Geen idee waar je woont, maar misschien een overnachting in een hondvriendelijk hotel en naar hondencafe woof & me
1 like
Een les speuren! Kan hij op zijn eigen tempo doen, dus voor alle leeftijden geschikt.
1 like
@Desalnietteplus wij voeren Belcando Lamb and Rice, 6 dagen per week.
1 dag krijgt hij hart en pens vers vlees, van Farmfood.
Onze hond is heel gevoelig en krijgt bijvoorbeeld dunne poep van Edgar en Cooper.
Wij hebben eindelijk stappen genomen om een hond te adopteren en oh wat een rollercoaster ride en we moeten haar nog krijgen, is dit normaal of is het omdat ik een leek ben en geen ervaring heb :P?
Ik vroeg mij dus af of jullie iets kunnen delen over het adopteren van een hond, met name eentje die uit het buitenland komt. De hond is al enige tijd in NL hoor en zit gewoon in een NLâse asiel. Maar er is dus geen medisch achtergrond beschikbaar, geen stamboom niets niet.
Tijdens mijn rondje internet en verhalen lezen hoor ik iedereen toch echt zo drammen erop dat ik denk; maar een herplaatser neem je toch juist om ze een tweede kans te geven? Dat daar dan helaas niet een hele geschiedenis bij zit snap ik wel maar zou niet erg moeten zijn?
1 like
Ik kan je niet echt helpen. Ik heb wel een hond uit het buitenland (Spanje) geadopteerd die al in België was, en bij haar zat wel een verhaal over waar ze is gevonden en ze was wel medisch gecheckt en had haar vaccinaties en sterilisatie etc gehad in de tijd dat ze in het asiel zat. En ze was gevonden met haar moeder en andere pups, maar verder natuurlijk geen informatie over stamboom ofzo haha. Vanuit de adoptieorganisatie en het fostergezin waar ze zat hadden ze ook wel veel informatie over haar gedrag/karakter die grotendeels wel overeenkomt met hoe wij het met haar ervaren.
Is de hond niet medisch gecheckt in het asiel? Hebben ze wel informatie over hem/haar? Hoe ben je op deze hond gekomen? Je hebt gelijk dat je een herplaatser neemt om ze een tweede kans te geven en ik denk dat honden waar weinig informatie over is minder snel worden geadopteerd, omdat het een groter risico is. Meer onzekerheid over grote medische kosten, probleemgedrag, etc. Als je dat aankan en kan en wil dragen heel mooi om daar voor te gaan, maar ik zou het niet onderschatten. Ik vond het al best flink tegenvallen uiteindelijk, een hond met rugzakje (en mijn hond is relatief echt heel makkelijk denk ik) als een leek zonder ervaring ondanks dat ik mij goed had voorbereid.
2 likes
@Moa ik kan later trouwens nog wel delen hoe het bij ons is gegaan als je wil, wij hebben onze hond sinds januari. Maar het lijkt dus wel een iets andere situatie dan wat jij nu gaat doen/overweegt, daarom heb ik dat niet zo uitgebreid verteld net.
Dank jullie wel beiden voor de fijne informatie en ervaringen. Er is wel iets aan informatie bekend hoor, het hondje is samen met haar baasjes naar Nederland verhuist. Dus ze is niet ergens in het buitenland gevonden en meegenomen en afgegeven in het asiel. In het asiel is er een medische check gedaan en heeft een gedragstherapeut ook gekeken naar haar.
Ze is nog jong, nog net geen 2 jaar oud en volgens het asiel + de gedragsdeskundige heeft ze gewoon niet de juiste aandacht gekregen en waren de baasjes niet geschikt voor haar. Het asiel gaf aan dat het iig niet aan de hond lag, althans dat was conlcusie van de gedragsdeskundige. De hond heeft veel aandacht en beweging nodig en de omgeving is te druk. Ze komt uit een grote stad en wij wonen in een dorpie 
Het is een best drukke ras, daar staan ze om bekend gelukkig en iemand van de vereniging heeft mij gerustgesteld door te bevestigen dat wat het asiel schetst bij het ras hoort. Hetgeen aan achtergrond informatie over het gedrag van de hond komt overeen met het ras. Goed, er is dus niets bekend van voor het leven in NL.
