Pff kut he. Jij hebt wel klachten, daar zou ik ook gek van worden. Maar ik heb helemaal niks. Ja, moe. Maar wie is er niet moe 
veel sterkte 
3 likes
HĆ© wat vervelend dat je je zo voelt. Goed dat je gaat bellen, om hulp vraagt en een stapje terug neemt. Op basis van je Posts hier op het forum, zit het al een tijdje niet lekker met je werk geloof ik. Je stelt je niet aan, het is niet normaal om je zo te voelen en het is meer dan terecht dat je nu voor jezelf kiest! Dikke knuffel en sterkte
3 likes
@monkeyslut dit ja. Als je je volgende week ineens beter voelt is dat ook echt geen teken van aanstellerij, eerder van dat je op tijd hebt ingegrepen.
5 likes
Ik zat vijf weken geleden in precies dezelfde situatie en vond het ook heel moeilijk om me ziek te melden. Precies dat schuldgevoel dat jij omschrijft en de angst om te overdrijven. Ik heb mijn moed bij elkaar geraapt en heb me toch ziek gemeld, en dat was de beste beslissing ooit. Ik ben nog steeds ziek gemeld en begin pas na mijn vakantie weer met opbouwen. Maar ik voel me nu al zo veel beter dan toen. Er is van alles in beweging gezet en ik denk (hoop) dat ik nog heel lang profijt zal hebben van de inzichten die ik nu opdoe.
Ik weet natuurlijk niet of het voor jou ook zo zal zijn, maar ik merkte pas toen ik thuis zat hoe slecht het echt met me ging. En mezelf de tijd gunnen voor herstel was de eerste (en moeilijkste stap). Maar zoals iemand hierboven ook al zei: het is niet normaal om je zo te voelen. En als je je zo rot voelt, mag je je gewoon ziek melden. Je collegaās overleven echt wel even zonder jou.
Veel sterkte!
4 likes
Dat is ook lastig, als je zo in de stress zit is het lastig uitzoomen. De concrete aanleiding bij mij was dat ik sinds kort in een nieuwe functie ben begonnen en daarbij veel te veel hooi op mijn vork heb genomen. Maar onderhuids bleek er veel meer te spelen, en al veel langer. Toen ik thuis kwam te zitten ben ik veel gaan wandelen en journalen, en toen ontstond pas langzaam het hele plaatje van wat er nou eigenlijk was gebeurd. Inmiddels praat ik ook met een psycholoog. Maar misschien is het bij jou wel veel minder gecompliceerd allemaal, dat kan natuurlijk ook!
2 likes
Je hoeft echt niet te weten wat de oorzaak is als je je zo voelt en je ziek wil melden. Op basis van wat je beschrijft klinkt dat echt als het beste wat je nu voor jezelf kan doen.
Ik heb vorig jaar te lang gedacht dat ik me niet zo moest aanstellen en dat ik geen goede reden had om me zo te voelen, en toen ik uiteindelijk uitviel, viel ik ook echt goed uit.
Ik heb uiteindelijk iemand in de buurt gevonden (loopbaanbegeleider/coach op het gebied van stress, werkdruk, vitaliteit, etc) en zij heeft me echt gered. Samen met haar heb ik uiteindelijk de oorzaak kunnen aanwijzen en daardoor eraan kunnen werken.
Dat heeft me zo geholpen dat ik nu veel eerder de signalen heb kunnen herkennen. Toen ik afgelopen week mn coach na ruim een half jaar weer zag (omdat ik daar nu weer behoefte aan heb) was ze trots op me omdat ik op tijd aan de bel heb getrokken in plaats van te laat.
Anyway, wat ik maar wil zeggen. Werk hoort niet structureel een energievretende en paniekveroorzakende ellende te zijn waar je van moet huilen. Meld je alsjeblieft ziek en zoek hulp. Dat gaat je niet alleen nu, maar ook in de rest van je carriĆØre echt helpen.
8 likes
Wat fijn dat je onderweg naar huis bent! Goed dat je hebt gemaild, dan is het eerste bericht er in elk geval uit en hoef je daar niet meer tegenaan te hikken. En ik weet dat het anders is als iemand anders het tegen je zegt (of als het over iemand anders gaat), maar toch: je ziekmelding is echt echt echt terecht. 
2 likes
Heel goed dat je gemaild hebt!! Nu heb je in elk geval iets in gang gezet en rolt het balletje vanzelf wel verder. Veel sterkte!
5 likes
Goed dat je je hebt ziekgemeld! Ik zat een paar maanden terug in een vergelijkbare situatie en vond het heel lastig om me ziek te melden, maar achteraf denk ik had het nou maar eerder gedaan. Hopelijk kun je jezelf langzaam een beetje de rust gunnen! Sterkte
1 like
Ik weet niet wat het is maar ik heb zo een slechte week waarbij ik in huilen uit wil barsten. Ik heb het idee dat ik geen connectie kan maken met mensen, ben heel erg in mijzelf gekeerd. Ik ging gisteren uit met mensen en ik kon gewoon geen gesprek met iemand aangaan. Ik had even dat ik daar gewoon stond en alles om mij heen observeerde en zag iedereen interactie maken met elkaar en ik stond daar gewoon wat te drinken met mijzelf. Ben ook eerder weggegaan en heb naar huis toe gehuild omdat ik mij zo alleen voelde.
