Mede autist hier. 
Dus mocht je overprikkelde/autistische gerelateerde vragen hebben, mag je altijd mij dmâen
5 likes
Vandaag alleen uit bed gekomen om mân dochterâs broodtrommel klaar te maken. Ben van mezelf gewend om altijd ânuttigâ bezig te zijn en nu krijg ik het niet eens voor elkaar om een was aan te zetten. Moet vandaag twee belletjes plegen voor werk en studie (studieadviseur over mân uitval en een werkding dat alleen ik kan regelen) en ik zie er zo tegenop. Heb nu maar mân telefoon mee naar bed genomen en ga vanuit bed bellen. Baal hier zo van, het is ook zo onvoorspelbaar. Maar waarschijnlijk wel een teken dat ik gister te veel gedaan heb.
4 likes
Ik ben mijn ad aan het afbouwen en nu tijdens de âlaatste loodjesâ gaat het helemaal niet lekker. Heb mijn huisarts gevraagd toch weer op te hogen. Ik weet dat het geen ramp is maar toch baal ik dat het me niet gelukt is.
1 like
Herkent iemand dit? Ik ben laatste jaren zo snel boos, opgefokt en/of onverschillig. Alsof ik niet meer rustig kan nadenken oid. En dan alleen maar thuis. Vandaag lange dag op het werk maar helemaal prima, geinen met collegaâs etc en dan kom ik thuis en voel me zoooo boos. En weet dat ik dan niet goed bezig ben maar oei het raast door mij heen.
3 likes
Ik heb dit ook een hele tijd gehad en ik kon er nu achter dat het toch echt door mân werk kwam. Met mân collegaâs is het leuk hoor, maar zodra mân werkgever er zelf is slaat alles om. We proberen het allemaal zo gezellig mogelijk te houden maar blijkbaar heb ik het onbewust wel allemaal meegenomen naar huis. Nu ik een andere baan gevonden heb voel ik me veel beter!
2 likes
Dankje voor je reactie. Ben bang dat het ook wel een beetje aan werk ligt. Terwijl ik maar drie dagen werk en er net een jaar werk maar wel hetzelfde werk doe. Dus denk dat het ook aan het type werk ligt en mijn omgang daarmee. Misschien toch eens verder gaan kijken.
1 like
Ik weet niet zo goed waar ik dit moet posten dus toch even hier. Ik ben ook benieuwd of het herkenbaar is maar ik hoop dat ik het ook goed kan verwoorden.
Maar ik voel mij dus altijd gehaast. Bijvoorbeeld als ik klaar ben met werken denk ik: âsnel naar huis.â En fiets ik altijd best wel snel. Terwijl ik niks meer te doen heb. Soms ben ik me er bewust van en kan ik wel minderen en probeer ik te genieten van de rit naar huis, muziekje op etc. Maar dat is wel iets wat ik moet âforcerenâ. En zo heb ik dat met heel veel dingen: koken, opruimen, andere klusjes. Ik kan moeilijk ontspannen.
En ik kan ook moeilijk loslaten. Ik zou bijvoorbeeld nooit ontspannen op de bank kunnen zitten als ik weet dat er een was gevouwen moet worden bijvoorbeeld. Ik kan moeilijk denken van: âdat komt morgen wel.â Soms doe ik het welen laat ik het maar het blijft dan toch in mijn hoofd.
En soms ben ik ook best wel chaotisch. Ook op werk dan wil ik iets doen, ben ik dat aan het doen, denk ik ergens anders aan en dat mĂłet dan even gehaast tussendoor. Waardoor ik de focus van het eerste weer even kwijt ben.
Ik ben het heel erg gewend maar soms vind ik het wel vermoeiend. Ik heb ooit wel een cursus mondfullness gedaan maar heeft niet echt geholpen.
9 likes
Dit klinkt voor mij best wel herkenbaar, vooral als je weet dat er nog iets moet gebeuren.
