 
Hopelijk valt het allemaal mee. Vanaf morgenmiddag hopelijk rust in de tent en goed bijkomen.
Pff ik heb het weer even heel zwaar. Eigenlijk is er niets (behalve mijn familie) waar ik op dit moment in mijn leven nog tevreden over ben. En ik weet ook wel dat ik zĂ©lf iets moet doen aan mijn vreselijk werk en mijn onbestaand liefdesleven, maar ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen. En als mensen dan zeggen dat ik in de mooiste jaren van mân leven zit kan ik wel janken. 
1 like
Dat laatste is sowieso niet waar. Dat zegt meer over hoe mensen die fase in hun leven hebben ervaren en dat zij die blijkbaar leuker vinden dan de fase waar ze nu inzitten. Dat is prima, maar dat wil niet zeggen dat jij later niet gelukkiger kunt zijn dan je nu bent! Het hoeft echt niet nu allemaal opeens beter te worden en vanzelf te gaan, neem gewoon de tijd. Ik weet niet precies waar je mee zit maar pak het stap voor stap aan en verwacht niet teveel in Ă©Ă©n keer. zo denken helpt mij vaak dus ik hoop jou ook.
4 likes
Thanks @Riley voor je lieve bericht. Ja, ik hou het een beetje vaag maar het is vooral de mismatch tussen mijn werk en mijn persoonlijkheid/capaciteiten die me begint op te breken. Ik ben gisteren nog naar de huisarts geweest omdat ik het niet meer trok (krijg ook lichamelijke stressklachten) en die zei ongeveer hetzelfde als wat jij gezegd hebt. Het lijkt soms voor mij alsof alles altijd zo kut zal blijven zoals het nu is, maar ik heb inderdaad nog alle tijd en mogelijkheden om stap voor stap alles ietsje beter te maken. Ik voel me soms een beetje een schildpad tegenover alle hazen in mijn buurt haha, maar goed dan ben ik maar trager.
@Pantalones Pff lijkt me ook best lastig! Is er onlangs iets veranderd waardoor het opeens erger is geworden? Kun je wel nog goed ontspannen?
Had dit net in het sollicitatie topic gezet maar ik denk dat het hier ook wel past. Kleine toevoeging vooraf; gaat over het feit dat ik niet op mân plek zit ik mân huidige functie.
Heel goed gesprek gehad op werk over hoe ik er ik sta. Manager reageerde heel menselijk en lief. Was toch heel fijn. Nu zaak dat ik bedenk wat ik wil en uit haar voorstel een keuze maken. Nou gezien hoe ik als persoon ben is dat heel lastig voor me, doe mân naam eer aan. Werk ik mân contract uit, of ga ik voor een vastststellingsovereenkomst bijvoorbeeld. Vind het zo moeilijk want ik wil geen opgever en faalhaas zijn. Zo voel ik me als ik optie 2 kies. Maar zit ook echt niet goed in mân vel op werk icm privĂ© en merk echt dat ik op mân tandvlees ga lopen. Burn-out vind ik ergens een groot, heftig woord. Maar goed ik ben altijd heel streng voor mezelf en echt van aanpakken en; âmij overkomt dat niet etcâ. Terwijl ik wel echt veel te verduren heb gehad dus misschien is dat het wel? Ik weet het niet, hoe weet je zoiets? En dan toch de angst dat ik geen nieuwe, geschikte baan meer vind en for ever thuis kom te zitten. En stel dat ik optie twee kies dan kan ik een uitkering krijgen, maar zo zag ik mezelf nooit. Krijg bij mezelf meteen zoân uitkeringstrekker beeld in mân hoofd en dat bĂ©n ik niet en wil ik ook nooit zijn. Wil juist graag werken. Maar wel waar ik op mân plek zit. Nu dit allemaal besproken is, denk ik ook weer: stel je niet aan zo slecht heb je het niet etc. iedereen kan dit. Man zoveel gedachtes. Hele lap tekst ook. Net na het eten helemaal doodmoe in slaap gevallen op de bank van alle gedachtes en nu huilend in bed omdat ik mezelf zo stom vind en er doorheen zit. Lekker warrig verhaal, maar misschien herkenbaar voor mensen die zich ook eens zo hebben gevoeld ofzo?
Helemaal met Flo eens. Kleine stapjes zetten en je komt er vanzelf. Misschien ben je voor sommige dingen ook nog niet helemaal klaar en moet dat komen. Ik had dat met het onbestaande liefdesleven, maar wou niet op dates gaan. Nu heb ik voor mezelf het gevoel dat ik er klaar voor ben en heb een hele leuke date gehad afgelopen zaterdag. Zo leuk dat we elkaar zaterdag weer zien.
1 like
Ik voel me de laatste weken/maanden echt niet goed en ik ben er klaar mee om me zo te voelen. Ben zo verdomde onzeker over mijn werk. Ik ben consultant en word per uur betaald en ik hoor mijn factuur doortikken terwijl ik denk, wat kun en doe je nu eigenlijk? Daarnaast word ik extra onzeker door de constante aanwezigheid van een collega waar ik wat historie mee heb, maar wat nu over is en ik maar niet lijk te kunnen accepteren. Ik weet ook niet zo goed of ik op mijn werk niet helemaal op de goede plek zit, of dat het nu aan mezelf ligt.
Nu heb ik gisteren ook gewoon teveel gedronken en ben brak nu, waardoor ik me helemaal kut voel.
