Het niet zo lekker in je vel-topic

Oh en wat bij mij ook helpt:

Ik heb echt dagen waarop ik me kut voel en als ik dan denk wat ik die dag heb gedaan, is het vaak dat ik bijna geen mensen heb gezien of gesproken
En op dagen dat ik met mensen heb afgesproken of dat er andere mensen op kantoor waren en ik niet in mn eentje zat, voel ik me eigenlijk altijd veel beter aan het eind van de dag. Heb dan echt zo’n klein geniet momentje waarin ik echt tevreden ben met alles. Terwijl ik op dagen dat ik alleen thuis zat of alleen op kantoor had gezeten me echt ellendig voelde en geen zin heb om te koken of tv te kijken of te sporten. Even bellen met een vriendin of mn buurmeisjes die allemaal dingen aan me vragen als ik de deur uit ga om boodschappen te doen kunnen dan al helemaal mn dag beter maken.

Terwijl ik eerder altijd dacht dat ik een beetje een meer introvert iemand was die prima met mezelf alleen kan leven blijkt toch wel echt dat ik andere mensen “nodig” heb om energie van te krijgen.

Dus ga voor jezelf na, als je je oke of goed voelt, of een klein geluksmomentje hebt, wat er voor zorgt dat je je O voelt, wat heb je die dag gedaan waardoor dit kan komen, en op dagen dat je je minder goed ook, en houdt dat bij

3 likes

Ik dacht echt: hoe is dit haalbaar in een mensenleven om alleen in de zomer belangrijke dingen te plannen en in de winter niks te doen? Maar het gaat gewoon om ovulatie en menstruatie :sweat_smile:

9 likes

Nou ja, ook in je cyclus vind ik dit wel knap. Ik kan iig niet zeggen ‘belangrijke meetings alleen in deze week, want dat is de zomer van mijn cyclus’. Mijn baas/collega’s/externe contacten zien me al aankomen :joy:

@Nebula ik heb niet dat vlakke gevoel, maar kan stoppen met de pil alsnog echt aanraden. Ben na meer dan 20 jaar ook gestopt toen ik door een donkere periode ging, en zit sindsdien een stuk beter in mijn vel (heb ook andere dingen aangepast, dus of het puur aan de pil ligt weet ik natuurlijk niet, maar het speelt voor mijn gevoel zeker mee). Heb ook een jaar een hormoonspiraal gehad, in de hoop dat dat al zou helpen, maar in tegenstelling tot ongeveer iedereen die ik ken met zo’n ding bleef mijn menstruatie niet weg maar werd juist heftiger (enorme krampen, ook als ik niet bloedde, heftig bloeden en ook veel langer dan normaal). Ander bijkomend pluspunt is dat ik nu nog maar 3 dagen ongesteld ben ipv 6 toen ik aan de pil zat, en ook veel minder bloed verlies (maar dat is misschien ook omdat ik oud ben)

4 likes

Ik heb de luxe over het algemeen mijn eigen planning te maken als zelfstandige. Toen ik nog in loondienst werkte had ik het soms ook heel moeilijk klantvriendelijk en productief te zijn tijdens pms.

Maar ook als je zelf je planning niet kan maken vind ik het wel een meerwaarde te weten wat er precies gebeurd in je lichaam. Dat helpt ook om mild te zijn voor jezelf als het een periode slecht gaat. Ik kan dan makkelijker begrip voor mezelf opbrengen en me troosten met het feit dat het normaal is die periode en het ook wel weer zal passeren.

4 likes

Ik herken dat wel. Het lijkt wel alsof ik beter ben in het voelen van de “negatieve” emoties dan de positieve. Maar hier heb je niet zoveel aan, want weet dus niet zo goed wat je er aan kunt doen.

