Vooral in het begin een beetje wereldvreemd. Nam 't allemaal dodelijk serieus en haalde hoge cijfers maar vond dat ook gewoon chill ondanks dat anderen me een stuudje noemden 
wel altijd leuke vrienden gehad en me prettig gevoeld. En in mijn vrije tijd bijna alleen maar bezig met ballet. Op mijn zestiende ging ik maar eens wat make-up/een fatsoenlijke bh dragen en trok ik mijn pucca-shirts niet meer aan, kan me nog de verbazing herinneren toen een jongen me voor het eerst uit vroeg op MSN. Vanaf toen gingen mijn cijfers ook wat omlaag 
1 like
Ik ging van 2009 tot 2014 naar de middelbare school. Vind het wel leuk dat ik een hele tijd heb meegemaakt waar je de hele dag op school zat en 's middags gelijk op msn om weer door te praten. Of wat later, toen twitter net populair werd, dat iedereen na school gelijk op twitter ging. Als je dan ziek thuis bleef dan zat ook letterlijk niemand op twitter, want op school had je geen wifi en nieeemand had nog 3G haha.
In het begin was ik een heel populair meisje, maar niet voor mijn looks/achtergrond, ik had gewoon āgelukā dat ik daarbij hoorde. Mijn cijfers waren daardoor ook verschrikkelijk slecht, werd er uitgestuurd omdat ik kletsen belangrijker vond dan opletten etc. Ik zat in een havo/vwo klas en wilde graag vwo, niet meer gelukt dus haha. Op een gegeven moment werd ik geforceerd door mijn ouders/broer om andere vrienden te maken, dus dat deed ik in de 3e. Hoorde toen bij een groepje wat gewoon erg normaal was. Werd niet gehaat, was niet populair, haalde prima cijfers. Werden mijn allerbeste vriendinnen totdat ik ging studeren. Toen werd ik iets te āgekā voor ze. Heb eigenlijk dus nooit ergens Ć©cht bij gepast, of mijn mensen gevonden ofzo besef ik me nu haha.
1 like
Ik was op de basisschool best populair en ook een beetje gemeen tegen sommige kinderen.
Op de middelbare school werd ik zelf dus āgepestā met name om mijn uiterlijk. Ik was nog niet echt vrouwelijk oid en was best wel dik.
Verder zat ik op vmbo t en waren de mensen in mijn klas anders dan ik was. Ik bleef toen heel erg hangen aan de mensen van de basisschool, we zaten het eerste jaar nog altijd samen in de pauze maar dat viel later uit elkaar en dat vond ik heel erg omdat ik niet die connectie voelde met mijn nieuwe klas. Haalde ook nog eens slechte punten ieder jaar weer met de hakken over de sloot over. Toen zag ik op 3 vmbo opeens het licht 
toen met lof over gegaan, toegelaten op havo. 20 cm gegroeid ofzo cup E ontwikkeld en ik leefde nog lang en gelukkig
5 likes
hahahaha wtf ik ben er naar aanleiding van deze post pas achter wie je bent ofja eerst was hier 
nja ik denk het te weten haha
2 likes
Zo moeilijk kan t niet zijn
1 like
Ik ben op de basisschool heel erg gepest, was echt het pispaaltje van de klas, maar ging (bewust) naar een middelbare school waar verder niemand van mijn basisschool heen ging, dus het was een schone lei. Is redelijk goed gegaan, werd soms wel een beetje gepest door de āstoereā jongetjes, maar over het algemeen viel het mee en ik had zelfs een paar vriendinnen. Hoorde niet echt bij een groepje, maar werd ook niet buitengesloten en kon het met de meeste mensen wel ok vinden. Was eerst gewoon vrij doorsnee qua stijl, maar ging er later wel mee experimenteren, was meestal richting alto met wat goth invloeden. Ik was qua cijfers en leren denk ik heel gemiddeld, in de eerste ging het nog heel goed, maar daarna haalde ik meestal zessen en zevens, behalve de eerste keer derde toen er wat dingen speelden in mijn thuisleven en ik alles compleet verklootte en bleef zitten.
