Het niet zo lekker in je vel-topic

Er stond hier een hele lange reactie van iemand, dankjewel :cupid:

5 likes

Herken dit. Ben sinds paar maanden wel echt weer gelukkig omdat ik alles wat meer heb los kunnen laten en mijn vrienden meer zie. Merkte ook dat overdenken en per se ‘zin’ willen geven aan mijn dagen/ leven me ook heel veel druk opleverde.
Weet dat je niet alleen bent, en geef jezelf tijd om je ongelukkig te voelen. Probeer nieuwe dingen, hobby’s, omring jezelf met (nieuwe) mensen en laat ook die druk om ‘gelukkig’ te willen zijn los. Er komen betere tijden :heart:

3 likes

Pff ik ben echt bang dat ik overspannen ben
 Heb het gevoel dat ik niks qua gedoe kan hebben. Vorige week steeds buikpijn en huilen op werk. Slapeloze nachten. In het weekend opzien tegen werk.

Ik heb verder eigenlijk best een leuk leven, alleen op werk is er zwaar personeelstekort. Vrijdag naar de huisarts, maar ik wil echt niet dat er iets ingewikkelds uit komt.

5 likes

Zou je naar de bedrijfsarts kunnen voor een preventief gesprek? Daar hoeft je werkgever niks van te weten als je dat niet wil.

2 likes

Ik voel me zo godvergeten depressief de laatste weken. Gister open kaart gespeeld naar m’n partner en ouders, dat lucht al wel op. M’n psychiater appte direct terug toen ik vroeg of ze aankomende week nog plek voor me heeft. Het gaat echt niet goed zo en ik baal er enorm van.

7 likes

Ik voel me al langere tijd niet echt fit. Nu heb ik een paar weken geleden bloed laten prikken en was mijn ijzer heel laag. Daar heb ik nu tabletten voor maar eigenlijk sinds dien gaat het alleen maar bergafwaarts. Voordat ik dit wist voelde ik me ook niet 100% maar nu lijkt het binnen 2 weken zo bergafwaarts te gaan. Alles doet zeer in mijn lijf, zelfs als ik de trap op loop voel ik mijn knieën. Alles kost moeite, slaap super veel. Heb hartkloppingen. Ik vind dit zo lastig: dit ben ik niet. Iedereen heeft wel eens een dag dat die zich 80 voelt maar heb het nu al 2 weken. Ga vandaag maar weer bellen met de hap en dit maar aangeven, ik weet her anders ook niet

5 likes

Ik heb me ziekgemeld op werk en ga straks de huisarts bellen. Het voelt alleen zo fout om thuis te blijven, want ik kan best verdermodderen.

5 likes

Het feit dat je kĂșnt verder modderen, betekent niet dat je hĂłeft te verder modderen. Je verdient meer en beter :heart:

12 likes

Kan vanmiddag bij m’n psychiater terecht en morgen bij de huisarts. Hopelijk een plannetje maken om de komende weken me weer beter te gaan voelen.

6 likes

Wat je doet is goed. Heel veel mensen vinden vaak dat ze verder kunnen “modderen” en gaan tot het gaatje en dan is het helemaal te laat. Nu kun je dit misschien allemaal voor zijn. Er heerst zo’n taboe op thuisblijven als je jezelf niet echt ziek voelt. Ik vind dat je dit heel goed hebt gedaan, succes :heart:

7 likes

Dankjewel, je woorden doen me goed. Voel me een ontzettende faalhaas, maar weet ook dat als ik nu niet aan de rem trek het echt fout kan gaan.

2 likes

Ik had destijds precies dezelfde gedachten: ik kan toch nog wel eventjes door, misschien wordt het beter, faalhaas. Pas nadat ik me had ziekgemeld en ik een wandeling op het strand wilde maken, wat natuurlijk helemaal niet lukte omdat het veel te veel was, besefte ik me dat ik helemaal niet meer door kon.

Je hebt echt het juiste gedaan! Of het nou net op tijd is geweest of achteraf gezien net te laat, je kiest voor je eigen herstel en daar is niks falerigs aan

5 likes

Ik ben zo verschrikkelijk moe, maar ook onrustig dus een dutje of even op de bank of bed liggen lukt me niet. Zo frustrerend