7 likes
Heel herkenbaar. Ik heb als puber ooit een dramatisch gedicht geschreven met de zin āzo alleen, met zoveel mensen om me heenā. Dat voelt zo ontzettend naar. Alsof je bevreemd bent van de wereld en er iets tussen jou en de wereld zit waardoor je niet mee kunt doen ofzo.
Is het bij jou angst? Somberheid? Moeite met sociale interactie? Of alle 3? 
Ik denk het laatste, ben van mijzelf rustig en introvert. Moet echt moeite doen om mijzelf op de voorgrond te zetten. Word daardoor vaak vergeten en ik word ook nog stiller wanneer anderen heel aanwezig zijn. Gisteren probeerde ik bij het eten praatjes te beginnen en dat lukte wel even maar het viel gauw stil of een druk persoon kwam erdoorheen en daar ging mijn gesprek.
1 like
Wat ontzettend naar dat je je zo voelt. Herken je dit van je eerste zwangerschap of niet? Is het een idee om dit misschien aan te kaarten bij je verloskundige? Hopelijk kan je hierover praten met je partner. Ik denk dat dit geen ongewone gedachten zijn bij een ongeplande zwangerschap, maar wel heel vervelend. Sterkte
1 like
@1207 Hoe gaat het inmiddels met je? Ik hoop wat beter.
Ik raak dat lege gevoel maar niet kwijt. Ik heb nog nagedacht om het op werk aan te geven maar ik ben bang dat ze dan zeggen dat ik minder moet doen en daardoor een leger agenda heb en mij nog eenzamer voel. Dat vind ik ook triest aan mijzelf dat we blijkbaar buiten werk maar weinig te doen is, niemand die echt echt om mij lijkt te geven. Ik ben best geschrokken van het weinige contact wat ik met mensen heb. Heb de afgelopen dan van een persoon een bericht gekregen waar het ook niet goed mee gaat en ik kon het gewoon niet aan. Ik merk dat ik weer extremer wordt met gewicht want dat is op dit moment het enige wat ik onder controle heb.
1 like
Dit is wel herkenbaar vanuit overspannings-/burnout klachten, als je eenmaal thuiszit lijkt het alsof je lichaam/geest de ruimte krijgt om zich echt slecht te voelen, daarvoor ben je dan nog aan het overleven ofzo.
Houd ff in de gaten dat je ziekmelding eventueel gewoon door kan lopen in die week als je eigenlijk vakantie zou hebben. Ziek in je vakantie betekent dat het ziekdagen zijn, en niet van je vakantiedagen af gaat. Als je je nog niet klaar voelt om te gaan werken voordat je vakantie begint zou ik die ziekmelding dus gewoon door laten lopen. Veel sterkte!
3 likes
@monkeyslut Heb je het met je werkgever ook al gehad over een andere opdracht? Dat kan veel van de stress weghalen. Als je niet op je plek zit en er verandert niks qua omgeving of jouw taken die veel stress opleveren, kun je wel op adem zijn gekomen na ziekmelden maar zit je direct weer in die overspannenheid als je terug bent op de werkvloer.
1 like
Ik voel me al een week echt niet goed. Ik weet niet waarom precies, overprikkeld door alles, huilbuien, bij alles dat mis gaat huil ik. Steeds het gevoel alsof ik een paniekaanval krijg die niet doorzet. Voel me gewoon echt niet goed.
Ik had 3 dagen vrijgenomen van werk en deze week moet ik eigenlijk weer beginnen, maar ik krijg al stress en spanning als ik er aan denk. Ik werk in de tbs dus ook niet echt een baan waar je gewoon naartoe kan gaan voor de afleiding. Ik zit er zo over na te denken om gewoon even te zeggen haal me voorlopig uit het rooster. Alleen, ik ben een flexer dus is dan voorlopig ook geen inkomen. Nja dat red ik wel eventjes, is wel te doen. Maar iedereen om me heen zegt ook dat ik het gewoon moet proberen. Alleen van āeven proberen te gaanā krijg ik al een enorm gespannen gevoel in mijn lichaam. 
2 likes
Dat klinkt rot. Als āeven proberenā al zoān sterke reactie oproept lijkt me dat ook niet echt een goed ideeā¦
Is er niet een optie om even wat anders te doen, meer administratief bijvoorbeeld? Weet dat mijn moeder een tijdje roosters heeft gemaakt en andere admin dingen toen ze patiƫntencontact even niet trok (en dat was een stuk minder intensief dan tbs).
2 likes
Er is vanavond een feestje waar ik langer naar uitkeek, maar ik heb de hele dag al aan zitten hikken tegen paniekaanvallen (ik denk door stress, dat ken ik totaal niet van mijzelf en schrik daar best van). Dus nu denk ik dat het beter is om niet te gaan, maar ik wil tegelijkertijd ook zo graag eens naar een feest omdat ik dat nooit meer heb, en ik weg wil van me eenzaam voelen. Behhh
1 like
Ik zou dan gewoon gaan en als je het niet trekt ga je weer naar huis. Misschien knap je er juist wel van op.
6 likes