Hoe was jij op de middelbare school?

Persoonlijk
#69

Ik heb echt een rot tijd op de middelbare school gehad (2006-2010). Ik had op de basisschool heel veel vrienden en vriendinnen en in de eerste zat ik samen met mijn toenmalig beste vriendinnetje in de klas. Zij veranderde in die periode echter heel erg en begon met anderen op te trekken, te roken etc. We zijn toen dus uit elkaar gegroeid en in het tweede jaar ben ik heel erg gepest door haar en haar nieuwe vriendinnen. Ik had op dat moment ook geen andere vriendinnen en voelde me heel erg alleen. Halverwege het jaar sloot ik aan bij een leuk groepje lieve meiden, maar helaas moest ik aan het eind van het jaar naar de mavo en konden zij allemaal op de havo blijven. Hoewel ik ze in de pauze nog zag is dar vervolgens ook verwaterd. In de derde hing ik er maar een beetje bij. Ik werd niet per se gepest maar had verder ook weinig aansluiting. Buiten school had ik gelukkig wel wat vrienden en voelde ik me ook veel zekerder. Zowel dat jaar als mijn vierde jaar zat ik vaak in de pauze in de mediatheek omdat ik gewoonweg niemand had om bij te staan.

Vond het echt een nare tijd en vooral de eerste twee jaren hebben me echt wel onzeker gemaakt. Ik werd ook vaak toegevoegd op MSN door meiden die me dan gingen uitschelden of zeggen dat ik lelijk was en zo.

Gelukkig heb ik de jaren daarna op zowel mbo, hbo als nu op de uni heel veel leuke vrienden gemaakt en is ook mijn onzekerheid verdwenen.

#76

Laat ik mijn eigen vraag ook maar beantwoorden, dat is wel zo eerlijk. Ik was die ‘average’ leerling met een handjevol vriendinnen in het eerste jaar totdat ik voor langere tijd niet naar school kon gaan . Toen ik terug kwam, leek ik niet meer te bestaan en was ik de uitgerekende persoon om te pesten. Ik liep niet in merkkleding van Tommy Hilfiger, Ralph Lauren en McGregor zoals veel populaire klasgenootjes maar in de kleding van H&M Divided die ik in de sale kocht. Bovendien had en had een andere lichaamsbouw wat ook vaak het onderwerp was van pesterijen. Meiden in de brugklas waren verder vooral gek op Lizzie McGuire, Johan Nijenhuis-films en van die torentjes lipgloss van de HEMA en Miss Sporty make-up. Ik had daar niks mee. Skatekleding vond ik op ten duur wel fijn en vooral comfortabel zitten/

Ik was toen wel zo slim om even later bevriend te raken met enkele jongeren uit hogere klassen.
Denk ook dat ik geestelijk een beetje voor liep op mijn klasgenoten omdat ik thuis al meer verantwoordelijkheden had.
Toen ik van niveau veranderde, werd ik volgens mij vaak gezien als ‘nerd’ omdat ik met weinig inzet nette resultaten behaalde. Ik ben nog een keer van school gewisseld en toen was ik weer die ‘average’ student die twee vriendinnen had op school en met iedereen overweg kon gaan.

1 like
#77

Ik zat van 2006 t/m 2012 op de middelbare school en het was echt de hel.
De brugklas was op zich nog wel okĂ©, ik had vrienden en vriendinnen, haalde goede cijfers etc. Ik had problemen thuis en psychische problemen waardoor het steeds slechter ging en ik mijn vrienden kwijt raakte. Ook moest ik zo nodig alto/emo/gothic/wat dan ook zijn, waardoor ik enorm werd gepest (tot aan bekogelen met afval aan toe). In volgens mij de vierde klas kwam er een nieuwe jongen in mijn klas en we bondden gelijk door het feit dat we allebei buitenbeentjes waren, hij is jarenlang mijn allerbeste vriend geweest. Heb 'm net een berichtje gestuurd dankzij dit topic omdat ik hem nog steeds mis :smile: In datzelfde jaar maakte ik ook vrienden in een andere klas, we waren zeker niet het ‘populaire groepje’ maar ook weer geen totale losers of zo. Overigens heb ik een tijdje terug mijn rapporten terug gelezen en het was echt bizar om te zien dat ik tijdens al die ellende hoge cijfers ben blijven halen en leraren altijd positief over me waren! Volgens mij was ik echt een nerd, haha.