Heb je dan ook altijd het gevoel dat je niet productief bent als je even niets doet? Ik merk dat dat bij mij een grote reden hierachter is
1 like
Ik heb dit ook en ben met schematherapie wel achter een soort âinterne regelsâ gekomen die ervoor zorgen dat ik dat doe. Bijvoorbeeld âeerst de dingen die moeten dan de dingen die leuk zijnâ. Dat is een vaste stelregel in mijn hoofd maar doordat er altijd wel dingen zijn die moeten kom ik niet aan ontspanning toe. En ik heb bijvoorbeeld ook dat er geen taken âopen mogen staanâ want dan kan ik niet chillen. Bij mij erg gelinkt aan ASS overigens. Ik ben alleen maar vinkjes aan het zetten zonder echt âin het nu te zijnâ
3 likes
Ik heb dit ook maanden gehad, was ook doordat ik mn werk gewoon helemaal niet leuk vond, mn collegas zijn heel gezellig maar het werk zelf werd ik echt niet gelukkig van en dan was 's avonds of thuis mn energie gewoon op waardoor ik nergens zin in had en de hele tijd chagrijnig was.
Kwam er achter dat dit het was toen ik een tijdje ziek was en thuis moest blijven en me ineens mentaal veel chiller voelde.
Heb nu mn baan opgezegd en ga helemaal iets anders doen en hoop dat het dan weer beter gaat gaan.
Het opzeggen van mn baan voelde wel heel dubbel, heeeeeel fijn dat er gewoon eindelijk een eind aan komt, maar vind het wel jammer van mn collegas, en heb nog geen nieuwe baan dus ook wel lichte geldzorgen. Maar mentaal ging het gewoon echt niet langer om daar te blijven werken, zoog stiekem toch wel echt alle levensvreugde door de weeks en zondag avond uit mn lichaam
6 likes
Vertragen is een kunst, dat leer je niet zo maar op Ă©Ă©n twee drie. Zeker niet in de huidige maatschappij. Ik heb veel aan de vlogs van Madisun Gray, ze heeft ook een online cursus maar die volg ik niet dus weet niet of het wat is.
Wat mij helpt is stilstaan bij wat er is op dat moment, dus stoppen om een zonnestraal op je gezicht te voelen, een bloem te ruiken, mezelf aaien, een kop thee drinken en dan echt enkel zitten en drinken. Een boek lezen en deze ook meenemen als ik de stad in ga om zoveel mogelijk scherm te vermijden. Best skip je social media een poosje volledig of geef je jezelf een bepaald tijdslot waarin het kan.
Ook het romantiseren van alledaagse taken, zoals bij het opruimen genieten van de spullen die ik mooi vind, dankbaar zijn voor wat ik heb, zorgen voor je spullen die zorgen voor jou, genieten van jouw eigen ruimte. (Check evt Louise Hay morning meditation). Bewust bezig zijn met koken, stilstaan bij de geuren/kleuren/smaken appreciëren wat de natuur ons geeft⊠je hoeft niet te wachten tot alle taken gedaan zijn om te genieten en relaxed te zijn.
21 likes
Ik herken dit en heb rigoureus een aantal dingen omgegooid om te âvertragenâ. Ik doe geen twee dingen meer tegelijk (denk aan: serie kijken tijdens de was opvouwen, muziek in de auto). Ik kijk sowieso geen series meer en alleen nog televisie in sociaal verband, samen een film kijken oid. Ik heb mezelf op alle sociale media uitgelogd en een tijdslot erop en op FF gezet.
Eerst vond ik de dag daardoor dodelijk saai maar nu kan ik veel beter vertragen. Het enige dat nog niet lukt is een boek lezen, daar ben ik nog te gehaast voor, maar ik merk verder echt enorm verschil.