3 likes

Ik herken dit wel en dit is 1 van de dingen waar ik nu mee bezig ben met therapie. Bij mij lijkt het erop dat dit deel van mij weinig aandacht heeft gekregen tijdens mijn jeugd, waardoor het dus ook niet getraind is. Ik klap dus ook dicht als er wel emoties naar boven komen. Wat mij tot nu toe helpt, is inderdaad om af en toe wat op te schrijven. Ik merk dan dat ik al schrijvend emoties/gevoelens oppik die ik zelf niet bewust meemaak. Maar ik heb denk ik ook nog wel een lange weg te gaan haha. Ik wil ook nog een boek lezen dat hier ooit getipt is: Omarm je emoties - Ronald Frederick.

1 like

Ik doe echt zooooo m’n best om boven water te blijven. Ik heb hiervoor me jaren druk gemaakt om echt iedereen en dat heeft veel van mezelf gekost. Dit jaar probeer ik mezelf terug te vinden en dat wat ik leuk vind cq ben, te helen van traumas en aan m’n fysiek te werken. Maar elke keer is er weer een tegenslag. Een fysiek mankement of weer iets met iemand wat negatieve aandacht vraagt. En ik weet dat het erbij hoort als je door dingen heen gaat hoor ‘sit with it’ maar dat is best zwaar. En ik had het gevoel of kwam ik eindelijk wat boven water en dan is er weer iets waarvan je denkt dat dat nooit een probleem zou zijn (vrienden) wat ineens een probleem is. Heb het gevoel dat ik vandaag weer kopje onder gedrukt ben en het is gewoon vermoeiend. Zou zo graag willen mensen juist hun best zouden doen om me boven water te houden.

Dit bericht gaat verder nergens heen maar soms wil je het even kwijt

11 likes

Tis weer zover. Ik ben morgen jarig en ben weer aan het huilen. Heb echt geen idee hoe het komt en denk intussen dat m’n lichaam er een gewoonte van heeft gemaakt maar ik voel me altijd zo intens eenzaam en paniekerig op m’n verjaardag en de avond ervoor. Ook echt alleen dan eigenlijk. Het komt heel langzaam op gedurende de dag ervoor en dan ineens ben ik helemaal sip. En ik kan van alles plannen, maar het helpt niet. Dus nu al vier jaar op rij huilend in bed :+1:

10 likes

Wat verdrietig dat je je zo voelt, zeker op een dag die eigenlijk een viering zou moeten zijn. Het klinkt alsof je elk jaar zoveel verwachtingen of druk voelt rond je verjaardag, en dat kan heel intens zijn. Weet dat je gevoel er mag zijn, en het is oké om verdrietig te zijn, zelfs als het voor een ander misschien een vrolijke dag is.

Misschien heeft het iets te maken met dat speciale moment van het jaar waarop je meer stilstaat bij jezelf, je leven, en alles wat er speelt. Je bent niet alleen hierin, ook al voelt het zo op dit moment. Probeer lief voor jezelf te zijn en geef jezelf de ruimte om te voelen wat je voelt. Het hoeft niet perfect te zijn, en je hoeft jezelf niet te forceren om blij te zijn. Je verdient het om zacht en begripvol voor jezelf te zijn, vooral nu.
Ik herken het trouwens heel erg. Haat aan m’n verjaardag

6 likes

Echt heel lief dat je de tijd hebt genomen om dit op te schrijven, helpt heel erg! Het heeft inderdaad wel te maken met dat ik heel reflectief en een beetje melancholisch kan zijn. En m’n toenmalige partner heeft me vier jaar geleden op m’n verjaardag verteld dat hij een ander had, waardoor ik toen in college/in de trein een paniekaanval kreeg. Dat staat er niet los van, denk ik.

Maar heb net een fijne film gekeken (Inside out 2 haha) met m’n lievelingsthee en dat icm met je berichtje maakt dat ik nu wel lekker ga slapen

5 likes

Wat heftig om te horen dat je zo’n moeilijke ervaring hebt meegemaakt, vooral op je verjaardag. Het is helemaal niet gek dat zoiets nog steeds invloed kan hebben. Ik ben echt blij dat mijn berichtje ook een beetje heeft geholpen.

