Hoe ga je om met activisme/idealisme in je dagelijks leven?

[Feather]

Dit gaat om hetzelfde overzicht als ik bedoelde, jij hebt wel een uitgebreidere versie inderdaad. Dus ook de datum van bevraging en aantal bevragingen staan erbij, dat staat niet op hrt overzicht via mijn overheid. “Op verzoek” kan nog steeds een geautomatiseerd verzoek betekenen. Het politiesysteem haalt dan persoonsgegevens uit de BRP geautomatiseerd op zonder dat er vervolgens ooit een persoon binnen de politie nog naar kijkt of die bevraging om een specifieker reden heeft gedaan. Dat mag overigens niet (zomaar).

Ik heb even heel snel gegoogeld naar wat ik bedoel en dit artikel gaat daar ook op in 'Politie slaat onnodig persoonsgegevens op: 9 miljoen Nederlanders in database' | RTL Nieuws Daar wordt genoemd dat je bv in het systeem terecht kan zijn gekomen als je ooit getuige bent geweest of aangifte ergens van hebt gedaan, maar misschien ook wel als je anderszinds met de politie in aanraking bent gekomen.

Ik weet niet zeker of dit bij jou het geval is geweest maar ik weet dus wel dat het niet gelijk meer hoeft te betekenen om bovengenoemde redenen.

[Feather]

Ik las net dit artikel en moest nog aan jouw bericht hier denken Onderzoek: ‘Politie verzamelt op grote schaal data van demonstranten’ - Onderzoek: 'Politie verzamelt op grote schaal data van demonstranten'

Bi-zar. Wat ik beschreef speelt dus ook (geautomatiseerde bevragingen) maar dan zou je denk ik weer door moeten vragen wat er precies aan de hand is. Ik heb het artikel van de Groene Amsterdammer/Trouw overigens niet gelezen, misschien wordt daar meer uitgelegd.

[Kusjessoldaat]

Ja ik heb deelgenomen aan dat onderzoek, daarom had ik het opgevraagd.
Er waren bij mij ook best veel data te koppelen aan acties of overleggen die ik had bijgewoond.

[Kusjessoldaat]

Ik merk na de xr actie van gisteren (de vorige x had ik het niet zo meegekregen want ik had die dag geen telefoon bij me) dat ik zo’n behoefte heb weer activistisch bezig te zijn, maar dat ik dat best moeilijk vind vorm te geven in m’n huidige leven.
Ik was gister niet naar Den haag gegaan omdat ik bang was gearresteerd te worden en dat ik dan niet kon kolven. Ook vond ik het niet veilig m’n baby mee te nemen.
En ik denk dat ik daar goed aan gedaan heb, omdat ik ook niet na een uurtje weer weg was gegaan want dan had ik fomo gehad. Maar ik zit echt te bedenken wat een vorm is activistisch te zijn nu met dochter, of dat ik moet accepteren dat ze niet naar alles mee kan en het nu gewoon ff er niet is en het wel weer komt.
Normaal zou ik zeggen je kan ook achter de schermen veel doen en in de avonden. Maar ze slaapt ook niet zo best dus ik ben savonds niet veel waard.

[Twijfelaar]

Ik heb het idee dat je op zoek bent naar geruststelling. Klopt dat? Het lijkt me een goede inschatting van jouw kant om nu niet naar zo’n demo te gaan omwille van de veiligheid van jezelf en je kind. Zoals je zelf zegt, dat komt wel weer…

[Kusjessoldaat]

Ja ik denk dat je gelijk hebt, twijfelde later nog om 'm weg te halen want ik denk dat 't ook gewoon even is wat het is en ik daar zelf oké moet leren zijn.

[the.rebel.club]

Mijn vader is gepassioneerd klimaatactivist en heeft 6 jaar geleden voor het eerst mee geprotesteerd met (volgensmij toen nog) extinction rebellion of Code Rood. Hij heeft toen een uitgelokte psychose gehad en heeft 48 uur psychotisch door het bos gedwaald zonder dat we wisten waar hij was. Mijn moeder heeft hem toen verzocht nooit meer aan de frontlinie mee actie te voeren en sindsdien is hij meer aan het doen voor de organisatie van een protest, blijft hij op het kamp en is hij aanspreekpunt/vertrouwenspersoon of begeleider als mensen worden opgepakt oid. Nog steeds vind mijn moeder het elke keer dood eng als hij weggaat, maar dit was een goede middenweg.