5 likes

Het voelt te ‘licht’ om het in het psychische topic te posten dus denk toch hier maar. Heb m’n hele leven al last gehad van heimwee. En dan begint het al met een week voordat ik op vakantie ga met me heel erg angstig en paniekerig voelen. Sinds we katten hebben (nu zo’n 7,5 jaar) zijn vakantie helemaal een drama, langer dan 1,5 week gaat niet en soms zijn zelfs weekendje weg een probleem. (Voor de langere periodes komt er 1x per dag een oppas langs.) Nu is er sinds kort nierfalen bij een van de katten geconstateerd. Het is allemaal nog heel vers maar in principe kan hij best nog een aantal jaren mee. Ik was al in gesprek met de praktijkondersteuner om te zien hoe ik hiermee om kan gaan, dus al voordat kat 1 ziek werd. Ben daar afgelopen maandag nog geweest en ze liet heel erg doorschemeren geen idee te hebben hoe hiermee verder te gaan. Ze ging overleggen met de huisarts of het een tweede-lijns traject ging worden maar het kon best zijn dat de huisarts daar niet mee in ging stemmen vertelde ze. En ondertussen gaf ze me heel erg de indruk dat het een ‘nietszeggend’ probleem is. Zo haalde ze een voorbeeld aan dat toen ze in Afrika woonde ze daar met een kat naar de dierenarts wilde en dat de mensen daar de kat gewoon in de put gooiden om te sterven. Voor mij voelde dat weer als een bevestiging dat ik mee aanstel en me niet zo druk moet maken. En dat is ook heel erg wat ik mezelf voor houd, mijn kat is geen kind. Maar ik kan mijn gevoel er niet om uitzetten.
En ik wilde bij de praktijkondersteuner vooral tips over hoe ik ermee om kan gaan, waar het vandaan komt vind ik iets minder spannend. (Binnen mijn familie komen meer psychische klachten voor dus er zal ook een erfelijk element inzitten denk ik.)

Hebben jullie weleens gehad dat de huisarts een doorverwijzing weigert? En kan ik dan om een andere praktijkondersteuner vragen als ik toch daarmee door moet. (Wat ook goed is als we maar ergens naar toe gaan i.p.v. ‘waar komt het vandaan’.)

4 likes

Wat ontzettend vervelend dat je je niet gehoord voelt door de POH. Kun je niet zelf je huisarts een berichtje sturen en vragen om een doorverwijzing? Je zou evt wat meer in kunnen zetten op dat deze problemen doorwerken in je verdere leven, relatie etc, en op angst, klinkt ook alsof je een “rampfantasie” hebt mbt je ene kat (sorry, psychologe hier haha). Je had, voor zover ik t begrijp, ook al last van heimwee voor jullie katten hadden. Dus het heeft wsl niet alleen met je kat te maken. Misschien dat dat je verhaal wat meer gewicht geeft. En haar verhaal mbt Afrika en kat is al helemaal apart, echt niet oke om zo te reageren?
Zou juist denken dat dit voor tweedelijns een superpassende casus is en dat dit jouw kwaliteit van leven verhoogt, als je hier behandeling op krijgt!

3 likes

Ik snap op zich wel waarom ze twijfelt om jou door te verwijzen en of de huisarts daar wel mee in gaat stemmen, omdat je het nu ‘heimwee’ noemt. De GGZ is bedoeld voor psychische problemen en heimwee valt daar niet zozeer onder, huisartsen zetten in de verwijsbrief naar de GGZ iets als ‘vermoeden van een DSM 5 stoornis’. Maar ik vraag me af of je het bij jou geen angstklachten zou kunnen noemen en dat je dan wat serieuzer wordt genomen. Het belemmert je wel in je leven zo te lezen en dat is voor psychologen een belangrijk criterium om ergens mee aan de slag te gaan. En dan kom ik weer met m’n EMDR (doe ik geloof ik steeds in dit topic haha) maar een paar sessies daarvan zouden denk ik best behulpzaam voor je kunnen zijn.

7 likes

Dank jullie wel voor jullie reacties. Het voelt als zo’n non-probleem maar het belemmerd me wel in het dagelijks leven.
Ik ga een berichtje sturen aan de praktijkondersteuner en dan mag ze de huisarts meenemen. We hebben het er wel over gehad dat ze het onder ‘angst’ gaat classificeren maar het kwam er behoorlijk weifelend uit. Het waren gewoon hele moeizame gesprekken waarin ze heel erg inging op het hoe. (Gepest vroeger dus ik hecht me aan de katten want die stellen met niet teleur. Ben ik het niet mee eens. En of het niet door mijn geboorte kan komen, ben direct daarna weg gehaald bij mijn moeder omdat ik naar ander ziekenhuis moest vanwege juiste zorg. En daarna duurde het even voordat mijn moeder op bezoek kon komen.) En dat voelt voor mij echt onzinnig. En inderdaad, heimwee klinkt te klein voor wat het is, het is echt zoveel grootser dan dat. (Ondersteuner gaf ook aan dat niet op vakantie gaan ook altijd een oplossing is.)

Is dit een conclusie die de po zelf zo heeft getrokken op basis van je klachten?

Een belediging wat een simplistische kijk op huisdieren dit is joh.

2 likes

Ja, dit was letterlijk haar tekst.
Ik wilde nog bijna een grapje maken met ‘nou dan ken je mijn katten niet’ maar ik ben bang dat ze dit alleen maar als een bevestiging zou opvatten.

Die poh klinkt echt als een trut joh

5 likes