Als ik erop terugkijk voel ik echt medelijden met puber-NoyraSoturi, ik was echt wel diep ongelukkig en alles lijkt ook zo belangrijk en zwaar op die leeftijd. Dat is nu wel heel anders, hoewel ik dat gevoel van “er niet bij horen” nog steeds weleens heb.

1 like
#78

Ik was een alto en ik ben er nooit echt mee gepest. Kwam ook wel doordat we op school best een grote groep met alto’s hadden denk ik. Had ook een behoorlijke vriendengroep en ik was de zangeres van een schoolbandje (extra coolness punten). We keken wel neer op alto’s die een jaar lager zaten, natuurlijk. Met hun Tokio Hotel. Neppers. Je was bij ons alleen cool als je naar Blink 182 en Incubus luisterde. Die laatste is nog steeds een van mijn favoriete bands haha.

Verder was ik een streberig kind dat goede cijfers haalde. Niet echt een rebelse alto dus haha. Had het relatief makkelijk. Al kreeg ik wel eens opmerkingen van de populaire meiden. Maar het boeide me niet zo.

2 likes
#79

Ik was extreem onzeker en vrij stil. Middelbare was van 2002-2008. Ik ging met Ă©Ă©n vriendin van de basisschool naar dezelfde brugklas. We kwamen uit een dorpje met hele kleine klasjes (mijn klas had 12 kinderen) opeens op die mega school en met 30 kinderen in een klas. Mijn basisschool vriendin maakte heel makkelijk nieuwe vrienden en ik vond dat maar eng en dus bleef ik een beetje alleen. Had wel 2 vriendinnen gemaakt maar vanaf het derde jaar begonnen die zich ook opeens te cool voor mij te vinden en me vaak te negeren. Kan me herinneren dat ik ook heel onzeker was (al vanaf dag 1 middelbare school) over mijn kleding en uiterlijk. En mezelf dik vond terwijl dat helemaal niet zo was. Ik werd buitengesloten en heb wel eens gedacht dat ik liever dood wilde. De meiden bij mij uit de buurt waarmee ik samen naar school fietste gingen al wegfietsen voordat ik er was, zodat ik alleen moest.
Had vanaf mijn 15e een veel ouder vriendje van een andere school en daar besteedde ik mijn vrije tijd aan. Op school voelde ik me maar eenzaam. Het was echt een kuttijd. Haalde wel hoge cijfers en was er altijd. In het laatste jaar kwamen er toch nog wat meiden van de populaire groep die wel met me om wilden gaan en me ‘cool’ vonden en ging ik wel eens uit met hen. Maar weet nog wel dat ik dacht ‘jaa jongens komen jullie nu mee, lekker laat’.

Uiteindelijk ben ik in mijn studententijd helemaal opgeleefd en had ik daar wel heel leuke mensen als vrienden. Ik spreek nu heel af en toe nog Ă©Ă©n meisje van de middelbare school maar we hebben zulke andere levens dat het niet echt een hechte vriendschap is, ik zie haar meer als een kennis en heb de lelijke dingen die zij heeft gedaan wel vergeven.

#80

Ik was heel stil en onzeker. Had niks met make up, had puistjes en werd gepest. Ik zat rond 1999 op de middelbare school.

#81

Ik kan zelf echt niks meer herinneren van die populariteitsstrijd. Misschien was dat bij ons niet zo heftig, of misschien ging het gewoon een beetje langs me heen.

Ik behoorde wel tot een wat alternatiever clubje. Geobsedeerd met de jaren 70. Jongens en meiden door elkaar. Kan me vooral van die achtertuinfeestjes herinneren en beetje wiet roken bij iemand op zolder.

Daarnaast had ik nog een wat ‘neutraler’ vriendinnengroepje. Dat zijn nog steeds mijn beste vriendinnen! Iedereen zei altijd: je Ă©chte vrienden krijg je tijdens je studie. Ik vind het nu juist heel fijn dat mijn vriendinnen allemaal iets anders gedaan hebben.

1 like
#82

Ik zat op de middelbare van 2005-2012 en ik had echt de tijd van m’n leven. Zat wel bij het ‘populaire’ kliekje maar we waren echt goede vriendinnen, hadden lol met elkaar en gingen veel sporten. Ik denk dat ik toen beter in m’n vel zat en zelfverzekerder was dan nu :sweat_smile:

#83

Ik deed havo van 2004-2009. Volgens mij was ik een allemansvriend, werd nooit gepest, heb nooit gepest, maar hoorde ook niet bij de popi jopi’s. Ik haalde goede cijfers en was ook wel leuk voor de leraren, al was ik niet per se braaf, werd er ook wel eens uit gestuurd of kreeg strafwerk.

