haha ja dan moet je ook nog eens bij een teamsport, want met mijn yogaklasje is het “hoi” en “doei” 
1 like
Waaaaaaarom lijkt het wel alsof het altijd mis moet gaan als het een tijdje goed gaat?! Als ik net weer een beetje in een goede flow zit, gaat er weer iets mis. Net bij de huisarts een stootkuur prednison voorgeschreven gekregen. Daar gaaaaan we (ik 
) weer. Het zou zo fijn zijn om gewoon een paar weken achter elkaar te hebben dat het ‘gewoon’ goed gaat (zowel mentaal als fysiek)…
Nou, zeurmodus weer uit. Ik ben het even kwijt, dat helpt al haha
3 likes
Ik ben al langer aan het twijfelen of ik in therapie zal gaan. Ik ben in het verleden behoorlijk destructief geweest en dat gedrag heeft me gedurende een jaar of 8 best wel gevormd (ik wil niet teveel details plaatsen). Ik heb daar nooit over gepraat eigenlijk. Ik denk dan vooral: maar het gaat nu goed, dus als ik zo doorga is het prima. Ik heb het gevoel dat ik heel hard voor mijzelf ben als ik dat verleden zo serieus ga nemen… en anderzijds is dat ook totaal niet hard. En het is zo duur/krijg het niet vergoed.
Maar toch blijft het steeds wikken en wegen in mijn hoofd, vind het echt lastig er een keuze over te maken en daar tevreden mee te zijn ofzo, het verleden te parkeren en daar totale vrede mee te hebben…
3 likes
Therapie is ook zelfzorg dus ik raad het aan.
Eventueel kan je wel wachten tot volgend jaar en dan een verzekering nemen met vergoeding?
1 like
Dit klinkt als zo’n situatie waarin de behandelaar ook verder niet echt meedenkt met hoe dan verder, heb wel eens vaker zoiets gelezen hier op het forum en vind dat echt heel naar. Je behandelaar zou ook met je kunnen meekijken en meedenken, als het traject erop zit en het blijkt dat het niet voldoende is geweest nog, ipv zo’n houding aannemen van ‘joe traject zit erop dit was het succes ermee’ (zo voelt het iig een beetje van wat ik uit je bericht opmaak). Misschien zou je nog aan je behandelaar kunnen vragen hoe nu verder (en dat je het gevoel hebt dat nu stoppen te vroeg is)
Heeft iemand tips hoe je uit een slechte flow komt? Ik zit daar nu in en vind het zo lastig, weinig energie, onproductieve werkdagen, niet lekker in mijn vel, denk slecht over mezelf en alles lijkt energie te kosten. Ik heb zulke periodes altijd al gehad en ik weet gewoon dat ik me tien keer beter voel als ik netjes 3 keer in de week sport, gezond eet, weinig tiktok en beter mijn best doe op mijn werk. Dit gaat vrijwel moeiteloos als ik in een goede flow zit, maar nu lijkt het zo’n immense opgave?
2 likes
Ja, lastig altijd… laagdrempelig beginnen? Niet mega uitgebreid koken maar gewoon iets simpels, en daarna even de deur uit, al is het maar tien minuten
2 likes
Herkenbaar! Ik zit al heel lang in een slechte flow helaas (wel met ups en downs). Heb gister tiktok verwijderd want dat liep echt de spuigaten uit haha.
Bij mij werkt het niet om alles in 1x goed te willen doen, want dan leg je de lat te hoog. Misschien beginnen met 1x per week sporten? En qua gezond eten werkt het beste voor mij om vooruit te plannen en te koken voor meerdere dagen. En misschien ook accepteren dat je je niet altijd top kan en hoeft te voelen (al is dat makkelijker gezegd dan gedaan).
2 likes
Herkenbaar! Ik heb een beetje hetzelfde momenteel. Ik heb (te) weinig freelance werk om fulltime bezig te zijn en ik zit ook alleen maar hersenloos op m’n telefoon te scrollen. En naar de sportschool gaan voelt echt alsof ik een enorme berg moet gaan beklimmen ofzo.
Ik probeer nu maar kleine dingen te doen waar ik me iets productiever/beter van ga voelen. Even naar buiten om een gezonde lunch te halen, stretchen/foam rollen voor ik ga slapen en iig iedere dag een duolingo lesje doen. Het is niet veel, maar iig iets.
3 likes
Wat heftig zeg, en lijkt me heel confronterend om alle nare herinneringen op papier te zetten en terug te lezen. Knap dat je dat hebt gedaan, kan me voorstellen dat je hier in de toekomst ook nog veel aan zult hebben.