De vriendschappen blijken achteraf overigens niet zo sterk te zijn geweest, heb nog 1 vriendin van de middelbare over die ik eigenlijk wel altijd zie als ik in NL ben, maar dat is okƩ, de ervaring was vergeleken met de basisschool in ieder geval al 1000x beter.
Een groot deel van mijn middelbare schooltijd viel overigens nog in de vorige eeuw, dus had niet veel met internet te maken gelukkig, was geen msnāer (had het wel, maar gebruikte het zelden), ik moest bellen naar huistelefoons 
Ik was een vreselijk monster, heb op 5 middelbare scholen gezeten (inclusief rebound). Was gelukkig geen pester.
1 like
Ik zat op een hele brave school, heel veel dochters van rijke komaf en amper jongens. Ik hoorde bij een groepje van outsiders en daar waren we heel trots op. Het was de basis van alles. Na het middelbaar is gebleken dat we weinig gemeen hebben, behalve dat we er verder niet bij hoorden, dus dat is verwaterd, maar tijdens onze middelbare school-periode was het wel fijn.
Mijn middelbare schooltijd was de moeilijkste periode uit mijn leven. Ik had het thuis lastig, ik worstelde met mezelf en ik vond school niet echt leuk, maar het was rustiger en voelde veiliger dan thuis. Ik was heel braaf, dus ik heb nooit gespijbeld of andere rebelse dingen gedaan. Mijn ouders waren extreem streng, dus daar ging ik wel behoorlijk tegenin, maar doordat ze zo streng waren, ging dat om dingen van niets.
In het eerste middelbaar was ik een vervelende leerling. Ik stelde āte veelā vragen en ik kreeg 1 keer straf, wat bij ons op school echt heel wat was (ik heb in mijn 6 jaar middelbaar amper 6 keer straf weten uitgedeeld worden en strafstudie was sowieso onbestaand bij ons). Ik had de gewoonte om enkel bij moeilijke vragen mijn hand op te steken en ik werd door 1 leerkracht flagrant genegeerd (āis er echt niemand die het antwoord weet?ā als ik heel duidelijk met mān hand in de lucht zat). Na dat eerste jaar heb ik me voorgenomen om vooral te zwijgen in de les, omdat het toch maar als irritant werd gezien. Ik heb 1 keer gespiekt, toen ik een toets over de middag moest inhalen en de toezichter het lokaal verliet. Ik heb toen mān boek gebruikt om de toets te maken (zonder resultaat, haha, ik had tot mān verbazing niet eens goeie punten voor die toets).
En ik heb in het middelbaar nooit met een jongen in de klas gezeten, tot het laatste jaar, toen ik een paar uur per week met 1 jongen in de klas zat, met wie ik dan een korte relatie heb gehad (voor zo ver je het een relatie kon noemen, maar soit). Jongens waren een zeldzaamheid, dus als er een jongen over het speelplein passeerde, had iedereen dat gezien en had iedereen het erover, haha.
Ik had middelmatige punten, maar ik deed ook alleen het hoogstnodige.
Kortom, niet mijn beste periode 
. (Dit was van 2000 tot 2006.)
Ik zat van 2011 tot 2016 op de middelbare, ik ben 5 jaar lang een outsider geweest. Gelukkig wel het eerste jaar vriendinnen gemaakt en zijn we ook gebleven tot het einde.
Ik was stil, braaf, over het algemeen goede cijfers en ik kon het vinden met de docenten die niemand mocht.