@boonie ik begrijp wat je bedoelt, ik denk ook dat je je nooit 100% kan voorbereiden natuurlijk. Maar iig zo goed als je best doen is al voldoende denk ik. En ik zou het zeker fijn vinden als je later je ervaring zou willen delen, mag ook via een PB.
@wiewatwaar bedankt dat je je ervaring wilde delen. Zeer waardevol verhaal en wel mooi dat je toch hebt doorgezet. Is het ânormaalâ voor het asiel om bepaalde info niet te delen of wat is de reden dat je dacht dat ze de info misschien niet wilden geven?
Het asiel gaf ook aan dat ze het echt super goed doet bij de trainingen bij hun en ze super leergierig is. Dit laatste geeft mij wel het gevoel dat er mogelijkheden zijn. Het probleem is denk ik meer dat ik me teveel laat beĂŻnvloeden door mensen die gelijk zo negatief doen over het adopteren. Helaas is mijn ervaring dat de deur gelijk werd dichtgegooid en dat je absoluut geen dier uit het asiel moet nemen 
Ik heb wel een kennismaking binnenkort omdat ik erg benieuwd ben naar het gevoel dat ik zal krijgen bij het hondje.
4 likes
Ach komt wel goed. Wanneer ze geen goed gevoel bij je hebben, krijg je de hond niet mee. Zal wel gezellig samen op een cursus gaan. Goed voor de ontwikkeling van een sterke band samen en omdat je nog geen ervaring hebt opgedaan.
Ik wens je veel fijne wandelingen samen.
3 likes
@Moa Ik heb zelf geen hond uit het buitenland, maar eentje uit een Nederlands asiel. Er was nauwelijks iets bekend van haar achtergrond en toch hebben ik en mijn vriend toen besloten haar te adopteren, ook al was het voor mij mijn eerste hond.
Achtergrond hond
Het enige dat ik wist was dat ze in beslag was genomen, en verdere info kon ik gezien het ras wel enigszins raden. Het had hoogstwaarschijnlijk niets met agressie of moeilijk gedrag vanuit de hond te maken en daar hebben we inderdaad gelukkig ook nooit problemen mee gehad. Maar het asiel wist ook verder niets over haar, alleen dat ze voor het asiel kort in een gastgezin had gezeten. Dat ze in het asiel ook niets wisten had volgens mij iets te maken met geheimhoudingsplicht na inbeslagname. Maar ik had hierdoor dus geen basisinfo over o.a. zindelijkheid, of ze wel met andere honden overweg kon, etc. Ze was waarschijnlijk 2-3 jaar oud.
Ik heb dus wel de gok gewaagd, maar tegelijkertijd ben ik het eens met wat hierboven al is gezegd: in een ongunstig geval kan het tegenvallen en je leven heel erg gaan beĂŻnvloeden. Ik zou het daar wel met je partner over hebben, hoe je dat dan gaat doen etc. Ik had namelijk echt onderschat wat het met mijn relatie zou doen. Van tevoren heb ik nogal makkelijk over alles gedacht, het had natuurlijk ook heel anders kunnen uitpakken, maar ik realiseer me dagelijks dat ik het heel erg heb getroffen met haar. We zijn nu vier jaar verder en we zijn behalve haar vuurwerkangst eigenlijk nooit tegen problemen aangelopen.
Ik wilde toch even een tegengeluid laten horen. En er zitten hier nog meer forummers waarvan ik weet dat ze een makkelijke adoptiehond hebben waarbij het echt niet alleen maar continu hard werken is. Maar hoe @Telefoonnummer het zegt vind ik wel weer een beetje te simpel gedacht, want âkomt wel goedâ gaat in sommige gevallen gewoon niet op.
4 likes
Mijn komt wel goed, bedoel ik anders dan dat het op jou overkomt. Ik lees haar verhaal als een weloverwogen besluit om een hond te adopteren.
