Het niet zo lekker in je vel-topic

[Higgs_boson]

Klinkt heel onrustig en stressvol, zo lang tussen wal en schip.

En in april wist je niet dat het zo zou gaan lopen toch, dus toen anders kiezen was heel onlogisch geweest. Niet zo judgen op je keuzes hoor!

Ik snap al je overwegingen heel goed, waarbij je rekening houdt met werkgevers. Tegelijkertijd ben jij hier het belangrijkste. Je hebt nu zoveel onzekerheid dat het niet maanden zo vol te houden is. Ik zou focussen op hoe je het wat stabieler voor jezelf kunt maken zo lang je nog niet opgeroepen bent om te starten bij je droombaan. Misschien is dat uiteindelijk pas in q2 van 2025… dus ik zou zeggen, lekker solliciteren voor een vaste baan en als je wordt opgeroepen dan deal je tzt met de schuldgevoelens die je dan misschien hebt. Makkelijk gezegd, I know, maar als buitenstaander zonder emotional involvement raad ik je aan egoistisch te zijn hier!

[DoornRoosje]

Dit is heel ongenuanceerd uiteraard (bestaan heel veel goede werkgevers, wederzijdse loyaliteit is belangrijk), maar gezien jouw situatie lijkt wat gezond egoisme op zijn plaats

Ik heb geen idee wat voor tak van sport je zit, maar neem aan dat je toekomstige werkgever van je droombaan (gefeliciteerd trouwens) heel vaak te maken heeft met mensen die iets aan overbrugging nodig hebben. Zou je eventueel een andere functie binenn het bedrijf kunnen vervullen? Lijkt me win win voor iedereen.

Edit: ongenuancueerd (??) Is ongenuanceerd

[Steady]

Ik voel me al langere tijd niet goed. Ik ben somber, heb een concentratie van 0 en ik zit heel snel hoog in mijn emotie. Waar het vandaan komt weet ik niet. Ik heb echt genoeg mensen om me heen, maar tegelijkertijd ook weer niet ofzo? Ik voel me eenzaam ondanks dat ik best een druk leven heb. Nu spelen de donkere maanden en de feestdagen ook mee. Op deze momenten mis ik mijn moeder enorm en lijkt het soms alsof zij de enige was die mij 100% kende. (Mijn ouders zijn overleden) En mijn man doet echt wel zijn best, maar ik blijf me zo leeg voelen.

[Telefoonnummer]

Klinkt als een ontheemd gevoel.
Knuffel voor jou.

[Steady]

Dat klopt ergens wel. Moest even googelen wat het precies inhoud en het komt me heel bekend voor.

[Rose_Gold]

Ik had een beetje een druk jaar. In januari mijn huis verkocht en gaan samenwonen met mijn vriend. Daarna ben ik nog van baan veranderd. Mijn vriend kreeg een heftige burnout + nog wat fysieke dingen, waardoor best wel veel op mij terecht kwam (met name mentaal, fysiek lukt hem wel). Nu hebben we onlangs een huis gekocht waar echt heel veel aan moet gebeuren. Totaal niet handig in deze situatie ook, maar mijn vriend wordt waarschijnlijk grotendeels afgekeurd en we waren bang dat we dan nooit meer een hypotheek zouden krijgen.

Nu had ik even twee weken vakantie en dacht ik: oke even een beetje rust, dan gaat het daarna wel weer. Maar het gaat alleen maar slechter gewoon. Ik ben moe, verdrietig, ik heb nergens zin in en ik heb gewoon 0,0 ambitie nog. Ik word nergens blij van. Als ik iets ga doen dan voel ik me gestrest, doodmoe en geïrriteerd. Als ik dan besluit thuis te gaan relaxen dan word ik verdrietig en voel ik me leeg. Vooral dat ik nergens meer blij van word, vind ik echt verschrikkelijk. Dat niks gewoon helpt om je beter te voelen. En wat is er nou eigenlijk aan de hand? Mijn nieuwe baan is veel fijner en ik werk relatief weinig, ik heb een huis kunnen kopen, mijn vriend wordt zeer waarschijnlijk wel weer ooit beter en het gedeelte afkeuren geeft ook rust. En toch voel ik me zo.

[Schaakmat]

Het valt echt niet mee nu. Ben je al naar de huisarts geweest? Want dit klinkt (tenminste dat vind ik. Ik ben geen deskundige) als een beginnende burn out.

Probeer, zo ver het kan, het rustig aan te doen.

[Krelis]

Komt dat niet omdat je (te) lang over je grenzen bent gegaan en zo’n moment van rust je (onbewust?) daarbij laat stilstaan waardoor je je dus ook zo op/leeg/rot gaat voelen? Verder sluit ik me aan bij bovenstaand. Ook ik ben geen deskundige. Maar het klinkt zwaar en zeker de moeite waard om even met een deskundige over in gesprek te gaan.