Nu is hij sinds woensdag weer bij een protest betrokken en had hij met mijn moeder de afspraak om elke dag even een smsje/appje te sturen dat het goed gaat. Maar heeft mijn moeder sinds eergisteren niks meer van hem gehoord. De laatste sms’jes waren “ik moet mijn telefoon uitzetten voor de veiligheid” (???) en “geen nieuws is goed nieuws” (maar dat gaat natuurlijk totaal niet op bij iemand die psychotisch is). En aan de ene kant willen we hem ruimte geven en hem vertrouwen, maar aan de andere kant zijn we ook als gezin getraumatiseerd door vorige keer en als de dood dat het weer gebeurt…

En nouja waar wil ik nou naartoe: ik maak me heel erg zorgen eigenlijk. Hij zou vanavond om 00:00 thuis moeten zijn, dat was de afspraak. Dus we wachten dat af. Maar we hebben helemaal geen idee waar het kamp/huis precies is (want dat moet allemaal geheim of zo?) en hebben ook geen contactpersoon. Hij is daar zonder mensen die hem echt goed kennen.

Jullie kunnen niks voor me doen uiteraard, tenzij hier iemand zit die ook dit weekend betrokken is bij een protest en hem heel toevallig kent/contacten heeft. Maar die kans is natuurlijk nihil.

[Luzarl]

He joh wat onwijs heftig. Ik hoop dat het allemaal goedkomt!

[Nysmn]

Heftig inderdaad! Een gezinslid van mij heeft ook psychoses gehad en ik voel de angst ook vaak dat het weer opnieuw gebeurt. Soms zoek ik teveel achter opmerkingen, ben ik aan het overanalyseren en dan blijkt het uiteindelijk wel mee te vallen. Of dan denk ik inderdaad… dit klinkt niet helemaal goed maar dan weet hij zichzelf toch te herpakken ofzo en dan zet het niet door. Hopelijk is dat bij jou nu ook het geval! Hoe is het de afgelopen tijd dan met hem gegaan qua mentale gezondheid en qua slaap? Geen vroegsignalen gezien?

Ik hoop met je mee!

[Chuckie]

Oh pfoe wat rot zeg… snap dat dat eng voor jullie is. In principe zijn dingen als telefoons uit voor de veiligheid best gebruikelijk, maar kan me goed voorstellen dat dat in deze situatie voor jullie niet goed voelt.

In principe zou het bij een goed georganiseerde actie (en dit klinkt wel als zoiets wat in elk geval voorbereid is) wel zo moeten zijn dat er een arrestantengroep (oid) is die van de deelnemers een contact voor noodgevallen heeft, dus misschien dat dat idee nog een beetje helpt voor de “geen nieuws is goed nieuws”-gedachte.

Hoop voor jullie dat je vader in de loop van de dag gewoon thuis komt, sterkte!

(En ik zit verder nog even te denken of ik iemand ken die deze week bij een actie betrokken is, maar helaas niet volgens mij)

[the.rebel.club]

Dank allemaal. Heb inmiddels van een paar mensen hier via dm achterhaald welke demonstratie het is/waar het is en ook mensen die wel contacten hebben daar voor moesten we wat willen achterhalen. Nog niks van hem gehoord helaas.

Edit 16:30: hebben eindelijk bericht van hem, alles gaat goed gelukkig

[Twijfelaar]

Let’s protest baby (voel me geïnspireerd door je naam)

Bij gebrek aan een protesttopic wil ik hier wel een vraag stellen.

Samenvatting

Voor zover ik weet staat er elke zondag wel een handvol aantal Is.raëli.ers te zwaaien met hun vlaggen voor het S.tadh.uis van Ro.tterd.am. Met politie erbij op een afstandje.
Mag ik op het fietspad aan de overkant in het voorbijgaan tegengeluid laten horen?
Mag ik aan de overkant staan en tegengeluid laten horen?
Mag ik aan de overkant staan met een Palestijnse vlag?

Als je dat alleen doet, moet je dan een demo aanvragen?
Echt elke keer als ik ze aanschouw jeukt het íets te doen.