Echt een gemiddeld kind dus :stuck_out_tongue:

#85

Ik hoor/lees dit dus wel vaker en ik vind dit altijd ZO gemeen/erg :confused:

1 like
#86

Ja, echt heel erg gemeen. Die meiden zetten ook anderen in de klas tegen mij op dat ze absoluut niet bevriend moesten worden met mij. Maar ja, denk altijd maar zo dat ze hun portie nog wel krijgen en voor een paar is dat ook al gebeurd


#87

De nostalgie :cry:

1 like
#89

Je had vroeger ook nog Stukafest en ik dacht toen dat het een festival voor dat merk was, maar het is een afkorting voor StudentenKamerFestival. :laughing:

3 likes
#90

Hahaha ooh stel je voor dat er een festival zou zijn met echt alleen maar bezoekers met stukabroeken aan! Vroeger was dat niet zo gek, maar dat zou er in de huidige tijd echt hilarisch uitzien. Ik stem voor.

3 likes
#91

Ja zo idioot. Gepest worden is sowieso al nooit leuk, maar als het dan je voormalige vriendinnen zijn krijgt je zelfvertrouwen al helemaal een dreun

#96

Oh boy. Ik ben in 1999 begonnen en weet niet precies meer wanneer ik klaar was.
Vol goeie moed begon ik aan de gemengde vwo/havo burgklas, ik kon niet wachten om Grieks en Latijn te gaan doen en was echt een beetje een boekenwurm. Maar al snel kwam ik erachter dat er sociaal veel te beleven viel op school en dat ik een heel groot probleem heb met autoriteit en consequenties. Wanneer er iets moest, zoals huiswerk maken, had ik nooit het gevoel dat dat voor mij telde. Dat is de rest van m’n schoolcarriere een probleem geweest en de voornaamste reden dat alles in de soep liep.

Brugklas: Er zaten best wat kinderen van mijn basisschool op m’n nieuwe school en daar was ik vrij close mee, jongens en meisjes. Uiteindelijk trok ik altijd meer met jongens op want de meisjes vond ik vooral tuttig. Ik deed helemaal niks aan m’n schoolwerk behalve bij Nederlands en Engels, dus aan het einde van het jaar kreeg ik havo-advies. Gek genoeg vond ik dit heel erg kut, ondanks dat ik natuurlijk wel wist hoe het kwam.

Tweede: In de zomervakantie had ik wat skateboardende jochies leren kennen die into punkrock waren dus dat werd een beetje m’n nieuwe ding. Ik ging nog steeds met de kwajongens uit m’n klas om vooral maar distantieerde me van het groepje alto’s want ik haatte Slipknot en Marilyn Manson. In de klas werd ik steeds brutaler, ik had vaak discussies met docenten en deed alleen m’n best bij het handjevol vakken dat ik leuk vond. Met moeite en een waarschuwing ging ik over naar de derde, met een hoop achterstallige corvee- en nablijfuren.

Derde, eerste keer: Hier begon het mis te gaan, ik spijbelde om naar het indoor skatepark in een andere stad te gaan, ging voor het eerst uit in de weekend en had een vriendje uit weer een andere stad die ik via CU2 had leren kennen. Toen dat uit ging had ik een veel te oude vriend (wat bezielde die guy van 22) en was totaal niet meer bezig met school. Voor zover ik al op school was hield ik me afzijdig en zat ik in de les gewoon boeken te lezen. Einde van het jaar moest ik blijven zitten en daar had ik weinig zin in op die school, dus ging ik naar een andere school.

Derde, tweede keer: Dit was een openbare school en ondanks m’n vriendschappen en liefdesleven buiten het schoolleven om, was deze nieuwe wereld een cultuurschok. Ik had altijd in nette buurten op school gezeten met kinderen van welvarende ouders of in het buitenland gewoond met expats om me heen. Hier deden ze havo en mavo en ontmoette ik voor het eerst kinderen van allochtone afkomst of met een hele andere socio-economische thuissituatie. Hele andere sfeer en ik maakte moeilijk vrienden, voelde me best eenzaam op school. Tot ik een leuke jongen ontmoette die in de 5de zat en eindeloze studie-uren had, we spijbelden samen en ik liep vaak letterlijk zwaaiend naar de docent achter het raam van het lokaal het schoolplein af. Dat schooljaar was ik meer uren afwezig dan in de klas en m’n mentor probeerde me nog te redden. Hij zag dat ik veel las, zag ook wel dat ik niet perse dom was maar gewoon onwillig en deed vreselijk z’n best om me te motiveren en op het rechte pad te krijgen. Halverwege het jaar heeft hij zelfs nog getracht me naar een tweetalige klas te verplaatsen om me uit te dagen maar de andere docenten waren al helemaal klaar met me dus dat ging mooi niet door. Einde van het jaar was de enige optie om naar de mavo af te zakken en dat ging me te ver, dus toen ben ik gestopt met school.