@monkeyslut Jij gaat nu naar de praktijkondersteuner toch? Heb je het gevoel dat die iets voor je kan betekenen?
1 like
Ik heb vandaag zoân vervelende hoofdpijn dat ik er lichamelijk helemaal naar van ben en ik heb nergens energie voor. Bedenken wat ik wil eten is al te moeilijk. Ik voelde me al zo down en dit maakt het nog erger. Ik moet de hele dag vechten tegen mijn eigen hoofd en wat ik vind dat ik allemaal zou moeten doen en wat dus niet lukt, maar in plaats van begrip ben ik boos op mezelf, wat natuurlijk ook niet helpt.
1 like
Godverdomme wat maakt dit me boos. Wat zijn mensen toch ongelooflijk egocentrisch en kut. Om te janken gewoon, die âieder voor zich en is niet mijn probleemâ-mentaliteit en dat jij daar de dupe van moet zijn. Hoop op morgen een fijnere dag voor jou!
1 like
Echt onrechtvaardig, jij zou geen sorry moeten hoeven zeggen, mensen moeten gewoon niet zo stom doen tegen jou.
Ik heb echt gemerkt dat op het moment je geen vast ritme hebt, en ook geen doel in je leven. Dat je dan al last krijgt van depressieve klachten. Op dit moment even jobless, en wel op zoek naar banen. En ik mag echt niet zeiken, want heb inmiddels waarschijnlijk een nieuwe baan.
Maar ik schrok toch wel van hoe snel ik het even niet meer zag zitten allemaal
Pfff wat kan ik me eraan ergeren dat ik zo snel met iets in mijn maag zit. Of het mezelf aantrek
Ik ben ziek, gisteren, vandaag en ook morgen blijf ik thuis. Moet ik gewoon zegt mijn hoofd maar ik voel me nu al schuldig!
Ook dat ik op een maandag over een aantal weken naar het ziekenhuis moet.
Dat moet nou eenmaal maar schuldig omdat het op een werkdag is!!
Ik ga ook naar het ziekenhuis om eens te kijken naar een geschikte multidisciplinaire revalidatie want dat heb ik echt nodig, zeker voor het mentale vlak. Over het minste of het geringste maak ik me druk. Ik moet echt dingen makkelijker van me af laten glijden.
Pfffff
Heel herkenbaar dit. Mijn contract wordt einde deze maand niet verlengd, dus ik moet ook op zoek naar wat anders en ik ben best angstig/onrustig over hoe nu verder. Ik solliciteer wel, maar het zijn allemaal baantjes waarvan ik niet echt enthousiast wordt.
Ik heb nog wel een sportdoel, maar dat is dan ook voor nu het enige. Ik heb hier ook met de praktijkondersteuner mee gesproken en ze raadde me wel om rustig naar de situatie te kijken en niet alles aan te grijpen (komt ook doordat ze vermoed dat ik ADD heb en ze wil alles stapsgewijs aanpakken, wat ik wel fijn vind)
Niet zo lekker in je vel. Wat een understatement. Ik weet niet wat ik nog doe op deze wereld.
Hee, wat rot dat je je zo voelt. Is er iets specifieks gebeurd? Mits je het erover wil hebben natuurlijk. Als ik ergens over kan meedenken of je je hart wil luchten?
Sterkte iig, heel naar om je zo te voelen. Misschien iets doen waar je van opvrolijkt of even je gedachten mee kan verzetten?
Ben gewoon op. Helemaal op. Alles wat me even opvrolijkt of mijn gedachten verzet is gewoon afleiding van problemen die alleen maar groter worden. Hield het maar allemaal op.
HĂ©, echt goed en sterk van je dat je donderdag die stap hebt gezet. Blijkbaar heeft het echt een grote impact gehad op je zowel mentaal en fysiek en dat is helemaal niet te onderschatten. Dus goed luisteren naar je lichaam en even het wat rustiger aandoen is helemaal geen schande, maar ik snap ook wel dat je liever wil dat je er snel bovenop bent. Hartje voor jou <3
1 like
Ik heb veel ups en downs met werk. Ik doe een PhD en herken mezelf heel erg in imposter syndrome.
Nu afgelopen vrijdag zei mân begeleider dat we misschien even moesten gaan zitten voor de 6-maanden evaluatie en dan gaan mn radertjes gelijk draaien âAh, hij gaat vertellen dat ik niet helemaal ben wat hij verwacht hadâ. Doordat ik onzeker ben of ik wel voldoe aan de verwachtingen ga ik juist ook pogingen doen om ââindrukâââ te maken en vragen stellen waar ik eigenlijk het antwoord al op weet, dus waarvan hij dan achteraf gezien misschien wel kan denken âmijn God, ze weet echt niks!â Het stamt allemaal van het feit dat ik vindt dat ik alles perfect geweldig moet doen en vooral geen fouten mag maken, want dat is onacceptabel. Feedback krijgen is voor mij ook echt een ding, want ik neem het zo persoonlijk op en zie het allemaal als bevestiging van mijn falen.
Bovendien heeft vrij recentelijk ook een PhD-student moeten stoppen op onze afdeling (wel andere werkgroep) en dat heeft grote indruk op mij gemaakt.
Blegh, weet niet zo goed wat ik wil met deze post, maar dit alles heeft een groot (negatief) effect op mijn stemming.