Edit: Ook wel handig om te vermelden waarom deze dingen mij helpen; ik merkte namelijk dat ik alles gehaast deed zodĂĄt ik zo snel mogelijk klaar was met taakjes (die ik eigenlijk niet eens vervelend vond) zodĂĄt ik zo snel mogelijk een serie of op social media kon scrollen (wat ik niet eens zo leuk vond). Ik denk dat ik gevoelig ben voor SM/serie verslaving en door dat in de dammen vond ik de dagelijkse dingen weer veel leuker en doe ik ze dus ook minder gehaast. Dus meer in het moment.
17 likes
@Blablabla Haha ja je vraag slaat de spijker op zijn kop want ik heb dus een boek gelezen over coping mechanismen en ja die zijn dus deels op mij van toepassing (1 mechanisme zou dan zijn: afleiding zoeken in verslaving. en een ander: ontkenning van wat je echt nodig hebt). En dat gaat dan dus om het ontlopen/coping met je negatieve gedachten. Dus door de tv uit te zetten word ik inderdaad mega ongemakkelijk en in de eerste periode heb ik ook veel huilbuien gehad die ik niet echt kon plaatsen. Maar het went om met jezelf te zijn en ik geloof ook dat het goed is. En in periodes waarin mn leven veel verandert, vind ik het weer zwaarder.
@Tjiftjaf @Corvus tsja ik weet niet, ik had ineens heel veel motivatie omdat ik me consistent zo slecht voelde. En het was echt elke keer weer veel moeite en ik heb ook regelmatig opgegeven en bijvoorbeeld heel SATC-serie gebinged. Dus het gaat ook in periodes beter en slechter.
Ik leg mn telefoon ook vaak in een andere kamer en accepteer dat het soms heel moeilijk is.
En nu is mn limiet op FF bijna op voor vandaag :â) dus even tot hier
7 likes
Ik vond dit ook heel moeilijk en heb geleerd om dit in stapjes op te bouwen. Ik ga bijv altijd wandelen met een podcast. Ik moest dan eerst een kwartier zonder podcast wandelen en de rest van het rondje mocht hij dan aan. Of ik heb vaak mn telefoon in mn hand als ik 's ochtends koffie drink. Dan moest ik de eerste helft van mn kopje zonder telefoon doen en de rest met.
Klinkt een beetje kinderachtig misschien maar het hielp mij heel erg om het behapbaar te maken (en na een paar weken had ik dan soms ineens mn hele koffie zonder telefoon gedronken).
Merk nu dat het heel erg afhangt van hoe ik me voel of dit makkelijk of moeilijk gaat. Als het weer wat slechter gaat blijf ik mezelf maar afleiden zodat ik niet na hoef te denken. Maar door al die afleidingen krijg ik fysiek en mentaal een stressreactie waardoor ik in die neerwaartse spiraal blijf.
In het begin vind ik die stilte en het ~niks~ heel erg vervelend en super oncomfortabel (want dan gaat mijn hoofd AAN en dat is niet per se heel positief) maar inmiddels weet ik dat ik na een paar dagen (soms langer) rustiger word, beter slaap en meer kan hebben.
Goede reminder wel, want ik heb het zelf nu eigenlijk ook wel weer nodig.
12 likes
Deze alinea vind ik ook heel herkenbaar!
6 likes
Mijn huisgenoot heeft dus sinds kort een vriend en ze zijn vaak samen en dat gun ik ze echt maar het is zo lastig. Ons appartement is gewoon klein, het gaat eigenlijk niet met 3 personen, ik heb er echt last van maar ik kan er zo weinig mee 
1 like
Kan ze niet wat vaker naar hem dan?
2 likes
Dat probeert ze wel maar hij woont in een dorp middenin brabant met weinig ov en zij heeft geen auto en hij wel dus dan is het logischerwijs alsnog vaak bij ons
1 like
Ah kak dat lijkt me idd echt kut.
Hoe ziet jullie huis er uit? Hebben jullie een gemeenschappelijke woonkamer ook? Zou je een soort regeling oid kunnen afspreken?
Gatver ik zit ontzettend in de knoop met mezelf. 
Mn gedachten draaien maar door en ik kan niet rustig worden.
3 likes