Vierde en vijfde: Hier begonnen m’n gescheiden ouders pas samen in te grijpen, ik was een vreselijke puber en luisterde naar niemand at this point dus dat was even schrikken. Ik kreeg de keus tussen 1) werken tot ik oud genoeg was voor vavo of 2) een andere oplossing vinden want ik moest en zou minstens een havo-diploma halen. Achteraf ben ik ze dankbaar haha.
Toen heb ik bedacht dat ik staatsexamen ging doen en heb ik een organisatie gevonden die daar begeleiding bij gaf. Alle verantwoordelijkheid lag bij mij, ze hielpen alleen met de planning en er waren wat docenten voor lastige zaken zoals wiskunde. Na een uitgebreide test vonden ze dat ik prima vwo aan kon dus ik koos 12 (!!! wat dacht ik) eindexamenvakken en ging aan de slag. M’n plan was om dit allemaal binnen een jaar even te fixen. Deze versnelde en beknopte manier van leren ging me best goed af eigenlijk en m’n tussentijds resultaten waren best goed. Tot de daadwerkelijke examens begonnen. Binnen een week pleegde m’n grootvader euthanasie en ging m’n relatie van anderhalf jaar heel dramatisch uit. Ik lag helemaal overhoop, had paniekaanvallen en heb maar de helft van de vakken gehaald.

Vijfde en zesde: Toen moest ik dus de andere helft nog doen. Ik was een beetje klaar met die staatsexamenbegeleiding, ik moest ervoor naar allerlei rare kleine dorpjes reizen en zat steeds in m’n eentje in kamertjes te werken met als enig hoogtepunt een kopje thee. M’n relatie was voorbij, de situatie thuis was ook niet echt chill want m’n moeder had totaal geen begrip voor m’n mentale pubertoestand tijdens die examentijd dus ik dacht tabee. Ik regelde een au pair baantje in Zwitserland en pakte m’n spullen. Dat eerste gezin was 1 grote bak ellende dus binnen een maand was ik weer thuis. Ik ging op zoek naar een nieuw gezin maar had m’n opleiding nog in m’n achterhoofd. Ik hoorde over een Luzac-achtige school in de buurt en kreeg m’n ouders zo ver dat ze duizenden euro’s neerlegden zodat ik via die school m’n resterende examens aan het eind van het jaar kon doen. De school was flexibel en liet me online leren, ik zou met kerst naar huis komen, dan wat toetsen maken en anderhalve maand voor de examens naar huis komen om de rest af te ronden.
Bij m’n tweede gezin had ik het fijn, deed ik braaf m’n huiswerk, de tussentijdse toetsen haalde ik met dikke voldoendes. De laatste weken voor het examen werkte ik keihard en maakte elke dag inhaaltoetsen, zelfs op zaterdag ging ik naar school. Uiteindelijk heb ik die tweede helft van m’n eindexamens cum laude gehaald en ik had zelfs nog een extra vak toegevoegd!

Wat een bende haha. M’n studie is ongeveer net zo verlopen maar goed, ik leef nog.

5 likes
#97

Heb altijd wel wat vrienden gehad maar voelde me altijd wel een beetje een buitenbeetje, niet moeilijk ook op een een 99,9% blanke school van rijke mensen met allemaal dezelfde stijl en smaak.

In mijn eerste jaar was ik nogal nerdy, maar naarmate dat ik wat nieuwe vrienden maakte probeerde ik daar wat meer bij te passen. Ik probeerde me ook ‘fashionista’ voor te doen (want ik had modemagazines als Elle en Cosmopolitan ontdekt haha) en droeg steeds een gouden metallic handtas :grimacing: De jaren erop werd ik meer alternatief en hing ik vooral met de enige 2-3 andere alto mensen rond. Kreeg toen ook wel wat meer met negativiteit van anderen te verduren. Eerst was ik vooral emo met een vleugje punk (bandshirts, zwarte All Stars, zwarte hoodies, gescheurde skinny jeans, patches en buttons, arafat sjaal, Jack Skellington, overdreven zwarte eyeliner onder de ogen, 
) nadien volop wannabe Myspace scene queen (luipaardprintjes, lippiercing, Kiki Kannibal diamant ketting, getoupeerd haar dat stijf stond van de haarlak, 
) om uiteindelijk een wat milder stijltje te krijgen, vrij basic maar nog steeds wel anders dan de rest van de school (nogal Urban Outfitters en Ed Bangerz geïnspireerd). De laatste jaren kreeg die stijl nog meer m’n eigen draai naarmate mijn muzieksmaak en interesses ook steeds duidelijkere vorm kregen en kreeg ik ook steeds meer appreciatie van de ‘cool kids’ dat ik gewoon mijn eigen ding deed, dus dat was wel fijn. Toen had ik ook het meeste vrienden en was mijn schooltijd het leukste.