[Rose_Gold]

En @Krelis, huisarts moet ik inderdaad eigenlijk doen, want ik wil ook al een jaar laten testen of ik mogelijk ADD heb. Maar een huisarts in nieuwe woonplaats is dus ook weer zo’n klusje dat ergens op mijn hele lange ‘geen energie voor, komt later’ lijst staat. Maarja eigenlijk moet ik daar gewoon beginnen natuurlijk.

En het voelt ook heel stom ergens. Dat mijn vriend een burnout heeft, dat snap ik. Die wil alles perfect doen, is altijd overal mee bezig en druk en alles tegelijk en alles moet NU, hij moet alles kunnen en 200% inzet.
Maar ik heb ervoor gekozen om voor nu een baan te nemen met minder werkdruk en weinig ingewikkelde dingen. Ik plan bewust wekelijks 1-2 dagen niks zodat ik wat meer rust heb. Ik ben niet perfectionistisch en mijn inzet is meestal eerder 60%. En mijn vriend doet het grootste deel van het huishouden + dingen regelen. Dus voor mijn gevoel heb ik niet echt ‘recht’ op een burnout.

[AutumnStorm]

Maar zo werkt het niet in het leven he? Draaglast en draagkracht kunnen enorm per persoon verschillen. Niemand heeft meer of minder recht op een burnout of mentale struggles.

Dit komt pinniger over dan ik het bedoel trouwens.

Maar besef je dat de 1 vast meer op z’n bord heeft dan de ander, maar besef je ook dat niet iedereen z’n bord even groot is.

[Frambozentaartje]

N=1 maar het grootste deel van mijn burnout kwam door de burnout van mijn ex en de nasleep daarvan. Ik heb lang op mijn tenen gelopen om hem te helpen en te ontzien en uiteindelijk ook daarmee mezelf voorbij gelopen. Bijvoorbeeld niet buiten de deur dingen doen omdat hij het niet kon, maar dan ging ik zelf ook niet.

Klinkt pittig allemaal. Als een nieuwe huisarts niet lukt, bel dan vooral je oude huisarts nu!

[Schaakmat]

Ik had vandaag sinds tijden weer een heftige paniekaanval. Ik was vergeten hoe verlammend en energie vretend dat is. Ik denk dat ik morgen er nog steeds bekaf ervan ben

[AutumnStorm]

Ik had dit een paar dagen terug ook voor het eerst in lange tijd.

Ik was er gelukkig ook heel snel weer uit en de volgende dag alleen nog een beetje wiebelig. Hopelijk is dat voor jou ook zo.

Is er iemand bij je die je kan helpen?

Wees een beetje lief en mild voor jezelf!

[Schaakmat]

Ik ben er gelukkig uit. Morgen en overmorgen heb ik gelukkig vrij. Dan kan ik nog een beetje uitrusten. Ik ben nu vooral heel moe en nogal chagrijnige (of gefrustreerd?) dat ik het niet eerder zag aankomen. Dan kon ik het tenminste opvangen en was de schade beperkt.

Maar ach morgen wordt het een pyjama dag

[AutumnStorm]

Dat gevoel herken ik wel. Ik was ook een soort van teleurgesteld dat het me dus toch weer overkomt. Maar hee, het is oké. Morgen een nieuwe dag en hopelijk lukt het je om te genieten van een dag relaxen.

[AutumnStorm]

Ik moet eerlijk zeggen dat ik zelf heel lang geen aandacht hebt gehad voor het formaat bord van mensen om me heen, en er vanuit ging dat iedereen wel wat kon verstouwen. Dat heeft me destijds echt geen leuker mens (en met name collega) gemaakt.

[Solee]

Ik dacht toevallig vanochtend nog aan mijn cavia is niet doder (of wat het ook was).

[Hippe_kikker]

Dit is toch iets anders dan hier bedoeld wordt? Het gesprek ging meer over draagkracht tov draaglast. Mijn cavia is doder is juist zieliger willen zijn dan anderen.
Iemand zegt ‘ik ben verdrietig want mijn cavia is dood’ waarop iemand dan reageert met ‘ik ben zieliger want mijn cavia is doder’ (wat natuurlijk niet kan, dood is dood)
Of heb ik 'm altijd verkeerd opgevat?

[Solee]

Oh misschien heb ik het dan verkeerd opgevat al die tijd. Ik denk/dacht dat je het op meerdere manieren kon interpreteren. Zoals jij het benoemt (jezelf zieliger vinden omdat jouw cavia doder is) maar ook als in dat jij het zwaarder hebt dan iemand anders. My bad haha.

[AutumnStorm]

Ik bedoelde in dit geval meer dat het soms daadwerkelijk zo is dat iemand anders feitelijk meer dingen mee (heeft ge)maakt, het drukker heeft etc., maar dat niet iedereen at als dezelfde druk ervaart… Want het gaat er niet zozeer om hoeveel er op je bord ligt, maar meer hoe dat zich verhoudt tov de grootte van je bord.