[Bambam]

Een demonstratie “aanvragen” (eigenlijk hoeft dat al niet, je meldt hem aan, je hoeft nooit een demonstratie aan te vragen; dat recht je gewoon) is niet verplicht maar de gemeente vindt het wenselijk zodat ze het in goede banen kunnen leiden. Dat betekent dus dat als je het doet, dat kan bijdragen aan je eigen veiligheid, maar hoe dan ook heb je al dezelfde rechten en doe je niks verkeerd als je demonstreert zonder melding vooraf.

Een aanmelding is doorgaans zo gedaan: Demonstratie, evangelisatie, herdenking of stille tocht melden | rotterdam.nl
Wat dan kan gebeuren is dat de gemeente je aanvullende beperkingen gaat geven. In dit geval is de kans groot dat ze niet willen dat je heel dicht bij die pro Israël demonstranten staat, want dat vinden ze eng en dan vrezen ze voor gedoe. Ze zullen je dan wss een plek verderop toewijzen.

Edit: en zeker mag je op het fietspad aan het
Voorbijgaan een geluid laten horen! Al fiets je langs met een Palestina vlag! Dat mag allemaal. De vraag is of je jezelf er veilig bij voelt en mogelijk komt de politie naar je toe van hey niet doen, omdat ze vrezen voor conflict en chaos, maar je mag het allemaal absoluut doen en een goede agent is daar van doordrongen.

Als je aan de overkant stil gaat staan met een vlag of spandoek zullen ze het wel beschouwen en zeggen dat je het moeten melden, maar dat is dus feitelijk niet zo, je mag demonstreren zonder iets aan te melden.

[Twijfelaar]

Ahhhhh thanks voor je uitgebreide antwoord!! Ik ga bedenken wat ik ermee wil nu ik weet dat dat gewoon mag.
Stom he dat ik dan bang ben dat ik niet zomaar op straat met een vlag mag zwaaien.

[Infidel]

Hoe gaan jullie om met gebrek aan activisme bij vrienden? Mijn vrienden hebben dezelfde idealen als ik maar ik vind het steeds moeilijker worden hoe weinig ze die idealen ook actief toepassen in hun dagelijks leven. En op zich ben ik daaraan gewend, ik bedoel de meeste mensen houden van dieren tot het dood op hun bord ligt dus blijkbaar is ons brein niet altijd goed in het maken van die connectie. En over het algemeen kan ik dat accepteren want je doet wat je kan en ik ben ook niet perfect. Maar zeker nu met de genocide in Gaza vind ik het steeds moeilijker om te zien hoe mensen gewoon niks doen en dat geldt dus ook voor veel van mijn vrienden. Als ik erover praat vinden ze het allemaal erg en vinden ze het goed wat ik doe maar daar houdt het ook meteen weer op.
En ik merk het met meer onderwerpen, vriendinnen en collega’s die hartstikke dun zijn maar opeens allemaal moeten afvallen. Of niet mee lunchen omdat ze dit weekend een croptop aan willen. Dat zijn dingen die zo ingaan tegen waar ik voor sta, om persoonlijke redenen maar ook vanuit maatschappelijk en feministisch oogpunt. En dat geldt ook voor duurzaamheid, iedereen vind het goed dat je ermee bezig bent maar weinig mensen doen hun best om zelf duurzame keuzes te maken. Het lijkt soms alsof hun idealen in concept bestaan maar ze in hun dagelijks leven gewoon comfortabel willen zijn zonder verder na te hoeven denken over anderen. En ik krijg steeds minder zin om tijd door te brengen met die vrienden omdat ik het teleurstellend vind en geen zin heb om voor de zoveelste keer uit te moeten leggen dat ik iets niet koop omdat het op de bds lijst staat. Want ik vind het ook gewoon pijnlijk, juist omdat dit de mensen zijn die dicht bij me staan. Tegelijkertijd snap ik ook dat de meeste mensen anders zijn dan ik ben en dat dat ook goed is. Dus ik ben benieuwd of jullie in vriendschappen tegen vergelijkbare verschillen aanlopen, hoeveel je daarin kan/wil accepteren en in hoeverre je een groep om je heen creëert die qua idealen en activisme op je lijkt.

[crazyplantlady]

Ik ben lid geworden van de dolle mina’s in m’n stad onlangs, en dat is echt heel leuk! Een goede tip voor wie ook wat met feministisch activisme wil doen en wat metgezellen zoekt!