In het algemeen werd ik wel altijd als een van de slimmere en creatievere mensen beschouwd. En ook een beetje raar, maar ik denk dat het positief bedoeld was :sweat_smile:

#98

Mijn middelbare schoolperiode was van 1996 tot 2003.
Ik begon het eerste jaar in handel, de klas was wel ok, ik was braaf en stil (dat was in de hele periode zo,ik kwam pas meer los na nieuwjaar :smiley:) . Ik kon jammer genoeg niet mee met wiskunde en Frans, ik kreeg daar toen bijles voor zodat ik mijn 1e jaar haalde. In het tweede jaar heb ik nog tot de herfstvakantie handel gedaan en toen moest ik zakken(zelfs met bijles wou wiskunde niet lukken) naar beroeps (wat betekende dat ik ook naar een andere school moest en ook een 7de jaar moest doen om een A2 diploma te halen). Super leuke klas.
In het 3de jaar moesten we kiezen of kantoor of verzorging. Ik heb toen kantoor gekozen. Dat heb ik gedaan tot en met mijn 7de jaar.
In het 6de en 7de moesten we stage doen, ik deed dat zo tegen mijn goesting, ik deed dat echt niet graag, ik kwam 's morgens binnen en telde de uren af tot ik naar huis mocht gaan. Ik heb van mijn 4de middelbaar gezegd dat ik iets in de sociale sector wou doen. Na mijn middelbaar ben ik volwassenonderwijs en avondschool gaan doen om mijn diploma kinderzorg en orthopedagogie te behalen.
Maar ik was dus in de middelbare school een stil en braaf kind, die heel goede cijfers haalde, niet de populairste maar ben nooit gepest geweest. Ik deed gewoon mijn ding en iedereen liet me gerust.

#99

Wat een leuk topic, even omhoog, ben benieuwd naar meer verhalen!

Ik kijk op die periode terug als de leukste uit mijn leven, serieus. Heerlijk om vooral veel met socializen bezig te zijn en verder een beetje dingen te leren, zonder dat je verder nog veel verantwoordelijkheden hebt :heart:. Zo was dat voor mij althans. Achteraf gezien had ik me thuis wel wat socialer op mogen stellen want ik was echt een terrorpuber, volledig in de anti.
Op school deed ik wel gewoon aardig en werd ik neutraal gevonden (denk ik, grappig dat je het nooit zeker weet); ik was zeker niet populair, maar werd ook niet gepest of gehaat. Liet ook niet van me horen, spreken voor de groep en in de belangstelling staan was toen al niet m’n ding. Werd ongetwijfeld wel irritant gevonden als ik weer eens de slappe lach had tijdens de les met mijn vriendinnen, want opletten deed ik niet. Echt gieren om de domste dingen. Qua kleding beetje doorsnee, merkjes gemixt met alto, aka Diesel jeans met bandshirt en hoodie. En herinner me nu opeens die trend van felle netpanty shirts en dat merk Gsus Sindustries. :smiling_face_with_tear:

Het eindigde wel klote, want ik zakte af naar de havo, begon obsessief te letten op wat ik at omdat ik mollig was geworden en ook naar een jongensgroepje toe begon te trekken (die zelf niet popu waren maar ik digte om hun Hans Teeuwen humor), maar mijn vriendinnen trokken zich toen naar anderen toe. Pogingen van mij om het contact op te pakken strandden en eindstand was dat ik me kapot eenzaam voelde. Droom nog steeds over die meiden en het gevoel van afwijzing van toen :sob:

#100

Wooooow jij bent die persoon waar de docenten het altijd over hadden als ze weer eens tegen de hele klas vol gepeste kinderen, pesters, kinderen met anxiety/depressie/eetstoornissen zeiden “koester het nog maar even, dit is de leukste tijd uit je leven”.

Heb nog nooit iemand ontmoet die dat ook echt zo ervaren heeft.

11 likes