Natuurlijk moet je moeite doen voor een hond. Vertrouwensband maken, trainen, duidelijk en eerlijk zijn naar een hond. Dat leer je o.a. op een cursus en dat moet je blijven oefenen voor een gewenst resultaat.
Onze adoptie honden waren ook lang niet allemaal even makkelijk om op te voeden. Maar met bijvoorbeeld een training kom je ver. Verder doe ik heel veel op gevoel en intuĂŻtie. Dat heeft er ook voor gezorgd dat ik een sterke band heb met mijn hond en katten. Maar die horen niet in dit topic.
3 likes
@Blablabla ik heb idd op mijn vragenlijstje staan of ik de baasjes mogelijk kan spreken/bellen, als ik tijdens de kennismaking ook denk dat ik verder wil. Asiel gaf wel aan dat het om niet Nederlandse mensen ging dus hoop dat we kunnen communiceren (geen idee sinds wanneer ze in NL zijn en welke talen etc.) Maar vooral ook dat ze eerlijk zullen zijn. Goed, ik hoop iig dat mijn gevoel/intuĂŻtie tijdens de kennismaking mij helpt om te kunnen bepalen.
Fijn dat je deelt dat je toch wel merkt dat ondanks alle trainingen de hond nog wel alert is, belangrijk om dat te onthouden.
En het stukje over de geschiktheid van de vorige baasjes: de baasjes hadden geen idee wat ze aan het doen waren en de hond gewoon haar gang lieten gaan, geen structuur en niet consistent in opvoeden. Dus vandaag âneeâ morgen âjaâ en dat werkte niet. Ze merken ook dat ze goed leert dus dat klinkt wel goed? Maar daar kan ik zeker nog verder op doorvragen, dankjewel!
@Telefoonnummer ik probeer idd zoveel mogelijk informatie te verzamelen en heb al meerdere scholen en trainers gevonden die ik zou kunnen benaderen, maar nog voelt het alsof ik iets mis en iets ga doen wat ik niet aankan 
@Sax dankjewel voor de tip, zeker goed om samen het âwat alsâ te bespreken. Denk dat ik dat nog niet voldoende gedaan heb.
Ik weet iig dat de hond katten haat 
wordt leuk met alle buurtkatten die altijd een party in onze tuin houden. Maar gelukkig is er wel wat informatie bekend. Ik moet vooral achterhalen of er echte gedragsproblemen zijn, of dat het puur opvoeding is.
1 like
In het kort zou ik zeggen; geduld, neem je tijd, alles standje langzaam, niet teveel verwachten van de hond eerst. en daarnaast vooral heel veel genieten.
Ik heb ook een rescue uit Griekenland, nu net 3 en ik kreeg hem met 4 maanden ongeveer, doet het geweldig, soms beetje angstig voor onverwachte beweging en vindt alleen zijn nog steeds stom maar verder een lot uit de loterij met zân karakter. Liefste schatje is het.
2 likes
Ik ben vanochtend gebeld en ga straks kennismaken met de hond! Zo zin in maar ook mega zenuwachtig haha. Helaas ken ik niemand die verstand heeft en meekan, maar ik ga iemand van de rasvereniging bellen/mailen na de kennismaking. Daarnaast wil ik filmpjes maken voor mijn man (want die kan niet mee helaas) en wellicht kan ik dat delen met een ervaringsdeskundige mocht daar iets op zichtbaar zijn
6 likes
Spannend!! Veel plezier 
Wat voor ras is het eigenlijk? En ik weet niet of je toevallig in amsterdam/amstelveen/almere in de omgeving woont, maar ik ben erg te spreken over hondenschool van Stal! Heb van hen echt veel geleerd over mân hond
ons adoptieverhaal, al vaak over gepost dus niet zo boeiend voor de rest misschien
Ik wil al jaaaaren heel graag een hond maar het was daar het moment niet voor qua woonsituatie/studeren/werk etc. Dus ik kijk eigenlijk al jaren regelmatig op verhuisdieren.nl en dat soort websites om een beetje te dromen over âop een dagâ. Toen kwam ik in november vorig jaar onze hond tegen en ik was meteen verliefd, haar uiterlijk vind ik gewoon heel erg leuk en haar beschrijving klonk super leuk en passend voor onze situatie (kan in de auto, kan alleen, kan met katten, kan met kinderen (voor de toekomst), etc.), en toevallig kregen wij in december de sleutel van ons nieuwe, grotere huis, niet meer in Amsterdam, met kleine tuin⊠Ik kreeg haar niet uit mijn hoofd en toch uiteindelijk contact gezocht met het gastgezin waar ze zat in BelgiĂ«. Uiteindelijk stemden zij ermee in haar voor ons te âreserverenâ tot we verhuisd waren als we haar wilden adopteren. Toen zijn we snel gaan kennismaken en ze was echt MEGA lief. Heel zachtaardig, kwam meteen knuffelen, echt een schat. Wandeling gemaakt. Echt top. Ja ik was verliefd en wist dat ik haar heel graag wilde adopteren.