Ik zat van 2004 tm 2009 op de middelbare school geloof ik? Vond het best lastig, ik was op de basisschool altijd bevriend met iedereen en op de middelbare school begon ik voor het eerst echt tegen problemen aan te lopen. Mijn beste vriendinnetje van de basisschool, bij wie ik het eerste jaar in de klas zat, liet me een beetje vallen voor andere vrienden en ik vond het moeilijk om aansluiting te vinden. Ik probeerde wel wat nieuwe vriendinnetjes te maken maar bleef ook heel erg hangen aan de mensen die ik al kende. Het tweede jaar was wel ontzettend leuk, toen kwam ik in een klas met een ander vriendinnetje van de basisschool en kregen we echt zoān groepje waar we leuke dingen mee deden. Jaar 3, 4 en 5 heb ik minder goede herinneringen aan. Ik was gewoon super onzeker en vond het moeilijk om nieuwe contacten te leggen waardoor ik me vaak buitengesloten voelde en ook wel een aantal keer op het toilet heb zitten huilen. Ik hing er maar een beetje bij en werd vaak, ook opzettelijk, vergeten. Ook waren er wat pesterijen gedurende deze jaren waardooe ik me voelde alsof ik ook mijn ouders teleurstelde. Ik heb hier nog lang mee gezeten en zit er nog steeds wel eens mee maar heb soms het gevoel dat ik me er een beetje over aanstel. Ik merk wel dat ik het nog steeds moeilijk vind om nieuwe contacten te leggen en denk dan vaak zo weemoedig terug aan dat basisschoolmeisje dat zo onschuldig was en met iedereen op kom schieten. Wou dat het nog steeds zo was.
Lekker dramatisch allemaal haha, maar ben uiteindelijk wel trots op mezelf qua waar ik nu sta. Ik zou alleen wel wat meer vrienden willen hebben.
1 like
Ik zat op het vwo in het populaire groepje dat nĆ©t iets minder populair was dan de āaller populairste extreem rijke meidenā (met hen kon ik niet echt levelen, ze vonden zichzelf vooral heel speciaal).
Had niks te klagen qua vriendschappen en aandacht van de heren muahaha. Heb nooit gepest trouwens, wel Ć©Ć©n keer een flinke klap uitgedeeld. De meeste docenten mochten me wel, ookal was ik onderdeel van āhet tweekoppig kletsmonsterā.
Dit was tot en met 2011.
Ik heb de havo gedaan op 2 verschilende scholen. Ik ben begonnen in 2003 en slaagde in 2008.
Je kon bij de eerste school alleen 3 jaar Havo doen. Op die school heb ik echt de tijd van mijn leven gehad. Ik was een allemansvriend, hoorde niet specifiek bij een groepje. Was toen ook al dik, maar werd daar relatief weinig mee gepest dankzij mijn grote mond en arrogante houding. Ik kon heel goed met de leraren en als ik nu nog eens op die school kom, is het weer zoals vanouds.
Op de 2e middelbare school was het een hel. Ik kwam in de klas met een grote vriendengroep, die allemaal uit dezelfde dorpen kwamen. Gelukkig gingen we met een groepje van 6 vanaf de oude school naar deze school en werden we een kliekje. We pasten overal ook net niet bij en ik werd hier dan ook wel gepest. Gelukkig had ik wel een redelijk dikke huid, dus deed het me niet zoveel. Maar deze school vond ik echt niet leuk. Ik had ook niet zoveel met de docenten. Ik volgde mijn lessen, rookte stiekem sigaretjes om rustig te worden en ging weer naar huis. Op deze school was ik ook heel rustig.
Ik was sowieso een hele rustig puber. Eigenlijk was ik niet echt een puber. Thuis weinig ruzie, nam mijn verantwoordelijkheid en mijn ouders lieten mij mijn gang gaan. Ik duim echt voor zoān puber, al mag ze wel wat meer ondernemen dan ik destijds deed.
Grappig dat bijna iedereen het als intens heeft ervaren. Ik vond het mega intens en achteraf denk je wel echt van waar maaakte je je soms druk om. Zo zonde. En wat ook zonde is dat ik het leren op de middelbare als vervelend ging ervaren. Ik ging altijd met heel veel plezier naar de basisschool, was een echte strever maar dit raakte ik gedurende de middelbare school (ging van havo/vwo naar havo) totaal kwijt. Denk toch doordat je de druk dan veel hoger ligt om het goed te moeten doen.
