Oh je bent de reserve. Dat was mijn man ook. Ik doe ook alles met haar. Nu geeft mijn man haar ook/vaker eten. Dat deed ik eigenlijk altijd. En inderdaad dingetjes aanleren op spelenderwijs heeft geholpen dat ze bedacht dat hij ook wel leuk is. Maar als we samen lopen en hij haar vraagt terug te komen, sluit ze aan bij mij want ik blijf de baas.
Dat is echt ouderwetse (en inmiddels achterhaalde) informatie over dominantie.
@Otzi Ik was altijd meer de bron van rust en mijn man feest. We hadden ook wel echt eigen dingen die we met hem deden. Ik deed vaker spelletjes, leerde hem nieuwe dingen aan, vachtverzorging en mijn man vooral wild spelen en je druk zijn. Misschien kan je ook kijken wat echt jouw activiteiten met je pup kunnen zijn?
Blij dat jij het zegt. Echt mijn grootste ergernis de laatste tijd in dit topic is al die achterhaalde dominantie theorieën die erbij worden gehaald
Ja ik wil niet te bot zijn maar kan het ook niet aanzien. Bijzonder (en treurig) dat zoiets achterhaalds zo lang blijft rondzwerven. Er zijn ook zoveel slechte hondenscholen volgens mij, echt kut.
@Sax Hahaha ja ik heb ook gemerkt dat ze soms wel kan switchen! Meestal als ik thuis ben en hij naar kantoor is trekt ze wat meer naar mij. Maar echt als ze de kleinste neiging toont dat ze liever bij mij is vindt mijn vriend het ook vreselijk, en nu doet hij net alsof ik me aanstel haha echt zo hypocriet. Wel fijn dat het bij jou zo is gebleven! Ik ben eigenlijk wel degene die het meest met haar traint en haar altijd op een strak schema houdt. Mijn vriend is altijd heel uitbundig met haar aan het spelen en ze mag ook meer van hem. Denk dat dat ook wel meespeelt. Ook heeft hij gewoon meer tijd met haar en ook meer tijd om met haar te spelen. Ik heb die tijd vaak niet
denk dat Ik denk dat ik soms een beetje te strak met haar ben ofzo.
@Verka ja dit had ik ook gelezen! Op zich kan dat wel want ik kom heel vaak thuis gedurende de dag, dus misschien dat ze daarom niet raar opkijkt als ik weer aan kom. Ik probeerde mezelf dit ook te vertellen maar merkte dat het voor mij toch een beetje een cope werd haha. Vanmorgen kon ik er toch weer slecht tegen toen ik mijn vriend een uitbundig welkom zag krijgen en ik een lauwwarme reactie. Maar het is ook gewoon een stukje acceptatie denk ik. Mijn kindertijd hond was echt onafscheidelijk van mij, dus heb misschien ook wel een beetje een hoge standaard daardoor? Ik weet ook dat ik me niet zo moet aanstellen maar doet toch wel een beetje pijn hoor haha.
@Mette12 Haha nee dat is bij ons toch niet zo! Mijn vriend is echt de pushover van ons tweeën. Ik zet haar toch vaker in haar kratje, ben wat strenger, en rigide met haar routine, terwijl ik me vaak kan opvreten over hoe makkelijk hij haar routine verkwanselt en zwicht voor dingen Denk ook dat dat de reden is dat ze hem leuker vindt. Misschien heeft ze een raar soort ontzag voor mij? Echt geen idee haha
@Telefoonnummer I knoooow Ik haat het echt om de reserve te zijn haha. Ik heb inderdaad wel het gevoel dat ze beter naar mij luistert en misschien wat meer ontzag heeft, maar ik zou liever met hem ruilen eigenlijk haha. Vond het juist altijd zo leuk dat mijn hondje vroeger altijd zoooo blij was om me te zien als ik thuis kwam, dat is wel iets wat ik nu toch een beetje mis
Maar ja het is wat het is ik moet er maar gewoon mee dealen haha.
@Bertha Ja dat is ook wel waar. Ze toont het bij mij op een andere manier denk ik. Wat wel echt ons ding is nu is dutjes doen op de bank samen . Ik neem haar nu telkens naast me op de bank en dan val ik in slaap op de bank terwijl ik met haar knuffel en dat is wel echt geweldig. Alleen nu gaat mijn vriend dat nadoen omdat hij daar jaloers op werd en nu vindt ze het misschien minder speciaal daardoor. We zijn er ook competitief over (hij wel meer dan ik) en ik ben de strijd aan het verliezen haha
Zo een lap tekst geworden dit haha
Ahh dat zijn dan toch heel mooie dingen. Ik las een x de theorie dat kinderen vaak sneller papa zeggen omdat ze die meer als een los persoon zien, hun moeder is meer onderdeel van hun. Misschien is dit wel helemaal achterhaald haha maar i donât care het gaf me een goed gevoel, ik heb dat een beetje op mij en mijn hond geprojecteerd. (Maar ik was heel misschien een beetje extra)
You know I love you maar ik vind de competitie binnen een relatie om de aandacht/het enthousiasme van een hond echt⊠Heel erg treurig. Probeer jullie drie eens meer als één geheel te zien.
Edit: dit is echt 99% onzekerheid over jezelf geprojecteerd op een dier ben ik bang.
Het is niet super serieus bedoeld dat we competitief zijn hoor haha Het is ook gewoon iets wat ik moet accepteren, maaaar ik zou liegen als ik zou zeggen dat het niet een beetje pijn doet toch
haha is ook wel treurig misschien, maar kan het niet helpen. Ik denk ook dat het komt door mijn vroegere hond. Die was echt aan mij verknocht en daar ben ik denk ik ook een beetje door verwend misschien
Maar je hebt nog een heel hondenleven om die band op te bouwen!