Bij mij komt dit vaak doordat ik achterloop met dingen en ik daardoor onrust in mijn hoofd heb. Dit soort dingen helpen mij erg. Ik moet dan mijn huis opruimen, mail en admin doen en dan self care en een plan voor mezelf maken
Huis:
- Ramen in huis open zetten voor frisse lucht
- Daarna mijn beddengoed in de wasmachine doen en verwisselen met fris beddengoed
- hele huis opruimen; ik word namelijk onrustig als ik overal dingen zie liggen in huis op de grond en vuile kopjes overal
- hele huis schoonmaken
- oud papier en vuil wegbrengen, planten water geven etc.
Mail/admin:
- Ik begin met mijn mail en doe alles in postvakjes, als ik iets moet doen zet ik dat in mijn to do lijst. Mijn inbox moet daarna leeg zijn
- belangrijke data in mijn agenda zetten
- alle rekeningen betalen
- pakketjes wegbrengen en dingen die ik niet meer wil terugsturen
Selfcare:
- als dat af is dan ga ik vaak even sporten of wandelen buiten
- daarna uitgebreid douchen, scheren, epileren, insmeren, maskers
- als ik dan helemaal schoon in bed lig in mijn schone bed pak ik mijn dagboek erbij en schrijf een beetje en ik maak maanddoelen. Het klinkt gek maar het helpt mij ook om sociale dingen te plannen. Dus als ik naar festivals wil of musea zet ik dat ook in een doelenlijst
16 likes
Ik werd vanochtend wakker met zo een kutgevoel. Gisteren zag ik fotos van een meisje die inmiddels voor de tweede keer zwanger is en een mooie fotoshoot had. Een vriendin die ik heb getroost een tijd geleden omdat het uit was met haar vriend heeft inmiddels een nieuwe vriend. Het lijkt alsof zoveel mensen een relatie hebben en ik heb al jaren geen relatie. Het lijkt wel of ik in het leven wordt overgeslagen.
5 likes
Zo’n reset dagje dat @Maurice beschrijft helpt mij ook! En dan vooral een schoon huis, overzicht wat ik allemaal moet doen en kleinere to do’s gelijk oplossen. Lekker de koelkast vol met gezonde dingen en vooruit plannen. Ik moet dan echt een bepaald patroon doorbreken om m’n gezonde/gewenste patroon weer op te pakken.
En wat ook helpt: elke dag een taakje afronden, iemand spreken, naar buiten gaan en minstens 30 minuten bewegen. Die laatste twee combineer ik dan vaak. Maar iemand spreken kan ook prima zijn dat ik er bewust voor kies om af te rekenen bij een kassa ipv zelfscan, en een taakje afronden kan ook iets heel kleins zijn zoals bed opmaken. Ik denk dat je zelf goed aanvoelt wat voor jou haalbaar maar wel uitdagend genoeg is.
5 likes
Ja je voelt je dan zo overgeslagen. Bij mij is het zo dat ik nu echt een hele toffe baan heb en daar ben ik al jaren trots op. Maar ik ben al jaren aan het wachten dat er iets in mijn priveleven verandert. En het lijkt alsof de rest mij al met meerdere fases heeft ingehaald.
3 likes
Herkenbaar gevoel, alsof ik altijd een soort bijrol heb of de passant ben…
2 likes
Dan deal je al met eenzaamheid en geen vrienden kunnen maken in een nieuwe stad krijg je ook nog van je buurman de vraag waarom ik hier eigenlijk woon als je niemand kent 
1 like
Zegt meer over je buurman dan over jou. Wat een ontzettend rare vraag. 
Als ik ook nog rekening moet houden met m’n huisvesting of dat ik in die omgeving ook mensen ken. Kan ik wachten tot ik een ons weeg om het ouderlijk huis te verlaten.
4 likes
Fijn dat je dat zegt, want het gaf me zo kut gevoel. Niet de eerste keer trouwens dat hij hierover begon.
Ik ben ook alleen verhuist om het ouderlijk huis te verlaten
2 likes
Omdat ik wel soms overweeg om samen met een vriendin te gaan wonen in een andere stad zei ik nu van: dat vraag ik me ook weleens af. Maar zo stom dat ik het gevoel had me te verantwoorden.
2 likes
Even een mini rant: Ik ben begonnen met een nieuwe stage (ik wissel om de 2 maanden ongeveer) en ben de hele tijd zó angstig ik word er echt helemaal gek van. Elke keer weer nieuwe dingen doen die ik nog nooit heb gedaan op nieuwe plekken met nieuwe mensen die ik niet ken. En dan net als ik een beetje mijn plek heb gevonden ga ik weer door naar de volgende. Ik ben er echt klaar mee maar dit moet nog minimaal een jaar zo door 
5 likes