Eerste twee jaren waren mega leuk, leuke vriendinnen, alles nieuw en smoor en smoorverliefd. In die tijd wisselden het skater tijdperk en de r&b scene in een razend tempo haha. Ashanti, ja rule, eminem en daarna linkin park enz hahahah. Ik voelde me mega cool en zelfverzekerd. Ik had altijd ruzie met de populairste meisjes, geeen idee waarom want ik ben echt een schijterd. Ik denk om mezelf cool en stoer voor te doen maar eigenlijk was ik dat totaal niet mn decaan zei ook altijd tegen mn ouders dat ik als een eigenwijsje door de school liep. Dit was natuurlijk slechts een houding om mn onzekerheid te verbergen.
Daarna begonnen mn vriendinnen wat de āverkeerdeā kant op te gaan en ik was daar een te erge bangerik voor haha (ik weet nog dat ik ābesefteā dat dit de verkeerde kant op ging -drugs, criminele vriendjes, jatten- en dat ik me heel wijs voelde dat ik dit aanvoelde, ik was toen14/15). Opzich was dat ook best wijs voor die leeftijd denk ik nu achteraf. Dus die vriendinnen en ik groeiden uit elkaar. Zij werden ook de populaire meiden en ik had daar helemaal niks mee. Toen was ik wel een tijdje lonely, ik had wel vriendinnen maar geen diepgaande vriendschappen en dat was echt kut, voelde me echt een loner en onzeker. Dat was jaar 3 en 4. Ik bleef zitten in de 4e klas en toen kwam ik bij hele leuke meiden in de klas (die ook bleven zitten). Mn diepste vriendschappen ooit en dat was echt een fijne tijd. Al spijbelde ik mega veel, ik ging wel naar de 5e en had de tijd van mn leven. We waren wel heel vervelend met zn 3en daarna redelijk makkelijk mn eindexamen afgerond. Ik kijk wel echt terug op een goede tijd (behalve jaar 3 en 4), maar ook een hele onzekere periode
Behoorde echt niet tot de āpopulairsteā meiden, maar was wel een beetje een allemansvriend. Kon met iedereen wel een babbeltje maken, of je nu populair was, een nerd of wat dan ook. Ik denk dat ik mezelf kan definiĆ«ren als een sportieve nerd :ā).
Heb ook op vwo, havo en VMBO-TL gezeten. Dat heeft denk ik ook meegeholpen in het kennen van mensen. Qua jongens had ik eigenlijk ook niks te klagen. En qua feestjes bijwonen ook niet.
Toch vond ik de middelbare school niet zo leuk als nu het studeren. Ik wist al in het tweede leerjaar wat ik wilde doen, waardoor ik mij ging vervelen en dus zo ging schommelen tussen verschillende richtingen.
Voor leraren was een brutale aap, maar moet zeggen dat ik dat nu nog steeds niet erg vind. Haalde voor de vakken die ik semi interessant vond zonder veel moeite ook wel ok cijfers en voor NL bijv goede cijfers en de docente haatte dat, want ik was echt een kutwijf naar haar (en zij naar mijā¦)
Ik had een eigen vriendinnengroep, waarbij ik dan wel āde dikkeā was die niets om uitgaan of jongens gaf, heb nog steeds diezelfde vriendinnen en ben nog steeds zo HAHA. Heb al eens reĆ¼nie van het tto gehad en toen viel me op dat ik echt met superveel mensen heb gepraat en iedereen mij nog kende en mān vriendinnen veel minder
Zat op de middelbare van 2002-2008 OMG I AM GETTING OLD
1 like
haha nou ja ik bedoelde niet populair maar gewoon in het algemeen mega aardig/iedereen vond jou leuk. Niet populair zoals Mean Girls populair, helpt dat
1 like
Ik ben stiekem best verbaasd dat zo veel mensen rond dezelfde tijd als ik op de middelbare school zaten, ik dacht altijd dat ik mega jong ben hier maar nu ik erover nadenk is dat echt dom, zo veel mensen zijn nu ook bezig met afstuderen aan hun bachelor oid en dat ben ik nu ook dus waarom ben ik verbaasd
Oh yikes, als ik op die periode terugblik vond ik mezelf helemaal geen aangenaam persoon ā¦
Ik ben gepest in de lagere school/basisschool, waardoor ik op mijn nieuwe middelbare school extra likeable en populair wou zijn. Ik kopieerde het gedrag van populaire leerlingen en gedroeg me heel obnoxious, terwijl ik in wezen juist een stillere en meer serieuze persoonlijkheid heb. Vanaf het tweede jaar, ik was toen veertien, begon ik me ook hypervrouwelijk te profileren. Ik ging altijd met hoge hakken naar school en met veel make-up op, en als iemand van de leerkrachten er iets op zei genoot ik er ook wel van om tegen hen in te gaan. Hierdoor begonnen andere leerlingen wel wat van me te vervreemden.
