Het niet zo lekker in je vel-topic

Vertragen is een kunst, dat leer je niet zo maar op één twee drie. Zeker niet in de huidige maatschappij. Ik heb veel aan de vlogs van Madisun Gray, ze heeft ook een online cursus maar die volg ik niet dus weet niet of het wat is.

Wat mij helpt is stilstaan bij wat er is op dat moment, dus stoppen om een zonnestraal op je gezicht te voelen, een bloem te ruiken, mezelf aaien, een kop thee drinken en dan echt enkel zitten en drinken. Een boek lezen en deze ook meenemen als ik de stad in ga om zoveel mogelijk scherm te vermijden. Best skip je social media een poosje volledig of geef je jezelf een bepaald tijdslot waarin het kan.

Ook het romantiseren van alledaagse taken, zoals bij het opruimen genieten van de spullen die ik mooi vind, dankbaar zijn voor wat ik heb, zorgen voor je spullen die zorgen voor jou, genieten van jouw eigen ruimte. (Check evt Louise Hay morning meditation). Bewust bezig zijn met koken, stilstaan bij de geuren/kleuren/smaken appreciëren wat de natuur ons geeft… je hoeft niet te wachten tot alle taken gedaan zijn om te genieten en relaxed te zijn.

21 likes

Ik herken dit en heb rigoureus een aantal dingen omgegooid om te “vertragen”. Ik doe geen twee dingen meer tegelijk (denk aan: serie kijken tijdens de was opvouwen, muziek in de auto). Ik kijk sowieso geen series meer en alleen nog televisie in sociaal verband, samen een film kijken oid. Ik heb mezelf op alle sociale media uitgelogd en een tijdslot erop en op FF gezet.

Eerst vond ik de dag daardoor dodelijk saai maar nu kan ik veel beter vertragen. Het enige dat nog niet lukt is een boek lezen, daar ben ik nog te gehaast voor, maar ik merk verder echt enorm verschil.

Edit: Ook wel handig om te vermelden waarom deze dingen mij helpen; ik merkte namelijk dat ik alles gehaast deed zodát ik zo snel mogelijk klaar was met taakjes (die ik eigenlijk niet eens vervelend vond) zodát ik zo snel mogelijk een serie of op social media kon scrollen (wat ik niet eens zo leuk vond). Ik denk dat ik gevoelig ben voor SM/serie verslaving en door dat in de dammen vond ik de dagelijkse dingen weer veel leuker en doe ik ze dus ook minder gehaast. Dus meer in het moment.

17 likes

@Blablabla Haha ja je vraag slaat de spijker op zijn kop want ik heb dus een boek gelezen over coping mechanismen en ja die zijn dus deels op mij van toepassing (1 mechanisme zou dan zijn: afleiding zoeken in verslaving. en een ander: ontkenning van wat je echt nodig hebt). En dat gaat dan dus om het ontlopen/coping met je negatieve gedachten. Dus door de tv uit te zetten word ik inderdaad mega ongemakkelijk en in de eerste periode heb ik ook veel huilbuien gehad die ik niet echt kon plaatsen. Maar het went om met jezelf te zijn en ik geloof ook dat het goed is. En in periodes waarin mn leven veel verandert, vind ik het weer zwaarder.

@Tjiftjaf @Corvus tsja ik weet niet, ik had ineens heel veel motivatie omdat ik me consistent zo slecht voelde. En het was echt elke keer weer veel moeite en ik heb ook regelmatig opgegeven en bijvoorbeeld heel SATC-serie gebinged. Dus het gaat ook in periodes beter en slechter.

Ik leg mn telefoon ook vaak in een andere kamer en accepteer dat het soms heel moeilijk is.

En nu is mn limiet op FF bijna op voor vandaag :’) dus even tot hier

7 likes

Ik vond dit ook heel moeilijk en heb geleerd om dit in stapjes op te bouwen. Ik ga bijv altijd wandelen met een podcast. Ik moest dan eerst een kwartier zonder podcast wandelen en de rest van het rondje mocht hij dan aan. Of ik heb vaak mn telefoon in mn hand als ik 's ochtends koffie drink. Dan moest ik de eerste helft van mn kopje zonder telefoon doen en de rest met.
Klinkt een beetje kinderachtig misschien maar het hielp mij heel erg om het behapbaar te maken (en na een paar weken had ik dan soms ineens mn hele koffie zonder telefoon gedronken).