Eigenlijk is en was alles heel chill met haar, ideale hond, het enige werkpuntje was dat ze wel reactief is naar andere honden tijdens wandelingen (ze was wel probleemloos met de andere honden in huis, en ook op een losloopveld deed ze het goed, en ook in het asiel nooit een incident gehad ofzo), maar dat reactieve was al veel minder geworden bij die Belgen dus ze verwachtten dat dat geen grote problemen zou veroorzaken en alleen maar beter zou worden als wij bereid waren er rekening mee te houden en er aan te werken.
Toen ze bij ons kwam waren we net 1 week âverhuisdâ, maar we moesten echt nog kei veel doen in huis zoals de keukenvloer leggen en de keuken installeren grote dingen dus zeg maar. Het was best wel een hectische en rumoerige tijd die ook wel lang duurde, tot april ofzo, en ik denk dat dat ook wel effect had op onze hond, die natuurlijk net verhuisd was en dan ook nog eens in een onrustige situatie terecht kwam met gestresste mensen. Niet ideaal.
Uiteindelijk is ze na de eerste week ook best wel heftig gaan reageren op mensen die voor de deur staan en/of binnenkomen: echt flink blaffen en grommen. Ze doet verder niets, maar het geeft haar wel veel stress (en het is ook niet super leuk voor de mensen die langskomen). Ik weet niet of dat een gevolg is van die eerste stressvolle periode bij ons, of ĂŒberhaupt het verhuizen van het asiel in Spanje naar een gezin in BelgiĂ« en dan na drie maanden weer naar ons. Maar dat was gedrag dat ze niet echt vertoonde bij de mensen in BelgiĂ«. Best wel vervelend, maar op zich geen ramp en we werken daar ook aan en het gaat wel beter, maar wel iets onverwachts dus.
Het reactieve naar andere honden op straat is ook veel heftiger dan we verwacht hadden. Die mensen in België zeiden dat ze op een gegeven moment wel gewoon een hond konden passeren aan de overkant van de straat, maar daar is hier nu echt geen sprake van. Na veel training gaat het nu soms goed als er een hond op 50 meter is en we de andere kant op gaan, en het laat haar sowieso niet koud. Wij hadden ook geen ervaring met honden en al helemaal niet reactieve honden, dus het kan er ook aan liggen dat wij het gewoon nog niet optimaal doen, of dat het dus erger is geworden sinds ze bij ons is. We doen dus cursussen en trainingen en leren veel en we boeken wel echt vooruitgang, maar het is wel extremer (bij ons) dan we hadden verwacht.
Er zijn 2 dingen waar ik nu echt mee worstel, en dat is dat ze andere mensen wel spannender vindt dan verwacht. En in het bijzonder mijn vader vond ze in het begin echt best wel eng terwijl ik met hem juist had afgesproken dat hij een soort vaste oppas/achtervang zou zijn als wij een keer een weekend weg willen of een dag of avond lang van huis zijn. Mijn vader heeft nu 1 keer een avond opgepast maar toen lukte het hem dus niet haar uit te laten bijvoorbeeld omdat ze het te eng vond als hij bij haar in de buurt kwam om de riem om te doen. Het gaat nu wel veel beter tussen mijn vader en haar, en in december gaat mijn vader weer een nacht oppassen, hopelijk gaat dat goed. Maargoed, ik bedoel: het is dus moeilijker om oppas te regelen dan ik verwacht had, omdat zij dat heel stressvol vindt. Een (vreemde) hondenoppas of uitlaatservice zie ik nu ook niet echt als een optie.