Doorheen mijn middelbare schooltijd haalde ik wel erg hoge punten, terwijl ik er niet altijd veel voor hoefde te doen. Mijn korte-termijn geheugen werkt goed en ik ben best analytisch/synthetiserend ingesteld, waardoor ik best gemakkelijk leerstof kon onthouden en verwerken. Ik vond het op school ook heerlijk om met andere leerlingen of leerkrachten te debatteren en mijn mening over maatschappelijk issues te verkondigen, ik geloof dat ik ook wel bekend stond als iemand die graag moeilijke woorden gebruikte (opnieuw: profileren).
In mijn zesde en laatste jaar kon ik mezelf steeds moeilijker motiveren om naar school te gaan en heb ik erg veel gespijbeld. Nu weet ik dat ik toen eigenlijk in een soort depressie geraakt was door moeilijkheden thuis (mijn ouders hadden gefraudeerd en daarom kwamen er erg veel deurwaarders, werden we uit huis gezet,etc ā¦ lang verhaal). Mijn ouders wisten dat ik thuis zat, maar deden er niet erg veel voor om we wel naar school te laten gaan.
Voor mij is op kot/kamers gaan en studeren aan de universiteit echt een verademing en redding geweest. Ondertussen heb ik een beginnende academische carriĆØre, maar ondervind ik wel wat mentale problemen met zaken waar ik mezelf vroeger zo goed in vond (studeren, schrijven,ā¦). Ik geloof wel dat die ervaringen me menselijker en nederiger gemaakt hebben. Ik heb soms de neiging om mijn vroegere āikā te idealiseren, omdat deze veel zelfverzekererd leek, maar ik was toen ook een pak oppervlakkiger en veel minder empathisch.
3 likes
Ik was niet populair en ook niet knap (ik droeg jongenskleren, was te zwaar, droeg mijn haar in een lage pony en droeg nog een kinderbrilletje toen ik naar het middelbaar gingā¦). Op Ć©Ć©n of andere manier werd ik wel aanvaard en had ik heel veel (oppervlakkige) vrienden. Ik hing over de middag wel altijd met een ander kliekje mensen. Ik had hele hoge punten.
Dit is veranderd toen ik 16 werd, toen ben ik een periode zwaar afgevallen en ging ik lenzen dragen en jurkjes etc. Op dat moment kreeg ik ook twee a drie vriendinnen met wie ik nu nog steeds contact heb.
Ik begon toen ook vaak uit te gaan, ging over de middag van school ondanks dat dat niet mocht, heb af en toe wel eens een middag gespijbeld. Geen opstandigheid ofzo, want ik bleef gewoon diegene die het met iedereen wel kon vinden. Mijn resultaten kelderden wel.
Heb twee keer een jaar in het middelbaar moeten dubbelen. Wegens omstandigheden thuis maar denk ook wel omdat ik schoolmoe was.
Ik kijk met gemengde gevoelens terug op mijn middelbare schoolcarriĆØre het was een relatief onbezorgde tijd maar weet niet of ik het zou willen overdoen.
Ben wel een beetje een hate it or love it type 
2 likes