Merk nu dat het heel erg afhangt van hoe ik me voel of dit makkelijk of moeilijk gaat. Als het weer wat slechter gaat blijf ik mezelf maar afleiden zodat ik niet na hoef te denken. Maar door al die afleidingen krijg ik fysiek en mentaal een stressreactie waardoor ik in die neerwaartse spiraal blijf.
In het begin vind ik die stilte en het ~niks~ heel erg vervelend en super oncomfortabel (want dan gaat mijn hoofd AAN en dat is niet per se heel positief) maar inmiddels weet ik dat ik na een paar dagen (soms langer) rustiger word, beter slaap en meer kan hebben.

Goede reminder wel, want ik heb het zelf nu eigenlijk ook wel weer nodig.

12 likes

Deze alinea vind ik ook heel herkenbaar!

6 likes

Mijn huisgenoot heeft dus sinds kort een vriend en ze zijn vaak samen en dat gun ik ze echt maar het is zo lastig. Ons appartement is gewoon klein, het gaat eigenlijk niet met 3 personen, ik heb er echt last van maar ik kan er zo weinig mee :sob:

1 like

Kan ze niet wat vaker naar hem dan?

2 likes

Dat probeert ze wel maar hij woont in een dorp middenin brabant met weinig ov en zij heeft geen auto en hij wel dus dan is het logischerwijs alsnog vaak bij ons

1 like

Ah kak dat lijkt me idd echt kut.
Hoe ziet jullie huis er uit? Hebben jullie een gemeenschappelijke woonkamer ook? Zou je een soort regeling oid kunnen afspreken?

Gatver ik zit ontzettend in de knoop met mezelf. :confused:
Mn gedachten draaien maar door en ik kan niet rustig worden.

3 likes

Wat rot, wil je delen waarover?
Ik vind dit een heel fijne meditatie/ademhalingstrack https://insig.ht/x9agd2DTBLb Is gewoon gratis, via de app insight timer

3 likes

Lief!! Dankjewel! Heb het gedownload.

Ik maak me veel zorgen over de zorg voor mijn broer. En het voelt alsof ik meer moet doen, maar ik zit wat vast op dat gebied. En dat frustreert me mateloos. Het lukt me al een tijd niet om te ontspannen en ik voel me continu gestresst en bleegh.

Het zijn misschien open deuren hoor, maar in periodes waarin ik in de knoop met mezelf zit ‘zie’ ik dit soort dingen nooit dus ik roep ze toch maar: helpt het om het van je af te schrijven? Alle gedachtes die dan rondspoken gewoon op papier zetten.
Even echt in beweging komen, dus sporten, rondje wandelen.
Ik bak heel graag en tijdens het bakken moet je wel bij het recept zijn anders mislukt de hele boel dus dat helpt ook om even uit mijn hoofd te komen.

4 likes

Ik heb een paar weken geleden een auto ongeluk gehad en daar een whiplash aan over gehouden. Ik word er echt verdrieitig van dat er ‘weer’ iets is (ook al kon ik hier niets aan doen want schuld ligt bij de andere partij). Voel me zo’n aansteller/zwak en vervelend dat ik degene ben waar steeds iets mee is (burn out, depressie, paar sportblessures, nu dit) en dat ik niet sterker ben oid. Ook al weet ik dat het onzin is en ik hier zelf ook niet voor gekozen heb

3 likes

Klote ook dat het om zorgen over iemand anders gaat. Dat is veel lastiger dan wanneer je zelf nog ergens invloed op hebt :frowning: Sterkte!

1 like

Ik ben een tijdje geleden ziekgemeld voor langere periode. Nu ongeveer 2 maand. Ik krijg nu hulp door te praten over van alles. Heb de eerste keer alleen zitten huilen. Had dezelfde dag een gesprek met de bedrijfsarts. Ook alleen maar huilen. Nu volgende maand opnieuw een gesprek met de bedrijfsarts. Voel me zo moe de hele dag maar door.
Was laatst uit eten met vrienden, moet dat gelijk bekopen met 3 a 4 dagen hoofdpijn.
Baal er zo van. Voel me zo niet mezelf… Doet mijn leidinggevende ook nog stom dat ik nog niet aan het werk kan. Alsof ik gezellig met een boekje in de achtertuin zit te chillen of zo.

