Dankje, ik had hier dus helemaal nog niet aan gedacht door alle stress.
Ik heb sinds april last van een angststoornis en had echt het gevoel dat ik de laatste maand op het goede pad was. Heb alleen in het begin een keer een heftige paniekaanval gehad, voor de rest vooral last van angsten etc gehad. Nu ben ik vannacht wakker geworden en heb ik ineens weer een paniekaanval gehad. Heb gelijk het gevoel dat ik weer helemaal terug bij af ben
Ik merk aan mezelf dat ik echt weer niet lekker in mijn vel zit. Ik ervaar op het moment best veel stress en dan komt dus ook mijn hele angst/doemdenken weer naar boven gepaard met mijn smetvrees. Ik weet waar het vandaan komt, en ik weet dat vooral die smetvrees niet de overhand moet gaan krijgen maar op het moment heb ik ook de energie niet om er iets aan te doen.
Ik heb een complexe relatie met mijn moeder, wat me regelmatig stress en zorgen gaf. Ik had hier een prima modus in gevonden, maar ik ben zwanger en dit heeft de situatie veranderd. Ik merk dat ik in deze fase niks kan hebben van haar. Dat geeft me dan weer een schuldgevoelâŠ
Ik heb echt een super pittig jaar achter de rug en als klap op de vuurpijl is mijn relatie geĂ«indigd. Ik heb ook een angststoornis en ik merk dat ik nu zo paniekerig word rondom alleen zijn, kinderwens, dat soort grote themaâs. Morgen moet ik werken en ik twijfel of het helpend gaat zijn om te gaan, of dat ik toch thuis in bed ga blijven en mijn emoties de vrije loop ga laten. Dit is echt de druppel die er óók nog wel bij kan
Ik weet natuurlijk niet welke dingen jouw angststoornis echt triggeren, maar dingen vermijden is zelden een goede keuze. Dus als je teveel tegen werken op kijkt moet je ergens misschien juist gaan en je even erdoorheen werken voordat je ook je daaraan teveel overgeeft. Kan je wel in je omgeving goed terecht met iemand om misschien na werk even te kunnen ventileren?
Bedankt voor je berichtje! Ik ga wel naar werk, dank voor de inzichten. Ik heb mijn directe collegaâs al even laten weten wat er speelt, dat verlaagd de drempel ook.
Knap van je dat je toch bent gegaan! Het is zo makkelijk om in oude patronen te vallen en lekker je bed in te duiken. Zet âm op vandaag, hopelijk valt het mee en voel je je juist iets fijner door toch te zijn gegaan
âââ-
Ik ben de week begonnen met een uurtje huilen bij de psycholoog, maar ze heeft me weer zoveel inzicht gegeven in mân huidige situatie. Moet echt gaan accepteren dat ik het rustig aan moet gaan doen en niet teveel moet willen in een keer. Was afgelopen week zo teleurgesteld in mezelf dat ik weer een terugval heb gehad, terwijl dat eigenlijk helemaal niet zo gek is als ik kijk hoeveel hooi ik op mân vork heb gehad de afgelopen weken. Waarom is energieverdeling zo moeilijk? Als ik me goed voel wil ik te veel, waardoor ik uiteindelijk weer op mân bek ga.
Mij helpt het heel erg om te blijven beseffen 3 stappen vooruit 2 achteruit. Of een ander random getal maar at the end of the game. Je blijft stappen maken.
En dat was juist wat ik de laatste week even helemaal kwijt was. Het is zo makkelijk om dat te vergeten wanneer het even niet zo lekker gaat. Maar je hebt helemaal gelijk!
Hoe gaat het nu, een paar dagen later?
Hier gaat het iets beter. Ik merk dat ik het angstdeel redelijk onder controle heb en ik nu vooral aan het rouwen ben, maar ik moet wel alles wat ik geleerd heb inzetten om niet af te zakken.
Ik zal je verder niet met mijn eigen persoonlijke verhaal lastig vallen maar ik heb 5 jaar terug hetzelfde meegemaakt. Enige wat ik kan zeggen is, het komt goed en je kan dit. Misschien niet vandaag en misschien ook niet morgen. Neem de tijd. đ«¶đœ
Het gaat gelukkig weer een stuk beter! Ik heb mân angsten weer wat beter onder controle en voel me ook weer een stuk rustiger. Kijk wel een beetje op tegen komend weekend, dan heeft mijn vriend weer twee nachtdiensten en dan is de onrust bij mij wel op zân hoogst. Vroeger vond ik het heerlijk als ik twee nachten even alleen in bed kon liggen, nu kijk ik er tegenop. Zo gek haha.
Fijn dat jij je angsten in ieder geval onder controle weet te houden, dat scheelt al de helft. Neem je tijd om te rouwen en je emoties toe te laten, zoals hierboven al gezegd werd. Hopelijk kun je ook wat afleiding vinden de komende dagen om even uit je hoofd te zijn.
Dank je wel, dit helpt op een bepaalde manier toch om te horen.
Ik voel me echt niet goed. Ik doe wel alsof het allemaal prima gaat, maar ik voel me zĂł kut en ik ben zo moe van alles. Kan ook gewoon niks meer hebben. Iedereen die aan je trekt en iets vindt van de keuzes die ik nu wel of niet maak. Voel me ook gewoon een ongelooflijke sukkel. Zit elke dag huilend op de fiets/ov) auto. Elke avond doodop van alle gedachten die door mn hoofd gaan, ben gewoon kapot en zie niet hoe hier nog een einde aan komt gewoon.
Meld je ziek en ga met dit verhaal naar de dokter. Zij helpen je verder. Ik vond het heel kut en moeilijk om me ziek te melden. Maar het is het beste besluit wat ik heb genomen omdat het een besluit was die ik heb gemaakt voor mijzelf. Had ik het laatst toevallig over tijdens mijn therapiesessie.
Ja snap ik dat je dat zegt, maar mezelf kennende ga ik dan alleen maar meer in de put zitten. Ik moet echt bezig blijven, want als ik nu thuis ga zitten dan gaat het pas echt de verkeerde kant op weet ik. Desalniettemin ga ik wel contact opnemen met de ha.
Oh wat vervelend dat je die ervaring hebt. Ik vind het er heel goed van je dat je contact opneemt met de huisarts.
Ik snap wel helemaal dat je zegt dat ik me kan ziekmelden hoor en dat zou naar een ander ook absoluut mijn advies zijn. En je bericht heeft mij wel zeker aan het denken gezet. Dat ik op bepaalde vlakken wellicht wel een stap terug moet doen. Zat vanochtend ook weer te janken en ben met van die pufferige ogen het werk binnengestapt. Gelukkig heb ik afspraken buiten de deur nog.
Wat ontzettend vervelend! Heel knap dat je stap zet om naar de huisarts te gaan, je hoeft het niet in je eentje te doen. Je zegt dat ziekmelden op werk voor jou niet zal werken, maar geeft ook aan dat je nu doodop bent. Soms is er ook een tussenweg mogelijk, bijvoorbeeld halve dagen werken of taken doen die wat minder belastend zijn. Geen idee of dat in jouw werk mogelijk is, maar waak er voor dat je jezelf niet helemaal uitput als je blijft werken. Je bent geen sukkel, je bent een enorme vechter die ondanks alles door wil blijven gaan. Sterkte!