Ja klopt, daar moet ik mezelf ook regelmatig aan herinneren. Het opvoeden van de puppy is ook wel zo intens dat je soms een beetje tunnelvisie erop krijgt. I need to get out more
@Bertha Dat is wel een mooie manier om ernaar te kijken. Ik ga dit ook gewoon mezelf voorhouden want ben bang dat ik ook een beetje extra ben haha
Hoe zorgen jullie er trouwens voor dat je hond niet alles van de grond wil op eten? Of komt dat gewoon met de leeftijd? Het is echt zo vermoeiend om er de hele tijd als een havik op te letten en dingen uit haar bek te trekken. En mensen gooien hier ook overal hun afval neer echt zo vervelend.
Dat is en blijft voor mij echt een eeuwige struggle haha dat ik mij erbij neergelegd heb. Gewoon goed in de gaten houden en âlosâ leren voor als je ziet dat ze iets in haar bek heeft (maar goed mijn hond is eigenwijs en laat die frikandel toch niet los). Je hebt ook van die beschermingskapjes hiervoor maar die heb ik zelf nooit geprobeerd
Ja ik denk dat ik inderdaad haar echt moet leren om dingen te laten vallen en los te laten maar ze luistert buiten echt totaal nog niet naar me Ik heb ook over een soort muilkorfje nagedacht maar dat vind ik dan een beetje zielig, maar ja ben ook de hele tijd paranoĂŻde dat ze weer bullshit gegeten heeft. Het ergste was dat ze een keer een dikke bonk glas in haar bek had. En ik ben continu naar haar aan het kijken als we lopen dus ik trek alles eruit en draag haar ook vaak als er allemaal dingen liggen maar ik kan echt niet op tegen die onverwachte rommel op straat soms. Gelukkig was het zo dik dat er niks aan de hand was, maar toch ze is echt een Dyson stofzuiger en ik word er gek van
Ik heb âlaat datâ aangeleerd en âruilenâ. Eerst in huis, dan in de tuin (of op een balkon of gallerij), in de straat enz. Steeds verder.
Moet daarbij wel vermelden dat ik geen labrador heb want als je die wel hebt; succes!
Je begint met 2 handen met een snoepje. Het ene snoepje is de laat dat, de ander de beloning. Kijkt hij? Belonen. Gaat hij naar de laat dat hand, hand dicht en commando. Kijkt jou aan of geeft een reactie die niet in je hand bijten/snuffelen/er tegen aan slaan is bij âlaat datâ, belonen.
Dat ga je steeds verder uitbreiden. Eerst de ene hand lager dan de ander, dan snoepje op de grond met je voet erbij, enz enz. Uiteindelijk laat je iemand anders het neerleggen of neergooien (hond aan lijn). Kijken mag. Aankomen niet. Kijkt naar het eten op de grond en reageert op âlaat datâ, belonen. Hoop dat het zo duidelijk is dat je ongeveer weet waar je naar toe werkt. Hele kleine stapjes!
Mijn hond kijkt ernaar en als ik het commando geeft kijkt hij naar mij en krijgt een beloning, zelfs als hij los is. Natuurlijk zijn er dingen die heel lastig zijn, daarvoor bestaat âruilenâ. Als ik het bijvoorbeeld te laat zag of wat dan ook kan ik dat commando geven. Wat hij moet ruilen is altijd in ruil voor iets fantastisch. Hij komt het dan brengen.
Anyway, belangrijk dat je probeert te vermijden dingen uit haar bek te trekken. Gaan ze alleen maar sneller van wegslikken en dan ben je verder van huis. Ook leren dat ze alleen dingen van de grond (ook in huis!) mag eten op commando en al het andere vanuit je handen of de voerbak. Zo voorkom je ook van tafel stelen. Niet denken oh heb wat laten vallen, tsja nu is het voor de hond. Nee, als jij niet hebt gezegd âpak maarâ oid wat je bij het voeren zegt (neem aan dat ze daar ook moet wachten en zitten), is het nooit voor haar.
Ohhh jee wij doen best wel vaak brokjes in haar kratje en op de grond om haar naar haar bakje te leiden, omdat ze echt een moeilijke eter is. Ik twijfelde er al aan of dat goed was, maar nu je dit zo zegt lijkt me dat idd niet goed om te doen. Ik probeer wel in het park haar gewoon te laten snuffelen en als het een takje, of een blaadje, of aarde is ofzo mag ze dat wel bijten, maar omdat ze er nog niet in getraind is moet ik haar nu toch iedere keer weg trekken en het uit haar mond halen als het iets geks is. Zit echt in een soort vicieuze cirkel.Dank je wel! Ik ga gelijk stoppen met brokjes op de grond doen en dit ook oefenen met haar! Op zich is ze best slim dus ik hoop dat ze het snel oppikt! Doe je dat commando ook geven wanneer ze uit haar bakje gewoon moet eten?
@Otzi Ik heb een soort van per ongeluk het commando âbahâ aangeleerd en heb er dagelijks spijt van, voel me echt een kinderachtige peuter-moeder. Een wijze les.
Hahaha hier hetzelfde. Bah vies
Ik gebruik voor mijn dreumes nu wel altijd dezelfde commandoâs als voor mijn hond. dus met kinderen in huis vind ik het wel win-win. Scheelt weer nadenken.
Hahaha lol ik kreeg vandaag een filmpje van mn schoonzus van mn nichtje van 1,5 en mn hond ging helemaal aan op de âGoedzo!â âDat is knapââs
Vind ik overigens wel anders dan mân buren, die hoor ik regelmatig zeggen âLotje zit! Zit! Lotje! Zit!â
Zie je, honden zijn echt net kinderen zelfde opvoeding werkt prima.