5 likes

Ik herken het gevoel heel erg van de periode dat ik een aantal maanden thuis zat. En toch is het eigenlijk heel mooi en sterk van je lichaam dat het precies weet dat jij het NU nodig hebt om te compenseren van een vervelende of stressvolle gebeurtenis/periode, zodat jij je uiteindelijk weer helemaal jezelf kan voelen. Ook al voelt dat nu waarschijnlijk allesbehalve zo.

Wees extra lief voor jezelf in deze periode :cherry_blossom: Ook op de momenten - en die gaan er echt komen - dat je weer ontspannen met een boekje in de achtertuin kan zitten en daar blij van wordt. Gun dat jezelf dan ook, in plaats van al je energie stoppen in zsm terugkeren op het werk. Jij komt eerst en dat is ook in het belang van je werkgever (ook al heeft diegene dat misschien niet zo scherp).

2 likes

Wat ontzettend lief van je. Maar ik ben daar nog lang niet. Ik had liever een gebroken been of zo. Dat zien mensen tenminste. Zo veel makkelijker.

2 likes

@Druppels @Knipschaartje Superbedankt voor jullie lieve reacties! Dat mensen de moeite nemen om op me te reageren doet me al heel goed.

Ik ben inderdaad gaan hardlopen en schrijven, en ik ben ook even een paar dagen uit nn thuissituatie gestapt, dus ik voel me gelukkig weer wat lichter. De zorgen blijven wel dus ik weet niet voor hoe lang, maar het is toch fijn.

3 likes

Miss kun je nog wat met het boek Alleen zijn van Sara Maitland. Ze verteld oa wat over alleen zijn in de 21ste eeuw, hoe je anders kan denken over eenzaamheid en over het plezier van alleen zijn. Daar geeft ze ook concrete tips.

Wat wel een beetje zo is en ook geld voor de andere boeken is dat het ook neerkomt op oefenen, oefenen en oefenen. Maar elk klein stapje is er een. Dus als je 5 minuten voor je uit kan staren is dat al top want dat kan je uitbouwen haar 10, 20 etc. Alleen zijn kan op heel veel manieren en dat legt ze leuk uit.

Welk boek ook interessant is en praktisch is koester je hart van Mirjam van der Vegt. Het is wel vanuit een christelijke oogpunt geschreven maar als je dat wat naast je neer kan leggen als je daar niets mee hebt, verwacht dat ik dat je wel wat uit dit boek kan halen. In dit boek staan 40 tips voor meer stilte in je leven/alleen zijn. De tips zijn onderverdeeld in stilte als basis, stilte in beweging, stilte door concentratie en overpeinzing en stilte vanuit een andere omgeving.

Hierna heeft ze nog een boek geschreven de kracht van rust en leven is leren, maar het is me opgevallen dat ze best veel herhaling heeft in haar boeken maar dan net wat anders verteld. Is prima hoor want je kan dingen op veel manieren beschrijven maar als je niet zo’n lezer bent een beetje zonde van je tijd.
Als je niet op zoek bent naar theorie zou ik koester je hart kiezen en anders zijn de andere twee ook leuke opties. Leven is leren is een soort praktischer vervolg op de kracht van rust.
Ik koester je hart vond ik trouwens het christendom het duidelijkst aanwezig. De andere twee ook maar minder. Ze schrijft trouwens heel makkelijk en de bladspiegel is goed heel overzichtelijk met kaders zonder dat die storen

Ik weet niet of er nog mensen zijn die single zijn/alleen wonen maar dan is Solo van Nathalie Le Blanc misschien nog wel herkenbaar/interessant. Het is al even geleden dat ik die heb gelezen maar ik vond het toen echt een heel fijn boek, het voelde een stuk minder alleen dat meer mensen die alleen wonen tegen bepaalde dingen aanliepen.

Niet helemaal van toepassing maar wel interessant omdat het gaat over hoe anders we nu met tijd omgaan en wat voor invloed dat heeft op ons leven en indirect op alleen zijn en rust is Waar blijft mijn tijd van Tanja van der Lippe.

Solo en Waar blijft mijn tijd kan ik zo snel alleen als ebook vinden maar zijn beide vast tweedehands nog wel in druk te krijgen. Het boek Alleen zijn is al verscheidene keren herdrukt en eerder zonder school for life.

16 likes