En omdat ze dus een stuk reactiever is dan verwacht, kan ik haar ook veel moeilijk meenemen naar plekken. Met de auto bij mensen op bezoek gaat wel, maar ik had ook wel de fantasie met haar naar een terras of park te kunnen oid en dat is nu nog wel een stapje te ver - al denk ik wel echt dat we daar gaan komen.
Het gevolg van deze twee dingen (oppas lastig en reactiever dan verwacht) is dat ze wel vaker langer alleen is dan ik zou willen. Gelukkig kan ze goed alleen zijn, maar in alle eerlijkheid is ze nu wel eens een avond 8 uur lang alleen (dan ben ik overdag wel de hele dag thuis geweest hoor) en eigenlijk vind ik dat niet kunnen (ook al lijkt ze er helemaal niet onder te lijden).
Ik ben zelf sinds november vorig jaar ziek, dus ben het afgelopen jaar heel veel thuis geweest. Ik hoop binnenkort weer te gaan werken maar daar maak ik mij ook wel zorgen om. Mijn vriend werkt 4 dagen en ik wil ook maar 4 dagen werken, en dan allebei de helft thuis; dan zou het wel uit moeten komen maar ik weet nog niet waar ik ga werken en wat dan kan. Eerder dacht ik, als het zo is dat er een dag is dat we er allebei echt niet kunnen zijn, kan ik mân vader vragen of een oppas/uitlaatservice inhuren, maar dat is nu iets minder vanzelfsprekend.
Lang verhaal kort ik dacht het allemaal goed georganiseerd te hebben maar sommige dingen zijn toch anders dan verwacht en dat is soms wel moeilijk.
Oh maar al met al is ze echt FUCKING lief en leuk en ik ben echt gek op haar, sinds een maand of twee denk ik echt JA, GOEIE KEUZE. Daarvoor twijfelde ik soms wel of ik er goed aan had gedaan.
15 likes
Iedereen nog bedankt voor het delen van jullie ervaringen. Ik heb het idee dat ik goed voorbereid naar de kennismaking kon. Had alleen niet geweten dat het toch zo intens zou worden allemaal.
Wij hebben besloten dat wij haar niet gaan adopteren. Naast dat ik totaal geen klik voelde, merkte ik dat er iets niet klopte met haar. Heb dit met iemand van de rasvereniging besproken en die gaf aan dat er waarschijnlijk wel onderliggende problemen zijn/ of traumaâs. Het is in mijn ogen een hond die echt heel veel moeten leren nog (zelfs meer afleren, best sneu.) Ze gedraagt zich als een pup terwijl ze dat niet meer is en is dus beter gebaat bij iemand die echt kennis heeft van gedragsproblemen.
Vind jou adoptieverhaal echt heel mooi @boonie bevestigd wel dat als je eenmaal verliefd bent dat je ook niet loslaat Ik had het totaal niet en merkte zelfs op een gegeven moment dat ik wel klaar was met haar gedrag.
Wij gaan door met zoeken en hierdoor is mijn man zelfs omgeslagen van âabsoluut geen pupâ naar âik wil een pupâ dus wordt vervolg hopelijk.
8 likes
HĂ© hoezo dan? Dat is toch alleen maar meer werk
2 likes
Het geen pup willen (en de adoptiehond in kwestie) lag niet persé aan de hoeveelheid werk.
Je zegt dat de hond in kwestie nog heel veel moet leren, maar dat is met een pup net zo, al dan niet meer. En ook redelijk intens. Dat bedoel ik met âmeer werkâ. Ik snap de conclusie van je man dan niet denk ik
Daar heb je gelijk in hoor, maar ik heb niet alle details vermeld mbt de adoptiehond. Het betreft werk en aandacht op een ander niveau dan bij een pup, ook daarin zijn er verschillende factoren waardoor er een andere conclusie is.
1 like