Gefeliciteerd met je verjaardag, ik hoop dat het nieuwe jaar je veel meer rust, geluk, en mooie momenten brengt!

5 likes

Wauw dat is ook niet niks zeg, de actie zelf en de timing. Lijkt me een hele akelige ervaring en ik vind het rot dat je dat moest meemaken.

Ik hoop dat de gevoelens en emoties die daarmee verbonden zijn op den duur minder worden en dat je ondanks de herinneringen vandaag wel een fijne verjaardag hebt. Gefeliciteerd, op een mooi nieuw jaar! :four_leaf_clover:

3 likes

Ik zit echt niet lekker in mijn vel. Vandaag heb ik iets vrij naars meegemaakt. Ik zou het omschrijven als indirect geweld, waarbij ik niet zelf gewond ben geraakt gelukkig, maar wat wel heel veel indruk heeft gemaakt. De politie kon daarin ook niks voor mij betekenen, en dat vind ik eerlijk gezegd nog steeds bijzonder. Ik lig inmiddels in bed gelukkig maar de spanning giert door mn lijf. Bij elk geluidje schiet mn hartslag omhoog en komen de tranen in mijn ogen. Ik heb lieve mensen om mij heen maar dat neemt niet weg dat ik me heel klote en alleen voel.

5 likes

Wat vervelend dat je zoiets heb meegemaakt. Vaak is het erg schrikken en het maakt natuurlijk ook indruk.
Wees lief voor jezelf en gun jezelf echt de tijd om het te verwerken. Beter nu iets langer verwerken en even een tandje lager dan dat je je er te snel overheen wilt zetten, want dan blijft het langer bij je.

Soms is de slachtofferhulp een goede optie. Vooral verwrking van incidenten etc. Misschien een idee om daarnaar te kijken of contact op te nemen?

6 likes

Dankje, ik had hier dus helemaal nog niet aan gedacht door alle stress.

7 likes

Ik heb sinds april last van een angststoornis en had echt het gevoel dat ik de laatste maand op het goede pad was. Heb alleen in het begin een keer een heftige paniekaanval gehad, voor de rest vooral last van angsten etc gehad. Nu ben ik vannacht wakker geworden en heb ik ineens weer een paniekaanval gehad. Heb gelijk het gevoel dat ik weer helemaal terug bij af ben :slightly_frowning_face:

6 likes

Ik heb een complexe relatie met mijn moeder, wat me regelmatig stress en zorgen gaf. Ik had hier een prima modus in gevonden, maar ik ben zwanger en dit heeft de situatie veranderd. Ik merk dat ik in deze fase niks kan hebben van haar. Dat geeft me dan weer een schuldgevoel…

4 likes

Ik heb echt een super pittig jaar achter de rug en als klap op de vuurpijl is mijn relatie geëindigd. Ik heb ook een angststoornis en ik merk dat ik nu zo paniekerig word rondom alleen zijn, kinderwens, dat soort grote thema’s. Morgen moet ik werken en ik twijfel of het helpend gaat zijn om te gaan, of dat ik toch thuis in bed ga blijven en mijn emoties de vrije loop ga laten. Dit is echt de druppel die er óók nog wel bij kan :sob:

4 likes

Ik weet natuurlijk niet welke dingen jouw angststoornis echt triggeren, maar dingen vermijden is zelden een goede keuze. Dus als je teveel tegen werken op kijkt moet je ergens misschien juist gaan en je even erdoorheen werken voordat je ook je daaraan teveel overgeeft. Kan je wel in je omgeving goed terecht met iemand om misschien na werk even te kunnen ventileren?

1 like

Bedankt voor je berichtje! Ik ga wel naar werk, dank voor de inzichten. Ik heb mijn directe collega’s al even laten weten wat er speelt, dat verlaagd de drempel ook.

2 likes